Nee hoor, geen enkel probleem met andere mensen of als ze een andere mening hebben dan mij! Lees wat je wil lezen zou ik zeggen en iedereen die zich aangesproken voelt, geenzins mijn bedoeling!

hahahaha Jane wie weet.

Em. hoe is het met jou? Jij was toch wat ziek of vergis ik me?

J.J. Hoe is het met jou? Lukt het allemaal nog?

Hé verdulleme zeg, vergeet ik Suikertje nog. Zie dat hij ingelogd is. Hoe is het vandaag gegaan met je Suiker? Een beetje beter nu?

Ja hoor Bol. Met mij gaat ie naar omstandigheden goed, al een maand niet gedronken, maar moeilijk. Baal alleen dat mensen elkaar hier zo moeten afvallen... Maar mijn mening hoor!

Nee, niet fit, Bollie.

Man en ik wisselen elkaar af in bed, hij is nog zieker als ik.

JJ, ik heb de hele draad 2 keer gelezen en nergens kan ik vinden dat mensen elkaar afvallen.

Heee Shoothe, drink niet meer sinds 4 weken en vind het knap van mezelf. Maar voel nog wel mee met bijv een Suiker

J.J. ik heb dat dagdraad niet helemaal gelezen maar wel de laatste paar pagina's.

Maar ik vraag me dan ook af, kun jij accepteren dat mensen anders reageren dan dat je graag zou willen zien?

Ik had in het begin ook erg veel moeite toen ik hier kwam, dat er meningsverschillen waren. Heb zelfs nog gezegd, dat ze dan maar een appart draadje moeten openen en daar maar lekker ruzie moeten gaan maken, dan blijft de dagdr. verschoond.

Maar ik heb geleerd om, als het me niet al te pijn doet, me er niet mee te bemoeien en mensen toch probeer in hun waarde te laten. Lukt niet altijd hoor, maar ik kies er dan toch voor om me er niet mee te bemoeien,

Vaak trekken dingen vanzelf bij en leren we er van.

Em:present: heb je vandaag wel wat kunnen slapen in bed? En heb je ook anti-grippine in huis? Oei en hoe nu met je werk?

He Bolletje, wil niemand voor het hoofd stoten en ook geen zin in wel niet spel, zei volgens mij alleen maar.. Laat iedereen in zijn waarde en dat suiker ff te slechte uitkomst heeft gehad, weet niet waarop het gebaseerd is, weet alleen dat hij vecht en hem dan aanspreken op wat hij fout heeft gedaan,,, dat vind ik jammer. Hij vecht volgens mij voor zijn leven en kids! That's all hoe ik erover denk

Ha die Roos!

Nu ben je een paar dagen vrij toch?

En dan ben je ziek, dat is echt niet leuk!

Beterschap voor jullie allebei he?

Suikertje, je bent in mijn gedachten.

Daar heb je misschien niet veel aan.

Maar dit wilde ik je toch even zeggen.

Sorry als ik iemand vergeet, maar vat het niet verkeerd op hoor!

Nog steeds niet alles bijgelezen.

Ja, ik ben erg verbaasd over mezelf.

Komt het echt door de combinatie van de knop is om en de Baclofen?

Ik weet het echt niet.

Maar ik ben sinds 20 febr. vrij van drank.

Bol, ja hoor, alle middeltjes in huis.

Maar ik ben tot dinsdag vrij, dus geen ziektedagen.

Lief dat je dat zegt. En ja, veel geslapen vandaag.

Lang niet geweest hier, 's avonds dan, bedoel ik. Ben meestal 's avonds naar een meeting, maar heb de vrijdagavond nu "vrij genomen" om wat aan m'n frans te sleutelen. En nu dus ook even nog antwoorden op een vraagje van Akelei van vanmiddag.

Akelei,

Een AA vraag(je) met een NA antwoord. Ik ben een trouw NA-ganger, maar het programma komt wel van AA, (overigens met toestemming van AA), zelfde Stappen, zelfde Tradities, maar gericht op alle middelenverslaafden (drugs, medicijnen..), inclusief alcohol. Alcohol is ook een drug!

Je hebt het over Stap Een. "Wij erkenden dat we machteloos stonden tegenover onze verslaving, dat ons leven onhanteerbaar was geworden."

