Hij is binnen! Vanavond meteen beginnen.

Jij maakt mijn verwachtingen wel erg hooggespannen, @Adri02 Ik kan me maar beter alvast oriënteren op een lang verblijf in een Thaise tempel 

Ik zie ineens "verslaafd aan liefde" voorbij komen. Waarschijnlijk hebben veel mensen het draadje van het weekend gelezen. Ik heb hem ook binnen als E-book! 

Nog een vraagje; zijn er ook mensen onder jullie die de alcohol gebruiken om bij hun gevoelens te komen? Ik merk dat als ik niet drink over veel dingen niet nadenk en gewoon doe wat er van mij verwacht wordt. Als ik dan wel heb gedronken komen er zaken bovendrijven die ik eigenlijk 'nuchter' wegstop. Ben benieuwd hoe dat bij anderen is...

52 minuten geleden zei Jopie:

gadverdarrie, als zelfs @Etty het zegt, moet ik er dan echt aan? Heb dat ding al maanden op mijn ereader staan......wetend (maar niet willend) dat het ook over mij gaat, maar he, ik weet het toch zelf ook wel, lees toch geen zelfhulpboeken?????  

Het is een zelf-uitlegboek.....:-)

@Anneflow gebruiken om bij mijn gevoelens te komen niet, geloof ik. Maar ik merkte wel dat ik makkelijker bij mijn gevoel kwam. Kon dan makkelijker onder woorden brengen hoe ik me voelde, of waarom ik me zo voelde. Het kwam allemaal wat meer aan de oppervlakte. Nuchter gaat dat niet zo makkelijk, ik probeer het te leren.

Kan nu wel dank je wel zeggen, maar eigenlijk kan ik er nog niet zoveel mee... Heb mezelf zolang weggecijferd dat ik nu eigenlijk niet meer goed weet wat ik wil. Had mezelf met een heleboel kinderen gezien en nu heb ik er eentje en twee stiefdochters. Heb mijn vriend kenbaar gemaakt dat ik er nog niet klaar mee ben en hij wil niet meer. PUNT.... Nou daar ga je dan, hem opgeven en hopen op een iemand die wel wil? Of het accepteren? Daar kan natuurlijk niemand antwoord op geven, maar ik merk dat als ik nuchter ben ik daar niet zo zwaar aan til maar na een paar glazen wijn komt het ineens dubbel zo hard aan. Dus vroeg me af hoe anderen daarmee omgaan. Ergens is er dus nog wel een diepe wens.. Ben 43 trouwens dus zolang heb ik niet meer.

Misschien niet handig voor het dagpact, zal het vervolg verhuizen naar mijn eigen draadje...  

Je wordt emotioneler, op een bepaalde manier, als je drinkt. Eerder drama. Is dat hetzelfde als "dichterbij je gevoel komen" ?

Wat is echt? Is dat de vraag?

Na je veertigste kinderen krijgen. Ik zou het niemand aanraden. Maar dat is dan weer een ander verhaal en niet iets waar je advies over vroeg. 

Goedemiddag!

@Anneflow interessante vraag. Twijfel of dit zo is, zijn het oprechte gevoelens onder invloed of vals sentiment/drama? Weet t niet goed..

Ah zie dat ik bericht van @Lonster gekruist heb.

Is wel een vraag voor de dagdraad hoor, een kwestie waar meer mensen zich over uitspreken. Leuker dan ditjes en datjes alleen.

@Jopie het leest zoveel prettiger, zonder al die aanhalingstekens. En ook, waarom die terughoudendheid met die accenten. Gooi het er gewoon lekker in. 

Heb vaak het idee dat emoties onder invloed juist vertroebelend zijn, ook al voelen ze op dat moment zo waarachtig.

1 minuut geleden zei Rosee:

Heb vaak het idee dat emoties onder invloed juist vertroebelend zijn, ook al voelen ze op dat moment zo waarachtig.

Ja, wanneer ik aangeschoten was dan kwam ik regelmatig dichter bij mijn gevoel, maar ging ik nog meer drinken dan overschatte ik mezelf enorm. Dacht ik iets briljants bedacht te hebben waarvan ik de volgende dag dacht: was dit het nou? En het wordt nog vervelender als je al die "brijante" ideeën gaat lopen spuien...

ik kan gewoon het onderscheid moeilijk maken, houd ik genoeg van iemand of volg ik uiteindelijk mijn gevoel? Mijn dochter is nu tien en door van alles heel zelfstandig. Na de scheiding ben ik langdurig ziekenhuis in en uit geweest. Uiteindelijk wilden ze mijn opgeven. Ik had zware rugproblemen met uitval... Het was eigenlijk maar accepteren van wat je niet meer kan. Na een second opinion ben ik geopereerd en kan ik (bijna) alles weer. Toch zou ik zo graag nog een eigen kind hebben. Dat mijn dochter uiteindelijk niet alleen is. Een vader waar je niet op kan vertrouwen en dan ook nog geen broer of zus... Ik heb twee ouder broers en zou niet weten wat ik zonder hen zou moeten. Blijft lastig uiteindelijk.....  Sorry voor eventuele verwarring maar het is een wens he... 

@takeiteasy misschien is het maar goed dat ik een keer arrogant wordt! Niet lullig bedoelt maar het is ook mijn leven... Ik weet van mezelf dat ik recalcitrant word door drank maar toch komen onverwerkte gevoelens wel naar boven. 

