Ik vouw mijn handjes samen

doe mijn oogjes toe

en zeg amen.

Met het einde van het gebedje inzicht

hoop ik dat ik als ik mij n oogjes weer

open doe.

Mijn gehaktbal er nog ligt.

Voor wie dit leest

Gedrukte letters laat ik U hier kijken,

maar met mijn warme mond kan ik niet spreken,

mijn hete hand uit dit papier niet steken;

wat kan ik doen? Ik kan U niet bereiken.

O, als ik troosten kon, dan kon ik wenen.

Kom, leg Uw hand op dit papier; mijn huid;

verzacht het vreemde door de druk verstenen

van het geschreven woord, of spreek het uit.

Menige verzen heb ik al geschreven,

ben menigeen een vreemdeling gebleven

en wie ik griefde weet ik niets te geven:

liefde is het enige.

Liefde is het meestal ook geweest

die mij het potlood in de hand bewoog

tot ik mij slapende vooroverboog

over de woorden die Gij wakkerleest.

Ik zou wel onder deze bladzij willen zijn

en door de letters heen van dit gedicht

kijken in uw lezende gezicht

en hunkeren naar het smelten van Uw pijn.

Doe deze woorden niet vergeefs ontwaken,

zij kunnen zich hun naaktheid niet vergeven;

en laat Uw blik hun innigste niet raken

tenzij Gij door de liefde zijt gedreven.

Lees dit dan als een lang verwachte brief,

en wees gerust, en vrees niet de gedachte

dat U door deze woorden werd gekust:

Ik heb je zo lief.

-----------------------------------------------

uit: Gedichten, vroeger en latere (1949)

Schrijver: Leo Vroman

Op den berg stond een hondje

Twee soldaten schoten in zijn kontje

Auw zei dat hondje

Een kogel in mijn kontje

Pif

Poef

Paf

En gij zijt af

Papa's liedje

Er was een vogeltje

En dat vogeltje kon niet *blieben*

Er was een pluimeke aan zijn poepeke blijven plakken

Het zei

Ie ie

Het zei

Ai ai

Het zei verdore

Hoe is da pluimeke aan mijn poepeke toch gekome

Wijsheid wordt je niet in de schoot geworpen.

Je zult haar zelf moeten ontdekken na een reis die niemand voor jou kan maken of jou kan besparen.

Door Barbara Ann Kipfer

Desiderata

Blijf kalm te midden van het lawaai en de haast

en bedenk hoe vredig de stilte kan zijn.

Blijf op goede voet met alle mensen,

zonder jezelf te verloochenen.

Spreek je waarheid, rustig en helder

en luister naar anderen.

Zelfs al lijken zij dom en onwetend,

ook zij hebben iets te zeggen.

Vermijd luidruchtige en agressieve mensen;

zij zijn een kwelling voor de geest.

Als je jezelf met anderen vergelijkt,

zou je ijdel of verbitterd kunnen worden.

Er zullen altijd mensen zijn die minder of beter zijn dan jij.

Verheug je op wat je hebt bereikt en nog wilt bereiken.

Blijf belang stellen in je eigen ontwikkeling,

maar blijf bescheiden. Dit is je werkelijke bezit

in de steeds wisselende waardes van de tijd.

Wees behoedzaam in zaken doen, want de wereld is vol bedrog.

Maar laat je hierdoor niet afleiden van het echt belangrijke.

Velen streven naar hoge idealen

en overal ontmoet je heldendom om je heen.

Blijf .jezelf, veins vooral geen genegenheid.

Wees ook niet cynisch ten aanzien van de liefde,

want tegenover alle dorheid en ontgoocheling

is zij eeuwig als het gras.

Aanvaard goedmoedig het klimmen der jaren,

doe met gratie afstand van je jeugd.

Ontwikkel geestkracht om je te wapenen

tegen onverwachte tegenslag.

Maar maak je geen zorgen om hersenschimmen.

Vrees wordt geboren uit vermoeidheid en eenzaamheid.

Betracht een gezonde zelfdiscipline,

maar wees vriendelijk voor jezelf.

Je bent een kind van het heelal,

niet minder dan de bomen en de sterren.

Je hebt het recht hier te zijn.

En of je het doorgrondt of niet, twijfel er niet aan

dat het heelal zich ontvouwt zoals het zich ontvouwt.

Leef daarom in vrede met God,

hoe je 'Hem' ook voorstelt.

En wat je ook doet of nastreeft,

houd vrede in je ziel

in de luidruchtige verwarring van het leven.

Ondanks alle geveinsdheid,

geestdodendheid en vervlogen dromen

is dit nog steeds een prachtige wereld.

Wees zorgvuldig.

Streef naar geluk.

Voor opa die 80 wordt:

Naar men hoort en naar men ziet

Zijn ouderen zo oud nog niet

Ziedaar een man van tachtig

Wonderlijk en geestkrachtig

Van groot inspirationeel gehalte

Daarbij nog rijzig van gestalte

80.... een exeptie?

Niet binnen mijn perceptie

En naar men hoort en naar men ziet

Ook voor menig ander niet

Die deze man van tachtig ziet

AU!

