Dankjewel voor het meedenken lieve @lady jane.  Nee, ik ben geen moment bang voor vanavond, ik maak me sowieso niet zo druk om wie me ziet huilen, iedereen begrijpt dat ook wel en vaak wordt de onderlinge sfeer er alleen maar zachter en intiemer van. Ik vertelde dat meer om aan te geven dat ik mijn tranen niet kan bedwingen, niet omdat ik dat zo'n probleem vind maar ik vraag me af of ik er iets mee moet, met dat verdriet wat maar niet minder wordt. Iets van therapie ofzo om het te verwerken. De tranen stromen ook nu gewoon uit mijn ogen, maar misschien is dat ook gewoon goed? Ik vind het zo apart van mezelf. Ik vraag me ook af of die angstaanval (?) van laatst er mee te maken heeft, het is vooral na die tijd dat ik zoveel moet huilen. Tjonge, wat blijf ik voor mezelf toch een wonderlijk en onbegrijpelijk fenomeen.

tranen reinigen de ziel
ik zou zeggen laat maar gebeuren meis,
dit lijkt me geen therapie materiaal, 
over een poos ben je weer wat minder gevoelig waarschijnlijk, 
maar het kan ook met je leeftijd te maken hebben misschien?
Dochter viel het in Turkije op dat ik veel over vroeger vertelde.
En mij viel dat toen op dat ik er ook meer emoties over voelde, net alsof ik
ik dingen aan het afsluiten ben. Maar de pijnpunten liggen bij mij veel verder
weg dan bij jou nu. je bent een wonderlijk fenomeen idd en daar mag je zelfs van genieten ook.

Goedemorgen allemaal!!

8 uur van bed op zondag... met de kinderen aan het ontbijt om half 9... Niet te geloven dat dit het nieuwe normaal wordt.
Nu thuis aan het fitnessen en tussen de oefeningen door, het huishouden doen. Vanmiddag komen mijn ouders en als het een beetje droog blijft gaan we bbq-en met een 0.0 biertje ;)

DAGPACT:
Yvonne
ikkanhet
FONNY
Freekie

@Yana dat je weer in Nederland bent en mensen spreekt die jouw zus kenden zal ook met dat verdriet te maken hebben. Lijkt me heel normaal. Als je het gevoel hebt er in vast te zitten zou je iets over rouwverwerking op kunnen zoeken of een therapeut spreken. Toen mijn broer overleed heb ik een workshop gedaan over rouwverwerking. Ik geloof niet dat het heel veel hielp, maar ik vond het fijn er over te kunnen blijven praten met mensen en om te onderzoeken of het rouwproces wel 'normaal' ging.

Gisteren heb ik een leuk feestje gehad, op de limonade en 0.0 rosé. Als mensen wat te drinken wilden halen voor me zei ik dat ik later nam, of at een zak chips. Je hoeft niet de hele tijd met een drankje in je hand te staan. Daarnaast was er een dj die leuke muziek draaide, ik heb bijna de hele tijd op de dansvloer gestaan. Om 23 uur thuis. Ik had wel te doen met de gastheer en vrouw die met hun kater vandaag de zooi op moeten ruimen.

Ik was zo vrolijk dat mensen niet geloofden dat het geen echte rosé was.  

Wat heerlijk, dansen, heb ik zin in.   Er is iets in de buurt hier, op blote voeten. maar een keer de stoute schoenen aantrekken. 

@Yana

bepakt en bezakt voor t strand, begint het hier te hozen.
zon volgens de sites, haha, nou gelukkig nog niet vertrokken
want werkzaamheden aan het spoor en dat betekent extra om, of bussen onderweg,
beiden geen pretje. Dan de vaat maar aangepakt en erna de festiviteiten in eigen stad
maar eens gaan bekijken, 750 jaar bestaan is immers ook de moeite van vieren waard.


 

Nooit schamen voor je tranen @Yana.Al begrijpt een ander dat soms niet, als jij het maar begrijpt.

Ik zag gisteren een stoere man in het publiek, die helemaal ontroerd raakte door Ketelbinkie..Ik zag hem zijn tranen wegklikken.Nu doen wij dit liedje ook zonder nonsens, zonder geschreeuw om MAMA of KOFFIE, wat ik van andere koren als irritant beschouw.Mensen ontroeren met muziek, daar gaat het om.

