7 minuten geleden zei Yana:

Ik ben heel blij dat je jezelf weer uit de shit weet te trekken @Zbb, respect daarvoor.
Je schreef gisteren hoe teveel hooi op je vork en te weinig tijd voor jezelf een valkuil is, maar je zei ook dit:
 

Is dat echt per ongeluk denk je, dat je de antabus vergat? En waarom nam je hem dan niet zodra je erachter kwam dat je hem vergeten was? Het klinkt alsof je nog wel tijd had om jezelf te betrappen op sjoemelen. Als je in de toekomst weer een keer je antabus vergeet, dan weet je wel hoe laat het is en kun je hopelijk nog op tijd een andere afslag nemen. Sterkte voor vandaag!

Ja dat gaat soms echt perongeluk maar als ik ga twijfelen word het vaak heel lastig alsnog in te nemen. 
 

het stemmetje om te gaan drinken is dan soms sterker dan het verstand om hem alsnog in te nemen. 
 

twijfel is funest 

13 minuten geleden zei Zbb:

Ja dat gaat soms echt perongeluk maar als ik ga twijfelen word het vaak heel lastig alsnog in te nemen. 
 

het stemmetje om te gaan drinken is dan soms sterker dan het verstand om hem alsnog in te nemen. 
 

twijfel is funest 

Als je die gedachtes weer eens krijgt spoel de film dan terug naar hoe miserabel je  je de laatste dagen voelt.

Morning. Aan de slag!

Goeiemorgen alle overige frummers 

34 minuten geleden zei Soberbunny3:

Goedemorgen iedereen!

Een nieuwe dag, dag 3 voor mij.

Een xxl koffie voor mijn neus

ik ben benieuwd wat er vandaag allemaal gaat gebeuren

Goedemorgen, eerste dag weer aan het werk met frisse tegenzin 

DAGPACT 

FONNY

zbb

Freekie 

4 minuten geleden zei Freekie:

Goedemorgen, eerste dag weer aan het werk met frisse tegenzin 

DAGPACT 

FONNY

zbb

Freekie 

Succes biker!!

Zojuist zei Fonny:

DAGPACT 

FONNY

zbb

Freekie 

Soberbunny3

De koffiekamer stroom gezellig vol...allemaal een goedemorgen en maak er een mooie dag van vandaag!!!!

Mogge allen.

Goedemorgen. 

Ik wil een moeilijk moment delen, die nog moet komen. Ik zat op de fiets naar werk en besefte gelijk: ik heb behoefte aan een prikkelvrij weekend. 

Lange tijd gingen prikkels om me heen goed. Vriend in de vakantie 3 weken om me heen. Met een grote groep, inclusief kinderen, op vakantie op een camping. Afgelopen weekend heb ik met dochter geluncht en heb ik samen met haar een verjaardagscadeau voor haar uitgezocht. Met vriend  heb ik het fijn gehad en zijn we naar een buitenmuseum geweest waar ik actief met mensen heb gepraat en vragen heb gesteld over die tijd.

Komende donderdag is dochter jarig en geeft ze een etentje waar ik, vriend, mijn moeder en haar schoonfamilie aanwezig zijn. 

Komend weekend hebben vriend en ik nog niets gepland. De weken erna gaat de planning door met een dagje Appelpop en het weekend erna samen naar een dansfeest en misschien op dezelfde dag naar een bbq met mensen van de camping. 

Kort gezegd: gezellig, maar het wordt me wat te veel. 

Ook is mijn werk weer begonnen en zit ik nog niet in de fase dat ik het gevoel heb nooit vakantie te hebben gehad. 

Ik denk dat - wanneer vriend vanavond belt - ik hem ga vertellen dat ik een prikkelvrij weekend wil. Dat ik komend weekend niet ga afspreken. Dat ik een weekend thuis wil zijn zonder iets te doen. Een beetje lummelen. Een beetje koken en thee drinken. Beetje tv kijken. 

Dit om te voorkomen dat het allemaal echt te veel wordt en ik " "ineens" naar de fles grijp. 

Goedemorgen,

Is het moelijke @Tatum, dat je je zorgen maakt over de reactie van je vriend op jouw verzoek? 

5 minuten geleden zei Etty:

Goedemorgen,

 

Is het moelijke @Tatum, dat je je zorgen maakt over de reactie van je vriend op jouw verzoek? 

Ik ga er over nadenken Etty. Wat er moeilijk is. Ik heb het fijn met vriend. Toch moet (en mag) ik soms tijd voor mezelf claimen. 

Is het voor mezelf opkomen (zonder dat er ruzie of zelfs maar woorden zijn) of omdenken? 

Tijd om te gaan onderzoeken. Dank je voor je reactie. 

@Tatumvolgens mij heb je vrij helder waar je behoefte aan hebt: een prikkelvrij weekend, theetje, koken, voor de tv lummelen en daar is niets mis mee. Nog genoeg leuke dingen op de planning voor daarna zo te lezen. Voor jezelf kiezen is ook voor de ander kiezen omdat je je vaak onbewust alleen maar gaat verzetten tegen iemands aanwezigheid. en zoals je het beschrijft kun je dat volgens mij heel respectvol duidelijk maken:

10 minuten geleden zei Tatum:

denk dat - wanneer vriend vanavond belt - ik hem ga vertellen dat ik een prikkelvrij weekend wil. Dat ik komend weekend niet ga afspreken.

