nee,gaat n5et

Gaat het weer een beetje Houtje? Het klinkt alsof het allemaal niet lekker ging vannacht en vanmorgen. En idem dito voor Petra. Heel verstandig van je, om uit die situatie weg te lopen.

Ik vraag me toch af wat voor dag dit is, op de een of andere manier loopt het niet lekker voor een hoop mensen. Maar Petra heeft gelijk, gedeelde smart is halve smart, dus dat scheelt weer.

Stien, heb je misschien een laptop? Dit effect kun je ook krijgen als je het toetsenbord op numlock hebt staan, moet je hem er weer even afzetten. Frustrerend hè, als zo'n ding het niet doet.

Mooi lichtpuntje toch Marieke, ik doe mee!

Stien, de toetsen Fn (linksonder) + F11 indrukken.

Hoi allemaal,

Depressief , geen zin , rot voelen , onrustig, ontevreden...
In plaats van met mijzelf bezig te zijn..arme arme ik, probeer ik te kijken wat ik kan doen voor andere mensen...wat mij helpt is met mijn kinderen spelen , een nieuwkomer bellen en vragen hoe het met hem gaat , een stukje schrijven op dit forum en dan geen jankverhaal over mezelf maar hoopvol en liefdevol...en wat ik mijn probleem gedaan heb...klagen mag maar wat ga je eraan doen ?

Een kenmerk van alkies is , dat ze alleen maar met zichzelf bezig zijn ...ik ik ik ik ik ........altijd de schuld geven aan andere personen , situaties en gebeurtenissen...wat mij helpt is om te kijken wat mijn aandeel is in de ellende...pas als ik dat weet kan ik veranderen...en in aktie komen...en het grootste struikelblok is angst...en die angst is weer gebaseerd op wat anderen er van zullen denken of vasthouden aan oude destructieve patronen omdat ik niet weet wat het resultaat zal zijn als ik dingen anders ga doen....dus dan voel ik me liever rot dan dat ik er wat aan doe...over waanzin gesproken hahahaha...

Natuurlijk zijn er wat mindere perioden en zeker als je net gestopt bent gaan emoties als een achtbaan op en neer...ik wist echt niet wat me overkwam na 2 maanden clean en nuchter te zijn...jantje huilt , jantje lacht...en de normale gebeurtenissen van het leven kunnen aanleiding geven tot verschillende emoties...en dat is goed en natuurlijk....alleen ik bekijk de dingen door een vergrootglas...ik heb de neiging om dingen veel erger te maken dan ze in de realiteit zijn...en daar beginnen ook de problemen mee...als ik die situaties kan herkennen en in een beter perspectief te plaatsen ook door hulp van anderen (want mijn supportgroep die wijst me er wel op als ik begin te zeiken hahaha) dan valt een hoop best wel mee...en ik hoef niet vandaag mijn hele levensprobleem op te lossen...het kan stukje voor stukje ....first things first.....

Ik heb vandaag een keuze...of ik blijf me rot voelen of ik ga er wat aan doen....en alkie als ik ben wil ik altijd graag een snel resultaat...en dat is ook iets wat ik kan veranderen...Ziza gaat niet over de resulaten maar over de aktie...dat moet goed zitten....inspiratie wordt uit aktie geboren en niet andersom....

Als ik had zitten wachten totdat mijn drank en drugsprobleem voor mij werd opgelost dan zat ik nu nog steeds in dezelfde stoel met drank en cocaine....en maar mekkeren dat de wereld zo onrechtvaardig is..hahahaha....en dat geldt ook voor al mijn andere problemen....

AKTIE IS HET MAGISCHE WOORD......niet als een gek (en dat doe ik ook nog wel eens) maar met een PLAN....en dat uitvoeren...ongeacht hoe ik me voel of wat ik denk....
Want wat ik altijd dacht en voelde heeft me in de kliniek doen belanden...en ik produceer een hoop negatieve gedachten en daar heb ik niks aan.....

In AA zeggen ze ook wel eens "Bring your body and your mind will follow" en ook dat werkt voor mij....en daar is waar al ik al mijn wilskracht voor nodig heb....niet om te stoppen met drinken of gebruiken dat is mij nog nooit gelukt...nee...om het anders te gaan doen....vandaag en niet morgen....

