Enne misschien is het wel eens goed voor je om te huilen, slaan of schoppen tegen de wind, gooien met de sterren, zeiken tegen de zon, vloeken tegen de maan maar doe iets meis met je verdriet.

Nee jullie waren niet té hard, ik snap echt wel dat mijn kind de belangrijkste factor is tot zorg en zulke reacties mag ik verwachten als ik hier mn verhaal kom doen, mijn ogen zijn wel wat geopend en ik weet nu ook dat het zo echt niet meer door kan gaan en dat maakt me zo bang, ik heb hier in LU al in 6 jaar tijd op 9 verschillende plekken gewoond (voor ik mn man leerde kennen) ik had er nooit geen problemen mee om van huis naar huis of soms camping te verhuizen maar nu heb ik een dochter die vastigheid nodig heeft en het ging heel goed met ons/mij maar als hij nu nog 1 keer dronken wordt dan MOETEN we weg want ik heb ermee gedreigd, "nog 1 keer en we gaan" dus dan moet ik wel voet bij stuk houden.

Gek, het komt vast niet door dit forum maar ik snak me toch naar 1 slokje, 1 slokje maar daar zou ik al blij mee zijn, dit gevoel heb ik sinds 9 maanden niet meer gehad maar ben nu even zo ziek van deze situatie!

Als ik niet zal ophouden met telkens de dronkaard te zijn ,wordt mijn vrouw enkel ongelukkig, dus als ik er niet voor ga, dan ga ik zelf het huis uit, maar dan .....zou het enkel erger worden met mij, dus gewoon volhouden en in dat opzicht heb je gelijk Har

Har, die adviezen en discussie hebben we gisteren al gehad maar toen gaf ze aan dat ze bij hem wilde blijven en dat was ook weer te begrijpen. Lees maar eens terug en mijn reactie nu. We slingeren haar een beetje te veel op en neer denk ik want de ene zegt dit en de ander zegt dat terwijl ze het zelf niet meer weet. Hoe weet je dan wat het juiste is? Sorry vrouwtje van dat ik over je hoofd heen praat.

Ja, Sandra...dat moet je natuurlijk vooral niet doen drinken! Jij moet nu de sterkste zijn, vooral ook voor je kind! Zoek hulp om uit deze situatie te komen...het is te urgent om het alleen op een forum te delen. AKTIE!
Bij welke instanties kun je aankloppen?

Zo een late morgen voor mij.
Ik kon niet in slaap komen daarna veel keren wakker geworden van bizarre nachtmerries.
Steeds maar dromen dat ik ergens net niet op tijd kom dat iets niet lukt of nog enger dat mijn tanden
uit mijn mond vallen.
Bah ik zit er nu nog een beetje bibberig van bij te komen.
Goedemorgen overigens allemaal.

@ druppeltje, ik wil wel huilen en de tranen rollen over mijn wangen maar het er echt even uitgooien kan ik niet want ik wil niet dat mijn dochter dat mee krijgt (en er dan helemaal niks van snapt)

En @ har, je het echt wel gelijk maar ik denk niet dat het mogelijk is, ik had het er gisteravond over met hem en hij zei dat hij het huis niet gaat betalen.

Ik ben zo bang voor de stress die het met zich mee gaat brengen en ik ben nu eindelijk na echt al 14 jaar depressie, eindelijk niet meer zo depri, ik wil niet weer terugvallen in mijn medicatie, zeker niet nu met mijn prachtige dochter.

Ik heb het helemaal niet over een scheiding, ik heb het over dat HIJ hulp moet gaan zoeken als hij zelf niet de stap kan zetten om te stoppen met drinken. Dat zou hij voor jullie 2 over moeten hebben en dat mag je ook van hem verwachten.

hoi Joann,

ik las net in het bericht van druppeltje dat je bijna klaar bent met je theologiestudie. IK OOK!! wat grappig. wat ga jij daarna ermee doen?


groetjes,

hanneke

ik bedoelde anjo....

????Waar praat je dan over als je zegt dat hij van goede wil is. De huur loopt toch gewoon door als hij in behandeling is? Je zoekt naar mijn mening naar de verkeerde oplossingen. Als hij werkelijk wil stoppen moet HIJ daar de verantwoording voor nemen, niet jij.

Geeft niet, jij probeert ook maar wat je hart je ingeeft, dat snap ik wel en bovendien ben ik het nog altijd zelf die beslist maar ja ben erg verward op het moment, ik weet t echt even niet meer, ik probeer hier even lekker te schrijven en manlief loopt maar om me heen te draaien met die meid omdat ie er zelf niks mee aankan! Daar word ik nu ook ff doodziek van, nooit krijg ik even de tijd om wat voor mezelf te doen, hij speelt af en toe met haar maar daar houd het ook echt letterlijk op!


@ Har, ja dat had ik in NL geweten maar hier weet ik t niet, ik ga dat wel even uitzoeken en ik ga niet drinken hoor, Har, als het om mijn dochter gaat ben ik heel consequent en veel sterker dan dat ik van mezelf dacht.

