Goede nacht,

Ik lig al een poos wakker en dacht, even kijken of er nog een medestrijder aanwezig is. Het is erg druk in mijn hoofd. De spanning van de afgelopen dagen op het forum, die nu gelukkig blijkt opgelost. En dat geeft al een stuk rust merk ik nu, op dit moment. Heb alles bijgelezen.

Maar, het duizelt in mijn hoofd, er is vanmiddag een aannemer, bij ons geweest. Om eens te kijken wat er moet gebeuren, met ons huis. En daar word ik niet vrolijk van. Er moeten nog wat onderzoeken komen. De bodumgesteldheid onder de woning moet worden uitgezocht. De tekening van de woning, moet worden bestudeerd.Om te kijken waar dragende muren zijn. En dan, wordt bepaald, wat er gaat gebeuren. In het ergste geval, zullen Tineke en ik, ons huis voor ongeveer een maand moeten verlaten en elders gaan wonen. Dan worden er in de beneden verdieping, alle vloeren er uitgesloopt. Komt er een heimachine in de woning te staan. En worden er palen geheid. Kan het me nog niet voorstellen. Alle vloeren eruit. Wat een puinzooi, zal dat worden. Je huis leeg halen, meubels opslaan er komt nu ontzettend veel op me af. Ik zie veel beren op de weg. Maak me op dit moment misschien wel te druk.
De kostenpost kan op lopen tot ongeveer €80.000 . Maar als ik zo naar buiten kijk ben ik niet de enigste, die wakker is. In de straat brand her en der licht. Maar ik moet maar proberen, me niet op te naaien. En wachten tot over ongeveer twee weken. Dan komt de offerte. En ik ga niet drinken, hoewel het op dit moment erg verleidelijk is. Tineke komt net beneden, om te kijken wat ik aan het doen ben.
En gaat nu een pot thee zetten. IK GA VER***** NIET DRINKEN, IK BEN STERKER, DAN DIE VERREKTE DRANK. Zo dat lucht op.

groet Ferry.

Lieve Ferry,

Ik hoop dat je nog een beetje hebt kunnen slapen hierna. En anders heb je een heel vroege ochtend. Knap van je dat je niet bent gaan drinken met die stress. Hou je hoofd maar koel en nuchter, dat zul je nog wel nodig hebben.

Liefs, Anna

Goefemorgen allemaal,

Allemaal een droge dag toegewenst, sterkte met wat je gaat doen en...................... bijna WEEWKEND.

Ferry sterkte, en blijf sterker dan die drank, succes.

Goeemorgen allemaal,

Hoi Ferry, kan me goed voorstellen dat het een hele drukte is in je hoofd. Goed van je dat je bent gaan schrijven en het droog gehouden hebt!
Ga je as weekend ook nog met je pietjes op stap voor de ontspanning, lijkt me goed, beetje afleiding. Sterkte met de strijd.

Zo, meteen auto ophalen, eerst met de bus naar m'n werk, dat is lang geleden. Sok met geld mee om de reparatie te betalen. Maar het belangrijkste; de auto doet het weer.

Mensen heb een goeie dag en tot vanavond.

Heee Rudy,

weer online? Gezellig. Zou een kopje koffie zetten, er is genoeg bij te lezen.

Oke wegwezen nou anders mis ik de bus.

Oh god, dit wordt een lange dag; als ik nu al een liedje in m'n hoofd heb van Busje komt zo dan gaat t'ie eindeloos duren.

Gisteren wijn gekocht voor bezoek. Rood en wit, we aten vis dus ww moet er zijn. Ik vond het niet moeilijk. Stond wat te dubben voor die drankafdeling, tja daar stond ik 11 weken geleden bijna dagelijks.
En de grap was dat m'n bezoek de hele avond fris dronk! Zit ik met die bagger in huis, haha. Nou ja, we zullen ooit wel weer eens bezoek krijgen. Later.


Alleen vandaag drink ik niet!

Goedemorgen allemaal, ik heb een aantal dagen niet kunnen volgen.. ik zit in België zonder internet en telefoonverbinding, maar een nieuwe internet aanbieder is inzicht en ik denk binnen een week weer online te zijn.

Momenteel zit ik thuis in Holland op mijn oude, trage pc te werken en sta verbaasd te kijken wat ik de laatste tijd zoal regel via dat tijdverslindende ding.

Het gaat goed met mij, volgende week vier ik mijn 5 jarig jubileum.
Wie had dat ooit kunnen dromen, maar het is wel gelukt.
Het heeft 2 jaar geduurd voor ik er van doordrongen raakte dat drank en de ontwikkelingen in mijn nieuwe leven niet samen gaan.

