Héééé

Ik ben nog de eerste dus ik mag openen.

Allemaal een fijne dag

Hoi Houtje,

Ja ook goedemorgen!

Soms weet je niet hoe een gevoel te omschrijven, ik heb net het draadje
van gisteravond gelezen, en weer veel herkenning.

Pippi ik vind het triest voor je dat je kinderen zich zo gedragen, temeer omdat
er een competetie onstaat van welke ouder geeft het meest? Materieel gezien dan.
Triest dat kinderen daar zo bevattelijk voor zijn, ja meid ik kan me zo goed voorstellen
dat het je zwaar valt, al heb ik zelf geen kinderen, ik voel met je mee.
Het advies om toch hulp in te schakelen, deel ik.

Marjo ook ik heb 12 jaar geleden meer dan een jaar in deeltijd dagebehandeling gezeten,
natuurlijk is daarmee niet alles verholpen maar er zijn mij daar wel handvatten aangereikt,
op mijn manier hanteer ik deze en ik moet je zeggen ik kan er mee dealen.
Niet altijd, want dan zou het leven perfect zijn .
Ook heb ik daar geleerd (helaas) dat depressie iets is wat bij mij hoort.
Dat heb ik ook tot op zekere hoogte kunnen acepteren.
Natuurlijk zijn er dagen dat het allemaal veel minder gaat, ik zie ze als dagen die erbij horen.
Het mezelf afvragen steekt heus nog de kop op zo nu en dan, ik laat het soms toe
en er zijn ook tijden dat ik met afleiding gebaat ben.
Zo ook vanmorgen stond ik op met een zwaar gevoel, ik word dan wakker en er komt meteen
een zwaar gevoel in mijn maag.
Nu ben ik een uurtje wakker en is het iets minder, gelukkig.
Ik hoop van harte dat jij jezelf iets beter voelt vandaag!

Tapas,
Bedankt voor je schrijven.

Soothe,
Goed van jou, de situatie doorstaan en gewonnen.

Druppeltje,
Ik geloof zeker dat je intenties goed zijn, het is vaak zo ongenuanceerd en vol boosheid gebracht, dan moet ik toch wel even tussen de regels doorlezen!
En Druppeltje het is jouw waarheid,

Zo en nu een Senseo.

Zin aangepast.

Goedemorgen

hoi hoi...kleindochter ligt weer in bedje, de kleine man zit vor de TV een boekje te " lezen" en Oma zit dus achter de PC, hahaha.

Ik hoop dat dit voor de meesten van ons een betere dag wordt dan gisteren, met hopelijk ook wat zon erbij, al ziet dat er hier nog niet naar uit.

Ik wil nog heel even op Pippi terugkomen, Pip, ik had begrepen dat jullie in goede harmonie destijds gescheiden zijn toch??
Kunnen jij en je ex dan niet eens als 2 volwassenen over al de perikelen met/over de kinderen praten??
Of is je dochter van zich zelf zo " bokkig" ?
Ook mijn jongste dochter heeft toen ze jong was echt de sfeer in huis bepaald, altijd ruzie, niks wass goed, ze regeerde echt de hele boel..
Na een heleboel zoeken hebben we haar op een andere school gedaan (toen nog L.O.M school) en heeft ze een hele poos 1x per week speltherapie gehad, waarbij mn man en ik op een andere dag moesten komen om te praten.
Toen de hele sessie afgelopen was, is ze echt het zonnetje in huis geworden, was het gewoon saai als ze er niet was, dus ik kan je alleen maar aanraden hulp in te schakelen!!
In elk geval heel veel sterkte!!

Tina, lekker vrij??

Hoi Charlie,

Nee hoor ik moet om 12.00 beginnen, eerst een gesprek met mijn leidingevende aangevraagd,
krijg totaal geen begeleiding bij mijn reintegratie, dus er maar zelf achteraan.
Het weekend ben ik vrij!
Slaap lekker voor straks.

Goedemorgen lieve mensen,
Hier gaat alles wel best. Ik vind het nog maar koud voor de tijd van het jaar en verlang naar

Interessante discussies over keuzes maken gisteren op het forum. Tussen mijn 26ste en een paar jaar geleden heb ik ook mezelf uitgeput met de vraag, wie of wat ik eigenlijk wilde zijn en wat ik echt wilde doen. Doodmoe word je ervan. Toen ik gisteren las van Tapas, dat je in zo'n periode beter maar niet teveel kan graven in jezelf, maar gewoon iets aanpakken, dacht ik, ja, zo is het precies, had ik dat maar eerder beseft. De dingen even simpel voor jezelf houden. Even loslaten. Juist als je het los kan laten, komen er goeie ideeën op je pad, omdat je er dan op 1 of andere manier meer voor open staat. Je hoeft dan niet van alles meer, aan verwachtingen voldoen, jezelf in de stress te gooien. Tenminste zo werkte het voor mij. In die tijd kwam het bij me op om eens te stoppen met drinken (sooo, dat was een goeie beslissing!) en te gaan freelancen. En ik ben er nog lang niet, want nog steeds het gevoel dat er nog meer is, wat ik wil, maar nog niet echt kan benoemen. Dat laat ik dan maar zo. Als de tijd daar is, komen de mogelijkheden vanzelf langs.

