WAKKER WORDEN, mensen, de dag is allang begonnen:) !!!!!!!

GOEDEMORGEN.

Heb een fijne dag allemaal.

Goede moergen, allen fijn geslapen?

Een hele frisse, goede dag vandaag.
Bambam, wat ben je er weer vroeg bij!
1 teveel 10 te weinig, doe mij er maar geen.

Morgen allemaal.

Ik neem er vandaag ook geen een. BB, ik heb nog geantwoord op draadje van gisteren. Maar dat was eigenlijk niet de bedoeling. Had het hier moeten doen.

groeten Ferry.

Goeiemorgen,

Doe mij er ook maar geen een vandaag

Cato

over dit van gisteren nog:
q]Originally posted by: houtje
Die wilskracht is nou juist funest. In plaats van toe te geven aan "ik ben moe, mijn hoofd doet zeer" ging ik ook maar door, door door tot je het niet meer wist van die hoofdpijn en door-raasde tot je om 17.00 uur aan de wijn kon. Dan knapte ik weer op (een soort energie dus, en die mis ik nu soms vreselijk)

---

helemaal mee eens, die kunstmatige oppeppende werking van drank is merkwaardig.
dat effect mis ik ook nog steeds, het wegvallen van remmingen, het kunnen overschrijden van grenzen.
soms ben ik bang dat ik nooit meer terugkom in een normaal energieniveau.
maar ja, wat is normaal?
en waar zou ik het voor moeten gebruiken?

deze dagen kan ik mijn knopje "positief denken" niet meer vinden, het ging weken lang enorm goed, maar het evenwicht is nu ver te zoeken.
ik kan niet goed relativeren, niet langer dan een paar uur tenminste.
soms lees ik iets of hoor ik iets waar ik me aan optrek, maar het is na een tijdje weer zoek.
ik krijg de vinger er niet achter.
vorige week was ik in de veronderstelling dat het ergste leed wel geleden was, maar dat zekere gevoel is naar de maan.
ik moet erg vechten om door de dag en de avond heen te komen, ga dan slapen met de hoop dat ik het morgen rooskleurig zie, maar dat gebeurt niet.
wonderen gebeuren soms niet.

doorzetten, dingen blijven doen met tranen die prikken achter mijn ogen.
zonder inspiratie.
wie weet is het (ik was al gewaarschuwd) het naijleffect van het stoppen met antidepressiva, nu ruim een maand terug. maar ik blijf daar toch maar bij, dat suffe effect overdag wil ik zeker niet meer.

Knuffie:
wat jij beschrijft, jouw drinkgedrag, is helemaal wat ik gisteren bedoelde, als opmerking over alcoholisme van Marieke. het maakt volgens mij niet uit of je wel of niet de neiging hebt om door te drinken of juist niet; het gaat om het feit dat je zelf vindt dat je teveel drinkt, dat het niet goed voor je is.
dat rechtvaardigt je beslissing om te stoppen: omdat het niet goed voor je is.
en blijf maar vasthouden aan zo'n goede ervaring van een verjaardag zonder drank.
er komen steeds meer van dat soort goede ervaringen die je motivatie versterken.

BamBam ik heb net het draadje van gisteren doorgelezen.
Meisje wat heb jij een mooi kerstcadeau gekregen. Je gezondheid!! Dat is een ontzettend goed bericht!! En daarbij 15 weken ADB en 13!! weken NDB, poehh klasse en nu gemerkt dat geen trek had, niet de behoefte om jezelf te verdoven ondanks de onheilsboodschap die boven je hoofd hing.
Klasse en tstimuleerd voor mij extra om lekker door te gaan met m'n eigen missie!!
Dank voor je openheid en nogmaals, ik ben zo blij voor je dat je gezond bent, wat zal jij goed het nieuwe jaar in gaan zeg!

Lieve groet van Cato.

