De wet van de remmende voorsprong, die ken ik wel. Lijkt haaks te staan op die fantastische cycle van jullie....

Op de link van Sandro wordt ook gesproken van de virtueuze cirkel

Uit Wikipedia:

Citaat

Gezien de etymologie van de term 'vicieuze cirkel', past deze alleen bij een ongewenste ontwikkeling. Bij een gewénste ontwikkeling zou men kunnen spreken van een ‘bevorderlijke kringloop’ (‘virtueuze cirkel’ is in dit verband een mislukte vertaling van het Engelse “virtuous cycle” want “virtueus” is geen Nederlands woord).

Ik kan me wel zoiets voorstellen, dat bijvoorbeeld hardlopen de cirkel kan doorbreken. Of een nieuwe cirkel opstart, met positieve bijkomstigheden. Als je gaat hardlopen, ga je gezonder eten. Vroeger naar bed, ben je meer uitgerust en heb je minder last van spanningen etc.

Hier worden de vicieuze cirkels van Van Dijk uitgelegd. Ik kende die nog niet.  https://nl.wikipedia.org/wiki/Vicieuze_cirkels_van_Van_Dijk

Er staan ook voorbeelden op die heel sprekend zijn. Het gaat om de factoren die de verslaving in stand houden.

Citaat

De psychologische cirkel

Elk mens wil zich waardevol voelen. Het betreft zaken als zelfbeeld, ideaal-ik, schuld en schaamte. Een verslaving tast het zelfbeeld aan; zo wil je eigenlijk niet zijn. Het gevolg is schuldgevoelens en schaamte.

• Voorbeeld: Niemand wil eigenlijk erkennen dat hij alcoholist is. Dat is nou niet het 'ideale ik'. Dat zou een negatief zelfbeeld opleveren. Om er maar niet over na te hoeven denken is het dan gemakkelijker om een borrel te nemen. Dan voelt de persoon zich niet (meer) zo waardeloos. Na het uitwerken van de alcohol voelt hij zich echter schuldig: hij heeft immers weer gedronken en zo bewezen dat hij verslaafd is. Om aan die gedachten te ontsnappen neemt hij weer een borrel. Hoe vaker er gedronken wordt des te vaker dit soort krenkingen optreden.

Ik mis hier een heel belangrijk iets in deze hele discussie, een factor die een hele grote rol/ invloed heeft op de vicieuze cirkel en daardoor die cirkel doorbreken onmogelijk maakt/ verslaving in stand houdt. Dan kun je intussen wel gaan hardlopen of iets anders doen waar iets goeds uit voort komt, maar dat doorbreekt de cirkel dan toch niet, niet écht.
Dan moet toch echt eerst die allesbeslissende factor weg zijn.

Pffff, wat klink ik misschien raar maar ik ben echt broodnuchter hoor, zweer het.
Maar ik heb zelf mee gemaakt dat ik jarenlang niet kon stoppen met gebruik omdat ik last had van die ene (sociale) factor, die mijn gebruik en dus mijn zelfbeeld, schuld- en schaamtegevoelens graag herhaaldelijk (openbaar) bevestigden.

Er is me in die tijd hier vaak geschreven dat wel of niet stoppen met gebruiken mijn eigen verantwoordelijkheid is. Dat is ook zo, ben ik het mee eens
maar wat dan als je niet los kan komen van 1 storende factor?
Hoe moet het dan?

6 uur geleden zei Remi1:

Ik mis hier een heel belangrijk iets in deze hele discussie, een factor die een hele grote rol/ invloed heeft op de vicieuze cirkel en daardoor die cirkel doorbreken onmogelijk maakt/ verslaving in stand houdt. Dan kun je intussen wel gaan hardlopen of iets anders doen waar iets goeds uit voort komt, maar dat doorbreekt de cirkel dan toch niet, niet écht.
Dan moet toch echt eerst die allesbeslissende factor weg zijn.

Exact, story of my life

43 minuten geleden zei Roberto:

@Remi1en @Sandro, dit is jullie denkfout: de cerebralecirkel

Zo'n uitspraak vereist op zijn minst een beetje toelichting van wat je bedoelt.