Waarna ik 5 jaar lang helemaal niet meer heb gedronken.
Ik raak op mijn 60ste al aardig uit de pubertijd.
Geleidelijk aan wordt ik volwassen en nuchter.

Daar is wel een drankperiode van 35jaar aan vooraf gegaan, dus mensen schouders er onder
en steeds weer dat eerste glas laten staan.

Het moeilijkst voor mij Ferry, was leren om te gaan met gelijksoortige situaties waarin jij verkeerd en ik als door een lawine werd bedolven onder de problemen die op mij af kwamen, de paniek toe sloeg.
Geen weerstand bieden maar accepteren wat ik niet kan veranderen zijn sleutelwoorden geworden in zo'n proces.
Weerstand bieden in welke vorm dan ook vergroot het probleem.
De situatie waarin je nu verkeerd aanvaarden is er naar leren kijken en verantwoordelijkheid nemen.
Dus ook de zucht naar drank die deze situatie ongetwijfeld met zich mee brengt ,accepteren.
En laat de tijd zijn werk doen.
Alles komt op den duur weer goed.

Vandaag drink ik niet en aan die dag ga ik nu beginnen..

GroetRudy..

héééééé Bammetje, niet te doen zoveel leesvoer.
Ik ga naar de tandarts en aansluitend bij mijn zoon koffie drinken die hier ter plaatse in de horeca werkt.
Gezellig wat bijkletsen want ik heb hem al een tijd lang niet meer gesproken.
Maak er een mooie dag van..
GroetRudy

Tjeeee, Rudy..5 jaar zeg. Ik zou willen dat ik ook vijf jaar eerder gestopt was.. Van Harte alvast...

Ach, wat zeur ik nou dat ik vijf jaar eerder gestopt zou willen zijn. Ik ben met die 7 maanden ook dik tevreden, en als alles zo doorgaat worden het vanzelf ook wel 5 jaar...

Mooi Rudy, mooi
bij 1) wat denk je? zou ik op mijn 47e nog een kansje maken?
Trouwens, er is helemaal niets op tegen om te blijven veranderen, aanpassen, nieuwe uitdagingen én nieuwe teleurstellingen te ondergaan;
stilstand is achteruitgang

bij 2) helemaal mee eens, hoe paradoxaal ook.
niemand zit te wachten op onrust, ongemak, angst, verlies of andere vervelende, bedreigende gevoelens, maar gewoon eraan toegeven maakt ze minder zwaar. Je merkt door toe te geven, mee te veren in plaats van verzetten dat er niets raars gebeurt: je ben alleen maar bang.
heel bang.
of verdrietig, heel verdrietig.
en intussen gaat het leven door.
oude angsten, oud verdriet moet je erbuiten proberen te laten, die waren van toen.

het is heel lastig en je hebt er heel veel moed voor nodig in het begin, zeker als je gewend bent aan vluchten (in drank). maar het is zo opluchtend.

Drank was voor mij ook de ultieme vluchtweg als ik de zaken niet meer aan kon. Nu de drank niet meer in beeld is betrap ik mezelf erop dat het vluchtgedrag op zich nog niet weg is. Als ik me in het nauw gedreven voel zoek ik nog steeds naar vluchtwegen, hetzij klagen bij anderen, weglopen van het probleem door andere dingen te gaan doen, van alles, maar nog steeds niet voetstoots accepteren dat sommige dingen nou eenmaal niet te veranderen zijn.

Die vluchtreflex zit er zo ingesleten dat die er met het wegvallen van drank als vluchtweg niet zomaar 1,2,3 uit is. Toch is het vanuit die alternatieve vluchtplaatsen makkelijker om de situatie te bekijken dan vanuit de roes van alcohol. Immers, alcohol vervormt het aanvankelijke probleem tot een acceptabel iets, terwijl het probleem vanuit een andere vluchthoek onveranderd problematisch blijft. Ik wordt dan wel gedwongen om het probleem te accepteren zoals het is, misschien via de omweg om er toch nog wat aan proberen te veranderen maar uiteindelijk komt dan toch die conclusie dat het is zoals het is.

Ik hoop dat die vluchtreflex slijt. Als ik het verhaal van Rudy lees is dat zo, maar het zal tijd nodig hebben. De weg naar volwassenheid neemt nou eenmaal tijd. De weg naar volwassenheid is een leerweg, en dus zal ik moeten leren inzien dat vluchten geen optie is, net zo vaak tot het een deel van mezelf is geworden, dat acceptatie de reflex is geworden.


Ps Petra, ik denk dat er voor jou nog zeer zeker hoop is. Met je 47 jaar ben je nog zo piep...

