Ik zie er echt niet uit! Wangen rood en erg dik.
Je ziet precies waar ze geweest is met die laser.
Weet niet hoe dat moet morgen op mijn werk.....

Mijn receptoren zijn nog niet de oude

Wingchum en Sooth: Een discussie voeren over zoiets fundamenteels is voor mij geen zaak van gelijk en ongelijk, want wat Sooth ook al zei: duizenden jaren filosofisch denkwerk heeft geen helder resultaat opgeleverd... Natuurlijk er zijn theorien, maar die spreken elkaar ook altijd weer tegen. Als de ene theorie beter 'voelt' dan de ander, dan moet je jezelf eigenlijk weer afvragen: waar komt dit 'gevoel' vandaan, ook dit is geen objectief, onafhankelijk feit...

Ik vind het interessant om te lezen hoe mensen hierover te denkenn, van gedachten te wisselen, zonder een ander perse van mijn gelijk te willen overtuigen...

Doe mij ook maar een bakkie!!

Marjo: laat het los en laat het gaan.
Geef de strijd op.
Klaar. Finito, gedaan.

als je nou heel graag wil geloven dat er geen vrije wil is, is t dan vrije wil dat je dat wil geloven of ehm?

Hee, An,

hoe gaat ie?

Albertina: geweldig gaat het met mij
Ik doe helemaal NIKS meer!!!
Ben nu zo'n super brave meid
:D:D:D:D:D

neemt ook nog maar even een bakkie. heej albertina

Verslaving bestaat
of niet

Ik ben er niet meer zeker van
Er gebeurt iets in ons hoofd
Waardoor we denken
Hohoho

Is dit wat het is?
Denken alweer

Kenden wij het begrip
of het woord verslaving niet
Hoe zou het dan gaan?

Fish,

heb je gekoeld met een ice pack?
Dat koelt en neemt de zwelling wat weg.

Hoi Marjo, heb je m'n link gezien. hoe verslaving werkt.
Rare dingen gebeuren daarboven!

Ik zie verslaving als een ziekte,
waar je alleen jezelf van kan genezen.
En dat kan alleen uit vrije wil.
Zo simpel zie ik het.

nah allah is ook god, maarrr dan doet ie een typetje (die is niet van mezelf hoor)

Ik geef het op!
Het maakt toch geen r*k uit

Babbelse!
Ik luister en kijk nog even wat rond
hier en daar!

Heej, Henk,

ik las je vraag over de arts bij de Brijder.
Laatst heb ik je gemaild over de vriendin die
daar een jaar in deeltijd is geweest.
De arts neemt een totale amnese af,
bloedonderzoek op bepaalde funties.
Lichamelijk onderzoek.
Een gesprek over eventule medicatie enz.
Kortom, je wordt zo'n beetje binnenstebuiten gekeerd.
Daar gaat echt wel een uurtje inzitten.
En prettig te weten dat er wellicht toch wel een heleboel
meer in orde is dan je zelf denkt.

Ik denk dat je verslaafd blijft albertina, je kan een weg vinden zonder te leven, echt genezen bestaat niet, ik kan nooit meer zo worden als iemand die nooit dronk, ik kan alleen maar niet drinker zijn

Henkie

Ik doe er zelf ook aan mee hoor
Dat oeverloos geouwehoer

Soothe, nee
Niet gelezen
Doe het ook niet meer
Het zal wel
Nog meer nieuws

Ik ga mijn mond weer sluiten
Beviel veel beter

Oren en ogen hou ik open

Wijd open!

Ik was, Henk, de teller, eentje kan wel, eentje derbij ook wel, ach, nog een, wat maakt t uit, niemand die er last van heeft, t moet even minder, drie dagen wel, vier dagen niet, nah ja. jullie kennen t wel

Ik durf het bijna niet meer te zeggen. kreeg soms de wind van voren.
Maar eens een alcoholist, altijd een alcoholist.

Een niet drinkende alco.

Natuurlijk blijf je alcoholist, dat is voor het leven.
Ik bedoel ermee te zeggen dat je een groot deel van je leven
kan helen door niet de drinken.

dank je voor die info albertina, er moet tijd overblijven voor al mijn vragen dus ze moet wel opschieten

Wing lachen is goed voor de mens

Boeiende discussie, over het wel of niet bestaan van een vrije wil, en dat in relatie tot drinken. Ik heb niet de pretentie er hier vanavond uit te komen, los van wat diverse filosofen en wetenschappers erover gemeld hebben. Wat mij betreft valt er iets te zeggen vóór het bestaan van een vrije wil, maar ook ertegen.

