53 minuten geleden zei Jac:

 ik snap precies wat je bedoelt

@Jac, volgens mij snap jij helemaal niet wat ik bedoel.
De enige hier op dit forum die mij begrijpt is Francoise.
En voorheen ook Artemis, die zich teruggetrokken heeft.

Hoe autisme werkt en verslavingsgevoeligheid.
Zowel bij mijn ernstig verslaafde buurman als bij mij.

ps Volgens mij begrijpt LJ haar eigen zoon niet eens gezien haar reacties op mij.

14 minuten geleden zei Roberto:

@Jac, volgens mij snap jij helemaal niet wat ik bedoel.
De enige hier op dit forum die mij begrijpt is Francoise.
En voorheen ook Artemis, die zich teruggetrokken heeft.

Hoe autisme werkt en verslavingsgevoeligheid.
Zowel bij mijn ernstig verslaafde buurman als bij mij.

ps Volgens mij begrijpt LJ haar eigen zoon niet eens gezien haar reacties op mij.

 Ik ga uit van wat je schrijft en daar herkende ik mezelf in vervolgens heb ik daar een reactie opgegeven als jij iets totaal anders bedoelt (autisme en verslavingsgevoeligheid zowel bij jou en je ernstig verslaafde buurman, waar die ineens vandaan komt is me ook een raadsel, dan begrijpt ik het inderdaad niet, maar gelukkig zijn er twee mensen die je noemde op het forum die jou alleen begrijpen dus dan heeft het weinig zin voor mij om je voortaan een hart onder de riem steken , zou het ook misschien kunnen dat mijn reactie je getriggerd hebt 

Nou toevallig heb ik afgelopen zaterdag heel uitgebreid alles besproken  met zoon, wat ik hier tegen kom met jou Roberto.
En naast het feit dat ik erg veel te maken heb  (en professioneel gehad in mijn werkzame jaren) met autisme,  is er veel wat
ik er niet van begrijp en ook niet kan begrijpen. Zoals andersom ook trouwens. Mijn zoon heeft zich andersom ook
door schade en schande wijzer, moeten verdiepen in de andere kant hiervan.
Wat mij het meeste bij is gebleven is zijn uitleg hierover; Mam als jij in een bepaalde tijdspanne 900 mensen tegen komt
met wie je al dan niet sociaal omgaat, of communiceert dan kom ik in diezelfde tijd misschien 10 mensen tegen. En met die 
10 mensen heb ik heel andere gesprekken dan met jou en jullie soort. Dit raakte mij heel erg diep. Ik wist al van zijn wanhopige
en moeilijke jaren vooral in de puberteit. Hoeveel hulpverleners de plank missloegen in hun onkunde autisme te begrijpen.
Natuurlijk zijn wij allemaal te goeder trouw en doen we ontzettend ons best. Zeker als machteloze ouder van kinderen met autisme.
Toen ik hem ooit vroeg wat het beste/mooiste jaar van zijn leven tot nu toe was, antwoordde hij tot mijn verbijstering (en enigszins
ook teleurstelling); het jaar bij de........................ instelling waar wij hem moesten laten opnemen toen hij thuis niet meer kon blijven, 
omdat hij een gevaar voor zichzelf was gebleken. Na uitleg hierover kon ik er anders naar kijken. Hij was daar tussen andere kinderen, allemaal
buitenbeentjes, velen gepest net als hij, sommigen crimineel geworden, suicide, medicijnen, in de isoleer enz enz enz
Maar de eerste periode haat naar ouders die hem hadden verraden, die hij weken geweigerd heeft te willen zien, eenzaamheid enz enz enz
Zijn zus heeft nog therapie over die periode omdat ook zij heeft geleden onder hem, en onder het feit dat onze aandacht zo vaak naar zijn
problemen gingen en ook zij tekort kwam. 
Het is zo wezenlijk belangrijk hoe hij, zij en ik nu volwassen, en zonder verwijten met elkaar in gesprek kunnen. Maar we kunnen het verleden niet ongedaan maken.
Het heeft ons niet gedood, maar het heeft lang geduurd eer de wonden genazen, en nog steeds jeuken de littekens hierover wel eens.
We hebben allen in het gezin verslavingsproblematieken aan opgelopen. elk op andere vlakken. En zijn pas nu zover dat we die zo goed als haalbaar is
onder de knie hebben. En wat zijn we sterk geworden. En wat ben ik trots, op hem, op haar en soms ook op mezelf en exgenoot. Want het was en is niet niks.
Om salon-alcoholist genoemd te worden @Roberto deed pijn. Ik kon er ook om lachen trouwens want ik voel me geen alcoholist en nooit zo gevoeld ook.
Maar jouw op mij gefixeerd geraakte zinnen slaan ook nergens op vanuit mijn invalshoek. En wat zoon wel weet lijk jij nog niet te kunnen zien. Hij heeft een volwassen manier van reageren en bij jou herken ik het puberale stuk wat hij had van 13-17 jaar ongeveer. Hij voelt zich geen slachtoffer meer, hoeft zich niet af te zetten naar al die mensen die hem niet begrijpen en erkent dat hij ons/anderen ook niet begrijpt. Maar doet heel erg zijn best om wel empatisch te zijn. Ook al praat hij meer in cijfers dan in gevoelens en emoties. Zoals ik ook bij @Francoise lees en zie. En zoals jij het nodig hebt om over massages met happy ending te schrijven, je dominant "eisen" dat men jouw manier van structuur volgt met puntjes en rijtjes voor een dagpact, dat is jouw behoefte. Structuur is voor iedereen goed. Maar ziet er voor iedereen weer anders uit. Ook voor mensen met autisme, want ook zij zijn uniek. Net als "gewone" mensen met hun eigen eigenaardigheden, rugzakjes, verslavingsproblematiek en omstandigheden.
Dus houd alsjeblieft op met dat vergelijken en afzetten tegen anderen. Het is zo makkelijk om schuld ergens anders te leggen, maar wij kunnen elkaar niet veranderen, dus we kunnen beter proberen er het beste van te maken hier en elders.
Autisme hebben, geen autisme hebben, beide zijn geen verdienste, beide hebben ook prachtkanten, maar ook mindere.

