ben ik nu raar omdat ik het onderste uit de kan wil?

heb een tijdlang geprobeerd om tevreden te zijn met wat er is
gewoon gelukkig en tevreden
potverdrie het werkt niet!
ben ik dan echt een verslaafde van ambitie en wil?
is dat slecht?

Mooi Marjo.
Geduld, ja.
Net een schaakspel.

Tevreden zijn met wat er is sluit niet de wil uit om er nog meer van te maken.
Daarin zit wellicht jouw kracht, Tas.

Vind ik niet raar hoor. Het zou weleens zo kunnen zijn dat wij (drinkers) van nature een afkeer hebben tegen het in de pas lopen, tegen de middelmaat. Ik weet het niet.

Tas
Alles bestaat uit tegenstellingen
Je kent je slechte eigenschap doordat
je ook je goede tegenpool kent.
Geen vreugde zonder verdriet.

Die heb je ook,de goede kanten, ik heb ze gezien, hier.
Dat je ze omarmd hebt, die slechte
eigenschappen, is prima
daar moet ik nog mee beginnen.

Het onderste uit de kan is niet altijd aan te raden
Daar kunnen nog wel eens restjes zitten die
men beter kan weggooien

Gna, die ga ik morgen gebruiken wing!

ik heb last van een borderline aanvalletje
weliswaar dat ik deze niet heb
ik loop te stuiteren als een adhd-er, wat ik ook niet heb
dan maar een Tas-aanvalletje
ware het niet dat deze ook niet bestaat


ach, ik moet van iedereen in therapie
en dat doe ik trouw
maar volgens mij zijn ze gekker dan het hele heelal
zit me nu al een half jaar op te vreten

Chips!
nog steeds niet politiek onderlegd
ik kan niet iedereen tevreden houden en mijzelf vergeten
toch iets te egoistisch geworden denk ik
maar voor de duck is de middenweg?

Tassie
gaat voor dr passie

Sara, volgens mij
kan ik wel schaken

Al heb ik het nooit
helemaal goed geleerd

Tasseflas zo gaat het dus
Je zou niet anders kunnen

Ik haal morgen de eenwieler
Naar hier

Vandaag had ik bijna definitief
het contact met mam verbroken
Totdat ik zag dat ik (in natuurlijk
veel mindere mate)- precies hetzelfde
doe

Ik ga mijn grenzen nog steviger afgrenzen
En take much more space

Tas: Grrrrrr!!!!

Lets face it. We zijn een stel duffe dozen geworden.

Sinds mijn operatie
word ik geconfronteerd
met een voor mij nieuw fenomeen
nl. een onrust veroorzaakt door fysiek lijden
Die onrust wakkert een drankzucht aan
teneinde een verdoving te bewerkstelligen
dmv een goed glas overjarige port.

Ik voorzie grote problemen als het
fysieke ongemak niet minder wordt.
En dat ook nog gecombineerd met
een week vakantie, waarbij ik niet op het frum kan...

Tas
geen borderline
geen adhd
waar denkt men dan wel aan?
En wat vind je zelf?

ach ja
de bekende droest!
nee, die kan je beter vermijden

ach,
ik voel me een opgelapt probleemgeval
de erkenning is geincasseerd
en verder zoek het maar uit
niet te lastig worden want dan wordt de erkenning afgenomen

helaas, door eigen dronken toedoen heb ik mijn lot tijdelijk in andere handen gelegd
maar dat tijdelijk duurt mij iets te lang
ik ben nu eenmaal een snelle
ongedurig
vol met vuur
en raspaardjes?
tja, die moet je niet te lang op stal laten staan

ondertussen kom ik van de koude kermis thuis
tuurlijk is het stoppen met drank ht waard geweest
weet nu tenminste al mijn eigenschappen ( nou ja bijna dan)
het is ook een stuk rustiger, makkelijker
verwachtingen...........
tja, die heb je altijd

ach, ik wil niet verder gaan
dan zou ik bijna na gaan promoten om te blijven hangen in de ellende en drank
ben gewoon obstinaat
ben aan het zoeken, zoeken en schoppen om maar een nooduitgang te forceren
misschien moet ik maar gewoon accepteren dat dit ook vooruitgang is

Daar is een mooi woord voor Marieke: lethargie
Een etiket waar je verder niets mee kunt.....

Alf, was dit niet ook een beetje wat al voor de operatie in je hoofd zat? Als het niet succesvol genoeg was, dan vond je dat je mocht stoppen met stoppen toch?
Je zit op een riskant punt nu.

Joehoe!!!

wat is dit
voor avond?

I like it!!!

Dat zit ik zeker Mup
Dat heb je goed waar genomen.
Maar of ik weer aan de drank ga
als het niet heeft geholpen weet ik (nog)niet.
Er zitten nog wat stappen tussen...

Alf,

ik heb geen flauw idee!
is Tas ook gewoon goed?


nah,
er was borderline en adhd geconstateerd
en beide zie ik heel wat terug
door dat stomme etiketje heb ik wel heel veel handvatten kunnen vinden
daardoor ook rust en acceptatie
nee, geen smoes om je achter te verschuilen maar echt een handvat om situaties om te draaien
mijzelf niet meer te laten verlokken tot destructie
maar tja................
dan moet je geen andere therapeut toegewezen krijgen
ze zijn nu aan het ruzie maken over wat ik wel ben

en juist dat interesseert me niets
ik ben wie ik ben
ik wil alleen tipc en trucs toegewezen krijgen om verder te gaan
inderdaad een leven leven met passie

Punt is
dat als een en ander niet beter wordt
ik zo niet verder wil leven
en dan kan ik maar beter
mét drank ten onder gaan

Ik heb je nog niet zo lang geleden zien schrijven dat je geen gif meer wilt. Jammer dat je nu in twijfel staat.
En raar ook om dit van je te lezen. Zou je werkelijk terug willen naar hoe het was?

Alf,

is het echt onrust?
of is het een energie waar je iets mee moet?

sinds ik niet meer drink
vlieg ik tegen het plafond
de frustratie dat het plafond niet meegeeft
dat geeft mij een trekgevoel

eigenlijk meer zoiets van
ik kan toch niet doen wat ik wil
dan alles maar platgooien
waarom moet ik voelen
als ik er niets mee kan?
om die onrust te dempen, wil ik een borrel

Meneetje Ongeduld.
Schreef je niet een paar pagina's terug dat er altijd wel weer beweging komt?

Tas
Als de auto stuk is is het ook niet handig
om het achterlicht te vervangen als
de dynamo het niet meer doet.
Het lijkt me dat een juiste diagnose van belang is
om de juiste handelingen vervolgens te kunnen verrichten.
Spaart tijd en geld en in jou geval veel heen en weer
ge-therapie.

Wacht even!

Done that Alf
Vanuit euforie
dan wel

Maar u weet
Das hetzelfde

Het is een oppurtunity

Mupke,

Volgens mij wil niemand terug naar het startpunt

we willen allemaal dat het beter wordt
maar als het niet beter gaat?:
als ontevredenheid je deel wordt?
tja, ik doe het niet
maar ik heb eigenlijk hetzelfde, ook na twee jaar

ok, stelling genomen
we doen het niet (ik althans)
en nu?

NU!