Goedemorgen,

Al vanaf 4 uur klaarwakker.

Merk dat de drukte en de onrust op het werk mij in de greep heeft.

Moet ik wat mee.

Maar hoe?

Afijn, koffie nu.

Dagpact:

Blondie

Goedemorgen Blondie en A3. 

Is inderdaad een lastig probleem Blondie. 

Ja, er is meer in het leven dan werken alleen, dat realiseer ik me ook steeds meer. 

En ja, de werkdruk wordt steeds groter. 

Targets die gehaald moeten worden... om ze vervolgens weer te verhogen.. 

Voor jezelf beginnen is geen optie denk ik. 

Denk dat 'een beetje afstand nemen', 'je niet op laten jagen' en vooral 'níet de problemen van een ander op je nemen' je kunnen helpen. 

Zal in het begin veel moeite kosten.

En daarbij: hopelijk wordt zoiets door de leiding niet uitgelegd als desinteresse... 

Het blijft verschrikkelijk moeilijk hoor. 

Oeps, vergeet ik de koffie en de thee gewoonweg. 

Goede morgen

Dagpact: 
Blondie 

Albert

fijne dag

Goeiemorgen.

Dagpact:
Blondie
Albert
Kaboutertje

jowan

Jullie ook een goedemorgen Albert, Kabouter en Jowan. 

Ik ga er vandoor.. 

Koffie en thee heb ik maar even in de warmhoudkannen gezet. 

Verslapen......ach ook wel eens prima toch?

Goedemorgen Fummers,

Zat ik net een heel bericht te typen... was ik niet ingelogd

Even opnieuw dan:

Tja Blondie, ook ik heb het 'bedrijfsleven' vaarwel gezegd vanwege de werkdruk

en de vele stress. Tegenwoordig heb ik inkomsten via een parttime job en

eigen activiteiten. Voor velen is de stap volledig naar ZZP'er, oftewel iets

gaan doen waar je hart ligt, is voor velen erg beangstigend. Beter kun je je

tijd en energie opsplitsen in, en dus de risico's spreiden, in parttime job

van je huidige werkgever (afbouwen), zzp'er zijn en daarnaast waardevolle

activiteiten die dit nieuwe leven ondersteunen.

Je zult dan ervaren, en dan trekken we het nu even alternatief en zweverig door

voor Adrie "Het universum gaat dan voor jou aan het werk. Dingen gaan

samenvallen of komen naar je toe." Of anders gezegd, positiviteit trekt positiviteit

aan.

@Agnieta, onderzoek voor jezelf waarom dit ritueel met het flesje

in je tasje zo belangrijk is. Wil je dit handhaven of zou je dit in de

toekomst anders willen?

Een buitengewoon goeie morgen kanjers.

Ik heb toch nog steeds het gevoel Aggie dat je nog geen keuze gemaakt hebt om nooit meer te drinken, of zit ik er naast.?

Och Kaboutertje wat moet je toch altijd een hele hoop gevoelens ervaren zeg met die kleine clown. En wat maakt het kereltje toch een hoop mee. Sterkte meid. :rose:

Goedemorgen,

10 uur geslapen!

En een nachtmerrie waarin ik tegen mezelf zei: "oh, wat eng, hoe ga ik dit redden? Het is een droom, dus word wakker."

En ik werd wakker. Zoiets mafs heb ik nog niet meegemaakt.

goeiemorgen frummers.

Agnieta, tijd om je hulptroepen in te schakelen.

Alles wat nu echt is

moet ook echt verwerkt worden

en daarvoor moet jij aan hetbwerk

echt.

Morge,

Agnieta, dapper...nou niet onderuit gaan kop op!

Blondie...moeilijk, herkenbaar. 

Al veel zinnige dingen geschreven hierboven.

Eén ding wil ik toevoegen...cliché....maar 'je neemt jezelf mee'.

Het feit dat je onrust en stress van je werk je in je greep heeft is iets wat je zelf doet.

Ik heb ook mijn werk verlaten en ben iets anders gaan doen...studie, passie volgen.

Maar die gevoeligheid voor stress, alles goed willen doen, grote verantwoording voelen 

kom ik nu ook tegen. Dus daar moest/moet ik wat mee. Niet gemakkelijk...

Wens je wijsheid en rust.

Fijne dag en sterkte voor wie het nodig heeft.

Goedemorgen all...

even wakker worden en koffie enz..

fijne dag gewenst

Goeiemorgen Toineman,

Hoe sta je er nu in om maar even te bla bla bla 

Goedemorgen iedereen

en lieve Agnieta hou vol.