Pippi ik heb geen kinderen dus kan jou op geen enkele manier bijstaan. Alleen maar zeggen, wens jou er veel sterkte mee.

Soothe ik vond het een prachtig verhaal, hoe je naar de pizzeria bent gegaan, vooral die opmerking: ja als je de hele dag op het forum zit, heb je geen eten in huis. Heerlijk ironisch. Van mij een .

En ook al is de dag nu nog een beetje grauw en koud, laat een zonnetje in je hart schijnen, en als je er zelf niet direkt eentje bij de hand hebt:

Goeiemorgen, vandaag neem ik me voor om tussendoor niet te gaan slapen. Of tenminste al tot vanmiddag niet. Ik probeer gewoon 'bezig' te blijven met gelijk wat voor activiteit : opruimen, een beetje poetsen, als ik het niet meer kan volhouden en mijn rug vol spanning kruipt douchen, enzo. Ik heb de afgelopen dagen genoeg gerust. Denken jullie niet dat het beter is om eens proberen wakker te blijven ?

Ik ben lekker vrij hoor Tina....zit dus op te passen!

Ik hoop dat je een goed gesprek mag hebben straks!!
Succes!!

Goedemorgen iedereen. Kom net van de open dag van de basisschool en de weergoden waren ons gunstig gezind; tijdens de opening was het droog en stonden er allemaal glunderende kinderen en trotse ouders buiten. Ik zou de buitenactiviteiten begeleiden, maar het is te koud, dus zijn we binnengebleven. Ik ben nu even "vrij", maar over een half uurtje mag ik er weer heen. Ik stond er wel steeds met vochtige oogjes, als ik m'n kinderen voorbij zag komen. De emoties liggen hoog zonder drank, maar dat voelt prettig. Ik voel!!

Goedemorgen lotgenoten, even terug komen op wat schrijfsels gisteren van Vie en Soothe.


Blijkbaar is er veel onbegrip over elkaar in waarde laten.
Wat ik probeer te delen is mijn ervaring uit een verwerkt verleden hoe je mensen vaak onbewust, zonder dat je daar zelf erg in hebt kunt kwetsen.

Het gaat over een storing in de ontwikkeling, wat voor desastreuze gevolgen dat kan hebben voor een later leven en hoe je met dat verleden in het heden kunt leren omgaan.
En Vie, dat is wat anders dan projectie.

Het is niet de norm van het forum maar wel MIJN norm geworden zo te denken.
Vergelijken, verbanden leggen, de lijnen over gedrag doortrekken van vroeger naar nu .
Deze manier van denken en schrijven heb ik blijkbaar nodig in deze periode van ontnuchtering en deze manier van denken en doen heeft me wel zes jaar nuchter gehouden.

Dus Soothe totdat ik een andere manier heb gevonden om duidelijk te maken wat ik precies bedoel te zeggen, zal ik gewoon op deze voet door gaan.
Wij zitten niet allemaal op hetzelfde niveau te denken en te schrijven.
Wij zijn met zijn allen op onze eigen wijze bezig de verslaving een hak te zetten.
De één wil een laag dieper dan de ander in zijn emotionele leven, weer anderen laten de deksel gewoon op de beerput.
Soms oppervlakkig, soms ontroerend.
Dat is hun goed recht en voor mij geen aanleiding om te zeggen, stop daarmee, als ik mij erger.
Dat is arrogant en de veranwoording bij de ander leggen voor mijn eigen onaangename gevoelens.
Niemand bepaald wat er wel of niet op het forum mag worden geschreven.
(Uitzondering daarop zijn een paar regels van Tactus).

Er zijn er die zich herkennen in wat ik schrijf, anderen weer niet.
Mijn pijn en vreugde delen op dit forum is voor mij een manier om te verwerken.

En als iemand anders daar zijn voordeel mee weet te doen ben ik blij.

Hou het vandaag droog mensen.

