Hey Suusje
Blijkbaar gaat het nog steeds niet goed (rotavond achter de boeg) maar even ter verduidelijking = begrijp even je berichtje "hij is bij een kamer wezen kokenen"???

Als ik zo kijk lijkt het net alsof ik dag en nacht op het forum zit.
Ben niet verslaafd? Maar tussendoor doe ik ook nog eens heel heel veel hier.
Het zal ook niet altijd zo blijven maar nu is het zo.
Ben ook thuis immers, tijdelijk en ben vaak ontzettend laat op en ook weer vroeg eruit.

Ben jij ook een nachtmens Em?
Ik wel, de nacht brengt mij altijd een soort rust, ik weet niet het is misschien die zwarte, stille leegte waardoor ik creatiever = lees aktiever wordt.

Nou jaaaaaaaaaaaaaaa, is Suus wéér weg.
Ik geloof dat ik ook maar ophoudt met hulp bieden.
Ben echt even boos nu maar gaat wel over hoor.

Ja Zon, ik ben wel een nachtmens maar tegenwoordig ook een ochtendmens, zo raar.

hey Em
wordt nu niet boos, ik weet je steekt enorm energie in mensen die je wilt helpen en die je nabij staan maar aub laat het los en pieker niet meer over !!!!

Gelijk heb je Em, dat besluit heb ik gisteren ook al genomen. Ik heb geen zin om hier nog energie in te steken. Komt toch niet binnen en wordt niets mee gedaan.

Lieve , ik pieker ook niet hoor maar zei net of ze op msn wil met mij en weg is ze.
Geen zorgen hoor, ik laat het echt wel los maar moest het even kwijt.

Ben anders helemaal niet zo Foto, wil iedereen graag helpen maar dan maar niet hoor.

idd ben sinds een paar maandjes ook van (sinds mijn puberteit) nachtmens ook tevens naar ochtendmens overgegaan??!!!
Misschien de overgang= de hormonen die beginnen tilt te slaan (haha)
Maar de nacht is voor mij nog steeds het hoogtepunt hoewel ik 's morgens kan genieten (bij dauw en de eerste vogelgeluiden) het leuk vind om met mijn blootje voetjes in het gras te staan met een kop versie koffie en dan alles om mij heen zie en hoor ontwaken.
Heerlijk is dat

Helemaal ook mijn ding Zon.
Tsja ik denk dat ik ook wel in de overgang zit. Mijn baarmoeder is verwijderd 20 jaar geleden dus daar kan ik het niet op peilen maar bloedonderzoeken gehad en echo maar het werd niet duidelijk.

Ik kon niet slapen, erge onrust na een fijne avond met dochterlief.
Emma, je doet je best!

Er is niets zo erg als het droppen van bommetjes hier.
Wat zouden we......? Het is heel treurig.
Het is alsof dan anderen ook maar moeten lijden.... helaas zal dat terug kaatsen.
Ik vind het erg verdrietig.

Em, zullen we maar gaan slapen?
(klinkt wat intiem, i know) De wereld heeft ff niks aan ons geloof ik....pfff

Dat is het ook Cathy en dan nog zeggen dat ze niet in een slachtofferrol zitten.

Gaan de gesprekken met je dochter door je hoofd meid?

Tuurlijk heeft de wereld veel aan ons.
Een paar mensen is toch niet de wereld joh?
Kan ik je wat opbeuren?

Ik begrijp je gevoelens en je frustraties foto evenals deze van (hoewel tijdelijk) Em.

Emma:present:

Het is mijn aard ook niet, sta altijd voor iedereen klaar, maar het houdt een keer op. Ik moet wat dat betreft mezelf beschermen anders loop ik mezelf voorbij.

Ik heb overigens voor iedereen een luisterend oor en waar mogelijk ook hulp te bieden. Alleen weet ik waar mijn grens is en geef die dan ook aan.

En die grens is nu bij mij ook bereikt.