Lieve Petra, wat je beschrijft klinkt wel als een bijwerking van het stoppen met AD.
Je lijf moet nu op eigen kracht de balans vinden en misschien heeft het ook deels met de najaarsblues te maken.
En somberheid hoort ook bij leven maar dit weet je ook allemaal zelf wel. Ik wil je een hart onder de riem steken met m'n reaktie, da's alles. Somberheid is vreselijk, zeker wanneer je elke avond in bed stapt met de gedachte dat het morgen misschien wel weg is. En als je dan weer met zo'n loodzwaar gevoel uit bed stapt is dat afschuwelijk. Maar het gaat wel weg, er komt vanzelf weer een ochtend dat je met veel zin aan de dag gaat beginnen.

Liefs

Goedevahddaagh,

Dog zdeedzz diet ofuhh. Zorrieh.

Fijde dag allebaahl...

Goedemorgen allemaal,

BamBam, wat een fris begin van de dag. Ik kan merken dat je blaakt van gezondheid.

Stien, goed plan, ik neem er ook geen een.

Cato, vervelend dat de wereld er somber uit ziet voor je. Bij mij komen die sombere buien ook steeds terug, het is een soort cyclus. Af en toe gaat het een paar dagen goed, en kijk ik positief de wereld in, om korte tijd daarna weer te verzanden in zo'n sombere periode, waarin alles tegen zit en niets lijkt te lukken. Ik voel ze zo langzamerhand wel steeds beter aankomen, die buien. En ik hou me er maar aan vast dat het ook weer overgaat. Maar waar het vandaan komt weet ik niet, en ook niet wat ik eraan moet doen.
Ik zou er eens over praten met je psych als ik jou was. En, ik herinner me dat je nog pas gisteren of eergisteren schreef, dat je nu pas sinds 9 maanden herstellende bent, en dat je niet kunt verwachten dat het zo snel gaat. Hou je daar aan vast meid. Je bent herstellende, het gaat al beter, en je bent net weer gestopt met drinken. Dat zijn allemaal positieve zaken.

Eén ding hou ik iedere dag voor ogen: gaan drinken lost niets op, maakt het er niet beter op. Als ik somber ben dan is dat ook echt MIJN gevoel, het is ECHT. Daarom laat ik het er maar zijn, en wacht ik tot er weer een zonnestraaltje op mijn weg valt.

Een fijne dag allemaal.

Liefs, Anna

Kohtje, heb je al gestoomd? Bij ons een verplicht recept bij forse verkoudheid! Pannetje kokend water, je kunt er een druppel menthololie of zo in doen, maar dat hoeft niet eens persé, grote handdoek over je hoofd, en opsnuiven maar. Minsten drie keer per dag. Wel een flinke zakdoek bij de hand houden.

En regelmatig een warm voetbad met zoutwater, dat schijnt ook te helpen (volgens mijn moeder).

Beterschap.

(tikfoutje)

Anna hohoho, ik schreef dit berichtje voor Petra.
Ik ben gelukkig weer over m'n dip heen !

Maar toch lief dat je me een hart onder de riem wilde!

Hoi Kohtje,

Het idee van Anna, lijklt mij een uitstekend recept. Beterschap.

Ferry.

Goedemorgen allemaal,

Sorry van het bericht van gisteren, ben in een gekke stemming al een tijdje. Waar kom ik vandaan waar ga ik naar toe etc.

Lieve Petra,

Het kan zijn dat je afbouwschema te snel is gegaan of dat dit misschien nog niet de juiste tijd is om te stoppen. Klinkt wijsneuzerig maar bedoel het absoluut niet zo, ik ben er geweest en het is niet grappig.
Wilskracht kan ook je valkuil zijn, ik heb door wilskracht mijn gezondheid bijna vernietigd.
Ik moest werken en ja ik was moe en ja ik viel gelijk met mijn kleren aan in slaap. Ik was zo boos op mijzelf, watje anderen deden het toch ook? Maar ondertussen was ik gewoon ziek.
Niet alles zit tussen je oren.
Misschien is het een goed idee om even langs de dokter te gaan?

Babbam, fijn voor je. Wat zal dat een opluchting zijn.

Anna fijn dat het alleen het deurtje was. Heb je al een afspraak?