"Er was een jongetje

dat schommelde in de wind

Zijn verdriet was met de vogels

weggevlogen

De ondergaande zon bescheen zijn

ongerijmd geluk

En daarom heeft ie zulke mooie ogen"

Ramses Shaffy

Geen echt gedicht maar hier wordt het wel gelezen

De fundamentele zwakte van gewelddadigheid

is dat het een neerwaartse spiraal is,

die voortbrengt wat het wil vernietigen.

In plaats van het kwaad te doen afnemen

wordt het kwaad vermenigvuldigd.

Je kunt de leugenaar vermoorden

maar niet de leugen.

Je kunt de hater vermoorden

maar niet de haat.

Geweld met geweld bestrijden

vermenigvuldigd geweld

maakt een sterrenloze nacht nog donkerder dan hij al is.

Het duister kan het duister niet verjagen

dat kan alleen het licht.

Haat kan haat niet verjagen

dat kan alleen liefde.

Zo is het......

(Dr. Martin Luther King jr.)

Voordat jij een oordeel over mij, en mijn leven velt.

Trek mijn schoenen aan en loop mijn weg.

Loop door de straten, en over de bergen en de dalen

Voel het verdriet, beleef de diepste pijn

En voel de vreugde

Doorloop de jaren die ik ging

Struikel over elke steen, waarover ik gestruikeld ben...

Hittegolf

Alsof de zon niet moordend brandt,

paren de mussen in het hete zand.

Urenlang zonder mededogen

blijven de mannen de vrouwtjes bekennen.

En dan roept een merelwijfje opgetogen:

"Dat noem ik nog eens echt verwennen!

Waar vind ik de merelman

die het als de mussen kan!"

Heikie Hoeksma

Vervolg hittegolf

Merelwijfje,

blijf aan de schaduwkant.

Betreedt niet

de arena van het hete zand.

Laat die kruimelschooiers

toch wippen.

Aan het gezang

van de merelman

kunnen de mussen

niet tippen.

Heikie Hoeksma

n.v.t

Kom niet met de hele waarheid,

kom niet met de zee voor mijn dorst,

kom niet met de hemel als ik om licht vraag

maar kom met een glimp, met dauw, met een flinter

zoals vogels druppels meedragen van hun bad

en de wind een korrel zout.

Olav Hâkonson Hauge

Dit is een brief aan vaders en moeders.

Ik ben het kind.

Hou me vast en kijk naar me.

Til me op, zet me neer, laat me gaan.

Het kan mij niet schelen hoe u uw geld verdient

en of u succesvol bent.

Geld daar kun je snoep van kopen,

maar ik hoef geen dure koeken bij de chocolademelk.

Alleen maar een dropje op mijn knie als ik gevallen ben.

Alleen maar op schoot.

En als ik op schoot zit, moet u niet altijd tv kijken.

en als u mij een verhaaltje vertelt,

ga dan op de rand van mijn bed zitten.

En zeg dat ik mijn ogen dicht mag doen.

En vraag me hoe het was vandaag want dat begrijp ik best.

En ik zal zeggen dat het fijn was vandaag.

En blijf dan na dat verhaaltje nog even zitten.

En kijk dan naar me.

Tjitske Jansen

Staat het je niet aan? Verander het.

Kun je het niet veranderen? Verander dan je houding.

Maya Angelou

Ik sta verder weg van alles en kom dichter bij mijzelf

Ritueel

Ik houd het kleine ritueel in ere,

opdat je elk moment terug kunt keren.

Iedere dag, wanneer het avond wordt,

maak ik de tafel klaar: een extra bord,

bestek, je eigen stoel, een kaars, een glas,

alsof je enkel opgehouden was.

Ik hoor (hoe kon ik denken dat hetgene

waardoor ik ben, voor altijd was verdwenen ?),

ik hoor, alsof de woning nog bestond,

het grind, de klink, het aanslaan van de hond,

en je komt binnen op het ogenblik

dat ik de lamp ontsteek, de bloemen schik.

Ik hoop alleen dat ik dan rustig blijf

en haast niet opziend van mijn stil bedrijf

de woorden vind, als was het vanzelfsprekend:

Schuif aan; tast toe: er is op je gerekend.

J.P. Rawie

Ooit een verslaving…

verdovend

verzachtend

niets voelend

ooit was het mijn beste vriend

dacht ik

op dat moment....

toen...

stukmakend

scherven achterlatend

erger makend

alles en nog zoveel meer...

behalve oplossend

denk ik nu...

scherven weer lijmen

zoeken naar balans

met twee benen op de grond

nuchter blijven zien

dat je het in het leven

uiteindelijk allemaal

zelf moet doen...

weet ik nu...

nieuwe weg ingeslagen

trots

loop ik

over mijn nieuwe pad

stap over de kiezelstenen heen...

een nieuwe wereld

is er voor me open gegaan

wat bevalt me dit goed

merk ik nu...

dag alcohol....

jou blijf ik graag de baas...

( Uit: Poezietuin / 1 juni 2011 @Merel)

De wolken beginnen weg te trekken

Ik vang een glimp op van de zon

Toch nog een paar druppels

Maar ik hou vol, ik weet waar ik begon

Langzaam maar zeker

Uit het diepe dal

Het dal zonder licht en leven

Ik kom eruit, ik zal

Ik kijk over de rand

En zie de zon stralen

Hier was ik toen gevallen

En ik zal niet verder dalen

Op de rand van het dal

Kijk ik naar beneden

Ik draai me snel om

En begin rustig naar de zon te bewegen