En niet via pb. Hier op het forum.

Dat is aardig van je. Ik heb geen voorbeelden. Ben wel onderweg, ik val ook vaak om. Deze keer niet.

Ik ben gisteren gestopt. Vannacht was de hel. Wat is het een vreselijk goedje, ben goed ziek nu.

Ik heb geen tools om zonder drank te ontspannen. Ik speel piano en ik werk en ik bouw modelvliegtuigen en ik heb een lieve vriendin en we gaan vaak wandelen en dat is allemaal fijn maar niet genoeg. Diep vanbinnen zit er wanhoop en die wil ik verdrinken met alle gevolgen van dien.

Ik zie hier forummers die in een langdurig herstel zitten. Ze vallen regelmatig terug maar ondertussen komen ze steeds een stapje verder, blijven de binges langer weg, krijgen ze meer zelfkennis, leren ze betere tools om staande te blijven.

Vaak zijn het trotse mensen die het zelf willen oplossen en gaandeweg leren om moeilijke momenten om steun te vragen. 
De echte kwetsbaarheid te tonen.

ik heb daar een diepe, diepe respect voor. 
Dat wilde ik eens gezegd hebben.

Goede morgen,

Voel met je mee Descartes. Weet niet hoe ik kan helpen/antwoorden maar wil dat wel, gewoon om dat anderen het hier ook voor mij gedaan hebben.

weet dus niet hoe, alleen kan ik zeggen dat je niet alleen bent.

hoop dat je de dag goed doorkomt, dat hoop ik ook voor mezelf!

(ben al bijna ‘jaloers’ op je kater omdat je dan weer heel goed weet/ voelt waarom je niet meer wil drinken ;-))

sterkte!!!

Je mag wel een stukje kater lenen hoor.

Nee dit is geen kater, ik ben echt vergiftigd. Heb ook niet geslapen, vooral zitten roken, eindeloos veel sigaretten. Ik ga zo maar eens een kopje thee zetten.

Goedemorgen Renaldo! 

Ik ga Socrates de rode kater eens achter zijn oren kriebelen. Hij heeft het maar moeilijk met de verhuizing. 
 

Tot later! 

Oh hemel toch Descartes... dat roken.... 
Ik heb me nooit zo lazarus gedronken als wat ik van jou en sommige anderen lees, 
kan me daar ook niets bij voorstellen gelukkig. 
Maar dat roken, aan één stuk door ook, soms al een nieuwe peuk opsteken als ik de oude nog in de hand had..., 
beroerd worden van het roken.... pffff, wat herkenbaar. 
En wát ben ik blij dat ik daar van af ben... 
Jongen, ik gun jou en jouw vriendin een zoveel fijner leven... ik hoop dat het jou/jullie gaat lukken. 

@Musashi, ik lees jouw berichtjes van gisteren, top dat je het bij warm water met citroen hebt kunnen houden. 
Petje af... 

@Smaragd, niks niet slap ,maar heel sterk van je dat je jouw broer geappt hebt. Top. 
En niet overwegen om gecontroleerd weer te gaan drinken hoor, dat loop vroeg of laat uit op een binge, en dat wéét je.... 

@Cleo66, moest je gisteren nog werken? En zo ja: hoe ging het??? 

@Lika, leuk, een spaanse... wij hebben ook een spaanse... ben wel benieuwd waar de jouwe vandaan komt?? 

@Reacher, heul veul sterkte met het leeghalen van jouw oude woning... wat een k..klus altijd.. 
Maar fijn dat jullie zijn gaan samenwonen, althans, ik veronderstel dat jullie het fijn vinden... 
 

En een fijne dag @Reacher... 

17 minuten geleden zei Descartes33:

... Diep vanbinnen zit er wanhoop en die wil ik verdrinken...

Zo herkenbaar. Ik lees hier vaak het advies om afleiding te zoeken als je de drang hebt om te drinken. Bij mij werkt dat niet goed, dat is een vorm van vluchten waarvan de drankdrang en de wanhoop die daaronder zit alleen maar groter lijken te worden. Die wanhoop lijkt enorm en onverdraaglijk, alsof ik eigenlijk uit wanhoop besta met daaroverheen een klein laagje 'leuk leven'. 

Wat mij wél helpt is te gaan zitten, ogen dicht, en die wanhoop aan te kijken, te verwelkomen zelfs. Soms voer ik een gesprekje: "hé hallo wanhoop, welkom, laat me je eens zien". Dan probeer ik wanhoop zo goed mogelijk te voelen, daar kan ik even misselijk van worden maar gek genoeg lost het daarna op, dan lijkt het wel alsof ik bang was van een fantoom. Hetzelfde met allesoverheersende trek, als ik het omarm (zoals je een baby zou omarmen) dan verdwijnt het waar ik bij sta. Ik weet niet precies hoe dat werkt, misschien is het zo dat in het licht van oprechte aandacht, alles verdwijnt wat niet werkelijk is. En wat er niet mag zijn wordt sterker. Je kan angstig weglopen voor de duisternis maar je kunt ook de lamp aandoen.

Ik moet wel toegeven dat wanhoop nog altijd terugkomt, maar steeds probeer ik het te accepteren en omarmen en er is nu niets meer om bang voor te zijn. Een opluchting!

Wat omschrijf je dat mooi Yana. Bij mij voelt de wanhoop als onrechtvaardig dus ik vecht ertegen. Drank voelt als een passende uitingsvorm, gewoon een vlucht. Ik merkte dat de afgelopen dagen, elke slok maakte alles een beetje beter. Totdat het niet meer ging, durfde niet meer naar buiten. 
 

Ik heb een heel groot probleem en het lukt me niet dat aan te pakken. Ik stort me in mijn werk om na een tijdje zo gestresst te raken dat er paniek ontstaat. Ik moet dat beter monitoren maar voor nu heb ik geen enkele hoop.

