Zinken, maar dan toch opnieuw weer omhoog en breken door het wateroppervlak, leven! 

leven, leven leven, riep de zee, maar de zeeman zuchtte, de zee geeft en de zee neemt 

Neemt niet weg dat het leven heel mooi kan zijn, is wat je er zelf van maakt.

Maakt alles nog uit riep  ze hard  .

Hard van binnen, zacht van buiten, of was het andersom?

anders omgaan met de dingen kan een vicieuze cirkel doorbreken

Doorbreken  van patronen  jezelf een spiegel  voorhouden  is niet  makkelijk  .

Makkelijker kunnen we het niet maken, zei god en hij/zij schiep de mens. 

mens is degene die god verzon

Zonden moesten immers door iemand vergeven worden

vergeven worden is ook n dierlijke behoefte

Hoeft een mens niet om vergiffenis te vragen bij vergissingen?

Genesis had het al over die eerste grove misstap.  

Hebben vergissingen vergeving nodig, vraag ik je.

vraag ik je, tierlichus, alzutierlichus, kijk je vriend de hond in de ogen en weet dan dat de vergeving komt uit de roedel/omgeving zelf

Zelfde vergevingsgezindheid als van een hond hoef je bij de meeste mensen niet te verwachten. 

Wachten op vergeving van mensen is zoiets als wachten op de wegenwacht, wie op de wegenwacht wacht, wacht het langst, maar de wegenwacht komt in elk geval wel, hoop je

Je hoopt  dat mensen  veranderen maar helaas  is dat niet altijd zo .

Zo zou zo maar zo kunnen zijn

Zijn we er  niet allemaal getuige van. 

Van sommige dingen wil ik eigenlijk helemaal geen getuige zijn, maar soms kun je er niet omheen.

Eenmaal een weg ingeslagen is het moeilijk om te keren, maar niet onmogelijk

Niet onmogelijk, hopelijk denkt de moderator zo over een permanente ban. 

Een permanente ban, dan moet je het wel bont maken, ik kon me daar geen voorstelling van maken, nu helaas wel. 

wel heb ik het allemaal vanaf de zijlijn mogen volgen maar als nieuweling snap ik er eerlijk gezegd geen ene biet van en slag gewoon stukken over en denk waarom