We snappen het

gisteren heb ik met veel moeite NIET en slok genomen uit de fles jagermeister die voor mijn man in de koelkast staat

Ik vind het spul niet eens lekker :s

maar ik wou het zo graag hebben

had zelfs de dop losgedraaid :'(

Sterk hoor Finniks. Had jij je al voorgesteld bij 'Wie is wie' of heb ik dat gemist? Ga even kijken aldaar.

Hoeft niet hoor, mag wel. Ben je net gestopt of ben je nog een minderaar?

Maar Aggie wat wil je er nu aan gaan doen? Wil jij echt helemaal van de drank af, want daar krijgen we nooit geen antwoord op? Want anders heeft het geen zin om er op deze manier aandacht aan te besteden.

Kijk, ons gelijk geven daar schiet je helemaal niets mee op.

Ik sta er al tussen hoor joris

ben nu 6 maanden gestopt.

maar ik voelde me gisteren rot en had een rotdag

dat zijn de dagen die extra moeilijk zijn voor mij

Als je dacht dat het zou gebeuren Agnieta, waarom heb je het dan weggekiepert?!

Lees A3 nog een keer, kom op...je hebt een keuze gemaakt en nu doorzetten.

Kom op, stuur jezelf de goede kant in!

Agnieta, sluit me bij Bol, Kruidenthee en A3 aan. Ik ga niet mee in jouw angst. 

Zodra je het besluit hebt genomen om volledig te stoppen  ,

dan heb je mijn support  . Dit is negatieve aandacht vragen  ,

en dat is voor mij (en waarschijnlijk ook voor andere frummers)

verspilde energie  .

NB.: Ik lees net Kohtje zijn posting. Hij omschrijft het veel beter dan ik

dat kan. Ik kan soms wat rationeel en hard overkomen. Was/is

niet mijn insteek hoor Agnieta. Ik wil je gewoon bijstaan op

mijn manier, en die is soms wat provocatief.

Goedemorgen,

Agnieta, ik heb met je te doen.. zo herkenbaar, die strijd met mezelf, die strijd met anderen over wat ik nou

geheim moest houden en wat ik zo mondjesmaat kon vertellen.. steeds wikkend en wegend tussen de grote

waarschijnlijkheid om totaal afgewezen te worden en de kans dat men me nog enigzins geloofde en misschien zelfs zielig en/of

dapper zou vinden.

Ik verviel daarbij in een steeds groter wordende leugen, in een steeds warriger web dat ik zélf aan het weven was

maar waarin ik desondanks toch zélf verstrikt dreigde te raken. Drama scoort!! Met als gevolg steeds idiotere bedenksels.

Het wrange daarbij was dat ik, om dit fake-leven in stand te houden -en ik kon écht niet meer anders-, steeds onder

invloed moest zijn, of in elk geval de mogelijkheid bij de hand moest hebben om me te "bedwelmen"..

Er waren momenten dat ik stopte met drinken. Dat was nodig omdat ik het lichamelijk niet meer volhield. Maar eenmaal

weer een beetje nuchter moest ik, om verder te kunnen weer drank hebben.

Ik raakte niet uit die modus waarin ik bang was om zonder alcohol door het leven te gaan.

Ik realiseerde me best dat, als ik zou stoppen met drinken, er dingen zouden veranderen. Niet alleen maar dat ik

niet meer dronken zou kunnen en/of mogen zijn (en daardoor de hele wereld aankon), maar dat werkelijk aan het licht zou komen

dat ik juist helemaal de wereld niet aankon. Het "prachtige" beeld dat ik van mezelf gecreëerd had zou in duizenden

fragmentjes uit elkaar spatten. Iedereen zou zien dat ik "niets voorstelde"..

Om uit die modus te raken heb ik hulp nodig gehad. En om die hulp te vinden en te krijgen heb ik mezelf

slechts één ding moeten beloven: geen drank, ook geen stiekeme voorraadjes.

En geloof me, Agnieta, dat heeft me héééél zenuwachtig gemaakt, die belofte aan mezelf.

Alles trilde aan me, tot aan m'n hersenen aan toe. Ik kon geen artikeltje in de krant lezen, ik kon geen

kwartier achter elkaar slapen, ik kon geen kop koffie zetten, geen boodschappen doen zonder het gevoel dat ik het niet zou redden!

Ik was gewend om op een huilerige, dramatische manier één of ander soort aandacht te vragen. Als ik die aandacht

dan dacht te hebben kwam ik tot een soort van rust. Of liever gezegd: dan had ik weer een taak voor mezelf: de schijn hoog houden.

