Eenmaal volwassen heb ik een functie gehad in een kerkbestuur, maar ik voelde me daar niet thuis omdat ik heel andere ideeën bleek te hebben en de kerk vaak liefdeloos vond ipv liefdevol.

liefdevol waren de zusters van de liefde ook niet op onze school, slaan met bamboe, met een grote ring tegen slapen beuken en verbaal totale misbruik van hun authoriteit

Eitje  bakken  was er zeker  niet bij ?

niet bij de kerk geweest, ook niet bij de nonnen of op kostschool, dus er is mij op dat gebied een hoop ellende bespaard gebleven

even houden dan maar zo

maar zodra ik thuis was begon de ellende, dus ik was een echt buitenkind 

buitenkind was ik ook, mijn bijnaam was tomboy

tomboy was ook mijn bijnaam en ik voel me buiten nog steeds altijd beter , bomen klimmen doe ik niet meer, en ook niet meer naar het plafond van de gymzaal 

gymzaal was mijn favo lokaal en bomen klimmen deed ik bij tijd en wijle dagelijks

dagelijks deed ik ook handstand, radslag, flikflak en iedereen dacht, die groeit op voor galg en rad 

Galg en rad stonden vroeger op de Volewijk, dat ligt, voor het grootste deel vergeten denk ik, in Amsterdam Noord. 

Noord daar ga je heen met een pont

Met een pont ben ik al lang niet meer geweest, de laatste keer was er een waarop je jezelf naar de overkant moet trekken met een touw.

touwpontjes zijn de leukste, die doen mij altijd denken aan drs P met zijn: "heen en weer"

  “Heen en weer” had ik lang niet meer gehoord, die drs. P was echt een taalvirtuoos  met een bijzondere fantasie, dat bewijst hij ook weer met het lied “Trojka hier, Trojka daar” dat ik ook  met plezier heb bekeken op YouTube 

You Tube is soms mijn virtuele toevluchtsoord als ik klusjes uitstel

Uitstellen van klusjes doe ik nooit zei zij schijnheilig maar zij viel meteen door de mand want haar neus begon opeens te groeien als een malle. 

Malle babbe was een hit van rob de nijs van voor parkinson

songfestival in Knokke in 1963, daar begon de carrière van Rob de Nijs 

Rob de Nijs en Ernst Daniël Smit waren eens samen te gast bij Jeroen Pauw om te praten over Parkinson, om het onderwerp meer bespreekbaar te maken.

Tema ken zonder H geschreven worden als je dat wilt, maar dat is geen correct Nederlands.

Correct Nederlands is een langzaam uitstervende passie.

Siepelt daar weemoed door? 

D doorgaan! zei de stotteraar.

raar dat we iemand die stottert een stotteraar noemen en iemand die gegijzeld wordt een gijzelaar