Anna, bedankt, frustrerend is dat. Vanochtend niets aan de hand, zoon lief achter mijn pc en toen dit.
Wie ik ook vroeg, niemand kon het oplossen. Ik dacht ga gewoon op het forum, eens zien wat er gebeurd!
Nou dat ik daar zelf niet op kon komen, stom hoor. Maar dit is al een hele opluchting. Bedankt, was jij niet altijd degene die tramalant met je pc hebt?

Wat ik eigenlijk wilde vertellen is de keerzijde van het depri zijn. Mijn a.s. schoondochter is afgelopen vrijdig via CEH in het zkh opgenomen geweest voor een nachtje. Zij is een rugklant en was naar de fysio geweest. is thuis gekomen en zakte steeds door haar benen. Ze belde me op, geen gevoel meer in beide benen en een voet wit en koud. Heb haar dus doorgestuurd. Na een nacht observatie is ze naar huis gestuurd ondanks dat ze niet lopen kon, moet wachten op een mri-scan 12 januari. Vandaag is fysio, huisarts in de weer om contact te krijgen met het zkh om haar heropgenomen te krijgen. Thuis kan ze nl nl niet voor of achter uit en woont op een hoog. Ze slikt diclo en paracetamol tegen de pijn.
Wat is nou het hele euvel, het meisje (ze is 20) oogt niet ziek. Is een blije giechel kont en komt er ronduit vooruit dat het niet helpt om bij de pakken neer te gaan zitten. Dat is verkeert geschoten in het zkh, dan ben je gewoon niet ziek.

Kohtje, nog niet aan de beterende hand?
Krijg je het niet nog benauwder van zo"n mondkapje de hele dag op?
En ook jij bedankt voor je hulp.

Stientje, het gaat al beter. Vanochtend was het nog hevig maar ik kan nu al weer een paar uur met een schone zakdoek doen. Voor jullie veiligheid laat ik in elk geval vandaag dat lapje nog maar zitten.

Ik wilde zeggen dat jullie vanaf morgen weer....... maar dat doe ik maar niet. Is een beetje heel erg raar wat ik wilde zeggen.

Haha, die Stien, lijkt wel een wiskundige formule ofzo.


Luitjes; sterkte met jullie dip!
(Ik hoop maar dat het gewoon dippen zijn en geen (diepe) depressies...want da's weer andere kost).


Ik ben vanaf gisteravond plots enkel maar bozig, mijn kind moest het even ontgelden (heb meteen daarna excuus aangeboden...voelde me direkt weer zo rot daarover).
Vandaag voel ik me nog steeds bozig.
Ik krijg de kern ervan niet te pakken, ik kan wel van alles gaan bedenken maar dat maakt het enkel ingewikkelder.
Ik snap het ook (weer eens) niet...dagen me kei-goed voelen, superleuk en lekker bezig, en dan plots die omslag qua stemming. Grrrr...

Nah, ga nu even verder met m'n kerstkrans, kom wel regelmatig lezen hier en misschien schrijven als het lukt.




Verder wil ik nog even melden dat ik me betrokken voel bij het wel en wee van jullie, maar ik niet dagenlijks in de gelegenheid ben veel te lezen en vooral mee te schrijven, 't voelt alsof ik achter de feiten aanhobbel en niet goed meer kan reageren op de persoon/personen op dat moment, dat is een groot nadeel, vind ik!


Ik heb onder andere de dagdraad van gisteren bijgegelezen en het thema 'spiritualiteit' is een onderwerp dat me erg raakt.
Het maakt me nieuwsgierig in hoevere jullie daar mee bezig zijn, wat jullie hieronder verstaan en hoe jullie dit eventueel praktisch toepassen in het leven van alledag.

Nah, zit ik me daar een poos te 'zweten' op m'n schrijven, loop ik alweer achter de feiten aan...lekker dan!

Ziza, bedoel je eigenlijk te zeggen; het gaat er niet om hoe je je voelt, als je maar gewoon je (goede)dingen doet?

