En daar ben ik nu jaloers op, Marjo, dat jij iemand hebt, met wie je het kunt bespreken!
Succes, Sterkte, Liefs!

Ik zit erover na te denken, Floortje..

Even een vraag voor de doorgewinterde stoppers onder ons...
Is dit een addertje of is dit standvastigheid???

Het voelde vandaag alsof de grond onder m'n voeten weg was.. Mijn positiviteit was weg en m'n eigenwaarde en zelfvertrouwen ook. Alsof al mijn zekerheden weg waren en ik niks waard was.
Maar toen kwam er een stemmetje in mij die zei "in 1 ding ben je wel heel goed, jezelf de ruimte geven om je niet meer te verschuilen achter de drank. Dat kan niemand je geven en dat kan ook niemand je afpakken"

Ik voel me nog steeds ronduit kilo utrecht tango maar die laatste zekerheid geeft me dan toch weer een beetje hoop..

Is dat een addertje??

Floortje, misschien zoiets: het besef dat stressen niet helpt, de situatie zelfs eerder erger maakt, en dat genieten van het resultaat op zich beloning genoeg is?

Spud,

Ik heb niet altijd tijd om naar het forum te gaan en alles te lezen; ik heb werk en een gezin. toch weet ik dat jouw bijdragen hier heel belangrijk zijn.

Nee hoor Spud, dat addertje had wel wat anders gezegd!
Dat stemmetje van jou sprak een waarheid als een koe, je ziet dat het elke keer sterker wordt!

Nou Spud, ik vind dat nogal een prima stemmetje... het toont aan dat je in ieder geval anders over drank en over jezelf denkt. Ik zou daar wel blij mee zijn, met zo'n stemmetje.
't Is dus niet allemaal k.walitatief u.itermate t.eleurstellend bij jou...

Charlie een vraag. Was het vers van eigen makelij? Ik vond het mooi, maar mocht jij het gemaakt hebben, dan heeft het toegevoegde waarde.

Het was een bestaand gedicht over iets anders, ik heb het aangepast met eigen woorden.

Mensen, een rottijd, maar ik moet naar bed.

Morgen moet ik weer naar werk.

Iedereen voor nu: WELTERUSTEN!!

En Water ik kan het niet laten: stille wateren diepe gronden!!

slaap lekker, Floortje!

Slaapze vannacht en werkze morgen, Floortje!

Hé thanks word er een beetje stil van...

Heb i.i.g. 1 ding waar ik nu niet meer wakker over hoef te liggen.. Dat addertje. Mijn dank is groot!

Floor welteruste!

Spud, het klinkt standvastig!! Als je je uit dat k.. gevoel werkt kom je sterker terug. Het blijkt dat alles gewoon doorgaat. Dat er niet de meest dramatische ontwikkelingen plaatsvinden. En weer is de fles , iets verder uit het zicht gezet.
Houd je hier aan vast. Sterkte!

Nee Spud, dat is geen addertje, dat is je kracht! ik vind het zo herkenbaar... je inderdaad rot voelen maar ergens toch dat innerlijke stemmetje dat je goed bezig bent. Wees heel blij met dat stemmetje! Ik weet niet of je dat ook in je therapie hebt gehad maar je hebt inderdaad je gevoel, je verstand en je wijze geest, die de tussenweg en het grijsgebied zoekt tussen gevoel en verstand, tussen vermijden en je erin storten, tussen zwart en wit... volgens mij was het je wijze geest die dat tegen je gezegd heeft!

Charlie je ontroert me. de eerdere charlie was het eerste deel van je gedicht, o wat was je boos op de wereld, en ook vaak boos op ons op het forum, en op je man en op iedereen die je goede raad wilde geven, en opeens als een duveltje uit een doosje komt er een andere charlie aan het licht.. eentje die naar zichzelf durft te kijken en de gevoelens nu durft aan te gaan in mildheid en zonder oordeel. Meid, wat ga je opeens snel!! prettig in de omgang en niet meer die muur om je heen van boosheid. Ik ben trots op je!

Floortje ik heb in het voorjaar nog een vloer gelegd hier met wat collega's, en na de laatste plank (of soms al eerder) kwam het bier uit de ijskast want jeetje dat hadden we wel verdiend na dat harde werken. Tegenwoordig kan ik na zo'n klus ook rustig op de bank gaan zitten en genieten van zo'n vloer die er dan opeens ligt, of een muur die een mooie kleur heeft gekregen en is die drank als beloning niet meer nodig.. hoe? gewoon dat eerste glas niet nemen, niet meer en niet minder. Ik kan het niet ingewikkelder en complexer voor je maken. Dat dat eerste glas niet nemen een zee van gevoelens met zich meebrengt de eerste dagen is iets wat voorbij gaat. en waar je echt doorheen moet om te kunnen ervaren dat het ook zonder kan en dat dat ook positieve gevoelens kan geven. De wil om te ontdekken wat er zonder drank is en dat is veel, kijk maar naar Charlie! die vat het in een gedicht helemaal samen.