2 uur geleden zei Yana:

Ruim drie jaar geleden is mijn liefste zus-vriendin overleden. Ik heb daar vrede mee maar ik kan de laatste tijd niet meer over haar praten of zelfs maar aan haar denken zonder dat ik begin te huilen. Ik kan dat onmogelijk stoppen, ook niet als ik in de supermarkt iemand tegenkom die over haar praat of bij mensen bij wie huilen wat minder goed uitkomt. Heeft iemand een idee of dat normaal/gezond is of een suggestie hoe ik daar mee om zou kunnen gaan?

Normaal/gezond is subjectief, maar ik begrijp dat je het eigenlijk iets meer wilt kunnen reguleren afhankelijk van de omstandigheden. Mijn poging tot advies: Geef je gevoelens de ruimte als je er voor in een geschikte situatie bent en laat herinneringen en tranen dan uitgebreid opwellen en onbelemmerd op de voorgrond staan. Maar bedenk bij zulke gelegenheden ook welke mooie herinneringen ze bij je heeft achtergelaten en probeer daar ook de blijdschap van te voelen. Op den duur kun je je misschien op momenten dat huilen minder prettig lijkt op die blije herinneringen richten zodat het een ander emotioneel karakter krijgt.

DAGPACT:
Yvonne
ikkanhet
FONNY
Freekie
Claudius

DAGPACT:
Yvonne
ikkanhet
FONNY
Freekie
Claudius

nancy

1 uur geleden zei Etty:

Wat heerlijk, dansen, heb ik zin in.   Er is iets in de buurt hier, op blote voeten. maar een keer de stoute schoenen aantrekken. 

 

Kan het je van harte aanbevelen.

Ik doe ook zoiets, op blote voeten, zonder danspasjes 

En stout mag ook

2 uur geleden zei Etty:

Wat heerlijk, dansen, heb ik zin in.   Er is iets in de buurt hier, op blote voeten. maar een keer de stoute schoenen aantrekken. 

@Yana

 

Die stoute schoenen kan je achterwege laten @Etty.Heerlijk trouwens,blote voeten..

22 uur geleden zei Yana:

Ruim drie jaar geleden is mijn liefste zus-vriendin overleden. Ik heb daar vrede mee maar ik kan de laatste tijd niet meer over haar praten of zelfs maar aan haar denken zonder dat ik begin te huilen. Ik kan dat onmogelijk stoppen, ook niet als ik in de supermarkt iemand tegenkom die over haar praat of bij mensen bij wie huilen wat minder goed uitkomt. Heeft iemand een idee of dat normaal/gezond is of een suggestie hoe ik daar mee om zou kunnen gaan?

Adem halen en huilen is het eerste dat je doet als je geboren wordt, als je dat niet doet krijg je een klap tegen het kontje. Huilen is, ruimte creëren, weer goed adem kunnen halen.

Vandaag hoorde de begeleiding dat er iemand gestorven was van de cliënten. Even wat traantjes en weg was het weer, kom op mensen doorgaan. Ik begrijp het niet, waarom mag je niet huilen? Lachen mag je toch ook?????

Vandaag wel leuk geweest tot er een ballonnenclown vlak voor onze neus kwam zitten met z'n gemaakt leuk zijn. Dat ging ook nog wel maar toe hij muziek aanzette en mee begon te lallen werden we weg geblazen. De prikkels kwamen zo hard binnen dat ik er duizelig van werd dus ben naar huis gegaan.  Jammer maar ik heb mezelf verwend met een kg.  Fenegriek kaas en bierkaas. Was E23,-- kwijt maar kan nu lekker smullen

Ik hoop dat het bij.mij nog een keer komt dat ik weer kan huilen. Vroeger kon ik dat letterlijk om elke scheet.

@Yanaben je in de overgang? Ik ervaar de laatste tijd dat ik snel ontroerd ben en tranen produceer. Bijvoorbeeld als ik over mooie muziek vertel: hoppa, daar ga ik. Met van alles eigenlijk. Het gebeurt me gewoon. Iemand zei dat de overgang ermee te maken kon hebben. Ik weet het niet. In ieder geval klopt het wel steeds bij mijn gevoel. Dat is fijn.

18 uur geleden zei kruidenthee67:

Kan het je van harte aanbevelen.

Ik doe ook zoiets, op blote voeten, zonder danspasjes 

 

nee geen danspasjes, het liefst als een waus 

13 uur geleden zei Etty:

nee geen danspasjes, het liefst als een waus 

Haha, dat is precies wat ik doe! Heerlijk...en we mogen er ook geluid bij maken!