Stien, goed plan. En fijn dat je een toelichting hebt gegeven voor de aangifte, heb je een positieve wending gegeven aan je dubbele gevoel. Knap.

Cato,

Gaat het weer wat beter? Heb je wat knopen door gehakt?

Het gaat niet zo lekker met me. Ik denk zelf aan stoppen met mijn werk en dat is zo groot voor mij.
mijn werk was mijn leven. ik heb heimwee naar vroeger en naar een ander land.
Ik heb even geen toekomstperspectief. Tegelijkertijd houd ik mijzelf voor ogen dat er dit jaar zoveel met mij is gebeurd en dat ik gewoon nog niet sterk ben. gelukkig nog 81 dingen na te kijken, nog twee lessen
en ik heb vakantie.

Liefs,

Anjo

Anjo, het is slikken. Al die tijd heb je rondgelopen met je klachten en niemand die dat serieus genomen heeft. Terwijl je toch voelt dat er iets niet goed zit. Je gaat aan jezelf twijfelen, wordt onzeker over wat je nou zelf voelt en je bent ook nog eens droog gaan staan.
En nu hoor je, ik weet niet na hoeveel tijd, dat er wel een lichamelijke oorzaak is voor de klachten waar je mee rondloopt. En dat jij het niet mis hebt gehad maar die anderen wel. Dat moet een hoop frustratie met zich mee brengen als je terugdenkt aan de keren dat je niet seriues genomen bent. Dat je afgewimpeld bent misschien wel als alco en dat je je het verbeeld of dat dit 'erbij' hoort.

Slikken is het, zeker, een les die je eruit leert is m.i. wel dat je voortaan weer op jezelf kunt vertrouwen want wat jij voelt is echt namelijk.
Nog even en dan is het kerstvakantie, een tijd om eens rustig na te denken over volgend jaar.

Wat mij betreft, ja ik heb knopen doorgehakt en hoe dat er volgend jaar uit gaat zien weet ik nog niet precies maar ik heb in ieder geval gezegd tegen desbetreffende personen waar ik mee worstel en daar is naar geluisterd.

Liefs, Cato

Sorry Cato, berichtje verkeerd begrepen kennelijk. Fijn dat het wel goed met je gaat. Bewaar mijn oppepper maar voor als je weer een keer een dip hebt. Niet dat ik je die gun natuurlijk, maar je weet maar nooit.

Heja er zit wel een soort rode lijn in idd in m'n dips. Wat je zegt, jij voelt ze aankomen min of meer,
ik wordt er nog een beetje door overvallen maar ik zal eens op gaan letten voortaan.

Jij klinkt ook wel weer oke geloof ik

liefs,

Er zit langzaam weer een stijgende lijn in Cato. Ik voel ze niet echt aankomen, maar het gaat bij mij vaak geleidelijk. Op het moment dat ik mezelf betrap op sombere gedachten, en me niet lekker voel, weet ik dat ik mogelijk weer aan het begin van een sombere periode zit. Ik weet dan ook dat ik nog niet op mijn dieptepunt zit, dus daar kan ik dan een beetje rekening mee houden.
Maar ook als ik me wel goed voel kan een onverwachte gebeurtenis me ineens helemaal van mijn stuk brengen, en dan donder ik dus in een klap weer een put in. Voor mij is het al heel positief dat ik heb leren herkennen dat het periodes zijn, en dat het dus ook weer overgaat. Hoewel die periodes af en toe wel voor eeuwig lijken te duren. Op dit moment voel ik me ook niet top hoor, als ik iemand hier op het forum probeer op te peppen, fungeert dat eigenlijk ook als peptalk voor mezelf.

Anna,

Ik denk inderdaad dat het zo een beetje werkt. Aan de andere kant kan het ook heel vermoeiend zijn.
Toch opvallend dat zoveel van ons op dit moment zich niet top voelen.
Kan het zijn dat oud en nieuw er iets mee te doen heeft?