Bedankt wel lieverds, ik ben al opgehouden met trillen

Het is dus erger als je schreef en dat verwachte ik al. En hier op het forum weten ze dat ik als vrijwilligster heb gewerkt in een blijf van mijn lijf huis. Hier weten ze ook van mijn frustratie dat ik er mee gestopt ben omdat ze bijna allemaal weer terug keerden naar hun man. De ene om de mooie praatjes/beloftes en de andere weer omdat ze afhankelijk (denken) te zijn. Ik heb tig adviezen uit mijn ervaring en zou je heel graag willen helpen maar weet de kanalen in jou land niet. Als je hier was dan kon ik je wel bij staan maar hoe zit dat daar? Waarom vertrouw je eigen niemand hier in Nederland of stel ik te intieme vragen? Je verdriet eruit gooien voor een keer doet je kindje heus geen kwaad hoor, te veel beschermen is ook niet goed en het mag ook best gaan leren dat het leven geen rozengeur is. Heb een groot huis in Amsterdam, misschien wil je even tot rust komen hier of is dat alweer het zoveelste advies?

Ik ben het met Carolien eens dat deze situatie niet met goede raad op een forum opgelost kan worden.
ZOEK HULP en wel zo snel mogelijk, je hebt deskundig advies nodig!
Is je man bereid om niet te drinken voordat je (jullie) die stap gaan zetten? Dat lijkt me voor nu de belangrijkste vraag..

Ja, sorry het is nog wel wat erger dan dat ik al schreef, de opvoeding en verzorging van onze dochter komt alleen op mijn schouders terecht en lichaamlijke mishandeling is hier absoluut niet aan de orde maar geestelijke als hij dronken is........ en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Ik weet dat als we onze dochter niet hadden gehad, had ik alweer weg geweest maar aan de andere kant had ik dan nog steeds aan de drank gezeten dus had het me weinig gedaan allemaal (beneveld door drank, drugs en antidepressiva's)

Als ik je uitnodiging aan kon nemen zou ik dat zo doen, ik vind het dan ook wel heel erg lief dat je het aanbied maar ik kan gewoonweg niet iemand anders opzadelen met mijn problemen want dit is natuurlijk niet het enige probleem waar ik mee zit (en wat met drank en drugs te maken heeft)!

Sorry als ik wat verward over kom maar dat ben ik nu ook (veel erger dan normaal)

Ik wil wel even zeggen dat mijn dochter geestelijk en lichaamlijk helemaal gezond is, ze heel veel lacht en (nog) niet doorheeft wat er allemaal aan de hand is.

En dat mijn man ook wel erg lief kan zijn........ dat is zeker waar!

Joann, theologie zend vaak verwarring maar laat je wel nadenken........Wel grappig dat ik dat vermelde om welke studie het ging anders hadden ze het nooit van elkaar geweten zoals ik niet wist van Carolien. Zo zie je maar weer he, kom je hiet vanwegew de alco met verschillende mensen in aanraking en ontmoet je mensen met dezelfde raakvlakken die er helemaal buitenom staan. Is dat zo? Moet drup toch even over nadenken want toeval schijnt niet te bestaan.

Toen ik jaren geleden voor het eerst bij de AA kwam trof ik daar tot mijn grote verbazing een oude schoolvriendin, jaren en jaren heeft zij dag in dag uit gedronken, behalve tijdens en vlak na haar 3 zwangerschappen, totdat zij eindelijk hulp ging zoeken heeft zij dankzij de AA 5 jaar drooggestaan.
Helaas ik zij toen ernstig ziek geworden en binnen 6 weken overleden.
Zij kreeg een zeer agressief hersentumor.
Tot de laatse dag voor zij insliep heeft zij zich schuldig gevoel naar haar kinderen toe, want die hadden er echt wel wat van mee gekregen, de kinderen waren toen 6, 9 en 12 jaar.
Nu spreek ik haar man nog wel eens en nog komt haar verslaving na 6 jaar nog steeds ter sprake bij de kinderen.
Gelukkig heeft zij de laatste 5 jaar van haar leven niet gedronken, maar het heeft op het hele gezin veel impact gehad.
De man heeft inmiddels een nieuwe levenspartner gevonden, het gaat goed met de kinderen gelukkig,
er gaat toch bij mij bijna geen dag voorbij dat ik even aan haar denk.

Sandra, tjonge heftig verhaal!
En dat in een land als Luxemburg...!
Drankmisbruik is daar bijna net zo normaal als eten!
Ik breng er al vele jaren nogal wat tijd door...
en agenten die s'morges om 10 uur aan het bier zitten is echt geen uitzondering.
Auto rijden met een slok op...moet ook kunnen
Wat betreft hulpverlening...probeer het want zo kun je niet verder gaan!

Huilen waar je dochtertje bij is kan geen kwaad...ze is nog veel te jong om zich daar iets bij af te vragen, ze komt je vermoedelijk juist troosten!
Je kunt beter even flink huilen dan gaan drinken!!!

Sterkte meid!

Ik heb van haar ook mijn 1e jaars penning in ontvangst genomen, verleden jaar heb ik hem uit mijn portemonne gehaald waar hij jaren in heeft gezeten.
Vandaag besluit ik de penning weer terug te doen in mijn portemonnee, ik noem het maar een soort
talisman.

Nee, ik snap ook wel dat ik hier geen hulp zal krijgen maar de steun die ik tot nu toe krijg is toch wel even heel fijn, D**** gaat morgen naar de dokter (of gaat in ieder geval een afspraak maken) en dan vraag ik voor de volgende keer of ik eens mee mag en zij heeft vast en zeker adressen waar ik hulp kan krijgen (ik heb in de 6 jaardat ik hier woon wel al 2 psychiaters gehad en in NL vanaf 12 tot 21 jaar 5 psychologen dus die hulp ben ik wel een beetje zat, het klikte nooit met die mensen.

Sorry moet nu even weg maar ik schrijf later verder.

Drup, dat ben ik met je eens...toeval bestaat niet!

Zo het zwembad staat, water loopt erin...
dus ik ben zwemmen