amen. sorry voor dit lange stuk, maar dit zit me al heel lang héél hoog. En nu hoop ik er klaar mee te zijn hier.
 

mijn zoon heeft ook Asperger, voor de nieuwe mensen. Een stoornis in het autistisch spectrum is geloof ik de nieuwste benaming.

@Roberto: iemand neemt de moeite om te reageren op jouw post en krijgt als een klein kind op zijn vingers getikt. Stuur voortaan een pb naar iemand die jou in jouw ogen wel begrijpt. @Jac stuurt een persoonlijke, meelevende en meedenkende reactie en ontvangt een botte, lompe reactie hierop van jouw kant. En begin nu niet over autisme enz. Want daar ben ik royaal mee bekend.

En waar is de ronduit lage sneer aan het adres van @lady janevoor nodig? Ga ergens anders je waarschijnlijk dronken gedachten lozen, niet hier. 
ik reageer niet vaak, maar nu moest ik dit kwijt.

4 uur geleden zei Roberto:

@Jac, volgens mij snap jij helemaal niet wat ik bedoel.
De enige hier op dit forum die mij begrijpt is Francoise.
En voorheen ook Artemis, die zich teruggetrokken heeft.

Hoe autisme werkt en verslavingsgevoeligheid.
Zowel bij mijn ernstig verslaafde buurman als bij mij.

ps Volgens mij begrijpt LJ haar eigen zoon niet eens gezien haar reacties op mij.

Zoals ik het zie @Maja (dankjewel voor je reactie, het voelt wel eens eenzaam hier ook)
en zoals Roberto zelf schreef; hij had me heel hoog en nu ben ik van mijn voetstuk gevallen bij hem.
En dat zal iedereen hier weten ook.
Maar ik wil helemaal op niemands voetstuk staan. We zijn hier met hetzelfde probleem en gelijkwaardig.
Op het voetstuk voelde het als stalken. En erg ongemakkelijk ook.
Er van af bevalt me beter dus. Maar het doet ook pijn om "gehaat" te worden. Daarin zit mijn projectie naar
die haat van zoon destijds. Hij zei ooit; als jij dood bent dan dans ik op jouw graf. Daar krijg ik nog steeds tranen van,
ook nu. Toen kon ik niet de wanhoop en eenzaamheid zien van waaruit dat kwam. Nu gelukkig wel. En het hoort
bij de puberjaren. 
Maar Roberto is geen puber meer.
 

