Goed te horen Har, fijn voor je!

Het is best ingewikkeld in een relatie als je een drank probleem hebt daarom is het bij mij ook zo gekomen dat het stiekem werd.
Ik kan er soms wel met mijn man over praten maar het voelt niet goed, ik schaam me ervoor naar hem toe en hou het daarom liever voor mezelf maar voel me dan weer eenzaam hmmmm....nou ja des te meer reden om te blijven vechten maar als het dan mis gaat zeg ik tegen hem ga nou maar bij me weg het word toch niks met me!!

Goed voor jou Joan en fijn dat je zo eerlijk bent, Eerlijk duurt het Langst!!!!!

HAJO we gaan ervoor!!

Vandaag heb ik toevallig veel tijd, nou ja tijd ik laat alles gewoon liggen maar de kinderen zijn er niet dus ben ik alleen en kan ik vrijuit achter de comp zitten, heerlijk!!
Dit Forum is de beste verslaving die je kan hebben!

Hallo!
Ik kom heel even kijken. Kan me aangesproken voelen door de gaande discussie, want ik ben blijkbaar zo'n die-hard. Nou en? Die mogen er toch ook zijn? Ik heb niets tegen terugvallers. Tjee, ik heb er twee jaar over gedaan om op een gegeven moment door die innerlijke molen van to drink or not to drink, heen te komen. Ik weet wat terugvallen is en jezelf weer teleur te stellen in je voornemens. Drank is niet niets om mee om te gaan als je er niet mee om kan gaan. Alsof je in een eentje het hele japanse leger moet verslaan, Pearl Harbour incluis.
Als ik fel ben geweest in mijn reakties is dat voornamelijk geweest omdat ik wil zeggen, ik gun het een ander om zich aan de eigen doelstellingen te houden, want dat heeft mij een goed gevoel gegeven, dus dan denk ik dat het een ander ook een goed gevoel geeft om zich aan vooraf gestelde doelen te houden. Het kan best dat ik me daar dan in vergis. Ik probeer dan op mijn manier een spiegel aan een ander te geven. Je kan die spiegel aannemen of niet, maar niemand hoeft dat te doen.
Ik zeg niet dat het fantastisch is om niet meer te drinken. Of dat dat de enige weg is. Of dat je beter bent als je niet meer drinkt.
Maar ik vind ook dat er best een plek mag zijn voor mensen die het tot dusver wel is gelukt. Die mogen daar ook over vertellen.
En verder gaat het hier goed, maar wat een raar weer is het. Dan giet het weer en nu weer een zonnetje.
April zeker.
En ik doe mee: ik drink vandaag niet.

Ik zal haar nooit claimen omdat ik dat probleem heb, andersom zal zij mij niet beschuldigen/veroordelen als ik een terugval heb. Een gezonde basis lijkt mij zo waarin de verantwoording voor mijn daden bij mij ligt; de consequenties van voor de drank kiezen ook...simpel, dan ben ik haar kwijt. Auuuuwwww...dat wil ik dus niet, door de drank ben ik mezelf al genoeg kwijt geraakt....ik weet hoe dat voelt.

Ik ga lekker douchen, fijne dag allemaal...ik hou het droog!

Ik ga ook maar aan mijn bezigheden, boodschappen, wassen, strijken:wacko:

Wat gaan jullie eten vanavavond????
Altijd weer een probleem niet...?

Ik heb nog een vraagje waarmee ik al een tijdje mee loop te worstelen, en nu het onderwerp weer

actueel is geworden, gooi ik het maar eens in de groep.

Een aantal mensen zijn er heel eerlijk over: ik drink niet, of ik drink gematigd.

Maar dan zijn er ook mensen waar de doelstelling niet duidelijk van is. Ik vind het moeilijk dat te vragen.

Nog moeilijker vind ik het om te vragen: heb je vandaag gedronken?. Mensen zullen daar niet snel uit

zichzelf mee komen (gisteravond was een prettige uitzondering). Als ik dat zou vragen ben ik zó bang

dat men zich aangevallen voelt, en wegblijft. Terwijl het denk ik een goede zaak is als daar openheid

over is, dat is ook de basis van ADB: eerlijk zijn. Soms denk je dat iemand iets (één, twee glazen,

hoeveelheid maakt me niet uit) gedronken heeft, kan ik dat dan gewoon vragen?

Ik zou het fijn vinden als zowel over de doelstelling (vandaag niet, nooit, matig, soms) duidelijkheid is

alswel hoe het vandaag gaat. Dat alles zonder enige afkeuring of veroordeling, maar ik denk dat er

makkelijker gepraat kan worden over de waarheid, en het geeft mij het gevoel dat ik ook eerlijk zal

kunnen zijn, als ik onverhoopt ooit....

