@Marika kun je niet dit bespreken met je huisarts voor doorverwijzing? Hier moet toch iets aan te doen zijn? 

@Marika veel sterkte en steun. Als je hier bent,  ben je niet alleen en mag je er zijn. Ook in de schaduw, maar blijf alsjeblieft hier. Hopelijk vind je hulp en zie je heel in verte, hoe ver weg en hoe klein ook, een lichtpuntje 

* zet ff lekker Green Day hard met headphone op *

2 uur geleden zei lady jane:

klopt Sandro, terwijl ik typte wist ik dat het niet klopte maar kon geen ander woord bedenken haha, stom he
soms is een gevoel iets oneindigs waar geen woorden passen. En typend moet er dan toch iets komen, sorry
maar misschien snapt iemand wel wat ik voelde, en anders is het helemaal van mij alleen, niet alles kun je delen☺

Ik snap het woord heel goed. Dat je ogen ff geen pap meer kunnen zeggen  

Als je daar "live" staat te kijken moet het echt binnenkomen zo'n uitzicht. 

Net bij het mountainbiken op mn plaat gegaan. Ego gekneusd. Dokter staat machteloos maar het schijnt wel weer over te gaan. God wat een ellende 

Nou mn ego is wel het ergste hoor. Verder alleen een paar krasjes  

@Marika vind t naar om te lezen dat je je zo slecht voelt. Weet niet wat te zeggen. Dan maar een virtuele 

Een gevoel dat bij mij de laatste tijd regelmatig opkomt, is een gevoel dat/alsof ik "maar wat aan het doen ben". Het gevoel alsof ik een houvast mis. Het zorgt voor een onrust die maakt dat ik mezelf wil testen op allerlei vlakken. Laten zien wat ik kan. Mijn God, wat klinkt dit midlife-achtig...

De eerste vraag is of ik überhaupt wel een houvast nodig heb en, als het antwoord bevestigend is, de tweede vraag is of ik dat houvast inderdaad mis. Tijd om alles weer even op een rijtje te zetten dus.

Sterkte marika 

1 uur geleden zei Sandro:

Een gevoel dat bij mij de laatste tijd regelmatig opkomt....

Ja, ik ken dat gevoel ook. Ik heb daar juist een tijd heel erg van genoten, maar nu weet ik het wel. Ik hoef mezelf helemaal niet te bewijzen en het maakt me niet uit hoe de rest van de wereld over me denkt (Toch? In het begin ook een heel fijn en fris idee overigens).

Misschien heeft fruitvlieg gelijk en is dit het gevolg van geestelijke leegte. Dan is er nog hoop, want mijn geestelijke leven vult zich nog elke dag met nieuwe dingen die ik nog niet had opgemerkt.

Zo is het gevoel bij mij ook het  niet  drinken is gewoon  geworden ' maar de geestelijke leegte die er voor terug  gekomen  is is keihard knokken  om hier  mee leren  om te gaan .   Dagelijks  geen strijd om de dialoog  te voeren ga ik kopen nee '   en met smart wachten  tot de klok 8 uur geslagen heeft omdat ik dan wist  dat de winkel dicht  was.

Daar is rust ' neemt  niet  weg dat de drang  om te verdoven  en  uit te staan wel de kop op steekt  tussen neus en lippen door .  Echter is dat niet  gelijk aan alcohol  meer gekoppeld ik onderga het ' ik deal ermee  het is niet  anders  .  Het zal vast beter worden. 

49 minuten geleden zei Fruitvlieg2019:

Volgens mij zijn de grootste kansen op een terugval na 3 maanden en 9 maanden.

Ik zit rond het 3 maanden punt. 

Maar het heeft ook wel te maken met het overlijden  van een nog veel te jonge kennis. Zet me wel aan het denken. 

Het kan ook een combinatie zijn van meerdere factoren Sandro. Herken het ook. Word vaak wakker s nachts en dan begint het malen en piekeren. Alcohol is steeds minder een issue. Voel me vaak enorm zoekende. Kan me voorstellen dat het voor jou meespeelt dat jouw kennis is overleden.

Wat jammer Renaldo. Uitzitten maar?

@Renaldo61 toch wel heel even naar buiten geweest om buitenlucht te voelen en in te ademen ? Vooral de buitenlucht na een plensbui. Sterkte ieder geval !

@Sandro  we doen maar wat... join the club. Maar als dat 'maar wat doen' leidt tot met liefde en aandacht kinderen opvoeden, met anderen omgaan, jezelf beter leren kennen en daardoor weer meer ruimte hebben om... Dan denk ik dat 'maar wat doen' een prima manier is om te leven. 

Hoe onverteerbaar het ontbreken van een groot alomvattend plan ook kan lijken. 

Ik geloof dus eigenlijk niet zo in 'maar wat doen'. Of juist wel. Meer is er toch niet?

9 minuten geleden zei Lika:

@Sandro  we doen maar wat... join the club. Maar als dat 'maar wat doen' leidt tot met liefde en aandacht kinderen opvoeden, met anderen omgaan, jezelf beter leren kennen en daardoor weer meer ruimte hebben om... Dan denk ik dat 'maar wat doen' een prima manier is om te leven. 