Ons onvermogen om ons drugs(alcohol)gebruik in de hand te houden is een symptoom van de ziekte verslaving. We staan niet alleen machteloos tegenover drugs maar ook tegenover onze verslaving. Verslaving is een fysieke, mentale en spirituele ziekte die ieder gebied van ons leven aantast.

Het fysieke aspect van onze ziekte is het dwangmatig gebruik van drugs: het onvermogen om te stoppen met gebruiken als we eenmaal zijn begonnen.

Het mentale aspect van onze ziekte is de obsessie, of het alles overweldigende verlangen om te gebruiken, zelfs wanneer we ons leven aan het verwoesten zijn.

Het spirituele deel van onze ziekte is onze totaal egocentrische houding. We hadden het gevoel dat we konden stoppen wanneer we dat wilden, ondanks alle bewijzen van het tegendeel.

De meesten van ons zijn opgelucht om er achter te komen dat ze een ziekte hebben in plaats van een morele tekortkoming.

We zijn niet verantwoordelijk voor onze ziekte, maar we zijn wel verantwoordelijk voor ons herstel.

De meesten van ons probeerden op eigen kracht te stoppen met gebruiken, maar we konden niet mét en niet zónder drugs leven. Uiteindelijk realiseerden we ons dat we machteloos stonden tegenover onze verslaving.

Velen van ons probeerden te stoppen op pure wilskracht of we probeerden allerlei andere remedies zoals psychiaters, ziekenhuizen, afkickcentra, minnaars, nieuwe woonplaatsen, nieuwe banen.. alles wat we probeerden bleek slechts een tijdelijke oplossing, en we begonnen in te zien dat we de meest onvoorstelbare nonsens hadden verzonnen om de puinhoop die we van ons leven maakten met drugs, te rechtvaardigen.

Het fundament van het 12 Stappen programma is de erkenning dat we, vanuit onszelf, geen macht hebben over onze verslaving. Wanneer we dit feit kunnen accepteren, hebben we het eerste deel van Stap Een volbracht.

Een tweede erkenning moet gemaakt worden voordat ons fundament af is. Namelijk dat ons leven onhanteerbaar was geworden. We zijn sterren in het manipuleren van de waarheid. Aan de ene kant zeggen we: "Ja, ik sta machteloos tegenover mijn verslaving" en aan de andere kant: "Wanneer ik mijn leven op orde heb, kan ik met drugs omgaan." Zulke gedachten brachten ons terug tot actieve verslaving.

Het kwam nooit bij ons op om te vragen: "Als we onze verslaving niet kunnen beheersen, hoe kunnen we dan ons leven beheersen?" We voelden ons ellendig zonder drugs, ons leven was onhanteerbaar.

Het niet in staat zijn om te werken of taken te vervullen en het hebben van een afbrekende houding zijn eenvoudig te zien als kenmerken van een onhanteerbaar leven. Onze naasten zijn over het algemeen teleurgesteld, verbijsterd en verward door ons gedrag en vaak verlaten of verstoten zij ons.

Het vinden van werk, maatschappelijk aanvaard worden en hereniging met onze families maakt ons leven niet hanteerbaar. Maatschappelijk aanvaard zijn staat niet gelijk aan herstel!!

Stap Een doet ons besluiten ons over te geven aan een programma dat al voor honderdduizenden gewerkt heeft. Overgave betekent niet meer te hoeven vechten. We accepteren onze verslaving en ons leven zoals het is. We worden bereidwillig te doen wat noodzakelijk is om clean te blijven, zelfs de dingen die we niet leuk vinden om te doen. Pas na overgave zijn we in staat de vervreemding van verslaving te boven te komen. Als verslaafden zijn we pas te helpen als we kunnen erkennen dat we VOLLEDIG verslagen zijn. Dit kan beangstigend zijn, maar het is het FUNDAMENT waarop we ons leven bouwen.

Dan nog iets: geen van deze stapen heeft toverkracht. We zeggen niet alleen de woorden van deze Stap, we leren ze te leven..

Als we onze machteloosheid en ons onvermogen ons eigen leven te hanteren erkennen, openen we de deur voor een Macht groter dan onszelf die ons kan helpen..