Rudy, ik lees wel altijd wat je schrijft en soms herken ik gevoelens en soms niet. Maar je klinkt dan zo somber. Of somber is ook niet het goede woord, maar ik weet niet hoe anders te omschrijven. Jij schrijft de alcohol van je af en het helpt jou. Eigenlijk doe ik dat ook, maar niet op het forum maar in een dagboek. Vie heeft dat hier al eens geschreven en m'n hulpverlener gaf ook aan, dat te doen. Het helpt idd en als je dan terugleest zie je (ik tenminste wel) ook waar gevoelige momenten om de hoek komen, waar ik dan gelijk naar bier greep. Die momenten en gevoelens probeer ik niet te omzeilen, maar blijf er bewust bij stilstaan, ervaar het en ga dan verder. Val niet in de verkeerde gewoontes terug. Het maakt me sterk. Ervaar jij het ook zo?

Dankjewel voor je schrijven Rudy.
Maar je schrijft het zelf al, je kunt iemand met de beste bedoelingen soms pijn doen. Ik heb me hier op het forum ook wel eens flink gekwetst gevoeld. Achteraf denk ik, geen wonder, zelf had ik mijn mondje ook steeds klaar om iemand van repliek te dienen. Tit for tat, en daar heb ik veel van geleerd. Mijn ervaring is, zachte heelmeesters maken stinkende wonden, en van de "harde" dingen die me zijn verteld heb ik veel geleerd. Een ander is misschien meer gebaat bij een zachte aanpak. Maar ja, zo als jij ook al schrijft, we reageren allen zoals we zijn, jij ook, en iedereen. Als je dan een keer iets te lezen krijgt dat je niet zo past, kan je zelf de keuze maken om het naast je neer te leggen of er iets mee te doen.
Dus blijf wie je bent en ik vind het fijn dat het qua drank zo goed met je gaat. En de oude knoken, redden die het ook wel?

Ik ga zo weer terug naar school. Ik lees hier wel ens, dat men er beter gaat uitzien zonder drank. Ik vind mezelf er helemaal niet goed uitzien. Wallen onder de ogen, bleek toetje en die ontwenningsverschijnselen mogen ook wel eens ophouden...Handen trillen nog steeds en ik stotter of kom niet op het juiste woord. Irritant, maar in sommige situaties schaam ik me er voor. Stond vorige week op het plein de kinderen op te wachten, begin ik me een partij te trillen ovr m'n hele lijf, niet normaal meer. Kon het ook niet stoppen en om me heen iedereen vragen of ik het koud had. Nee dus...Ik schaamde me kapot. Is dit allemaal normaal en houdt het ooit op?

Oleander, go girl! Ja het weer zit vandaag niet echt mee, dat is heel jammer op zo'n evenement.
Maar ik vind het heel erg fijn voor jou dat je weer durft te voelen.

En ik zie nu Orleando, dat ik jou de hele tijd aanspreek met Oleander, slordig van me. A trick of the mind.
Ik ga eens aan de koffie, tot later.

Zo nog een paar minuutjes en dat moet ik weer de deur uit om te werken.
Eerst het gesprek met mijn leidinggevende, ik besef me nu al dat het weer op
communicatieve vaardigheden neer gaat komen, zeggen wat je wil zonder daar een
ander mee te kort te doen.
Zal in ieder geval blij zijn als ik ook dat weer achter de rug heb, maar om zo door te gaan
zoals nu daar heb ik niet zoveel baat bij, dus vandaar het gesprek.
Het grappige is wel dat ik van te voren altijd een scenario in mijn hoofd heb, zo van nu zeg ik dit en dat maar dat het vaak dus anders uitpakt.
Nou als ik maar bij mezelf kan blijven daar gaat het nu om.
Ik wil gewoon duidelijkheid, niet meer blijven rondzwerven met vage afspraken van werkgevers kant,
gewoon mijn functieomschrijving hanteren en daar naar werken .
Zo niet dan wil ik op papier hoe ze het vanaf nu wel willen, nou ja, mensen duim voor me
en tot later.




@zin aangepast

Morge
Orleando wat ontwenningsverschijnselen betreft die houden meestal op na 3 dagen of max. 1 week. Dat trillen (van mijn handen) was na 2 dagen over; vooral goed eten heeft daar ook aan bijgedragen in mijn geval. Ik (t)ril nog wel eens van emoties of van een onbehaaglijk gevoel in mijn lijf. Heb het koud op de vreemste momenten en hartkloppingen bij de minste spanning. Ik denk dan maar dat mijn lichaam aan het herstellen is na jaren van misbruik.
Heb je je al eens goed laten onderzoeken, bloedprikken en zo? Kan je wat meer zekerheid over de staat van je lichaam geven; ondersteunende medicijnen kunnen nodig zijn.
Hoe dan ook, het lichaam heeft tijd nodig geef het die tijd. Vermoeidheid speelt bij mij een grote rol, ik zal het accepteren.