Hoe onverteerbaar het ontbreken van een groot alomvattend plan ook kan lijken. 

Ik geloof dus eigenlijk niet zo in 'maar wat doen'. Of juist wel. Meer is er toch niet?

Dankjewel @Lika ik ben graag lid van de club! Voor mij gaat het ook om kinderen met liefde en aandacht opvoeden en ze goed "afleveren", steentje bijdragen aan de maatschappij, aardig en verdraagzaam zijn voor naasten, dat soort werk. Maar dat voelt soms zo....leeg. 

Het is zo stom hoe snel ik ben "vergeten" hoeveel beter het leven is na het stoppen met drinken. Hoe snel alles alweer normaal aanvoelt, terwijl het dat helemaal niet is. Daar herinner ik mezelf ook weleens aan, maar daar blijf je ook niet mee bezig he.

Het mooie van onze club is dat we het nooit verkeerd kunnen doen aangezien we "maar wat deden"  En zo is het eigenlijk ook gewoon. We zijn goed zoals we zijn.

@Marika, ik lees je wanhoop. Het is een moeilijke overweging, wel of geen operatie terwijl je je zo ontzettend rot voelt. Zijn er mensen in de medische wereld die je in ieder geval als eerste gaan helpen met je slapeloosheid?
Slaapgebrek is een sluipmoordenaar. 
Het lijkt mij als leek dat je eerst de basis (rust krijgen) op orde moet hebben voordat je een operatie kunt ondergaan? 

Er is me bijgebleven dat de bloemzaadjes bij jullie in de tuin niet uitkwamen, Marika. Bij mij ook niet. 
Voorlopig doen we het dan maar met de bloemen op deze foto.

Tja. De laatste keer dat ik een uitglijder had, dronk ik 3 halve liters. Maar na 1 halve liter vond ik het eigenlijk al niet lekker meer. Mijn maag voelde ook heel vol. Lichte hoofdpijn meteen al, en dan heb ik het nog niet over het katerige gevoel van de dag erna. En dan had ik nog maar iets meer dan de helft gedronken van wat ik voorheen elke dag dronk. Ik kan er dus niet meer tegen. Mooi zo.

Dat is heel belangrijk dat je merkt dat het niet lekker is. Toch doordrinken gek genoeg  Is mij ook weleens overkomen. 

3 minuten geleden zei bumperjim:

Dat is heel belangrijk dat je merkt dat het niet lekker is. Toch doordrinken gek genoeg  Is mij ook weleens overkomen. 

Ja, ik had het gekocht en mijn besluit al genomen. Dronk het dan ook maar op. Maar het is echt niet lekker. Je moet je lichaam echt stelselmatig flink vergiftigen voordat je lichaam het gif een beetje tolereert. 

10 minuten geleden zei Jopie:

Waarom dronk je, die laatste keer? 

Omdat ik even niet meer zag waarvoor ik het allemaal deed. Op gevoelsniveau dan he.

11 minuten geleden zei Jopie:

Maar.... daarmee ben je er toch niet? Dan begint t eigenlijk toch pas? Echt beter kan t haast niet zijn in 3 maanden. 

Waar ben je als je "er" bent? Dat was juist mijn vraag.

Toen ik uit die burn-out kwam heb ik eens echt bedacht waar het mij nou om gaat. 

Ik kwam hierop uit:

Ik wil leven met tijd, liefde en aandacht, voor mezelf en anderen.

Dat is nog steeds van toepassing. Als ik het niet meer weet, denk ik daaraan. Ik denk dat ik door zo te (trachten te) leven kan bijdragen aan een mooie wereld. Op inimini gebied. En voor mij altijd weer voldoende.

Ik weet nog precies dat @Lika schreef, minstens een jaar geleden, "het hoeft niet altijd leuk te zijn". 

Dat was voor mij echt een eye opener, hoe banaal het ook moge lijken. Als je die zgn verplichting weg haalt dan valt alles op zn plaats. De vogeltjes in de boom en de hertjes in het bos zitten ook niet altijd leuk te doen, die zoeken zich rot naar eten. Waarom "moet" homo sapiens dat dan wel steeds van zichzelf.

Overigens @Lika om terug te komen op wat je de andere dag schreef: dat betekent ook dat jij niet altijd leuk hoeft te zijn  

9 uur geleden zei Jopie:

Dat je weet waar t jou om gaat, in dit leven. Dat je onderzoekt of onderzocht hebt wat jou tevreden zou maken. 

Of, als dat nog niet lukt: wat je nu zo ontevreden maakt. 

Nou.."zo ontevreden"...dat schreef ik helemaal niet. En ik heb wel een algemeen beeld wat ik echt belangrijk vind (had ik ook al opgeschreven). Maar daarmee ben je er nog niet. Je kunt soms twijfelen of je dat wel goed genoeg nastreeft. Bovendien kun je ook liefhebben op een verkeerde manier. Of kan dat contraproductief werken (bijv kinderen kunnen loslaten).