Was dat het euvel Stien? Fijn, gemakkelijk verholpen toch. Ja, ik ben degene met de computerproblemen, maar ondanks dat lukt het me toch maar mooi om het ene na het andere berichtje hier op het forum te plaatsen. Vraag me niet hoe, zo af en toe.

Het verhaal van je schoondochter is heel herkenbaar. Inderdaad, als je een beetje te flink en opgewekt overkomt bij een arts, denkt men al gauw dat het allemaal wel meevalt en je niets mankeert. Voet bij stuk blijven houden hoor, om haar weer opgenomen te krijgen. Voor mij klinkt het toch niet goed wat ze heeft.

Ziza, bedankt voor je verfrissende douche. Die had ik even nodig geloof ik. Maar ik moet wel zeggen dat ik het toch moeilijk vind een evenwicht te vinden tussen werkloos wegzakken in een depressie, of doorgaan met doen tot voorbij het punt waar het niet meer kan. Want voor dat laatste heb ik ook talent en bovendien jarenlange ervaring.

Hoi Ziza,

Je hebt wel gelijk, met niet zeuren, ga wat doen. Maar ook ik heb al een paar dagen depri gevoelens.
En ik ben toch altijd bezig, maar het verdwijnt niet. En ik geef niet anderen de schuld, probeer positief te zijn. Maar echt het helpt niet. Dus ik hou het maar, "het is de tijd van het jaar". En zal wel weer overgaan.

groet Ferry.

Jij ook al Ferry?

Lady, het maakt niet uit of en hoeveel je schrijft. Jouw berichtjes zijn voor mij vaak heel herkenbaar een aansprekend, dus blijf ze alsjeblieft schrijven. In wat voor zin ben jij met spritualiteit bezig? Ik doorgaans niet zo heel erg veel hoor.

Ja Anna, ik ook al een paar dagen. Zit me net de bedenken. Het kan ook horen bij de tijd van het stoppen met drinken. Lichamelijk is nu toch wel alle rotsooi uit het lichaam. En nu begint het geestelijk herstel??

groet Ferry.

Vaak helpt het als je somber bent om dan maar gewoon de draad van alledag op te pakken. Of om iets leuks te gaan doen. Kopen zou ik niet doen want daar schuilt weer het gevaar van een koopverslaving in en dan ben je weer verder van huis, helpt ook niet meer op lange termijn.

In het geval van een depressie ziza, en anderen die dat nooit hebben meegemaakt, liggen de zaken iets anders.
Je serotonine depot is dan gewoon leeg. hierdoor kun je je niet meer prettig voelen en je sleept je verder en verder zonder nog te kunnen genieten van...noem het maar op.

Dat is een fysieke toestand die met behulp van AD opgeheven kan worden.
Er wordt vaak een beetje meewarig over depressies gedaan, joh, ga lekker fietsen of sporten of weet ik veel wat en veel mensen doen dat ook maar alles zonder vreugde en eindeloos vermoeid.
Uiteindelijk zit je alleen nog op de bank, te emotieloos om nog te janken en een brief posten bijvoorbeeld is een onmogelijke taak geworden.

Anna, je zit bijna op 1600!!!!!! hihignagna

Nou Ziza, ik ben het niet met je eens dat aktie altijd wat oplevert.
Ik ben door alles heen altijd een doordouwer.
Door mijn rottige gevoel heen.
Alleen, het gaat heel lang goed, tot het niet meer gaat, dan MOET je loslaten.
Ik vind mezelf geen alkie, ik zoek altijd eerst de schuld bij mezelf van dingen die misgaan.
Dat is net zo kortzichtig als je altijd het slachtoffer voelen, van eenzelfde grootte-orde, maar net even anders.

Ik wacht niet tot anderen mijn problemen oplossen, ik probeer dat zelf.
Alleen het lukt niet altijd, snap je?
Ik had die drank ook nodig, wat ik al eerder schreef, om maar door en door en door te gaan.
Nu voel ik af en toe dat het genoeg is, dat ik ook een beperkte hoeveelheid energie heb
(nooit geweten, daar hoefde ik nooit op te bezuinigen nl).