Trees, volgens mij kun je alles wel vragen (mij in ieder geval wel); het is maar net of de gevraagde (eerlijk) wil antwoorden. Persoonlijk: ik wil stoppen en droog blijven, want gematigd drinken lukt me gewoon niet. Dan gaat de rem eraf met alle gevolgen van dien. Ik heb al vaak genoeg (al dan niet dronken, maar meestal de dag erna vol schaamtegevoel) tegen manlief gezegd, dat ik m'n spullen wel pak en wegga, dan is hij van mij en al die problemen eromheen af. Ja, m'n kinderen ben ik dan kwijt...maar wat hebben die aan een drankorgel als moeder? Zo denk ik meestal dan over mezelf na te veel te hebben gedronken...
Ik ben het ook met Vie eens; mensen wie het wel lukt mogen hier ook komen en hun verhaal doen. Wellicht hebben wij struikelaars er wat aan. Het is hen immers gelukt, dan kunnen wij het ook, zoiets.
En Jozias, ik praat er ook niet over (schaamte, ja...) en dronk ik ook stiekem. Maar het nadeel was, dat ik de blikjes dan ook moest verbergen als ze leeg waren en soms was ik zo dronken, dat ik niet meer wist waar ik ze gelaten had. Kwam ik ze veeeeel later op de meest vreemde plaatsen tegen...en schaamde me zo mogelijk nog meer. Schaamte dronk ik dan weer stiekem weg en zo ging ik maar door...Nu gaat het goed, heel goed zelfs, maar dan ben ik al gauw bang, dat het te goed gaat. Ik zal wel weer op m'n gezicht gaan, maar dan kom ik hier eerst heen. Ik ben nu lang droog (3 weken ongeveer?, maar hou 3 april als 1e dag aan) en wil het zo houden. Ik voel me beter, gezonder en hoewel nog niet gelukkiger, maar ik mis de oude en o zo verkeerde gewoonte. Ik ben langzam bezig oude gewoontes te doorbreken, zodat ik droog kan blijven staan en niet terugval. Het is moeilijk een invulling voor die gewoonte te gaan drinken te vinden. Daar worstel ik nu me. Dus dan lees ik wel de berichtjes van degenen wie het wel gelukt is. Wat deden die in zo'n moment?
We hebben hier allemaal wat aan elkaar. De vallers, de worstelaars, de diehards, de volhouders, de beginners enz. Een forum voor ons allemaal!

Hallo hier een aartsstruikelaar met *** 3 sterren.

Ik ben wel zo ongelofelijk vaak op mijn b*k gegaan dat het nog een wonder is dat mijn gezicht een redelijk menselijke vorm heeft ..... .

En ik heb ook moeite, ik ben nu hartstikke lang ADB aan het worden ( wanneer ben je het? als je nuchter in je kist ligt?) maar op het moment moet ik ook weer zwoegen.

Het spul wil niet uit mijn gedachten en de gedachte aan het spul......ooooooo stel je voor dat ik vanmiddag één klein flesje wijn zou kopen, 2 glazen maar, GEL*L dames en heren voor deze persoon is er maar één remedie.

Ik heb inmiddels ook problemen met opbiechten gekregen. Ik zit nog in een ander ADB forum (van lotgenoten van deze site) en een vriendin van me zegt: ik MOET elke twee maanden een keer de mist in gaan, dan wéét ik het weer. Ik snap dat wel.

Ik moet geloof ik om de 4 maanden een mep hebben. Ik heb daar nog een heel raar verhaal over, maar het gaat nu niet over mij.

Trees stelt de vraag: kun je iemand vragen heb je gedronken? Dat is een moeilijke vraag om zo direct aan iemand te stellen, maar mijn vraag aan Trees is: wanneer wil je dat vragen? Als je "vermoedens" hebt (klinkt zo negatief) of juist omdat je iemand de hand wil reiken over de moeilijke hobbel heen te stappen. Ik denk aan de keren dat er hier ruzie is omdat we de emoties erbij missen, het is letters op een beeldscherm, maar misschien kun je vragen of iemand het moeilijk heeft, en dat diegene ook gerust mag zeggen dat hij of zij het niet redt, en kun je door de vraagstelling en motivatie van die vraag een meer veilige sfeer creëren.

Bedoel je zoiets?