1 uur geleden zei Descartes33:

Intussen heb ik vooral medelijden met mijn vriendin die dit allemaal moet aanzien.

Als zij maar niet uit  medelijden blijft, en daarom niet voor zichzelf kan kiezen Des.
Dit is niet de man waar ze ooit verliefd op werd, lijkt me?
 

goeiemorgen frummers
wat voelt het naar om hier te lezen
over die binges, dat lijkt me nog moeilijker
dan stoppen met (bijna) dagelijks drinken.

Nee als ze dit van tevoren had geweten..

Het nadeel van deze binges is dat je niet zoveel kunt doen, ja de eerst niet nemen. Je moet dus vooral iets laten.

Ik heb al zoveel geprobeerd, therapie, terugvalpreventie, maar het blijft hardnekkig bestaan. Vind het ook niet leuk om dit hier steeds te melden maar ik denk dat het voor mij goed is.

wat zul je moe zijn

als ik Yana lees. en mezelf een beetje ken
dan is dat vechten (en denken dat je kunt winnen)
het ergste
zelfs therapie, meditatie, sporten
kan onderdeel zijn van dat vechten
als je dat los zou kunnen laten
wat zou dat kunnen bevrijden
zelfs als er dan iets van een gat over zou blijven (even)
accepteren, verduren, leren.................leven

wat ik schreef net over je vriendin en medelijden met jou
is projectie, merk ik nu
met terugwerkende kracht, voel ik nu, soms nog dat stuk
waar mijn exgenoot in heeft gezeten
en ik weet niet meer wanneer zijn liefde omsloeg naar medelijden
maar ik voel wel heel sterk dat dat is gebeurd
dus misschien is dat bij jullie helemaal anders
maar het zou wel goed zijn om ook samen over dit soort zaken
te praten op een moment dat je dengen binnen kunt laten
want een relatie met een drinker
gaat vaak alleen nog maar om die drinker
en dat bedoel ik niet negatief Des
 

Met de antabuse ben ik een paar weken geleden gestopt. Om te kunnen drinken en vooral omdat ik het wilde opgeven. Ik heb de moed niet echt meer.

Medelijden heeft ze wel maar er is ook nog veel liefde. Ze is heel sterk.

Ik vind het wel vreselijk dat alcohol zo’n thema is geworden tussen ons. Daarom vind ik het fijn om hier te komen. 
En ja ik ben vreselijk moe. Ik slaap sowieso al slecht maar de afgelopen dagen was echt ellende. Nu ga ik weer beter worden.

ook hele sterke mensen raken "op"
wat jij kunt doen voor haar is toch meer
openen. hoop ik voor je.
ik was een oester zelf.
pas met drank kwam ik tot openheid
maar omdat ik geen maat daarin had
kon die openheid ook omslaan in verwijten
en dan was ik absoluut niet meer, bij mezelf.
Ik weet niet hoe dat bij jou gaat, misschien
juist nog meer oester? Ik lees jou anders dus.
Maar ben niet echt bekend met binges, alleen
via anderen. En ik kon daar amper getuige van zijn.
voor jou en jullie, héél veel liefde, maar ook verstand
wens ik je toe

Dankje Jane. 
Ik heb inderdaad de neiging om dicht te klappen als het ‘goed’ gaat. En op de achtergrond gaat het dan fout.

We praten wel veel maar zij is ook doormoe. Ik krijg door hier te schrijven en te lezen wel een beter beeld van mijn probleem. Nu nog in de praktijk brengen.

De poezen zijn ook in de war, die snappen het niet meer. Nu maar weer een beetje contact met ze maken.

@Reacherverhuisd?? O my. Gedoetje he? Komt goed. 

@Yvonnehond (je, 5,5 kilo) komt uit Gran Canaria. Echt de leukste ooit. Hij was al 2 ongeveer toen we hem kregen. Veel leren we hem nog. Maar een voormalig zwervertje leer je de totale scharrelfixatie en diepe angsten niet zomaar af. En netjes lopen aan de riem is ook een ding. 

Maar nu gaat ie zoooo lief mee op de fiets. En tijdens het wandelen blijft ie goed bij ons. Tenzij er ergens kippenbotjes liggen of een bbq is ofzo.

Dan hoort of ziet ie niets meer.

Hij lijkt een beetje op animal.van de muppetshow:-)

Tuurlijk zijn jullie doodmoe, uitgeput, wanhopig.
en een oester kan niet zo maar openen, daar is misschien
samen, hulp bij nodig? Denk aan die parel. Die geeft energie!

@Descartes33begin opnieuw. Gooi al je overtuigingen overboord en begin opnieuw. Ik weet: dat is niet makkelijk. Maar echt. Wat je tot nu toe deed hoef je niet te blijven doen en denken. 

Echt niet.

Behaalde teleurstellingen uit het verleden zijn GEEN garantie voor de toekomst. Maar het is niet verslappen en totale betrokken alerte aandacht voor jezelf. 

Roken en drinken zijn mij gelukt. Zelfs de existentiele basisangst lijkt iets minder te worden. Tot hij er opeens weer is. Dán is het de kunst te weten dat het wegebt. Te vertrouwen en mezelf niet uit te schelden dat het allemaal niet gelukt is en niet zal lukken enz. 

Ik zie eerder mijn mechanismen. Kan eerder (mezelf maar ook anderen) helpend handelen. Maar ben lang niet altijd op tijd. En zo is het. Moeilijk.

Op het moment vooral met werk en eten. Maar ik begin weer opnieuw. Naar buiten! Naar buiten!

Niet vechten. 

En wat @Yanaschreef.

Er is een liedje toch? "Ben jij ook zo bang?"