Anna, Zeeman, BB, Rudy, Bedankt, voor de opwekkende woorden.

Rudy proficiat, woh 5 jaar, dat is al een hele tijd. Zorg ervoor, dat ik je niet inhaal. En ik geloog ook wel in het geen je zegt. Dat alles wel weer goed komt, als je de drank, maar laat staan. En dat doe ik dus maar.
Zo ga eens even met de hond het veld in, even uitwaaien.

groet Ferry.

Joann, hoe is het in de ziekenboeg. Ik dacht dat je gisteravond eindelijk eens lekker vroeg naar bed was, maar na middernacht was je er ineens toch weer... Nog steeds aan het schoonmaken? Laat dat maar snel achter de rug zijn. Het gewone huishouden is al druk genoeg.

Ik zie het al helemaal voor me, 's avonds een hele batterij schoenen(tjes) die gevuld moeten worden. Kan het me nog goed herinneren van vroeger. Ik heb drie jongere broers en toen die nog "geloofden" mochten mijn zus en ik ook onze schoen nog zetten. Het gekke was dat ik het 's morgens toch altijd nog weer spannend vond om te kijken wat er in zat, ook al was ik al 14/15 jaar... en had ik regelmatig bij Jamin (die hier toen nog was) zelf het snoepgoed gekocht. Over jezelf voor de gek houden gesproken....

Ja, ik ben ook nog maar piep..

Hai Ferry,

Even lekker uitwaaien met de hond. Ben je na je bericht van vanochtend vroeg je bed nog weer ingedoken of ben je maar opgebleven... Hier is het heerlijk uitwaaiweer. Dus knap er maar lekker van op.
Je moet maar zo denken dat je niet alleen staat met je huisprobleem. Ja, leuk is het niet, dat weet ik wel, maar tegen de tijd dat jij vijf jaar droog staat heb je aan deze toestand een prachtverhaal voor op verjaardagen en andere feesten. En zo kan alle nadeel weer ze voordeel heppen.

Goedemorgen!

(Drank was voor mij ook de ultieme vluchtweg als ik de zaken niet meer aan kon. Nu de drank niet meer in beeld is betrap ik mezelf erop dat het vluchtgedrag op zich nog niet weg is. )
Kohtje heel herkenbaar ik ben ook zo,n weg loper en daar was drank absoluut makkelijk voor.....Ook kon ik me dan lekker met een kater de hele dag in bed weg stoppen....
Nu ik nuchter ben denk ik waar vlucht ik eigenlijk voor!?

Fijne dag, vandaag drink ik niet!!

Hoi Koh,

Ben nog het bed ingedoken, maar van slapen kwam niets meer. Om half acht maar opgestaan.
Boodschappen gedaan. En het was heerlijk buiten met de hond. Krijg je weer een helder hoofd van.
Kan er nu ook weer beter tegen. Valt me op. Beter dan met een kater. Weer een voordeel van het niet drinken. De voordelenlijst wordt steeds langer.

groet Ferry.

Ja Ferry, die vind ik leuk, beter met een hond het veld in dan met een kater...

Hoi Marieke,

Ja, dat is wel een moeilijk moment, zo'n verjaardag waar dan (voor het eerst) iemand ontbreekt....
Maar met een goed gezelschap op zo'n verjaardag kan dat toch een mooie dag worden, waar misschien wel wat tranen zullen vloeien maar waar ook troost gevonden en geboden kan worden... en dat kan zonder drank allemaal veel mooier en oprechter dan met drank, want zoals je zelf al aangeeft, dat is alleen maar vluchten en dat is vaak zo ontluisterend..
Ik wens je een fijne middag bij je zus.

Liefs, Kohtje.

Beste forummers

Ziza -wiens wijsheden ik inmiddels heel erg waar vind- schreef van de week:

'Ik ken ook alcoholisten die in het donker terecht komen zonder te drinken.....omdat ze niets veranderd hebben behalve niet drinken' en ik schrok hier eigenlijk van. Want het is zo waar.

