Bij welke muziek hou jij het niet droog?
Meepraten?
Log in of maak een account om gesprekken te starten, te reageren en te volgen.

Het is een nieuwe film @Oskar, en op youtube kun je een filmpje van 22 min. zien van The Making of.
Voor mij een extra kado, ik had geen idee wat er allemaal bij komt kijken bij zo'n film. Maar ik was al
groot fan van de hoofdrolspeler en nu helemaal. Hij heeft zichzelf gitaarspelen, mondharmonica spelen
aangeleerd, en zingt alles live!!! Door de Corona en acteursstakingen had hij daar ook 5 jaar de tijd voor.
ik ben echt helemaal lyrisch vandaag.





Ayreon, Floor, Marcella en Anneke. Valley of the queens.
Er zijn tegenwoordig mensen die nog echt kunnen zingen.


Tijdens de crematie van mijn moeder was dit mijn muziekkeuze voor bij binnenkomst.
Afgelopen maandag voor het afscheid van mijn beste vriendin was er ook deze muziek.
Zit al de hele week als deuntje in mijn hoofd.

Ben de jazz weer aan het herontdekken, laatst naar een optreden van deze Kika Sprangers geweest.

🥰❤️


1,2,3; sauna! (vandaag tijdens de opgieting voor t eerst gehoord; het heeft wel wat he)

Dit is serieus om te janken, hoe kunnen mensen dit leuk vinden???






3 uur geleden zei karin123:
Die tekst. "Vluchten kan niet meer" en het zoeken in drugs. Ik doe het hopelijk nooit meer, want alchohol is ook een drug. Maar toch vlucht ik voor mijn gevoelens of ik probeer dat toch.

18 uur geleden zei Claudius:Ik doe het hopelijk nooit meer
Laat dat "hopelijk" maar weg Claudius.
Heel veel mensen willen vluchten voor gevoelens. Dat is niet zo gek hoor, ik ook vaak. Zet het maar om in wandelen en jouw vrijwilligerswerk. Dan maak je mensen ook nog blij als jij ze aandacht geeft.
Liedje uit de jaren '70. Past prima in deze tijd.


Wij staan 5e bij de bookmakers van alle inzendingen. Dit is live en hij was ziek, geweldig. Zo dat/is het leven! Top 10 gaat het zeker worden.

Jaren geleden was ik in Coimbra. Op een zwoele en windstille avond stuitten wij toen bij toeval op het volgende tafereel. Studenten in zwarte capen vierden het einde van hun studententijd. Ik zal die avond nooit vergeten. De sfeer was plechtig, bijna mystiek. Mijn eerste kennismaking met de fado. En het herkennen van de saudade. Dat intense gevoel van verlangen naar iets dat niet meer is, onbereikbaar is geworden of nooit heeft bestaan.
Meepraten?
Log in of maak een account om gesprekken te starten, te reageren en te volgen.