Misschien dat ik morgenmiddag even naar de plas loop. Even een paar uur wandelen. En als ik er overuit ben of ik Vichy mag halen, dan nog even naar de Apotheek.

Tja, door een week niet drinken heb ik de creme allang en breed verdiend. Maar vind het altijd in één keer zo'n hap geld. 30 euro namelijk.

Dat geld heb je uitgespaard door niet te drinken

Klopt, Jen.

Maar deze verslaafde denkt de hele tijd:"Maar wat als je nu wel weer gaat drinken?", dan heb je jezelf iets cadeau gedaan, wat eigenlijk niet mocht. "En wat als je wilt gaan drinken?", dan heb je geen geld meer om bier te halen.

Ik weet het, het is erg. Maar ik heb vandaag een hele vreemde bui. :$

Als je nog een week droog blijft Madeleine... dan heb je al twee tubes Vichy. Dus why not?

Dat is waar!

Dus morgen maar Vichy halen en niet in de valkuil van drank stappen.

Ik ga nu naar bed. Want ik ben weer eens licht in het hoofd. Schijnt nog een afkickverschijnsel te zijn? Heb ik me laten vertellen.

Welterusten iedereen! En tot morgen!

Ik kruiste je...

'k Snap je gedachtegang heel goed. Het móeten drinken ook.

Maar he, vandaag heb je overleefd. Misschien zie je het morgen anders? Of is dat te gemakkelijk?

Weer gekruist haha. Welterusten Madeleine!

Waarom kirky? Doodsangst?

Jen, ik hoop dat het morgen makkelijker is. Soms doet een goede nacht vol met slaap de geest erg goed. Zaterdagavond had ik ook zin in drank, maar ook weerstaan. En zondag was ik zo blij dat ik het had doorstaan. Dus misschien is het nu hetzelfde? Enig verschil tussen zondag en morgen is dat wij hier nog netjes aan zondagrust doen en de supermarkten niet open zijn. Morgen zijn ze natuurlijk wel open.... Maar ik ga maar even van het positieve uit en dat is dat ik door wil zetten.

Smikkie, dat is ook waar. Vichy is tegen de veroudering en bier voor de veroudering. Haha.

Ok, licht in het hoofd hoort er dus bij. Jammer.

Kirky, dat kan zo maar zijn dat je dat wilde verdrinken.

Er is dus nog hoop. Er moet bij mij alleen weer 30 kg af (en dan vooral van de buik, want ik lijk momenteel ongeveer zes maanden zwanger). Drinken kwam met snacken. En dat heb ik ook aardig uit de hand laten lopen.

Maar ik bekijk het echt van dag tot dag. En misschien kwam het besef ook wel ineens, vandaag, dat ik het nu wel dag tot dag bekijk, maar dat ik in gedachten al maanden niets meer mag. Weet niet, zit voor mezelf een oorzaak te zoeken.

En Kirky, dat is te snappen. Het zou goed mogelijk zijn dat daar jouw oorzaak van eht probleem ligt. Klinkt plausibel in ieder geval.

Smikkie: toi toi toi morgen!

Madeleine: een 10 met een griffel voor vandaag

morgen weer?

Misschien mag je adams onderschrift wel lenen:

morgen ben ik blij dat ik vandaag niet heb gedronken.

truste

heintje

Met durf is het er bij mij ook ingeslopen. Sociale fobie die overwonnen wordt door een drankje.

Dat is wel een goede, Jane4.

Zelf ben ik erg fan van de tekst van Gandhi. Ik zet hem hier niet neer, omdat ik als onderschrift had op een regulier forum, maar het kwam er dat alles wat je doet in het leven onbelangrijk is, maar dat het heel belangrijk is dat je het toch doet. En ik heb altijd het gevoel gehad dat het onbelangrijk was wat ik deed, in alles, maar ik ga het nu toch doen. Want het is wel belangrijk voor mezelf.

Zo, en nu ga ik echt slapen. Anders komt het er nooit meer van.

Voor de laatste keer: Welterusten iedereen!

Ik vind het niet eng om minderaar te zijn, Smik. Maar ik heb wel steun hier thuis.

In de kliniek stond ik eigenlijk probleemloos droog. De fysieke afkickverschijnselen die hier wel eens genoemd worden, zijn me vreemd. Psychisch viel het mee, wellicht omdat drank gewoon geen optie was, dus de stemmetjes in het hoofd ("zouden we er eentje nemen?") waren afwezig.

Niet dat ik het leuk vond, die kliniek, maar da's een ander verhaal.