Spud, niks meer aan doen!. Deze stem is goud waard!

Charlie, pas sinds de afgelopen (bijna) 4 maanden bespreek ik dit op deze manier met Klaas (natuurlijk niet zijn echte naam). We kennen elkaar dit jaar, 21 jaar!
Ik zat me vandaag nog te bedenken, dat de allenigen het nóg een stuk moeilijker hebben.
Kun je jouw Klaas niet eens uitdagen voor een gesprek?

Nou daar ben ik weer.

Floortje die knop heb ik pas gevonden nadat ik gestopt was met drinken en met moeite.

Eerst wilde ik een poosje stoppen met het idee om daarna soms iets te drinken en leven zonder drank maakte mij doodsbang.

Hier leerde ik het principe van het van dag tot dag bekijken en ook de internet therapie heeft mij erg geholpen en doet dat nog, ik zit nu in de vinger aan de pols fase.

Ook heb ik ervaren dat ik niet kan iets kan drinken. alles wat er is moet op, dus op mijn verjaardag 1,5 fles wijn.

Ik denk iedere dag aan drank, vaak is dat van voorbijgaande aard en soms wordt ik er helemaal gek van, wat me tot nu toe gered heeft is het feit dat er niets in huis is.

Ik lees hier regelmatig om de wat ik voor mij als pareltjes ervaar, met name de gedachten over wat het stoppen met drinken voor positefs heeft gebracht bij mensen en dat wat ik ervaar, namelijk dat mijn leven er nu heel anders uitziet en dat ik veel meer tijd over heb en dat ik nuchter en helder de zaken die ik tegen kom kan en moet dealen niet iets is wat mij alleen overkomt maar dat er meer mensen met die zken worstelen.

Nou en 1 van die zaken is dus het ophangen van een nieuwe radiator, vroeger was ik al niet fit als de monteurs kwamen en baalde ik als een stekker met heel de dag vreemden over de vloer, alles was vies en ik moest dan ook nog eens een beetje sociaal doen, dus was het resultaat niet meer van belang eigenlijk zag ik dan alleen maar het afzien als ik dan bijvoorbeeld naar die nieuwe radiator keek.

Ik kan dus veel meer aan, in praktisch en emotioneel opzicht en hoef ook geen tijd en gelegenheid te creeren om te drinken. En nergens voor te schamen.

Nou een heel verhaal dus met als strekking dat ik fitter, gelukkiger en psychisch gezonder ben zonder drank, nu alleen nog af van die ontzettende trekmomenten.

Groet Jani

Charlie, een voor jou en je gedicht.
Ik ben er stikblij mee en jij weet wel waarom.

Beste allen, ik ga naar bed. Ben een beetje moe geschreven, maar het was voor de goede zaak.
Volgende keer weer wat minder. Ik hoop iets te hebben bijgedragen en het helpt mij ook vooruit!
De behoefte was er blijkbaar!

Morgen houden we het droog. Welterusten!!

Slaap ze Soothe!
Nog even zo doorgaan en we hebben er een nieuwe JPR bij...

Lieverds, bedankt allemaal!
Ik doe niet meer dan mijn godgloeiende best..ik zit idd véél beter in mn velletje.
Om dat zo te houden, ga ik nu de slaap der onschuldigen slapen.
Welterusten voor strakkies, en tot morgen!!

nog even de dagelijkse gedachten met jullie delen (komt net binnen via de mail)

Elke stilte heeft zijn eigen persoonlijke noodzaak

trusten, ik ga ook op stok!
tot morgen weer!

Ook vanuit hier; de rust!

Trees!

Even met de hond uit geweest!


***Water ook welterusten. JPR? Ik rommel wat in die richting, maar dat kan het daglicht niet aanschouwen. Die Grunninger, doet het beter. Baas boven baas!

Dus één voor het slapen, Bye!

Rook



Wij zitten en roken en praten alsof

dit leven niet ons maar een ander betrof,



alsof wat de wereld zo vreselijk maakt,

de dood en de liefde, ons beiden niet raakt.



De rook vult de kamer, het regent gestaag,

en morgen en gisteren zijn als vandaag.



Wij zitten en roken en zeggen niet veel,

wij hebben geen deel aan het grote geheel,



wij hebben geen weet van het reddeloos leed

dat eindeloos omgaat op deze planeet.



Wij zien langs het venster de tijd die verglijdt.

Men is ons daar buiten al eeuwenlang kwijt.



J.P. Rawie