Als iemand in elke zin woorden tussen "aanhalingstekens" zet, vind ik dat verwarrend. 

Wanneer gebruik je aanhalingstekens?

Ik denk dat ik Jopies woorden las onder punt 3 en daardoor niet meer snapte wat ze dan eigenlijk wél bedoelt. Maar deze opsomming haal ik nu ook maar gewoon via google naar boven. Ik ga er nu even niet een hele studie van maken. 

1 uur geleden zei Anneflow:

Kan nu wel dank je wel zeggen, maar eigenlijk kan ik er nog niet zoveel mee... Heb mezelf zolang weggecijferd dat ik nu eigenlijk niet meer goed weet wat ik wil. Had mezelf met een heleboel kinderen gezien en nu heb ik er eentje en twee stiefdochters. Heb mijn vriend kenbaar gemaakt dat ik er nog niet klaar mee ben en hij wil niet meer. PUNT.... Nou daar ga je dan, hem opgeven en hopen op een iemand die wel wil? Of het accepteren? Daar kan natuurlijk niemand antwoord op geven, maar ik merk dat als ik nuchter ben ik daar niet zo zwaar aan til maar na een paar glazen wijn komt het ineens dubbel zo hard aan. Dus vroeg me af hoe anderen daarmee omgaan. Ergens is er dus nog wel een diepe wens.. Ben 43 trouwens dus zolang heb ik niet meer.

Misschien niet handig voor het dagpact, zal het vervolg verhuizen naar mijn eigen draadje...  

Dit vind ik een lastig dilemma @Anneflow, want in dezen is er geen goed of fout, wel tegengestelde wensen en mogelijke verwachtingen. Hoe moet je daarin tot een keuze komen die voor beiden zo goed mogelijk is? Het feit dat je vriend “er klaar mee is” en er verder niet mee bezig wil zijn (of is dat mijn invulling) vind ik wel erg kort door de bocht.

Want jouw gevoel en wens zijn net zo legitiem als de zijne. Daar zou je toch juist over moeten praten lijkt me.

Het niet meer goed weten wat je zelf wilt, misschien ook wie je echt bent (?) herken ik. Als je zolang op anderen gericht bent geweest is dat ook niet gemakkelijk om daar achter te komen. Dat vergt tijd en veel voelen, ook in je lijf. Althans voor mij. Mijn lijf kan dingen aangeven die mijn hoofd niet wil weten.
 

Voor @lady jane.

Dagpact niet gehaald, klein slippertje gemaakt! 5 blikjes bier gedronken in gezelschap. 

1 uur geleden zei Marika:

Dat nuchter niet zo zwaar aan tillen maar met drank op wel, herken ik wel. Je emoties worden volgens mij door drank uit vergroot. Heb altijd het meeste zelfmedelijden gehad met drank op. Nuchter kijk ik er heel anders tegen aan.

Vergroot inderdaad ja. En vervormd.

Als je een beetje nijdig bent en je gaat drinken, ben je binnen een paar glazen woedend. Of zo'n dronken nep verliefdheid is ook zo'n vervormde toestand. Of die zieligheid idd. "Bij je gevoelens komen"' als dat mn diepste gevoelens zijn dan hoef ik er niet zo met mn neus bovenop. 

Wel gooi je er makkelijker dingen uit, dat kan wel eens helpen. Je gooit ze er ook weleens heel onhandig uit, dan helpt het weet niet  

Er zijn veel mooie dingen geschreven zondag, ook minder mooie,  bij verschillende Posts wilde ik reageren maar dan was er de volgende en daar vond ik dan ook wel weer wat van of het riep iets bij me op.

Een paar dingen:

Het verschil tussen schuld(besef) en schuldgevoel. Dat blijkt voor mij essentieel te zijn. 
En ook het verschil tussen slachtoffer zijn en de slachtofferrol aannemen, ook wezenlijk anders.

De (golf)surf condities zijn al een paar dagen on-Nederlands en dat geeft zin om dat te bepraten en klein beetje re vieren.

4 minuten geleden zei bumperjim:

"Bij je gevoelens komen"' als dat mn diepste gevoelens zijn dan hoef ik er niet zo met mn neus bovenop. 

Dan niet nee. Maar met een aantal biertjes op loopt het zo'n vaart toch niet, neem ik aan. In die staat kwam het regelmatig voor dat ik woorden kon vinden bij hoe ik me voelde en waarom ik me zo voelde. Waarschijnlijk omdat ik niet anders gewend ben, ik dronk vanaf mijn vroege puberteit al alle gevoelens weg. 

Oftewel geen excuses. 

"Verslaafd aan liefde" valt me (ondanks de hoge verwachtingen die ik inmiddels had) zeker niet tegen. Erg interessant. Eerste 30 bladzijden gelezen. Deze blijft hangen....

"We moeten altijd op de hoede zijn om (zelf)afwijzing te voorkomen. Het is een volstrekt uitzichtloos streven" ......"Iedere keer dat we het één (afwijzing door anderen) succesvol vermijden, houden we het andere (zelfafwijzing) in stand en versterken we het zelfs."

Ja dat afwijzen moet je helemaal omdenken, das nog best wel een toer.