Trees je stelt hier wat vragen. Waarom zou je bang zijn dat een ander wegblijft? Dat zou toch van de gekke zijn? Stel je voor dat jij of ik hier op het forum weg moeten blijven omdat we al zoveel maanden niet meer hebben gedronken.
Eerlijk gezegd begrijp ik de discussie niet meer goed.
Het grondpunt is dat we allemaal moeite hebben met drank. De ene valt even terug en de andere houdt het vol. Ik begrijp niet goed waarom je niet zou mogen vertellen dat je het volhoudt, is dat dan te bedreigend of wat?, voor de mensen die weer even niet doen wat ze zich hebben voorgenomen? Ik dacht toch niet dat er te weinig support is voor iedereen, of we nou drinken of niet.

Gaat het met Sam goed? Heel leuke naam!

Ik ga aan de lunch en lees latr nog wel van jullie.

Trees,

Ik snap je vraag!
En ik kan natuurlijk alleen voor mezelf spreken...
je mag het mij ten alle tijde vragen!
En om voor nu alvast antwoord te geven...
Ik ben op 4 januari gestopt met drinken, sinds die tijd geen druppel meer gehad!
voorheen ben ik zo vaak teruggevallen dat ik er niet over pieker om te zeggen,
nooit meer....maar niks drinken is voor mij rustiger dan denken over een paar glazen
(wanneer, hoeveel ect).
So far...so good!
Vandaag maar niet, en morgen zie ik wel verder!

Uit eigen ervaring weet ik hoe moeilijk het is om toe te geven dat je je niet aan je afspraak met jezelf hebt gehouden/je niet aan je doelstelling hebt gehouden.
Toch ben ik groot voorstander van eerlijkheid, gegeven....of gevraagd!
Mijn eigen leugen hier was een nachtmerrie.......al weet ik ook dat ik toen niet openstond voor goed bedoelde maar confronterende spiegels!
Ik kon pas echt eerlijk naar mijn eigen gedrag kijken toen ik op de bodem van de put zat, voor die tijd wilde ik wel....maar niet vanuit het diepst van mijn wezen!
En dan kan iedereen je advies geven, met raad en daad bijstaan....maar het komt niet echt binnen!
Het kwartje valt pas.......als het kwartje valt!

Houtje, ik was iets te direkt en sluit me meer aan met het antwoord dat jij aan Trees geeft.

en natúúrlijk mag het antwoord van Vie er ook bij horen, het is geen schande of zo dat je het volhoudt en dan wel in één keer. Kind, ik brand van jalouzie op je (qua drank dan hè) en zo hebben we allemaal wat.

Jongen, denk aan hete soep en sop en kool.

Toen ik aan de internetbehandeling begon werd me ook naar mijn doel gevraagd en die was stoppen, niet minderen. Ook m'n (schoon) familie op de hoogte gesteld, dat ik zou gaan stoppen met hulp, want alleen kon ik het niet. Maar als ik dan eens in de slijterij een kadootje voor een goede vriend van ons kocht, werd er gelijk een sms-je naar manlief gestuurd, dat ik daar gesignaleerd was...En manlief maar weer uitleggen, dat ik daar was om een kadootje te kopen, want dat had ik dan die ochtend tegen hem gezegd en ook wat ik ging kopen. Kinderen waren dan ook met me mee en die wisten ook voor wie ik het kocht en zij mochten de kleur van de strikjes en lintjes uitzoeken, enz. Maar dan nog, dachten ze dat ik al die moeite voor mezelf nam...Jaja, ik kocht toch echt geen kadootjesverpakking bier...nee, een huismerk krat en die moest zo snel mogelijk op...
Nu kan ik momenteel niet naar de supermarkt, maar als ik er ben voel ik me nog altijd opgelaten en in de gaten gehouden. Zelfs nu ik geen bier meer koop (wijn koop ik allang niet meer). Vlees ligt naast de bierafdeling en als ik dan sta te snuffelen wat ik voor vlees zou inslaan, duikt altijd wel een familielid op en dan krijg ik automatisch een vuurrode kop en dus schuldig...En ja, dan kocht ik soms ook bier, want dat dachten ze immers toch al??

Karinneke, gaat het wel met jou en jouw zwangerschap???

Oh....Karinneke...oh, wat erg voor je...gaat íe wel??
Stort je hart hier uit, lieve meid...enne...
Doe je rustigaan??

Nog even terugkomen op Houtje's antwoord, en ik hoop dat iedereen dat begrijpt: als ik het zou vragen

is dat NATUURLIJK met de intentie om iemand te helpen en de gemoedstoestand van dat moment te

begrijpen en NOOIT, NOOIT om met het vingertje te wijzen!