Daar was ik dan zo druk mee, dat de trillerigheid, de zenuwachtigheid, de angst, naar de achtergrond gedrukt werd.

Daar was ik dan ook zó druk mee, dat ik weer drank nodig had om het te kunnen volbrengen/vol te houden.

Door die belofte aan mezelf heb ik geaccepteerd dat ik trillerig, zenuwachtig en angstig werd. Heb ik geaccepteerd

dat het zo moest zijn en dat het voorlopig ook zo mócht zijn. Dit hoorde gewoon bij het afkicken. Niet één dag, niet één week,

Niet één maandje maar, maar zo lang als het duurde...

Die hulp die ik zocht en vond was veelzijdig. Allereerst mijn echtgenote die, op de hoogte van verslaving en afkicken, een

oogje toekneep als ik niet of niet optimaal functioneerde.

Maar ook een sponsor die me de oren van m'n hoofd vroeg over het hoe en waarom van m'n doen en laten.

Soms werd ik doodmoe van die man, maar hij heeft me wel aan het denken gezet. Iets wat in het begin niet zo erg

makkelijk ging, maar gaandeweg wel veel duidelijk voor mezelf maakte. Die me mijn manier van "vluchtdenken" openbaarde.

En dan waren er nog de verhalen van medeverslaafden.

Ik heb stukje bij beetje "begrepen" dat ik niet minder ben dan een ander. Ik trok me op aan de verhalen van mensen

die al langer clean waren dan ik, ik probeerde uit te vinden waar het verschil zat tussen mensen die

probleemloos clean bleven en mensen die er nog steeds moeite voor moesten doen, dus tussen géén trek meer en

nog wel steeds trek, oftewel tussen niet-drinkers en nog-droog-drinkers..

Ik zou dit stuk nog veel langer kunnen maken, maar de kern is: door de vinger te leggen op het waaróm van mijn

drinken werd drinken belachelijk. Confronterend maar helpend. Door zelfacceptatie was de schijnwerkelijkheid om me

heen niet meer nodig.

Zelfacceptatie, ik mag zijn die ik ben, ik hoef niet te zijn die ik denk dat anderen vinden die ik moet zijn.

Noodvoorraadjes passen absoluut niet in het proces van herstel. Een noodvoorraadje duidt op een gebrek aan

zelfvertrouwen en op het ontbreken van zelfacceptatie.

Goedemorgen beste mensen. Agnieta, heb je het nu weggekieperd voor jezelf of voor mensen van hier? Als je daar nog niet aan toe bent, was dat misschien niet zo handig. Je voelt je blijkbaar sterker met een flesje op zak. Hoe lang heb je dat al zo gedaan zonder te drinken? Kaboutertje: ja even bellen kan toch wel? Het werken heb ik helaas al een aantal jaren achter me moeten laten. Hoewel ik er tegenwoordig wel vrede mee heb. En inderdaad veel mensen die ik ken ondervinden er ook veel stress van. Hoewel sommige ook echt met plezier er naar toe gaan.

Ik ben erg gespannen weer en heb me toch weer bezondigd aan een pammetje. Heb ze toch een paar dagen niet nodig gehad. Als er ook maar iets is wat afwijkt van de normale gang van zaken, ben ik meteen gespannen als een veer en kan ik ook niet meer normaal nadenken. Zie overal beren op de weg en krijg dus ook weer veel trek. Zat gisteren alweer stiekem te denken om vanavond de refu niet te nemen. Zucht krijgen we dat weer....

Dagpact:
Blondie
Albert
Kaboutertje

jowan

Agnieta

Blekje

Hi Finniks,

Houd je ook een (alchol)dagboek bij? Geef je trek een cijfer

tussen 1 en 10, wat waren je gedachten? waar je was je? met wie?

welke emotie? en wat deed je toen? Zo leer je jezelf beter kennen

en kun je in de toekomst dit tackelen en vaak voor zijn.

Ik had laatst ook een gevoel van saaiheid/soberheid. Ik herkende deze

emotie en weet dat het na een nachtje slapen wel weer voorbij is.

In plaats van denken aan drank om het op te lossen, hier iets

leuks voor in de plaats zetten. Bijvoorbeeld gaan wandelen of

een mooi boek gaan lezen.

Kohtje......de vinger op mijn zere plek.

Dank je wel.

Beren op de weg herken ik heel goed Blekje maar toch is de enigste manier om sterker te worden tegen die stres is er doorheen te gaan. Dan word je sterker en leer je er mee om te gaan.

Als je een pilletje slikt, druk je die spanning weg en komt die nadat het pilletje is uitgewerkt, weer terug.