Waar ik nu last van heb is echt een grauwsluier, wel weten dat er zonlicht is, zoeken naar de straaltjes, maar die zonnebril niet afkrijgen, snap je?

Ik snap het heel goed Petra. Ik denk dat een aantal dingen toch niet voor iedereen gelijk zijn, en dit is er een van. Wat ik wel met Ziza eens kan zijn is dat kniezen op de bank uiteindelijk ook niets oplost, dus soms kan het heilzaam zijn om weer in actie te komen. Zoals ik al zei, persoonlijk vind ik het moeilijk om die middenweg te vinden tussen maar door en door en doorgaan en mezelf uiteindelijk opbranden (en met alcohol op kon ik héél lang doorgaan) en in die put op de bank te blijven zitten.

Femmy, fijn dat het zo goed met je gaat.

BB

Proficiat Anna

Als je het een beetje opleukt, Marieke klinkt het erg lekker,
Groente met een gehaktbal en aardappels, mmmmmmm, hihi

Eetsmakelijk:)

Lieve Anna, en anderen natuurlijk;

Spiritualiteit is een rode draad in mijn leven.
Zo anders dan ik van huis uit mee heb gekregen.
Mijn opvoeding was doorspekt van God en de Duivel.
Die God en Duivel zaten zo in mijn hoofd en hart dat ik vooral angstig was.
Ik kom dat ook uit een extremistisch en 'godsdienstwaanzinnig' gezin.
Tien kinderen plus diverse miskramen waren onder andere het gevolg van de godsideeen van mijn ouders.

We leefden naar vooral het oordeel van die Grote Machtige na onze dood.
Goed was nooit goed genoeg.
Hel en Verdoemenis lagen altijd; 's morgens, 's middags en 's avonds en 's nachts op de loer.
Anders denkenden waren duivels, verloren zielen. Ze zouden vor eeuwig boeten in de hel....het vagevuur.
Zo leefde ik in 'n sektarische gemeenschap, waarin en groot deel van mijn familie nog steeds leeft trouwens ook al zijn onze ouders inmiddels overleden en wonen we her en der in het land.

Ik heb me losgerukt van deze overtuigingen, ben mijn eigen weg gaan volgen met als pijnlijk gevolg dat ik -op een zus na- geen kontakt meer heb met mijn familie.
Waarom ik?
Ik weet het niet, ik ben anders.
Ik ben mijn eigen hart gaan volgen, de prijs was- en is zwaar.


Pas tien ik rond de dertig was, ben ik me echt beter gaan verdiepen in andere spiritualiteit en psychologie.
Het Godsbeeld bleef wel de overhand houden maar in de loop der jaren ben ik gaan leren dat God ook kan staan voor 't Universum, Het Innerlijk, de Ziel, het Grote, de Kracht....that stuff.
Dat het beestje een naam mag hebben, puur per individu, dat je daarover geen oordeel hoeft te hebben...zolang het je maar sterkt en hoop en kracht geeft. Zoiets. Om dat 'gat' in je ziel op te vullen.

Drank (of wat voor drugs ook) is destructief betreffende onder andere onze spirituele beleving/ervaring/ het openstaan zowiezo.
Het maakt 'mistig'.

Nah, nog zoveel te vertellen en bevragen, de orde van de dag roept nu.
Tot later.

Lady,

Sterk dat je je eigen weg bent gaan volgen. Je bent niet de enige die zich niet kon conformeren aan de doctrines uit je jeugd. Waarom kan de een het wel, en de ander niet? Die vraag stel ik me ook vaak, maar misschien is het niet de vraag die je je moet stellen. Iedereen moet uiteindelijk zijn eigen weg ontdekken in het leven, en zijn eigen waarheden leren herkennen. En dat kan eenzaam zijn, en zwaar.

Lieve mensen, kan het allemaal niet meer bijlezen. 5 kinderen met kerstdiner op school od drie verschillende lokaties! Manlief is er nu 4 aan het halen, om 9 uur de laatste. oh, zal blij zijn als al deze hectiek weer voorbij is!
Allen nog een goede avond en hopelijk toch voor velen van ons een heleboel lichtstraaltjes toegewenst!