Wel weet ik dat ik de laatste twee jaar dat ik nog dronk het drinken meer en meer ervaren heb als zich volledig onttrekkend aan enige vrije wil. En dat terwijl ik de jaren daarvoor met verve verdedigde dat ik een vrije wil heb, en dat ik dus dronk als ik daar zin in had. Ja natuurlijk, en aangezien ik dagelijks zin had, dronk ik ook dagelijks.
Toen eindelijk het besef doorgebroken was dat ik misschien toch wel een klein ietsiepietsie te veel dronk, en ik besloot daar een beetje de rem op te gaan zetten, merkte ik dat drinken voor mij absoluut niets meer met vrije wil te maken had. Dagelijks zo rond 16.00 uur begon een zekere onrust zich van mij meester te maken, die groeide en groeide, totdat ik zodra ik thuis was het eerste glas naar binnen kon laten klokken.
Nog heel lang maakte ik mezelf wijs dat ik heus wel kon minderen, of dat glas laten staan, maar toevallig was het telkens vandaag nou nét niet het juiste moment. Ik moest eerst wat meer rust in mijn leven krijgen, de kinderen moesten het eerst wat beter doen op school, het werk moest wat minder hectisch, de financiële situatie beter, ik moest eerst nog het nodige uitzoeken over mezelf, en dan mocht er verder die dag ook nog niets gebeurd zijn dat ook maar enigszins verstorend was.
Maar ondertussen groeide ook mijn besef dat ik niet vrij was, maar een slaaf van de drank. Dat mijn werk en mijn leven daardoor bergafwaarts gingen, dat ik elk spoortje respect van mijn kinderen kwijt was, en dat ik niet wist waar deze glijbaan naar beneden zou eindigen. Of misschien wist ik het diep in mijn hart juist wel. Iedere dag baalde ik van mezelf en mijn zwakte, en nam ik me voor dat het vandaag anders zou gaan. Om om vijf uur na mijn werk weer een nieuw noodrantsoen in te slaan, in weer een andere supermarkt.

Oké, ik wist dat het zo niet verder kon, en ik wist inmiddels ook dat het me in mijn eentje niet lukte om er iets aan te doen. Dus mijn keuze om me aan te melden voor de internetbehandeling, en later op het forum, was in die zin geen keuze uit vrije wil. En mijn keuze, na wekenlang modderen tijdens de internetbehandeling in mijn pogingen te minderen, om helemaal te stoppen met drinken, was ook geen keuze uit vrije wil. Ik kón niet minderen, dus was stoppen met drinken de enige optie. Of blijven drinken.
En dat is wat ik er graag over wil zeggen. Voor mij doet het er niet zoveel toe of ik gestopt ben met drinken uit vrije wil. Het was een keuze.

Ik had de keuze tussen blijven drinken, met alle voorzienbare gevolgen van dien, of te stoppen met drinken. Stoppen met drinken was voor mij een sprong in het diepe, want ik wist niet hoe mijn leven dan zou worden. Maar de toekomst die ik voor me zag mét drank, wilde ik niet, dus ik maakte die sprong. Ik weet nog goed dat ik doodsbang was. Toevallig heb ik me de laatste paar maanden een paar keer afgevraagd waar ik nu eigenlijk zo bang voor was. Iedereen zei dat de ergste afkickverschijnselen na een week zouden verdwijnen, dus was dat nu zo eng? Of was het de angst dat ik het leven niet aan zou kunnen zonder drank? Terwijl het overduidelijk was dat ik het mét drank zeker niet aan kon?
Eerlijk gezegd weet ik het niet precies meer. Het afkicken was erg, en duurde voor mij lang, maar ik ben er doorheen gekomen. Ik heb nog heel veel trekmomenten gehad, maar ik merkte ook dat ik sterker werd van ieder trekmoment dat ik overwon. En dat iedere volgende trekaanval milder was.

Dus mensen, of we nu keuzes maken uit vrije wil, of omdat onze wil op de een of andere manier geleid wordt door wat dan ook, we HEBBEN ALTIJD EEN KEUZE! Zelfs geen keuze maken is een keuze.

Ik wens iedereen zeer veel kracht, moed en wijsheid.

Een wijntje en terug bij af!!! Dat beangstigend me weleens.
Ik ben ook maar een mens. Zeg nooit, nooit.

De terugval en inhaalslag zou groter kunnen worden dan ooit te voren.
En na een terugval wordt het steeds moeilijker er weer uit te komen.

Er zijn er die zich in rap tempo dooddronken. Die gok waag ik niet. Drank wordt mijn ondergang, en dat willen jullie niet.

Anna,

mooi verwoord!