Karinneke, jammer. Zo zie je dat stress/werkdruk een behoorlijke trigger kan zijn. Zeker belangrijk om daar stappen in te nemen; maak het niet te zwaar voor jezelf. Enfin, je zegt het zelf al...handel ernaar; succes!

Karinneke,

Het zal wel geen oplossing zijn, maar zijn er bij jou in de buurt geen kinderen/jong volwassenen die je willen helpen de paarden en honden te verzorgen in ruil voor wat gratis paardrijden of ponyrijden? En dat paardrijden uiteraard op tijden dat jij er bij bent c.q. als het jou uitkomt.

En Tina, ik heb flink uitgeslapen vandaag en energie te over om heel goed voor je te duimen!!

Goedemorgen!

Joanna, misschien kun je proberen een beetje te beperken. Maar als het kan, zou ik het zeker wél doen hoor. Ik ben ook nog steeds erg moe, en probeer zo goed moelijk naar mijn lichaam te luisteren. Je bent aan het herstellen, neem de tijd!

Orleando, sterkte!

Adam, gefeliciteerd! 50 dagen en een lekkere positieve instelling. Goed hoor!

Hoi Badgast,

Ik zie dat je staat ingelogd. Lang niets meer van je gehoord of gezien.

Hoe staat het leven??

Ferry.

Karinneke ik had gisteren geloof ik wel op je gereageerd. Een fles port leegdrinken lijkt me inderdaad niet zo'n beste oplossing als je het toch al moeilijk hebt. Daar voel je je vandaag waarschijnlijk ook niet lekkerder van.
Kun jij je leven niet wat simpeler voor jezelf maken? Bijvoorbeeld:
A: er moet geld binnenkomen dus moet je werken.
B: je houdt van je dieren, maar je weet niet hoe je dit moet combineren met werken. Er moet dus iets op gevonden worden, zodat je allebei kan doen.
Jezelf afvragen wat voor jou prioriteit heeft? Als je meer vrije tijd had, wat zou je daar dan mee doen? Zou dat nut voor je hebben?
Ik krijg zo van het lezen van jouw berichten, het idee dat de drank niet eens het grootste probleem voor je is, maar wel innerlijke problemen waar je mee zit. Onvrede met jezelf, met je vriend, met je familie.
Pak het bij de kern aan en begin bij het begin en eis niet teveel ineens van jezelf. Zoals je het nu doet, werkt het blijkbaar niet voor je. Je lijkt me een pientere meid met een hoop spirit, alleen een beetje verdwaald momenteel. Kom, je bent het waard om de dingen voor jezelf op een rijtje te zetten. Een heel leven voor je, met kansen die je kan aanpakken.
Heel veel sterkte toegewenst!

Karinneke, zet 'm op meid!
Je weet, de drank is geen oplossing.
Ik wens je heel veel sterkte toe!
De grenzen zijn soms moeilijk te bewaken als het om jezelf gaat.
Ik hoop dat je daar een oplossing voor vind!
Succes!

@ Druppeltje Ik wil toch even hard maar fair op je reageren, lees net dat je gisteren nog een berichtje geplaatst hebt.
Ik lees tussen je regels door en wat me opvalt is dat je post zo'n beetje continu doorspekt is met haat, wrok, boosheid, drankjank, vingerwijzen, slachtofferrol en gevloek & getier. Phoeh...je hebt nog een hoop werk te verzetten, wanneer ga je daar eens aan beginnen?

Kom nou niet aanzetten met de verklaring dat je verkeerd begrepen wordt en dat je taalgebruik met jouw manier van uiten te maken heeft. Wat je werkelijk dwarszit uit je niet, je blijft steken op grofheid en zelfbeklag. Jij doet aan stervensbegeleiding; hoe krijg je dat voor elkaar op een integere manier als je daar zo onrespectvol mee om gaat?
Sorry hoor, wil je niet kwetsen maar een goedgemeende trap onder je @*#% geven en aangezien jij hier alles plaats en je gedrag blootgeeft zonder terughoudendheid meen ik, dat wat ik te zeggen heb over je hier mag staan (ik overwoog nog even je een PB te sturen).

Hou er nou eens mee op jezelf zo hard en zielloos hier op te stellen, je zult het vast anders willen maar het lijkt ook wel eens of je er genoegen in schept om zo om je heen te slaan.
Jammer, je kunt vast wel anders. Een begin is om de drank te laten staan en niet al van tevoren "vrolijk" aan te kondigen dat je een borrel gaat pakken, daaruit blijkt dat je nog niet eens serieus begonnen bent je probleem onder ogen te zien.
Jouw keus. Ben benieuwd of je een andere keus kunt/wilt maken, zou mooi zijn want dan pas ben je hier echt welkom wat mij betreft.

Groet, Har

formulering