Alle pluspunten hieraan:

Jullie kunnen elkaar eens missen

Je kunt weer even de sociale batterij opladen

Je laat eens een andere kant van jezelf zien die er ook mag zijn, heel menselijk volgens mij

Voor jezelf opkomen is misschien nog het moeilijkst als er geen ruzie is, als ik er zo over nadenk.   Want ik wil het zo houden. 

1 uur geleden zei Zbb:

Ja dat gaat soms echt perongeluk maar als ik ga twijfelen word het vaak heel lastig alsnog in te nemen. 
 

het stemmetje om te gaan drinken is dan soms sterker dan het verstand om hem alsnog in te nemen. 
 

twijfel is funest 

1 uur geleden zei ikkanhet:

Als je die gedachtes weer eens krijgt spoel de film dan terug naar hoe miserabel je  je de laatste dagen voelt.

Een veelgehoord advies. Dat zeiden ze ook in de kliniek waar ik zat. "Lees je dagboek terug, denk eens aan hoe je je toen voelde...."
Toch werkte het bij mij zo ongeveer als bij Zbb, voor wat betreft wéten en dóen.
Als eenmaal de gedachte 'ik zou er wel ééntje kunnen nemen' om wat voor reden dan ook in m'n kop zat dan ging ik echt niet terúg denken aan hoe verschrikkelijk het was maar kon alleen nog maar vóóruit denken aan hoe het zou zijn. En dan heb ik het niet over denken aan de verschrikkelijke gevolgen maar aan die 'heerlijke' roes waar ik met het oppoppen van die drink-gedachte om de één of andere op dat moment niet te beredeneren reden een verschrikkelijk ontembare behoefte aan had.
Het berouw kwam altijd na de zonde.

Pas met hulp van het 12-stappen programma (in mijn geval NA), inclusief de hele rambam van meetings/fellowship, werken aan m'n herstel met hulp van een "streng-in-de-leer-sponsor", en een behoorlijke mate van fanatisme daarin, lukte het me om m'n eigen verslavingsgedachten enigszins van te voren te gaan herkennen en er op tijd naar te handelen. Op eigen houtje was dat me nog nooit gelukt en zou me dat ook in de toekomst niet gelukt zijn omdat ik, door m'n verslaving, niet op mezelf kon vertrouwen.
Puur en alleen omdat ik niet kon denken aan wat IK het beste voor me vond maar aan wat M'N VERSLAVING het beste voor me vond... Ik stond machteloos tegenover m'n verslaving. Dat laatste erkennen is het begin (stap 1) van een mogelijk herstel.

(Als ik het me goed herinner ging jij ook een tijdje naar NA-meetings, @Zbb. Overweeg eens of je het de moeite waard zou kunnen vinden om daar weer eens heen te gaan... )

Morgen. Net wakker gebeld; of ik een zieke wil vervanger de komende tijd. Nah, volgens mij moet dat wel lukken.

Dus maar gauw douchen en de rest en eens horen wat ze precies van me willen.

@Zbb succes vandaag, ik doe mee en houd het ook op nul.

@Tatum wat niksige tijd voor jezelf lijkt me een heel normale wens. Wellicht overbodig, maar je bent toch geen moment aan het plannen om alleen wat te kunnen drinken?

DAGPACT 

FONNY

zbb

Freekie 

Soberbunny3

Quinn 

2 uur geleden zei Zbb:

twijfel is funest 

twijfel is een gouden kans om te leren wat je nu echt wilt
(als weegschaal ben ik een twijfelkont eerste klas)

7 minuten geleden zei Kohtje:

 

 

Een veelgehoord advies. Dat zeiden ze ook in de kliniek waar ik zat. "Lees je dagboek terug, denk eens aan hoe je je toen voelde...."
Toch werkte het bij mij zo ongeveer als bij Zbb, voor wat betreft wéten en dóen.
Als eenmaal de gedachte 'ik zou er wel ééntje kunnen nemen' om wat voor reden dan ook in m'n kop zat dan ging ik echt niet terúg denken aan hoe verschrikkelijk het was maar kon alleen nog maar vóóruit denken aan hoe het zou zijn. En dan heb ik het niet over denken aan de verschrikkelijke gevolgen maar aan die 'heerlijke' roes waar ik met het oppoppen van die drink-gedachte om de één of andere op dat moment niet te beredeneren reden een verschrikkelijk ontembare behoefte aan had.
Het berouw kwam altijd na de zonde.