Anjo

Lieve allen,

Ik vind het heel vervelend te lezen van alle sombere buien en buitjes. Niet dat ik het de betreffende mensen kwalijk neem, integendeel. Ik voel erg met jullie mee. Zelf heb ik vaak een zwartgallige kijk op m'n leven hoewel ik nu eigenlijk pas tot mijn verwondering kan constateren dat ik de afgelopen acht maanden geen last heb gehad van deze manier van tegen het leven aankijken. Natuurlijk sta ik ook wel eens op met het gevoel hoe deze dag weer door te komen. Maar ik weet mezelf -in tegenstelling tot vroeger- steeds zover te krijgen dat ik wel ergens een lichtpuntje zie en daar richt ik me dan volledig op. Daardoor vallen uiteindelijk de donkere randjes buiten m'n gezichtsveld. Hoe ik het voor elkaar krijg weet ik niet, maar het werkt voortreffelijk. Zelfs dingen die ik in eerste instantie als onoverbrugbaar zie vallen door er aan te beginnen reuze mee, alleen maar door mezelf niet op te leggen dat het goed móet aflopen.
Wat ik zo vervelend vind aan die berichtjes is dat ik me er zo onmachtig bij voel. Ik weet dat allerlei goedbedoelde opbeurende woordjes wel binnenkomen maar geen wortel schieten. Ze verdwijnen als het ware in het zwarte gat waar degeen met de sombere gevoelens zo vol van is. Vandaar dat ik niet zo scheutig ben met proberen een hart onder de riem te steken. Ik wil wel maar ik kan het niet zo goed. En natuurlijk wens ik iedereen een zonnige kijk op het leven, maar ja, schiet iemand daar wat mee op? Ik hoop het van harte, maar betwijfel of deze wens effect heeft.

Nou moeten jullie niet denken dat ik zelf somber word van deze berichtjes, nee dat niet. Ik vond alleen dat ik dit even moest zeggen zodat ik mezelf niet schuldig hoef te voelen dat andere mensen zich niet zo goed voelen.

Okee, dan toch maar even om het in stijl af te sluiten en om mijn geweten te sussen: Sterkte allemaal.

Liefs, Kohtje.

Kohje,

Volgens mij is het heel gezond dat je dit schrijft. Lezen op dit forum zorgt soms dat je heel onmachtig voelt en dan is het juist belangrijk dat je een gepaste afstand voor jezelf neemt.
Het helpt echt niemand dat jij je ook neerslachtig gaat voelen, toch?

Liefs,
Anjo

Kohtje, je bent een lieverd hoor, maar jij hoeft je toch niet schuldig te voelen als een ander somber is? Ik schoot in de lach toen ik die zin las, dus zie, toch weer een lichtpuntje ontdekt. Op zich kan ik gelukkig ook nog altijd wel positieve dingen ontdekken hoor, alleen blijven het als ik erg somber ben te zeer nog alleen maar speldenpuntjes licht, die niet in staat zijn het donker te doen optrekken. Ik hoop ooit een keer te leren, net als jij, me alleen op die lichtpuntjes te richten.

Anjo, ik heb geen flauw idee of het met de tijd van het jaar te maken heeft. Zelf denk ik eigenlijk van niet, want twee maanden geleden dacht ik dat het aan de herfst lag, en de maanden daarvoor aan de regen. En voor die tijd werd alles afgevlakt en vertekend door mijn drankgebruik. De tijd zal het leren.

Mensen, ik ga iets doen. Vandaag nog een paar minder leuke karweitjes te klaren, dus ik ga mezelf maar eens bij kop en kont pakken.

Jaaaaaa ook goede.......middag inmiddels.

Pfffff heb weer een zeer enerverende morgen achter de rug. Lang verhaal kort: vreselijke nachtmerries weer, maar DUS !!!! niet meer door teveel A, en mezelf bij kop en kont gepakt (vreest niet, voldoende houvast) dank Anna voor de uitdrukking, klinkt ook zo energiek vind je wel vind je niet......

mijn therapeut gebeld en daar zat ik om half 10. Nou een paar oceanen van tranen later heb ik weer een klein stapje gedaan op weg naar het grote geheel van mezelf en mijn verleden accepteren.....

het positieve is (sprak zij met ogen zo rood en dik als gevulde eieren, vandaag met paprikapoeder in de vulling)......dat ik die stap nu durf te zetten om dat ik me niet meer schaam omdat het misschien wel komt door de alcohol......

