je kunt het hem ook zelf vragen Bor.
wie weet helpt het hem juist zijn jeugd af te sluiten en
als jong volwassene opnieuw een "schone" start te maken?

Ik denk ook wat wat anderen zeggen @Bor. Het geven van het boekje kan voor hem een bevestiging van jou zijn. Alsof je zegt jij komt nu op eigen benen te staan, bent “volwassen”, dus ik vertrouw je dit boekje toe. Leer van mijn fouten en doe het beter, zoiets? Ik weet natuurlijk niet wat in het boekje staat, dus alleen jij kunt dit bepalen. 
 

Ik denk dat het geven van dit vertrouwen hem zal sterken? Lastig hoor!

Sorry, kan het niet laten.

Voor als iemand zijn briefjes/dagboeken toch bewaart:

Wat een weloverwogen en naar mijn idee goed besluit @Bor. Spannend ook. X

Ja, @Bor, dat vind ik, een enorme stap. Ik bedoel, hoe lang lag dat boekje al klaar. Nu is het moment. En nee, hier ga je heus niet van drinken. Dat zou het magische van deze stap afhalen. Zet hem op!

Haha, hoevaak op een dag kan iemand nu echt gaan douchen. 

Hang in there, tot straks. X

Jakkes..mijn moeder heeft zo ooit haar levensverhaal op papier gezet. Ingebonden en al. Verraste me er op een bepaald moment mee toen ik een luster bij haar was aan t ophangen.

'Wil je dit niet eens een keer lezen?' 

Niet echt nee maar vond dat nogal onbeschoft om te zeggen.

Ik heb de eerste pagina gelezen en op goed geluk een deel van een pagina in t midden. Wat ik las was zelfbeklag. 

Sorry, no can do. Ik heb t teruggeven toen heel de familie er zat dan kon ze niet dadelijk vragen wat ik er van vond.

Verschrikkelijk en hopelijk krijg ik t nooit meer in handen. 

Ik denk niet dat t eerlijk is je kinderen op te zadelen met je eigen ellende als t geen doel heeft. En zelfs als t een doel heeft heb ik weinig aan t geschreven woord. Als je groot genoeg bent om me pijn te doen, wees dan groot genoeg om me t persoonlijk uit te leggen.

Mijn moeder heeft altijd graag geschreven. Das haar ding. Zo hebben mijn broers en zus al een aantal brieven gekregen. Ik ooit 1. Heb hem eenmaal gelezen en nooit meer open gedaan. 

Acties zeggen mij meer dan woorden.

7 uur geleden zei Marika:

Nou, in januari beschut hout staan kloven was ook al heel lekker. Stond op het laatst in t-shirt met zweet op mijn kop.   Maar de houtkachel kan wel weer aan.

 ik ken het joh.

8 uur geleden zei Etty:

Ik wil zelf bepalen hoe eerlijk ik ben, mezelf daarin kunnen beschermen.  Mijn gedachten zijn van mij.   Ook als ik die heb toevertrouwd aan een stuk papier, en het nooit de bedoeling was dat een ander het zou lezen. 

Ik heb mijn schriften verbrand. Eerst had ik ze in een doos gedaan en daarop gezet “Na mijn dood ongeopend wegdoen ajb”. Maar ik vertrouwde er niet op dat mijn zus mijn wens zou respecteren, zij was in staat om ze toch te lezen, daardoor voelde ik me niet meer vrij om te schrijven wat en hoe in wilde en daarom heb ik ze verbrand.

Mijn vader bleek dagboeken te hebben, die vonden mijn zus en ik toen we zijn huis opruimden, hij leefde toen nog. Mijn zus wilde ze meteen lezen, ik vond dat niet gepast, maar goed haar keuze. Ik zei haar heel duidelijk dat ik niet wilde weten wat er in stond!! Ze deed het toch, op een moment dat ik letterlijk geen kant op kon, we zaten in een auto, ik reed. Ze vertelde me dingen die mijn vader over mij had geschreven, dingen die ik toen zeker nog niet wilde en kon horen.  Tot op de dag van vandaag heb ik daar nog moeite mee. 

heb je wel kunnen zeggen hoe je dat ervaarde Jannigje, wat zij deed?
ik vind het in en in gemeen
 

Sjeeesus Jannigje, inderdaad wel heel gemeen.. Ik heb er geen woorden voor 

 Te moe te moe te moe, waar gaat dit heen.....wéér geen Voice....nu te bedde, latersss

Ik heb wel gezegd hoe erg in het vond, het maakte weinig indruk. Ze had het heel goed getimed, we waren namelijk op weg naar mijn vader en bijna ter plaatste. Zij wist donders goed dat ik mij in het bijzijn van mijn vader gedeisd zou houden.