16 minuten geleden zei Jac:

 Ik ga uit van wat je schrijft en daar herkende ik mezelf in vervolgens heb ik daar een reactie opgegeven als jij iets totaal anders bedoelt (autisme en verslavingsgevoeligheid zowel bij jou en je ernstig verslaafde buurman, waar die ineens vandaan komt is me ook een raadsel, dan begrijpt ik het inderdaad niet, maar gelukkig zijn er twee mensen die je noemde op het forum die jou alleen begrijpen dus dan heeft het weinig zin voor mij om je voortaan een hart onder de riem steken , zou het ook misschien kunnen dat mijn reactie je getriggerd hebt 

Roberto's autisme is iets dat urbi et orbi van de daken moet worden geroepen, want dat is zo ongeveer Roberto's licence to drink, en niemand snapt er iets van, wij niet en de hulpverleners al helemaal niet.

Maar weet je, een van de nuttige functies van dit forum vind je onder Account, Genegeerde gebruikers: toevoegen...
 

Waaaaaa @bumperjim dat wist ik niet, ga gelijk ff kijken 

Die optie gebruik ik nooit. Ik betrap mezelf er vaak op dat ik het wel lekker vind om me te ergeren 

Ik gebruik m sporadisch. tegen al te impulsief reageren.
en tip voor jou Yana; oningelogd lees je gewoon alles.
En kun je tot 100 tellen of niet inloggen

2 minuten geleden zei Yana:

Die optie gebruik ik nooit. Ik betrap mezelf er vaak op dat ik het wel lekker vind om me te ergeren 

Dat stadium ben ik met Roberto al lang voorbij. Het is allemaal tied verknooid.

@Kohtje 

@Roberto, waarom zoek je niet een forum voor autisten? Je hebt het er hier áltijd over, maar dit is een forum om ADB te worden/ blijven. Dat lijkt me jou minste zorg, heb ik zomaar het idee….

3 minuten geleden zei Dune:

@Roberto, waarom zoek je niet een forum voor autisten? Je hebt het er hier áltijd over, maar dit is een forum om ADB te worden/ blijven. Dat lijkt me jou minste zorg, heb ik zomaar het idee….

Echt een gouden idee!

het is vandaag wereld autismedag lees ik net op ad.nl

Richt een eigen autisme draadje op, misschien vind je medestanders? 

autbreak.nl

31 minuten geleden zei lady jane:

het is vandaag wereld autismedag lees ik net op ad.nl

 

Dit is in her leven geroepen om begrip te kweken hiervoor . Het zwaarst aan het hebben van autisme is het onbegrip hierover . Superlastig omdat "wij" vaak het vermogen missen om aan neurotypische mensen uit te leggen wat autisme inhoud voor de persoon die het heeft .  Er word lacherig over gedaan of weg gebagatelliseerd.  Dat is heel frustrerend.   Stel je hebt de ziekte van crohn en men zegt tegen je "tja ik heb ook wel eens last van mijn darmen " of je zit in een rolstoel en men zegt "je kunt toch gewoon wel ff proberen om te lopen , zo moeilijk is het niet " .

Ik heb me heel veel aangepast inderdaad , dat kost ontzettend veel energie.  

Ik gun @Roberto dat hij ook erkenning en acceptatie krijgt , maar  heb het idee dat hij in de slachtofferrol blijft hangen .  

laten we hem  met mildheid benaderen en ons niet aangevallen voelen .  Dan is deze awareness dag niet voor niets geweest 

Bedankt voor je openhartigheid @lady jane. Heel confronterend 

Weet je @Francoise, ik heb het denk ik al eerder geschreven, de behoefte aan begrip
maakt je zwakker dan je eigenlijk bent. Begrip is niet noodzakelijk. Respect krijgen wel.
Ik heb best vaak begrip voor mensen, maar soms kan ik hun gedrag niet tolereren.
Dan brengt begrip me alleen maar nog meer machteloosheid.
Zeker in deze kwestie van autisme versus geen autisme.
Het mooie van het gesprek zaterdag was juist dat we eindelijk samen erkenden de ander niet echt te kunnen begrijpen.
Maar daarmee houd ik niet minder van mijn zoon dan van mijn dochter. Alleen anders. En anders is ook goed.
Het is voor mij wel gemakkelijker om van mijn dochter te houden. En wij hebben ook meer gemeen.
Maar zeker nu ik ouder word, herken ik wel degelijk de term ouderdoms autisme die ik als lid van de NVA vaker las.
Zoon is dan hels als ik die term gebruik, want het bestaat niet volgens hem.
Zelf zag ik bij vroegere buurvrouw wel degelijk dat ontstaan. En nu bij mezelf ook.  Maar goed, what's in a name he?