En dat veranderen kan zowel in daadwerkelijke gebeurtenissen zijn als in de manier waarop je er in je hoofd mee omgaat denk ik. Qua leven heb ik best veel veranderd sinds ik niet meer drink, maar in de manier van denken lukt dat veel moeilijker. Dat drukke hoofd van Ferry, dat herken ik heel erg. Het is zo moeilijk om ook niet meer te piekeren. En het is op dat punt nog moeilijker dan vroeger, toen kon je de piekers wegdrinken. Dat kan nu ook niet meer. Van de week -Ferry volg mijn voorbeeld maar niet- heb ik echt met mijn hoofd tegen de muur geslagen. Ik wist niet meer hoe ik het leeg moest krijgen en wilde niet drinken.
Rvanth en Petra schrijven terecht: geen weerstand bieden maar zaken aanvaarden. Ja, en dat is dus juist zo moeilijk vind ik. Objectieve zaken in je leven wijzigen dat lukt best, dat gaat ook heel goed. Maar de manier van denken wijzigen is zo veel moeilijker volgens mij. Zeker in 'noodgevallen' grijp je zo snel terug op je oude manier van denken (zoals Koh schreef).
Ik ben nu bijna een jaar alcovrij (behoudens een paar missers) maar het allermoeilijkste vind ik niet het veranden van gewoontes of het niet drinken maar het veranderen van 'gedachten'.

groeten

Pietje

Kohtje, ik kan wel zeggen dat ik dat ook hoop, maar ik heb mijn twijfels.
Het is niet voor niets dat mensen die hun toevlucht hebben genomen tot drank.
Ik geloof dat (ik zeg met de nodige voorzichtigheid, want generaliseren is gevaarlijk) "wij" wel een aantal dingen gemeenschappelijk hebben, al is het maar dat dingen wat harder binnen komen bij ons dan bij anderen. Luister maar naar alle verhalen uit de jeugdafdeling die regelmatig opduiken. Gewonde, gevoelige, invoelbare relaasje, stuk voor stuk.
En als je zou kijken naar mensen in vergelijkbare situaties die anders in elkaar steken blijken ze heel andere interpretaties te hebben, veel luchtiger met dingen om te gaan.............

Wat ik eigenlijk wil zeggen is: duik maar gewoon in al die emoties die vluchtreflexen opwekken, andere uitwegen zoeken kan ook, maar geven dan toch weer aanleiding om die reflex in stand te houden.
De term "verslavingsgevoelig" duikt ook nogal eens op, als je de ene schijnoplossing gaat vervangen door een andere.
Misschien ook in lijn met wat Ziza schreef: de alcholist die wel stopt met drinken, maar verder niet 'geneest' ...........

...............
en wat me toch even van het hart moet, richting Tactus en de Moderator:
kijk eens naar wat er vandaag gebeurt;
misschien 'zware' verhalen, geen luchtige lolletjes en zweverige niemandalletjes
gewoon ruimte, voor even je verhaal kwijt van de verjaardag van je zus die net weduwe is en een riem onder het hart;
allerlei insteekjes over hoe nu verder zonder alcohol
en waarom wij alcohol kozen
en vanavond misschien weer iemand die er doorheen zit, misschien IK wel en die zich kan laven hier, zonder op zijn hoede te moeten zijn

zo moet het toch?
zonder steken onder water?

Pietjepuk,
In de manier waarop je er in je hoofd mee leefd. Deze woorden hebben mij aangegrepen.
-Het veranderen van gewoontes, maar vooral gedachten.
-Een manier te vinden om het denkraam te veranderen en niet te hoeven piekeren.
-Objectieve zaken aanvaarden, geloof dat ik hier veel moeite mee heb.
Zie maar dat het de waarheid wordt?? Heb wat dat betreft een zeer nega hetieve ingestelde man als
tegenpool.
Ben pas bij les 3 van tactus en heb voor het laatste mijn huiswerk nog niet gedaan, zal dit een wereld van verschil gaan maken?

Dit is een vraag die ik me nu al een tijdje stel, en waarop ik tot nu toe het antwoord nog niet gevonden heb. Zijn "wij" een stel mensen die anders, gevoeliger, reageren op de dingen er met ons gebeuren, daardoor sneller gekwetst worden, en geneigd zijn te vluchten?
Of zijn "wij" een groep mensen die misschien al op jonge leeftijd net iets te veel op hun bordje hebben gekregen. Overvraagd door te veeleisende ouders, en daardoor zelf ook te perfectionistisch geworden om aan de eigen eisen te voldoen. Of verwaarloosd door onverschillige en/of egoïstische opvoeders. Een stuk veiligheid tekort gekomen in een levensfase waarin dit essentieel is voor de verdere ontwikkeling.

Hoewel er aangeboren verschillen zijn tussen mensen die erfelijk bepaald kunnen zijn, en ook de aanleg voor het ontwikkelen van psychische problemen deels erfelijk bepaald kan zijn, geloof ik niet dat een kind overgevoelig en psychisch ziek geboren wordt. Wel kwetsbaar, en juist die kwetsbaarheid maakt het ontvankelijk voor negatieven impulsen waaraan het tijdens zijn jeugd wordt blootgesteld. Hoe jonger, des te desastreuser het effect.
En vlak de invloed niet uit van ouders die zélf ook in deze vicieuze cirkel opgegroeid zijn, en hem weer doorgeven aan hun kinderen.

