Vrijdag 29 oktober 2021
Meepraten?
Log in of maak een account om gesprekken te starten, te reageren en te volgen.
Goedemorgen
Ik heb alles gemist, leef onder een steen, onder die grote Amethist in de hoek bij het meubilair
7 minuten geleden zei jopie:Me verre houden van alles dat wat de media 'nieuws' noemen (maar eigenlijk drama is) is misschien wel de eerste stap geweest in mijn adb-traject. De bewuste keus: "no more drama in my life"
Zoals @Lonster ook zegt: 'wat is er mis met geraakt worden' en dat wil ik dan ook graag behouden. Maar wel op het moment dat ík dat wil en kan, en zoveel mogelijk met de onderwerpen die ik kies of die bij mij horen. Ik hoef het niet op te zoeken. Sterker nog, ik mag het actief tegenhouden.
Geen tv, geen radio, geen muziek, geen feestjes, geen actief ontvangend FB, instagram of twitter.... de eerste jaren zelfs geen telefoon opnemen: ik belde zelf terug als ik er ruimte voor had.
Zo doe ik dat ook. Anders spons ik alles maar op en heb ik geen leven
Goedemorgen. Lastig @Cleo66 om van dat gevoel af te komen. Je kunt jezelf er ook niet voor afsluiten, tenzij je idd minder het nieuws volgt. Er gebeuren helaas zoveel nare dingen waar je geen invloed op hebt. Focussen op waar je wel invloed op hebt? @Lonster balen, maar wat je zegt: vanmiddag lekker wandelen. Hoofd leeg... Klein houden?
Ik wil die film Pig ook zien, ben dol op varkens
Ik kijk der Netlix serie Love on the Spectrum , ik heb veel met mensen met ASS gewerkt en deze serie doet me zo goed. Gisteren de aflevering gezien waarin gevraagd wordt, vertel je dat je ASS hebt? Een in mijn ogen knappe vrouw antwoordt: ja direct. Dat raakte mij. Mijn triggert getriggerd op een positieve manier
Goedemorgen allemaal,
Ben niet naar yoga gegaan vanochtend
even pas op de plaats maar
Voel me niet helemaal kip lekker
Beetje keelpijn (maar soms ook niet)
Soms zit mijn neus aan 1 kant een beetje dicht (maar vaak ook niet)
laatste weken behoorlijk last van spieren en gewrichten, en een algeheel moe gevoel (maar soms voel ik de spieren en gewrichten ook weer (bijna) niet
Enfin, heel vaag dus allemaal.
Maar weinig puf en ik denk dat ik weer veel te veel heb gedaan afgelopen week
Vriend had ook bijna geen puf gisteren apptte hij, maar ja, hij had een dag ervoor net 2 prikken gehad (pheuno-cokken en griep prik).
En wat het journaal en alle talk-shows betreft ; Pffff, wat wordt je daar depri van zeg als je niet uitkijkt
alles is vreselijk kommer en kwel
Trouwens, ondanks dat ik denk alles te volgen, heb ik geen flauw idee waar dat verhaal over de zusjes over gaat
36 minuten geleden zei Cleo66:Kun je dit nader uitleggen artemis . Hoezo triggert het jou ? Dat jij het niet direct zou vertellen? Ik zou het ook graag direct vertellen, alleen word ik bijvoorbeeld niet geloofd en dat vind ik best pijnlijk. Wanneer iemand bijvoorbeeld de ziekte van crohn heeft , dan hoeft diegene zich toch ook niet te verdedigen . Ik krijg vaak reacties van, "iedereen is wel autistisch " en , "jij ?? Nou echt niet hoor "
Inderdaad, mensen hebben een vastomlijnd idee over autisme. Daarom vind ik deze serie zo leuk, het rekent af met een aantal vooroordelen. Ik zou het ook vertellen als ik ASS had, denk ik, maar dat weet ik natuurlijk niet want ik heb geen ASS. Ik sprak gisteren een jonge man met ASS , ik mag hem heel graag en we hebben het er gewoon over. Feit. ASS heeft momenteel veel positieve aandacht en ik ben daar voor.
over mijn 4 weken achtbaan. Ik ben er uit gestapt. Het is me op eigen kracht gelukt. 4 weken misselijk door 2 gesprekken met mijn nieuwe huisarts. ben er wel klaar mee, met alle nachtelijke paniekaanvallen en hyperventilatie. nacht van woensdag op donderdag aantal keer doodgegaan en toen dacht ik WTF ga dan maar dood. Dan neemt de adem het vanzelf weer over. En gisteren was ik er weer. In het nu. Ik leef weer, ik adem weer. Nu nog een gesprek met de huisarts dat dit niet OK was. Maar eerst weer leuke dingen doen, want dat schoot er bij in.
8 minuten geleden zei Artemis:over mijn 4 weken achtbaan. Ik ben er uit gestapt. Het is me op eigen kracht gelukt.
Chapeau @Artemis! En vat de koe bij de horens (of het varken bij zijn krulstaart)
Goedemorgen, kan nog net. Wat een heerlijk herfstweer. Straks wandeling en het nieuwe Joodse monument bezoeken. Dat grijpt mij nu aan.
Goede morgen allemaal.
Goedemorgen allemaal, net wakker want halve nacht lopen spoken. Druk maken over werk, denken dat ik alles moet doen en boos zijn op iedereen. Pfff, moet daar echt mee aan de slag. Wordt mij iets gevraagd, moet ik het doen, moet ik het nu doen.... dat soort dingen .