Pas met hulp van het 12-stappen programma (in mijn geval NA), inclusief de hele rambam van meetings/fellowship, werken aan m'n herstel met hulp van een "streng-in-de-leer-sponsor", en een behoorlijke mate van fanatisme daarin, lukte het me om m'n eigen verslavingsgedachten enigszins van te voren te gaan herkennen en er op tijd naar te handelen. Op eigen houtje was dat me nog nooit gelukt en zou me dat ook in de toekomst niet gelukt zijn omdat ik, door m'n verslaving, niet op mezelf kon vertrouwen.
Puur en alleen omdat ik niet kon denken aan wat IK het beste voor me vond maar aan wat M'N VERSLAVING het beste voor me vond... Ik stond machteloos tegenover m'n verslaving. Dat laatste erkennen is het begin (stap 1) van een mogelijk herstel.

(Als ik het me goed herinner ging jij ook een tijdje naar NA-meetings, @Zbb. Overweeg eens of je het de moeite waard zou kunnen vinden om daar weer eens heen te gaan... )

Dat eerste stuk heb je voor wat betreft goed verwoord. Zo is het hoe het gaat,soms heel soms lukt het me dan toch om de antabus alsnog in te nemen. 
 

de NA heeft inderdaad wel even kort door me hoofd gespookt van de week. 
 

ik heb het boekje van de NA hier ook zichtbaar liggen. 
 

ik vond het altijd moeilijk om te delen of voor te lezen. 
 

wel haalde ik er vaak toch helpende dingen voor mezelf uit,vaak door alleen te luisteren. 

tussen denken en daadwerkelijk gaan zit wel een verschil. 
 

ik moet er inderdaad eens goed over nadenken en het niet alleen even door me hoofd laten spoken. 
 

Bedankt 

3 minuten geleden zei Zbb:

ik moet er inderdaad eens goed over nadenken en het niet alleen even door me hoofd laten spoken.

dan blijft het nog tussen je oren hangen
actie Zbb, het denken mag, maar zolang je niet handelt naar die zelfinzichten verandert er niets

het onderschrift van Coco ooit hielp mij daarbij; "zelfinzicht zonder handeling, brengt geen verandering" 

Goedemorgen allemaal.

DAGPACT 

• FONNY
• zbb
• Freekie 
• Soberbunny3
• Quinn 
• Roberto

Wat ik moeilijk vind is een nieuwe stap nemen in deze relatie. Wel een noodzakelijke stap. 

Het gaat perfect samen. Toch voelt het als "hem afwijzen" als ik volgend weekend niet ga afspreken. Tegelijkertijd geef ik hem de gelegenheid om mij de tijd en ruimte te gunnen die ik straks nodig heb. En als ik het ruim van tevoren zeg, dan kan hij zijn eigen dingen plannen. Hij houdt van motorrijden, wat we samen niet doen. 

Het heeft ik te maken met dichtbij en veraf. En met elkaar leren vertrouwen als we niet bij elkaar zijn. 

DAGPACT 

• FONNY
• zbb
• Freekie 
• Soberbunny3
• Quinn 
• Roberto
• Spirit

Wat beschrijf je dat weer mooi @Kohtje, heel leerzaam.

19 minuten geleden zei Zbb:

... ik heb het boekje van de NA hier ook zichtbaar liggen. 

 

ik vond het altijd moeilijk om te delen of voor te lezen. 
 

wel haalde ik er vaak toch helpende dingen voor mezelf uit,vaak door alleen te luisteren. 
 

Een boekje zichtbaar hebben liggen stelt niets voor, zbb, dat weet je zelf ook. Je kunt een hele bibliotheek in huis halen (nou ja, op een zeilboot misschien niet...) maar daarmee ben je er niet. Boeken/boekjes zijn gebruiksartikelen, alleen bij de IKEA hebben ze een decoratieve functie.

Als je het moeilijk vind om te delen of voor te lezen dan doe je dat niet, in elk geval niet voordat je daar aan toe bent. Je bent niets verplicht, en ook dat weet je wel.
Ik hoorde in meetings ook regelmatig mensen die er wat van vonden als iemand "nooit" iets zei, maar dan werd er duidelijk op gewezen dat er geen wetten zijn binnen NA/AA/CA/ elke ..A, die voorschrijven dat je móet delen, lezen, ... Lúisteren is echter wel degelijk een belangrijk onderdeel. Ik dorst ook nauwelijks wat te zeggen in de meetings uit m'n begintijd, maar zachte aanmoediging van o.a. m'n sponsor heeft me daar langzaam maar zeker overheen geholpen. Hoe meer ik één werd met het programma, hoe meer ik durfde, maar ook kón delen omdat ik tijd nodig had om de overeenkomsten tussen de fellows en mezelf te 'ontdekken'. Op een gegeven moment verlangde ik er zelfs naar om m'n ervaringen in m'n herstel te delen. Die langzaam groeiende zelfverzekerdheid liet me nieuwe deuren en wegen ontdekken voor wat  betreft spiritualiteit, dat dat in de kern niet iets zweverigs is maar juist de basis van m'n zijn, en dat heeft me geholpen om voor mezelf in elk geval te gaan geloven dat ik een voor mij werkende manier had gevonden om m'n verslaving de baas te kunnen zijn.

Het is zoals lady jane / coco zegt, als je weet wat je moet doen om te veranderen moet je alleen nog maar doen wat je moet doen om te veranderen. De richtingaanwijzer staan aan, nu alleen nog die richting inslaan.