Verder met ons theekransje:

@ Anna, je bent een dappertje iedere dag weer.

@ Kooh, stomen met kamille is minder agressief, maar het helpt ook een (bij- of voorhoofdsholte-) ontsteking voorkomen, daar heb ik een handje van en dan een longontsteking bij voorbeeld met de Kerst da's niet feestelijk.

@ Petra, met alle respect, wie is het op het (in mijn ogen) onzalige idee gekomen om een maand vóór de kortste dag te stoppen met AD? Heb je een keiharde lamp in hui"s? Willen allen drs- en en dr-en even NIET VERDER LEZEN dan: zet die lamp aan, bv. een bouwlamp, en 3 x 10 minuten erbij zitten met een boek of muziek op je hoofd proberen hoe dan ook wat licht op je netvlies te krijgen? Verder (aldus mijn psych) 's morgens een wandeling (10 minuut is ok) en koffie om je lijf te stimuleren..... ik leef erg met je mee, ben al een jaar of 20 uitermate depressief, het is nu "leefbaar" maar ik slik AD, ben twee keer gestopt, toen terug val (1 x 2 maanden, 1 x 4 maanden later) nu mag ik niet meer stoppen......

@ allen: denken jullie aan vitamine C en B complex voor onze aangetaste lijfjes en hersenen? (kruidvat, 1000 mg, slow-release en B: werkt alleen in complex heb ik geleerd maar Tactus adviseert extra B1, voor de rokers onder ons ook extra multi's)

( de hh doktoren en andere dr-en en drs-en mogen weer lezen):

@ morgen is de KORTSTE dag, daarna gaan we weer vooruit !!!!

@ opstaan is de helft van de winst

@ denk niet aan de roes van de A, die duurt een half uur, de lange-termijn effecten duren veel langer (zie ons ploeteren)

@ neem vandaag gewoon één dingetje om jezelf te tracteren, lippenstiftje van 1 euro (kruidvat, nee, ik heb geen aandelen) een lekkere shampoo, of verschoon je bed een keer extra, altijd zo heerlijk
's avonds, verzin iets dat bij jou past en dat je je kunt veroorloven

en als ik hier dit allemaal schrijf moet ik eigenlijk al weer één keer lachen (minstens) dus : heerlijk toch (ik voel me echt niet opgewekt, maar ik doe alsof, meestal slaat het dan wel aan).....

ik ga mijn Zoon opporren om een ei voor me te bakken (ze kosten ten slotte genoeg geld die kinders)....

allen een mooie tweede helft van vandaag gewenst !

0ensen 52 z64 graag w533en reageren, 0ar 051n t6etsenb6rd d6et het n5et. 2an d5t n5et 6-36ssen.

---

---

toetsenbord defect, Stien?
ziet er wel grappig uit, maar is vast niet leuk!
opnieuw opstarten, helpt dat?

Nou, alom herkennning dus, het lijkt wel een tranendal hiero.......
Voelt wel wat minder eenzaam, gedeelde depressie is halve depressie.

Ik heb even heel erg stoer gedaan: ben op mijn werk weggelopen toen ik kotsmisselijk werd van de situatie en het ontmoeten van allerlei mensen die me liever zagen gaan dan komen (' goh, ik dacht dat je ziek was,?" met zo'n gore intonatie, " wat doe je hier dan" ajakkes).
Ook 2 heel lieve reacties, raar toch, dat verschil.
Ik was niet voorbereid op al die ontmoetingen, maar wist zeker dat ik niet moest blijven waar ik niet wil zijn.
Nu ga ik naar huis.
Heb mijn goede wil getoond, maar het lukt gewoon niet. Ik moest 3 uur werken, ben 4 1/2 uur gebleven, het is goed zo.
2 Flessen drank hier, ik laat ze maar staan.