Nee, haar aanwezigheid was heel erg leuk.
Zomaar uitspraken als: mam, ik wilde bij je zijn... fijn om hier te zijn!
Dat raakte me erg.
Dat ze geleerd heeft om zich zo te uiten dat is fijn!
Zodoende kon ik ook meer naar haar uiten (hoewel ik dat vaak wel doe hoor, maar toch stak zij als 1e de drempel over).

Ik heb last gehad van het forum vandaag; ben gewoon verdrietig geworden.
De verlamming ervan zegt ook iets over mezelf; daar ben ik nog niet zo uit hoor.

Ik stagneer op een bepaalde manier, alsof ik niet bij mijn geluk mag of wil komen. Raar?
Keuzes die ik (ook) kan maken doe ik niet. Ik plak aan mijn stoel. Bizar.

Ach weet je. Het komt wel weer. Ik heb wel een vermoeden waar het op vast zit en dat is te ingewikkeld om hier uit te leggen.
Maar het is even * Ik bedoel: dat is @#$%^@

Het verhaal van het marktplein met het grote witte kruis is helpend voor me. In beginsel.
En een naggie slapen zal ook weer wonderen doen!

Je bent al net zo'n overdenker als ik Cath.
Je weet soms even niet waarom je reageert zoals je reageert. Jij wordt verdrietig van deze dag op het forum, wat zegt dat ovr jou, je weet het wel zeg je. Mooi, daar kun je dan over nadenken.
Ik word soms witheet van dingen, mijn broer kan me het bloed onder de nagels halen, mijn vriendin ook met dat stomme gedoe van haar op msn en hier op het forum deze dag dan.
Wat zegt dat over mij? Waarom word ik zo boos? Ik weet het eigenlijk ook wel en ik moet leren daar mee om te gaan.
Dikke vraagstukken zijn dat hoor.

maar iemand die in een crisis zit zoals ik heb begrepen uit Suus haar verhaal ziet op het moment écht (gelukkig is het maar tijdig in de meeste gevallen) het noorden niet. De raad/advies van vrienden naasten wordt wel gehoord hoor (moest dat een troost zijn) maar ik denk , ook uit eigen ervaring, dat de er een soort "verlamming" plaatsvindt in je denk-leefwereld over alles wat over je heen komt waardoor je eerder op je aangeleerde manieren blijft om hulp schreeuwen zonder eigenlijk tot actie te kunnen komen. Maar zoals ik al heb aangehaald is dit in de meeste gevallen maar een fase maar dat neemt niet weg dat we ons zo machteloos voelen over de schreeuw.

Je zegt het goed Voor mij is dat nu even zo; in mijn eigen piekerwereldje. En dus ook voor anderen. Maar ik ben soms mijn eigen geanalyseer beu.
Neem nu Wing: daar ben ik jaloers op....

EM, ja, ik ben zo'n doordenker.... jij ook? shake hands sister!!

Ik denk nu dat ik nog 1 x erg wil drinken.... zie: de roesbehoefte dringt zich op! Zó werkt dat dusss.
Gauw gaan slapen. Sorrie voor de suggestie.
Even van 9 tot aan 1 terugtellen.
9
8
7
6
5
4
3
2
1
.
Waaaahh


Trusten Em, zon, Babble en foto.............. doei doei

Cath, je toont altijd zoveel interesse en hebt vaak wijze woorden. Ik vind het naar dat je je nu zo verdrietig voelt.

Dat is het nou juist, dat gebeurt er en dat wil ik niet. Ik word eerder boos dan verdrietig. Ik voelde de laatste dagen de irritatie oplopen en merk dat dit een enorme trigger is.

Ga niet boos en verdrietig naar bed straks, maar denk liever aan de leuke avond met je meisje. Dat is toch top?

Ha, leuk, er zijn nog nachtbrakende kransgenoten.
Kom net uit de avonddienst, zal de laatste pagina's ff doorglancen.

Cathy pb