Soms kunnen dingen mij ook enorm raken. Ik heb het nu met het milieu, alle berichten wijzen erop dat het echt mis gaat, ik vind het zo erg voor de jonge mensen, wat moeten die daar nu mee, wat laten we ze na.
Maar ook vlees eten. Ga je zo om net je huisdier en sluit je je ogen voor het overduidelijke wat al die dieren in de voedingsindustrie overkomt, en ook weer het milieu.
Soms probeer ik geen nieuws te volgen, maar het lijkt idd soms ook wel een verslaving
Hier zometeen de taxateur voor de Acadiane. Moet elke drie jaar getaxeerd voor de verzekering. Hij staat te glimmen en te shinen in de garage (de aca) en nu maar afwachten... ook al is het maar een stom stuk blik, toch spannend, zo'n 'veekeuring'..
Goedemorgen.
Ik zit in de knoop. Vandaag nog thuis van werk. Gisteren ook.
Langzaam blijft het proces van herstel van het verleden doorgaan. Vaak voor mij te langzaam.
Ik heb vorige week gesproken over mijn verleden. Ik wil daar weer over vertellen.
Vanaf mijn zesde kreeg ik een stiefvader. Mijn natuurlijke vader is onbekend. Mijn stiefvader en ik hebben nooit een goede band gehad. Hij was verliefd op mijn moeder en kreeg mij erbij.
Mijn moeder werkte veel en in een andere stad. Zodoende kwam ze nooit voor 19.30 uur thuis. Terwijl zij dacht dat wij "het gezellig hadden" ging de sfeer thuis zwaar achteruit. Vanaf ongeveer 12 jaar verbood mijn stiefvader dat ik de douche op slot deed en moest hij prompt in de douche zijn als ik daar aan het douchen was. Allemaal beledigingen uiten met "er is toch niets te zien bij jou!"
Op mijn 13e escaleerde de boel doordat hij na een vreemde ruzie -waarbij hij mij naar mijn kamer stuurde - me achterna kwam na mijn kamer. Op dat ogenblik werd ik zo ontzettend kwaad dat ik hem in zijn gezicht geslagen heb.
Hij was overdonderd. Vertrok uit mijn kamer en heeft niet meer met mij gesproken. 3 jaar lang tot mijn ouders - tot mijn grote vreugde - gingen scheiden.
In die 3 jaar waren ook zijn vaste pesterijen, zoals in de badkamer, over.
Een andere pesterij ging over eten. Als mijn moeder in een goede bui was naar mijn vader, dan mocht hij kiezen wat hij wilde eten. Ik wist al hoe dat standaard afliep. We aten speklapjes, want dat was het enige wat ik niet lustte en ik werd gedwongen er één op te eten.
Als ik er aan denk kookt nog mijn bloed. Als hij niet na die klap gestopt was, had ik zelf zo'n speklap op zijn bord gegooid met: "jij bent er dol op. Vreet die van mij ook maar op!".
Tot die confrontatie is het nooit gekomen.
Ik heb nooit in de buurt van mijn moeder mogen komen. Ik heb me altijd ongewenst gevoeld.
Ik heb eens een wijze vrouw gesproken die me vertelde: "jouw moeder is niet boos op jou, naar op alle vrouwen, omdat haar moeder haar niet kon beschermen"
Toch heeft zij mij ook niet willen beschermen. Nog steeds niet. Na 50 jaar was het NOOIT haar schuld en wist ze van niets.
Ik was echt niet doorgegaan met de narigheid van vroeger, maar dichtbij komen mocht niet. Anders dan bij dochter. Dat was liefde op het eerste gezicht voor mijn moeder (voor mij ook).
Het verhaal eindigde voor mijn moeder toen ze de helft van haar erfenis aan dochter beloofde. Ze had er nooit op gerekend dat ik haar werkelijk niet meer zou bezoeken en niet meer op haar verjaardag zou komen. Daar mag ze het haar verdere leven mee doen.
Wat mijn reactie op @Bor betreft: ik mis niets. Ik heb mannen altijd ver van me afgehouden. Zo kon ik baas zijn over mijn eigen leven.
Ik zie hier ook een vrouw waar vrouwen niet dichtbij mogen komen. Dichtbij is lachen, lol maken, elkaar vertrouwen en steunen.
Ik zie een vrouw die zoveel mogelijk mannen om haar heen verzameld als een muur van Rottweilers.
Ik ben ooit gebeten door een Rottweiler en daardoor bang voor honden geworden.
Omdat de Rottweiler in dit verhaal voorkomt weet ik dat het mijn eigen slechte fantasie is die niet bij een ander hoort.
@bor daarover mijn excuses. Jij wilt geen contract. Prima. Maar zoek niet ook steeds Spirit op. Ieder zijn ding op het forum. Leven en laten leven.
PS: hier nog geen probleem met plaatsen vanaf mobiel.
Hi.
Goedemorgen, Quinn.
21 minuten geleden zei Tatum:Goedemorgen, Quinn.
Jij ook @Tatum. Uiten kan goed zijn. Helpt het?
Dank je @knakker. Het lijkt ook wel: hoe ouder, hoe milder. Hoe meer ik mijn eigen verhaal onder ogen kan zien, hoe meer ik ga relativeren.
Meepraten?
Log in of maak een account om gesprekken te starten, te reageren en te volgen.