Goedemorgen,

Zo werken.

Hoop dat Kaboutertje een rustige nacht heeft gehad.

Dagpact:

Blondie

Op de fiets

Laters

Goedemorgen, snuf snuf......hete thee met citroen...schaaltje ui erbij

Goeiemorgen.

Dagpact: 
Blondie 

jowan

sssss, kersliedjes.....

Goedemorgen frummers,

Koffie en thee staan klaar.

driving home for Christmas...

Nog lang niet klaar voor de winter, eerst de herfst maar.

EN die verkoudheid kwijtraken...

Goedemorgen, drukke dag.

Moed, wijsheid en kracht voor ieder die het nodig heeft.

Niet om het een of ander, An, maar het luidt: kalmte, moed en wijsheid.

Goede morgen,

Ja wat is het weer donker en koud.......denk gelijk al aan it geat on.....van mij mag het. Dat de herfst over een paar weken doorschiet in een ijskoude winter met veel ijs maar weinig sneeuw, moet nog wel werken.

Vond die gemberthee (dun gesneden plakjes) met gekookte ui ook heel goed bij verkouwdheid, Eline. Valt best mee hoe vies dat is.

Moed wijsheid en kracht klinkt anders dan die kalmte......(de eeuwige discussie denk ik)

Een ieder maakt toch zelf uit wat hij of zij een ander toewenst.

Pfff waar hebben we het over.

Goede morgen

Goeie morgen allemaal

Tegen vier uur in slaap gevallen maar daarna heel goed geslapen, en weer uitgerust.

Ik heb voor mezelf vastgesteld (voor dit ogenblik) dat wijsheid schuilt in de moed om m'n kalmte onder wat voor omstandigheden dan ook, te bewaren.

Dat er moed voor nodig is om kalm te blijven is me duidelijk geworden omdat ik me het liefst laat (mis)leiden door allerlei indrukken/emoties, maar

dat als ik daar overheen weet te stappen ("loslaten"), veel beter met situaties om kan gaan, of er in elk geval niet zo heftig door uit m'n evenwicht raak.

Dan kom ik wel het volgende tegen: in hoeverre is het "loslaten" een manier om objectiever naar omstandigheden te kijken, of juist een vlucht in ongeïnteresseerdheid? Als ik niet (heftig) emotioneel reageer, is dat dan omdat ik niet geïnteresseerd/betrokken ben of omdat ik het lot der dingen

op dat moment overlaat aan de goden, hogere machten, natuurlijke krachten, tand des tijds, loop der dingen, het leven zélf........(?) omdat ik er zelf

niets aan kan veranderen??

Ik weet het (nog) niet. Maar ik heb wel ervaren dat ik door kalmte na te streven minder gek van mezelf word.

Goedemorgen,

Wat voel ik mij verrot........

Zwaar de griep blehhhhhhhhh

Ben jij er al uit, MijnGerrit?

Ik heb mezelf al bestempeld als "koele/kouwe kikker", als slappeling, als alles wat negatief is, heb het zelfs gezocht in een van de vele

vormen van autisme.. maar niets bleek de lading te dekken.

Kom op dit moment uit bij nederigheid, maar ben niet overtuigd.

Enige ervaringen van anderen op dit gebied zijn me welkom. Want al wil ik nog zo loslaten, dit houdt me vast.

Dit komt me voor als een "niet gewenste ontwikkeling" in m'n herstelproces. Voel me soms "onmenselijk" omdat ik steeds aanloop

tegen het gevoel dat ik hypocriet ben als ik medeleven probeer te verwoorden. Dat ik dingen alleen zeg om misschien aardig en

medelevend gevonden te worden.

goeiemorgen

ik ga ook voor kracht

voor ieder die dat nodig heeft

en liefde

Is het hypocriet om aardig en medelevend gevonden te willen worden? Is dat niet heel menselijk? Ik herken de valkuil wel, gisteren hadden we het nog over externe of interne motivatie. Leven van binnen naar buiten of van buiten naar binnen. Niemand weet denk ik zeker wat de echte motivatie is, pleasen of echt uit je hart handelen. Ik denk het laatste vooral maar is dat niet wishfull thinking van me?

Ik bestempel mezelf niet als koele kikker maar ik weet het ook niet. Ik zou graag eens in de huid van een ander kruipen en voelen wat een ander voelt en zo een referentiekader hebben. Kijken waar het verschil zit. Maar dat kan niet dus, moet je het met je eigen subjectieve oordeel doen en weet je niet of het iets zegt over jou of je subjectiviteit, als je jezelf een koele kikker noemt of juist niet.

Van mezelf denk ik dat loslaten primair betekent de onmatigheid loslaten, zover loslaten dat er ruimte is voor andere gevoelens en niet iets me helemaal in beslag neemt en verlamt. Loslaten kan ik niet meer loszien van die vriendin L. Alle reden om dat loslaten totaal te doen, er niks meer van willen weten. Ongeïnteresseerdheid als doel. Maar ik kan het niet, ik kijk nog wel eens op fb. Zie vooral dat ze nog leeft ook al heb ik me maanden druk gemaakt na die suicide poging dat ze het op een dag echt zou doen. Ook los van mijn zorgen, luisteren en aandacht is ze er nog. Steeds dezelfde cycli van hulp en aandacht vragen voor haar ziekte en pijn. Steeds hetzelfde maar nog geen echt stappen. Zo leer ik dat loslaten idd de loop der dingen/ het leven zelf is. Met of zonder mij, niks veranderd. Maar ik heb ruimte in mijn hoofd om verder te gaan. L is het meest extreme voorbeeld waar ongeïnteresseerdheid een doel zou kunnen zijn. Dat ik er niks meer van wil weten. Zelfs met haar lukt het me niet.

Wat hier gebeurd ervaar ik als dat het me moeite kost om ergens niet in op te gaan. Het de aandacht te geven die het verdient maar met een ander stukje van mijn hoofd wel verder te gaan. Studeren bijvoorbeeld.  

:Dna een zwaar gevecht met de krant........

foto plaatsen lukt niet, bestand is weer te groot

Om 1 uur? Dan maar weer even een kaarsje aansteken.

Heb je vannacht een beetje kunnen slapen Sowhat?

Mooie tekst Jopie, vooral die laatste alinea heb ik veel aan. Dank je. Met of zonder mij niks veranderd is leerzaam voor me. Dat heb ik ook besproken met psycholoog, dat het me wijst op niet of maar heel beperkt invloed hebben op de loop der dingen. Dat geeft iets lichtvoetigs dat besef als je begrijpt wat ik bedoel. In wat Jopie schrijft zit volgens mij ook het verschil tussen onverschilligheid/ongeïnteresseerdheid en loslaten. 

Wat praat je in raadsels Fruitvlieg.

Hoe is het verder met jou Fruit? Zit je nog steeds aan de andere kant van de wereld?