En daar beginnen we aan Stap Twee.

Akelei, ik hoop dat je in dit verhaal het antwoord op je vraag(je) kunt vinden.

Met dank aan het boek: "NA-ANONIEME VERSLAAFDEN", de basistekst zoals die in de nederlandstalige NA-meetings wordt gebruikt.

Madelief:heart:

zo mijn werkweek zit erop, ben wel moe, lig dus ook al in bed, had nog even getwijfeld om vanavond naar de AA te gaan, maar ben gewoon op, ik werk, en ik slaap, en ik drink niet

merk dat het momentjes zijn, dan wil ik een alcoholvrij biertje en roken, en daarna vindt ik het alweer vies, en zet ik een kopje thee en neem een stuk fruit ofzo....

beetje dubbel, alsof ik uit twee ikken besta

mijn nieuwe werk was leuk, afwachten of ik hier wat vast van kan maken, blijven spannende tijden, vanochtend vroeg mijn werkgever ook of ie me binnenkort even kon spreken, zit mijn hoofd meteen vol met doembeelden, das toch niet normaal, gewoon angst, had beter meteen kunnen vragen wat er was, maar durf dat dan weer niet, vaak is er niets, maar er zijn veel veranderingen nu vanwege de crisis en iedereen moet uren inleveren, heb ik wel een beetje over gezeurd, hoop niet dat ik daarop aangesproken wordt :$

oh wat erg toch, ik moet echt eens leren meer vertrouwen in mezelf te hebben en meer voor mezelf op te komen, gaat nu met buren heel goed, maar werkgever/werknemer verhouding, zie ik nog steeds als iets engs (ze kunnen me zomaar ontslaan en dan.... ) is toch niet normaal, mijn baas is verdorie 17 jaar jonger dan ik...

maar goed , vroeger had ik erop gedronken en nu niet

Ja J.J. maar iets heeft je toch erg geraakt. En dan vraag ik me af, kun je makkelijk los laten. Kun je dingen naast je neer leggen, want je komt er iedere keer weer op terug. Ik denk dat je dat erg moeilijk vind. En dat is het ook hoor. Ikzelf vond dat altijd erg moeilijk, want je mag iemand geen pijn doen. Maar ik kan daar niets aan doen. Vaak voelde ik die pijn veel erger dan de persoon zelf.

Zat dan vaak met rotgevoelens terwijl het allang weer was bijgelegd.

Gabsie Hoi hoi.

Mensen, wij zitten hier niet voor niks op dit forum, dus... Wees lief voor elkaar, zo zie ik het! Brand elkaar niet af maar ga ervoor!

ben niet helemaal bijgelezen,maar zag wel Albertina een huis! Gefeliciteerd!

en Jopie, op zoek naar een huis, spannend ook, ik weet inmiddels dat als ik niets doe met mijn huis, ik er v.a januari 2013 niet meer mag wonen, dus kom maar op met die alcoholvrije commune :DB);)

Ik vraag me, net als Bolletje, ook af wat je zo geraakt heeft, JJ.

Ik kan echt niks vinden en alle postings zijn super- positief vandaag.

Hi Bol, hoe gaat ie nu? Je krijgt even een hoop voor je kiezen he?

Bol, als als ik alle mensendie ik pijn heb gedaan.. Kom ik niet aan leven toe

Gaby, Hoi!

Wat moet er zoal gebeuren aan je huis?

Volgens mij woon je niet bij mij om de hoek.

Maar wie weet lezen er frummers mee die wellicht willen helpen!

Emma én Bol, voel je niet persoonlijk aangesproken, dat gaat te ver, maar ga niet al mijn gevoel en gedachten hier ventileren!

JJ, het siert je dat je het voor een ander opneemt. Maar met lief zijn voor elkaar had ik het nooit gered. Afbranden is een groot woord, maar elkaar met respect een gruwelijk heldere spiegel voorhouden was voor mij heel verhelderend.

De keren dat ik "met de grond gelijk gemaakt werd" omdat anderen me de waarheid vertelden, zijn de meest liefdevolle dingen geweest die me zijn overkomen. Liefdevol hoeft niet altijd zacht te zijn.

Frummers,

Ik ga even tievie kijken.

Tot zo bij de reclame.