De enige manier om de cirkel te doorbreken is het doorbreken van het patroon. Een eerste stap daartoe is stoppen met het zelfdestructieve gedrag dat drinken is. Maar daarmee alleen ben je er niet, dat ervaar ik zelf iedere dag. Pas daarna kun je beginnen met het genezingsproces, met het herstellen - voorzover dat mogelijk is - van alles wat in de loop van je leven gewond is geraakt. Met het vinden van nieuwe patronen, nieuwe manieren om met de problemen in je leven om te gaan. Doe je dit niet, dan blijf je in het donker rondlopen, zoals Ziza het verwoordt. Tot schade van jezelf, maar ook van degenen die je na staan.

Voor mij geldt: die cirkel móet doorbroken, ik wil hem niet doorgeven aan mijn kinderen. Ik wil dat zij opgroeien tot gezonde mensen, die op een luchtige manier met dingen om kunnen gaan, zonder een vluchtweg te zoeken in ongezonde leefgewoontes. En ben daarom zoekende naar genezing, zoekend naar alternatieven. En het maakt niet uit als ik de rest van mijn leven daarmee bezig ben, zolang ik die cirkel maar doorbreek, niet in mijn oude vluchtgedrag blijf hangen.

Anna

Hoi Stien en anderen,

Voor mij werkt het tegenwoordig andersom....het is niet zo belangrijk wat ik denk of voel maar wat ik doe... en als ik in aktie kom gaat het hoofd vaak weliswaar langzaam "mee"...

Mij is altijd verteld dat ik het tegenovergestelde moet doen van wat ik denk...want mijn eerste gedachte is vaak een negatieve gedachte en als ik daar naar handel dan blijf ik in het circeltje zitten...

Mijn ervaring is nu dat een hoop dingen me een stuk makkelijker afgaan door dit te oefenen...
Telkens als ik ergens bang voor was om te doen (want mijn hoofd vertelt me van alles wat er gaat gebeuren maar in de praktijk gebeurt bijna nooit wat ik verwacht) zei mijn sponser "nou en dat je bang bent en wat is jouw plan dan ?" "jouw plan en denken heeft ervoor gezorgd dat je nu bent wie je bent dus als je niet gelukkig bent en wilt veranderen MOET je wel dingen anders gaan DOEN anders veranderd er helemaal niks en blijft alles hetzelfde"... en geloof me .. ik ben een bang persoon maar door dit te oefenen i.c.m. de stappen van AA ben ik een berg van die angst verloren..en dat maakt mijn leven een stuk makkelijker en vooral rustiger...vandaag geen drama hahahaha.... en om eerlijk te zijn was mijn hele leven een drama met mijzelf in de hoofdrol....

Mijn denken zelf veranderen is voor mij een onmogelijke opgave... ik kies niet wat ik denk maar ik kan wel kiezen vandaag wat ik met die gedachten doe...

Het veranderen van denken begint voor mij met het DOEN van dingen die positief zijn en het maakt niet uit hoe ik me daarbij voel ik DOE het gewoon en probeer niet toe te geven aan negatieve gedachten...en daar naar te handelen...want die uitkomst weet ik al... hoe graag ik ook mezelf wil vertellen dat het niet zo is...

Wat mij ook helpt is mediteren...doe ik het vaak genoeg ? nee want ik ben van nature lui en ongedisciplineerd en ik zie niet gelijk de beloning die het geeft... ik ben in principe iemand van het korte termijn-denken en voor mij is die stijl levensbedreigend....maar het mediteren werkt wel hahahaha..en dan nog doe ik het niet genoeg...maar ja als ik mijn hele leven bijna doordrenkt was van negativiteit duurt het ook een tijdje om dat om te draaien...door aktie te nemen..dat is de weg die mij geleerd is...

Geduld is een schone zaak...en discipline is belangrijk....

Allemaal een hele fijne dag toegewenst en succes met alles wat je wil bereiken...

Ziza

Hoi Ferry, ik heb net je stukje van vannacht gelezen. Wat een gedoe zeg, daar zit nou echt niemand op te wachten zeg! Ik hoop voor je dat jullie samen er goed doorheen slaan. Ik snap dat je er slapeloze nachten van heb, maar ik vind je onwijs sterk dat je niet ga drinken. Ik weet niet of ik dat zou kunnen, met zoveel stress omgaan. Succes ermee. groetjes van Monique.