Om een lang verhaal kort te maken:

De bijna ondraaglijk grote mildheid die ik nu, na 55 jaar naar mezelf voel.....

....knettert in één keer door naar mijn eigen kinderen. 

Ze zijn goed zoals ze zijn. Helemaal. En niets, niemand, ook ikzelf niet, voorál ikzelf niet, die dáár nog aankomt. 

25 minuten geleden zei jopie:

Om een lang verhaal kort te maken:

De bijna ondraaglijk grote mildheid die ik nu, na 55 jaar naar mezelf voel.....

....knettert in één keer door naar mijn eigen kinderen. 

Ze zijn goed zoals ze zijn. Helemaal. En niets, niemand, ook ikzelf niet, voorál ikzelf niet, die dáár nog aankomt. 

Maar....wat héb ik gefaald daar. 

Niets zinnigs tegen je te zeggen @jopie, behalve misschien dat je het anders had gedaan als je anders had gekund. Toen is toen. Je mag terug naar nu. Sterkte en als je het goed vindt: knuffel.

@nancy wat goed!!! Knap vind ik dat. Heb je nog zin om door te gaan?

@jopie  en 

2 uur geleden zei jopie:

Maar....wat héb ik gefaald daar. 

Ik ken het gevoel...

Jopie, ik val even stil. 

Jopie, ook met mildheid naar je falen kijken. De keuzes die je toen maakte hebb je met de beste bedoelingen gedaan. Niet om te kwetsen. 

Ik heb mjn beide ouders kwijt op een een tijdspanne van 5 maand. Heel heftig.Daarna vraag je je af of je wel goede dochter /zoon was. 

Nu ik zelf kinderen heb merk ik dat ik mijn ouders nie heel respectvol heb behandeld. Maar nu weet ik wel dat ik van beide hield alhoewel zij dat niet zo voelden. 

Ik denk dat iedereen een schuldgevoel heeft omtrent de ouders. Men denkt altijd dat men meer had gedaan kunnen.( ik vrees dat mijn nederlands nu wat op laag niveau zit.). Maar ik hield van mijn ouders en dikwijls denk ik van waarom zijn ze al weg? Ik had nog zoveel plannen met ze. 

Misschien heb ik het bericht van Jopie niet goed begrepen.

Pffff nu ik mijn bericht nog eens  lees is het misschien nie duidelijk wat ik bedoel.

lars is iets beter. daar ben ik blij mee. en natuurlijk, @nancy dikke felicitaties. Van toen naar nu, ik hoef jou niet te vertellen waar je vandaan kwam. Knap. volhouden, dat is het. 

En voor mijzelf: rustig slapen. Een diep besef van falen, zonder enige veroordeling van mezelf. Maar falen was het, en dat is wat ze hebben meegekregen, niet dat wat ze, als kind, verdienden: veiligheid, de niet te be-discussieren zekerheid dat ze mochten bestaan zoals ze waren. Daar hoef ik niets mooier aan te maken dan het is. 

welterusten allemaal. 

Nancy, diepe buiging voor jou

jopie

Jopie