Ja dat, Jopie. 

Het blijft moeilijk te accepteren dat ik een gewond dier ben. 
Ik zie het bij 1 van mijn rescue hondjes. Ze voelt zich het veiligst als ze onder een grote stapel dekens ligt. 
Wegkruipen, een veilig hol zoeken. 
Ze is mijn spiegel. Veel slapen. 
Gelukkig hoeft ze niets bij mij en mag ze de hele dag slapen waar ze wil. 

De hondjes zorgen dat ik goed slaap. Soms schrik ik snachts wakker van een hard geluid. Als mijn honden dan aanslaan weet ik dat het echt is. Als ze doorslapen dan is het een flashback. 
Gelukkig komt dat steeds minder vaak voor. 
 

Goedemiddag allemaal, schrijf ik eindelijk weer eens, verdwijnt mijn bericht met de noorderzon. Niet meer te vinden. Nou ja, ik ga het niet allemaal herhalen.

de samenvatting luidt: het ging niet goed met me, ik blijf worstelen met forse depressieve klachten. Die maken het leven moeilijk. Daarom toch weer proberen verlichting te vinden bij antidepressiva, dat betekende weer maanden van opbouwen, bijwerkingen en moeten constateren dat het middel erger was dan de kwaal. Weer afbouwen en opnieuw beginnen met iets anders. Moeilijk was en is het.

Het positieve is dat ik niet heb gedronken hoewel de verleiding soms redelijk groot was.  “wat maakt het allemaal nog uit” en het verlangen “te verdwijnen in” zijn slechte raadgevers.  Ze helpen me niet en ik heb het gelukkig niet gedaan.

@Reacher, dank voor je berichtje met mijn verjaardag  2 weken geleden en voor de bloemen en het hart-gebakje

En @Lika, fijn dat je naar me vroeg in “Wie missen we al een tijdje”, dat deed me goed. 

@Bor, gefeliciteerd met je heit, fijn dat hij er nog is. 

Ik heb mijn examen niet gehaald, misschien ook wel logisch na mijn drankgelag van vorige week, maar het doet nog steeds pijn, ookal heb ik in juni nog een her. Ik was ook nog de enige van alle deelnemers... 

Jammer @Ties, natuurlijk baal je. Maar goed, je kan volledig voor dat her gaan nu!

Volgende week worden al mijn verpleegtechnische handelingen beoordeeld middels een 3 uur durend praktijk examen. Dat ben ik verplicht om te doen voor mijn BIG registratie als verpleegkundige. Dan staan er letterlijk 2 mensen/examinatoren op mijn vingers mee te kijken. Soms/vaak zijn ze ook heel streng. En de protocollen veranderen ook heel vaak. Altijd heel spannend maar goed, ik weet dat ik goed ben in wat ik doe. Dat prent ik mijzelf dan ook in. Zo stap ik er ook in. Maar idd de voorbereiding is heel belangrijk. Dat kan niet half.

Je bent goed bezig, eerst jij en dan die examens weer. Mooi doel om op te richten 

Fijne avond allemaal.

Totaal geen zucht, ook weleens fijn op mijn vrije dag(en). Vanaf morgen weer 4 avonddiensten.

@CoconutWoman 

@Jannigje 

Ik ging in de namiddag naar de apotheek om voor mij meerdere medicijnen op te halen. Toen ik ze kreeg, zag ik dat het niet klopte: één medicijn had ik niet om gevraagd, een andere niet gekregen. Ik wist het zeker. Ik heb niets gezegd ( Bor in gedachte), maar ik wist het echt zeker. Thuisgekomen meteen nagekeken.  

Ik had gelijk. Had ik nou maar wat gezegd.....

Sorry @nancy, ik moet er om lachen haha.

Maar goed misschien is het ook wel iets wat je echt nodig hebt en dan is het idd niet grappig.

Ben je nog wel terug gegaan of kon dat niet meer?

Te laatttttt, Smaragd.....

Eigenlijk is het de schuld van Bor  

@Jannigje ik vind het fijn van je te horen. Je bent vaak even in mijn gedachten. 

Sowieso ben ik vaak met 'jullie' bezig. Het blijft voor mij verbazend hoeveel ik heb aan mensen die ik niet 'echt' ken. Maar het is zo. 

Dikke omhelzing voor allen hier. Ik heb jullie zéér, zéér lief.

Ik ga lekker naar bed

Trust en droog

Lika,

Dikke omhelzing terug 

Ik heb ook een heerlijke avond gehad
prachtig concert, prachtgebouw ook
en goed gezelschap.
Wel the voice gemist bedacht ik ergens rond 22.00 uur pas haha.
slaapwel

Ties. Dit is niet het einde van de wereld gelukkig. Je hebt en krijgt een herkansing. Neem het niet te zwaar op want je hebt je best gedaan. 

Slaap zacht iedereen! 

Welterusten