Orleando, heb je zó een grote familie dan? Ik krijg echt het beeld van mannetjes met lange jassen die

achter de supermarktschappen staan te loeren of je een blikje bier in je kar moffelt! Meid, je doet het

hartstikke goed, trek je niets van die (schoon) familie aan, en handel in overleg met je man!


Karinneke, wat sneu van je zwangerschap! Probeer een beetje bij te komen en daarna je kracht weer

te richten op de alcohol, want ik denk dat het voor jou toch wel heel goed zou zijn om te

minderen/stoppen! Het is goed als je wat stabieler in je schoenen zou staan!


En Joan, bedankt voor je antwoord. Ik vind het fijn dat je de intentie begrijpt waarmee ik het onderwerp

naar voren breng! En ik wil nog even zeggen dat ik erg blij voor je ben dat je weer houvast heb

gevonden! Je gaat hartstikke goed, mijn respect daarvoor!

Is het mij gelukt?
Sommigen zullen zeggen: "Ja, want je drinkt al meer dan een jaar niet."
Zelf zeg ik: "Ik weet niet of het gelukt is, dat weet ik pas wanneer ik niet meer ben. Idd heb ik meer dan een jaar niet gedronken, maar het is een aantal keer maar op het nippertje geweest. Dus tot nu toe is er nog niks gelukt. Ik ploeter wel verder."
Dus a.j.b. wees eerlijk, daar ben je zelf het meest bij gebaat.
En mensen, laat mensen hier eerlijk kunnen zijn.
Zelf ken ik de reacties wel van de "gewone" wereld op de vele mislukte stoppogingen en op de "gelukte".
Ik vier elke dag een minifeestje als ik die afsluit zonder gedronken te hebben. Mijn man en kinderen snappen dat niet. Jullie hier gelukkig wel.

Karinneke,
Ik heb lang over mijn bericht gedaan en nu lees ik je pas.
Helemaal niet leuk voor je. Ik kan je wel veel sterkte toewensen.

Orleando,
Laat je (schoon)familie in hun sop gaarkoken. Of mss moeten ze maar eens de boodschappen voor jou doen. Schrijf jij een boodschappenbriefje met daarop wat ze allemaal mee moeten brengen. Dan hoef jij tenminste niet langs al die schappen.

Trees, nee, geen grote schoonfamilie, maar wel met een ongezonde grote dosis nieuwsgierigheid. Ze wonen allemaal op pakweg 3 km van ons huis en ik ben zo'n gewoontediertje en doe alle boodschappen in dezelfde supermarkt. Vlees haal ik hier en de rest daar en dat weten ze.
Corinne, ik kan nu toch geen boodschappen doen, maar manlief heeft allerlei lekkere dingen gekocht en die haalt echt geen bier in huis voor me. Wil ik ook niet, nog steeds geen trek, gelukkig. En ik weet, dat ik me niks van ze moet aantrekken, maar dat doe ik wel, sorry...
Komend weekend weer een verjaardag (van zwager) en zie ik ze allemaal weer...hoera... Geen zin in, want bier vloeit rijkelijk en iedereen heeft natuurlijk ook z'n eigen versie van mijn val van de trap en ik vertik het om in de verdediging te schieten. Ik denk, dat ik gewoon niet ga. Lekker rustig, ook voor de geest. Is ook belangrijk..
Karinneke, hoe lang was je zwanger? Ik 2 x ruim 7 weken toen het misging, dus vandaar dat ik zo met je meeleef...weet een beetje hoe je je voelt...Dikke knuffel van mij..

Ben ik weer ff...

Trees mij mag je altijd alles vragen!!!
Mijn doel is Nooit meer te hoeven drinken!

Karinneke Sterkte ook ik weet helaas hoe dat is!!!!
Hoop voor je dat je het nog eens opnieuw mag beleven op een beter moment in je leven!