Het ontsnapte haar dus niet, het was niet per ongeluk. Dat maakte het voor mij extra gemeen.

van je familie moet je het maar hebben (soms) he
volgende keer zet je haar uit de auto hoor
als ze tenminste nog met je mee mag

oei, de eerste 2 infecties van Corona
in Frankrijk
het komt zo wel ineens dichterbij

en nee BJ niet het biersoort

Wij hebben al meer dan 6 jaar geen contact meer, zij heeft het contact verbroken om mij nog steeds onduidelijke redenen. Het moge duidelijk zijn dat het was omdat ìk van alles fout deed in haar ogen, ze maakte me verwijten maar wilde vervolgens niet uitleggen wat ik dan gedaan had. Dat is vaker gebeurd waarbij ik altijd probeerde om het weer goed te maken, ook al begreep ik niet wat ik fout had gedaan.
Dat is nu voorbij, ik laat haar. De deur is niet helemaal dicht, maar ik zal geen initiatief meer nemen. Er zit een grens aan wat ik kan verdragen, het duurt erg lang voordat ik die grens trek, maar dat is nu wèl gebeurd.

voor jou dus (eindelijk) een grens, mooi meis
hopelijk gebruikt zij haar tijd nu voor wat zelf reflectie
en wie weet ooit?
ik zie om me heen betrekkelijk "jonge"mensen sterven
en op het afscheid ben ik geroerd door wat familie juist
op zulke momenten voor elkaar kan betekenen
we hebben niet het eeuwige leven en geen idee wanneer mijn/ons moment komt
ik hoop voor jou dat de cirkel rond komt Jannigje

Dank je 

Goedenavond,

@Jannigje wat intens gemeen van haar. Je gaf het zelf aan dat je de inhoud niet wilde weten. Soms zijn mensen zo, ver over je grens heen gaand. Herken dat, moest wel assertiever worden, terwijl ik niet zo ben eigenlijk. Je moet soms wel. Heb een heel dominant broertje. His way or no way. Heb mijn scheur wat moeten open doen tegen hem. Heeft wel geholpen, mijn grens is mijn grens, hij weet dat nu wel. 

Hier gaat het iets minder. Wel drankloos en refusal ingenomen net. Depressie/somberheid is een beter woord, ligt weer op de loer. Komt ook door de omschakeling vanuit de nachtdienst naar morgen weer avonddienst werken.

Geen eens zin om naar de voice te kijken zegt genoeg.

Na een tijd droog, ga ik over alles nadenken, logisch. Alcohol was mijn demping, is weg nu.

Hoop dat ik het trek, moet wel. Maar vind er niks aan, zo saai/leeg.

Fijne avond en sterkte voor degenen die het kunnen gebruiken

Merk dat ik het niet goed kan uitleggen. Voel mij een slaaf van de refusal. En dat moet ik anders gaan zien. Moet hier even doorheen. Nu doorzetten. Dan maar saai, altijd nog beter dan het herstel na een kater, dat brakke gevoel. Sluit het positief af. Ben ook zo emo zonder drank. Niet normaal meer. Jank nooit, nu om het minste geringste. Misschien zit ik wel in de peno pauze .

Tot morgen, ga een boek lezen in bed.

Januari blijft droog, dat wil ik gewoon.

54 minuten geleden zei lady jane:

oei, de eerste 2 infecties van Corona
in Frankrijk
het komt zo wel ineens dichterbij

Het is OK morgen op de weg kan ik me ook doodrijden. En het aantal alcoholslachtoffers per jaar is nog veel hoger dan het aantal verkeersdoden. Wat dat betreft ben ik goed bezig. Mn dochter is al helemaal aan het flippen van dat Coronageval. Ik kan er ff niet mee zitten.

2 minuten geleden zei bumperjim:

 flippen van dat Coronageval. Ik kan er ff niet mee zitten.

Nou ik maak mij er ook zorgen om. Misschien heb jij het al wel. Snap de zorgen van jouw dochter, ben ook zo.

Maar je hebt wel gelijk, hysterie.

Ik heb geen koorts  Zorgen maken heeft geen zin. Dan kan je beter voorzrgen treffen. Morgen niet naar de hondenclub, niet onder de mensen. Maar dat ga ik wel doen. 

Zou wel gek zijn als we uiteindelijk wordn uitgeroeid door een virus en niet door de klimaatverandering...

Een van de twee in Frankrijk kwam uit China via Nederland. Ik hou er ook niet zo van...

dat alles aan koorts afhangt snap ik niet
als je besmet bent heb je toch niet onmiddellijk koorts?