Gisterenavond weer naar huis gereden.Ben toch altijd wel van slag.Tot overmaat van ramp had één van de teckeltjes van mijn lief bij binnenkomst meteen op de bank gepiest.Had net een schone joggingbroek aangedaan.Vanochtend beroerd opgestaan, maar in de loop van de dag is dat over gegaan.Vanavond een optreden en dan gaan we vanaf hier met de metro naar de locatie.Heb er zin in!

Even een teken van leven vanuit hier. Ik had gepland ieder kwartaal. Omdat ik niet geloof in  "nooit meer"

Ik wilde van alles schrijven. En ook, wist niet wat te schrijven. Dus heb ik wat gelezen. Das makkelijker. Leek het. 

@Kohtje das je moeder....... knuffel. gewoon. 

@bumperjimheb je enig idee wat  voor een beeld jij zelf hebt geschapen van dit meisje? Gebruik dit niet als excuus, want zij doet het gewoon goed! Ze doet het gewoon goed, ook nu. Jij ben degene die bang is, scenario's ziet (!), invloed wil hebben. Maar zij? Gewoon een mooie meid die even zoekt! Geef haar in vredesnaam het vertrouwen dat het wel goed komt. Gun jezelf het vertrouwen dat het wel goed komt. Dat zij het kan.  Lees je eigen draad terug. Zij is ok!

@Francoise zolang jij blijft verwachten (het voelt soms als eisen) dat anderen begrip hebben voor jouw onvermogen, wat dat ook is.... zit je op een pad dat niet werkt. Denk ik. 

Het gaat, mijns inziens, om begrip en acceptatie over wat je zelf niet kan. En wat dat voor effecten voor de ander (alle anderen) heeft

(tokking bout myself)

11 minuten geleden zei jopie:

Even een teken van leven vanuit hier. Ik had gepland ieder kwartaal. Omdat ik niet geloof in  "nooit meer"

Ik wilde van alles schrijven. En ook, wist niet wat te schrijven. Dus heb ik wat gelezen. Das makkelijker. Leek het. 

@Kohtje das je moeder....... knuffel. gewoon. 

 

@bumperjimheb je enig idee wat  voor een beeld jij zelf hebt geschapen van dit meisje? Gebruik dit niet als excuus, want zij doet het gewoon goed! Ze doet het gewoon goed, ook nu. Jij ben degene die bang is, scenario's ziet (!), invloed wil hebben. Maar zij? Gewoon een mooie meid die even zoekt! Geef haar in vredesnaam het vertrouwen dat het wel goed komt. Gun jezelf het vertrouwen dat het wel goed komt. Dat zij het kan.  Lees je eigen draad terug. Zij is ok!

 

 

 

 

 

Jopie 

Even een knuffel voor jou @lady jane Ik ben ook moeder van een kind die niet in het "gewone plaatje" past en daardoor het leven lastig vindt. Als ik dit lees dan voel ik zo met je mee, het is mijn grootste angst. Nu is ons lieve kind nog zachtaardig en een en al goedheid maar ik zie de frustratie groeien en ik begrijp zoveel niet wat ik bij mijn andere kind wel snap. We doen veel leuke dingen en zoveel mogelijk wat in het straatje past maar het is moeilijk en het maakt me met vlagen bang voor de toekomst Het houden van gaat hier wel even makkelijk en ik hoop dat beide zich even geliefd voelen. Gold dat ook maar voor begrepen worden...

Wat fijn dat jullie nu met zijn drieën er over kunnen praten met begrip voor en naar elkaar. Dat hebben jullie maar mooi samen bereikt. En dat je er soms nog verdrietig om bent lijkt me heel normaal.