Corinne, ik zie nu pas jouw onderschrift...gestopt 11 april 2007...
Meer dan een jaar!!! Ik ben wel te laat, maar meid, wat goed!!!
En wat jij doet, doe ik ook. Als het me gelukt is de dag zonder bier door te komen, kruip ik moe, maar zelfvoldaan onder de wol. Vandaag gelukt, morgen weer een nieuwe dag, nieuwe kansen op een betere ik. En idd, dan vier ik ook een minifeestje.
Moeten jullie trouwens nog lachen?
Droomde laatst, dat we met z'n allen in een soort van Big Brother huis zaten. Alle namen met gezichticoontjes zagen er ook zo uit en personen met bv telefoontjes of rolstoelen zagen we niet, maar spraken meestal achter een muur, tas of weet ik veel. We waren 24 uur live op tv, al dan niet stomdronken. Onze familieleden zaten met plaatsvervangend schaamte in de studio en moesten toezien hoe we probeerden de dag zonder alcohol door te komen, terwijl op elke hoek van een tafel wel wat stond, van bier tot wijn en van Breezers tot jeneverflessen. Water was er alleen om te douchen, niet om te drinken en de temperatuur in het huis werd flink opgeschroefd, zodat we dorst kregen...
Ik werd zowat schoppend wakker en was dolgelukkig manlief naast me te voelen, lekker slapend en zich van geen kwaad bewust...
Ik durfde daarna niet meer te slapen, bang weer in dat huis terecht te komen...stom, he?

Orleando,
Geen sorry, niet naar mij toe en vooral ook niet naar je familie toe.
En idd is het geen gek idee om bij dat feestje weg te blijven. Je bent ook echt ziek.
Laat ze denken wat ze willen van de val. Ik werd er ook op aangekeken als of ik een vreselijke echtnoot heb. Nou, laat ze maar denken. Ik weet dat hij een lieve, zachte schat is. En ik viel ook niet in dronkenschap.

He, wat een nare alcoholdroom was dat. Maar je hebt niet gedronken in de droom, begrijp ik. Een winnaarsdroom.
Sommige van die alcoholdromen kan ik me ook nog herinneren. Slopende dromen, waar je moe van wakker wordt.

Corinne, ik ben hier heel druk bezig...
Verjaardagskaart geschreven en straks posten (is 200 meter lopen, dus dat gaat lukken), dat ik niet kom is hun dan wel duidelijk.
We hebben hier nog bier staan en daar voer ik nu de afvoer mee. Manlief rinkt niks uit respect voor mij en ik drink helemaal niks meer, dus weg met die rommel.
Stiekem toch maar een wasmachine weggedraaid en de was keurig opgevouwen in de kasten gelegd...mag ik welliswaar niet maar heb er een middag over gedaan en opgeruimd staat netjes...
en...ook goed nieuws hier: ik mag op sollicitatie!!! Ik heb me immers opgegeven als schoonmaakhulp bij zieken en ouderen en ik mag nu langskomen (eind van de week)...Het is vlakbij en manlief is die ochtend vrij, dus hij brengt me...
Ik heb al eens geschreven, dat een vriendin het belachelijk vindt, dat ik dit wil gaan doen (heb immers HBO enz enz), maar mensen die het niet kunnen, kan ik dan helpen; het is met schooltijden te combineren dus zij blij, ik blij en kinderen blij (want als zij thuis zijn ben ik dat ook). En laten we eerlijk wezen; ik kan nu m'n huishouden ook niet doen...dus ik weet hoe het voelt. Schoonfamilie geeft drank de schuld van mijn val en helpen 0, niks...dan maar...
Jongens, weer een kans voor mij, dit gaat (te??) goed..maar vind het ook wel eng...

Karinneke,
Je postings zijn voor mij soms moeilijk te doorgronden. Ik vind het heel verdrietig dat je vorig weekend een miskraam hebt gehad. Ben je nou in het ziekenhuis geweest en goed gecontroleerd? Dat begrijp ik niet helemaal. En ben je je andere werk kwijt omdat je gezégd had dat je zwanger bent/was of ben je zelf opgestapt?

Het klinkt allemaal zo chaotisch in je hoofd, wat dacht je ervan om eens gewoon een week NIETS te doen, en je lichaam de kans te geven te herstellen? En dan rustig nadenken wat je zou willen? Ik zie je morgen alweer op een ambulance rijden, harstikke goed hoor dat vrijwilligerswerk, maar moet je niet eerst zorgen voor betaald werk?

Je bent een lieve meid, je hebt een groot hard en een gouden hart voor dieren, maar denk eerst eens aan jezelf!

Sta je niet onder controle van een arts, huisarts of gynaecoloog uit het ziekenhuis en vindt die het goed dat je alles zo razendsnel doet?

Ik word er een beetje bezorgd-achtig van als ik je zo hoor. Het is goed bedoeld, maar je hebt van die korte berichtjes altijd met de impact van een meteoriet, het lijkt me dat er eerst eens wat rust in je leven moet komen, en dat je dan, misschien samen met je vriend, gaat kijken hoe jullie verder gaan.

Ik wens je in ieder geval het allerbest hier bij toe!

XXX

Houtje