Heerlijk die 'zware' kost.
Fijn om ook weer zo'n draadje te zien.

Ik durf nog bijna niet echt te geloven dat dit zo blijft maar ik hoop het van ganser harte.


Doorbreken van patronen.
Ben deze week weer volop aan het werk en de eerste spanning is alweer voelbaar. Loop bij de chiropractor en ik had het idee dat ik er echt baat bij heb. Nu, na een week werken, zit m'n nek alweer aardig vast.

Ziza had het over mediteren, dat hij dat vaker zou kunnen doen maar het niet doet omdat de beloning niet meteen zichtbaar is. Heb ik ook vaak.
Ik heb al goeie stappen gezet maar realiseer me dat ik er nog lang niet ben. Zet mezelf nog steeds te snel opzij voor iemand of iets anders en dat komt mij niet ten goede.

Maar ik wanhoop niet, dag voor dag, stap voor stap, dan moet het lukken.

En dit keer lukt het, tot nu toe, niet de valkuil weer in te donderen als de beloning te lang uitblijft. Mijn problemen zijn niet opgelost door het stoppen met drinken. Dat was stap 1, nu de rest nog.


Pietjepuk, je gekozen oplossing is wat radicaal en slecht voor je hoofd maar wat onwijs goed van je dat je niet hebt gedronken!!!!
Je bent een topper.

Rudy, gefeliciteerd met je, bijna, vijfjarig jubileum. Fijn dat je straks weer vaker online kunt zijn. Heb je gemist.

Oke, m'n bad is klaar, ontspannen en wel NU! haha

Monique,

Bedankt voor je mooie woorden, neen ik wil niet drinken. Want zoals Ziza zegt. Je veranderd er toch niets mee. Je moet anders gaan denken en dat probeer ik nu ook. Ben begonnen, met nog een paar mensen, om te kijken, of we opnieuw, de Betuwelijn kunnen gaan aanpakken. En dat geeft een hoop werk. En dus ook afleiding. En weer als van ouds, de theepot op tafel. Dat heb ik de laatste paar maanden wel geleerd.

groet Ferry.

Hai Ziza

Ik had het ook gelezen wat je schreef over in het donker blijven en jawel ik schrok toch he, en ik denk dat het waar is wat je schrijft in het begin heb en had ik veel aan Taktus over ander denken en doen, en ook ik voel dat het nu niet van zelf allemaal geweldig is, en gewoon doen is okee, wandelen, fietsen, enz.
maar ik kom in die zin nog niet genoeg uit mijn stoel, ik lees nu boekjes over zelf hulp bij depressies, en dat stuurt mij een beetje nu, niet dat ik nu noch depressief ben hoor maar wel ben ik zoekende hoe nu verder.
Het lijkt voor mijn gevoel bijna het zelfde dat ik nu terug aan het komen ben uit een depressieve periode, en het was de drank die mij daar hield he?

Maar patronen door breken is niet eenvoudig voor mij, en moet dus dingen los laten die vertrouwd en eigen geworden zijn.
En helemaal weer ritme vinden dit te blijven willen een nieuwe manier van denken.

Hoi Helder

Anna,

je stelt de volgende vraag:

Zijn "wij" een stel mensen die anders, gevoeliger, reageren op de dingen er met ons gebeuren, daardoor sneller gekwetst worden, en geneigd zijn te vluchten?
Of zijn "wij" een groep mensen die misschien al op jonge leeftijd net iets te veel op hun bordje hebben gekregen. Overvraagd door te veeleisende ouders, en daardoor zelf ook te perfectionistisch geworden om aan de eigen eisen te voldoen. Of verwaarloosd door onverschillige en/of egoïstische opvoeders. Een stuk veiligheid tekort gekomen in een levensfase waarin dit essentieel is voor de verdere ontwikkeling.

Ik heb me dat ook al heel vaak afgevraagd. Ik kan niet voor anderen spreken natuurlijk maar voor mijzelf heb ik het gevoel dat jouw stelling 1 voor velen van ons geldt. Welliswaar denk ik dat er veel alco's zijn die een moeilijke jeugd hebben gehad en ik herken ook erg veel in wat jij schrijft over ''veeleisende ouders" maar dan denk ik toch: maar dan zouden mijn zussen óók aan de drank moeten zijn en dat zijn ze niet! En ik denk dat er veel mensen zijn die een veel moeilijker jeugd hebben gehad dan ik en die zijn ook niet aan de drank. Dus ik denk toch weer dat het -bij mij in ieder geval- niet door de objectieve omstandigheden is gekomen maar weer door de manier waarop ik er in mijn hoofd mee omga.
Bambam, nee, mijn oplossing was inderdaad wat radicaal en je krijgt er -net zo als van drinken- koppijn van! Ik beloof dat ik het niet meer doe.

Helder, Houtje, Marieke en Fleur gaan allemaal naar een zangkoor. Lijkt me ook wel wat voor jou. Kom je wel achteraan te staan als echte 'bas'

Ik realiseer me dat door mijn grapje het lijkt of ik jouw mail niet serieus neem maar je weet dat ik grote bewondering heb voor hoe jij bent opgekrabbeld. Klasse Helder!!!


succes en fijne avond allemaal

Pietje

Ik heb slechts enkele zinnen gelezen nu net.
Wil het volgende kwijt.
Mijn psych belde vanmiddag. Ze had al twee brieven geschreven; waarom hebben wij geen gesprekken meer.
Ik heb haar gebeld deze week, in antwoord op haar laatste brief.
Ik heb haar nodig, vind het moeilijk om dat toe te geven. Bij mij komen dingen 'harder' binnen dan bij de meeste mensen. Dat weet ik al een tijdje. Mijn vader heeft dat ook. En dat weet ik nog niet zo lang.

Ik belde hem een tijdje geleden, naar aanleiding van Andere Tijden, een programma op Nederland weet ik hoeveel.
Dat programma ging over immigratie, net na de tweede wereldoorlog. Of zijn ouders daar nooit over nagedacht hadden was mijn vraag. Wat bleek, zijn gezin had op het punt gestaan om te emigreren. En wat hem het meest bijgebleven was, was een beeld van een jongetje dat z'n familie uitzwaaide. Hij kon er nog over wakker liggen. Op dat moment begreep ik dat mijn vader hooggevoelig is; en waarom ik het gevoel had dat ik stikte toen ik nog bij ze woonde. En waarom mijn broers dat niet zo ervaarden.
Ik ben precies zo namelijk.

Ik heb veel tijd nodig om bij te komen van een gewone dag, laat staan van een 'gewone' week. Muziek kan bij mij inslaan als een bom. Het uitje dat ik deze week had met mijn bewoners; de blijdschap die ik zag op de gezichten van sommigen, ik voel dat in m'n hart. Dagen nadien nog steeds...

Ik schaam me niet meer voor deze eigenschap, ben er wel trots op..maar vermoeiend is het....!

Hai voor mij is het drinken ook een gevolg door gewoonte, in die zin ben ik hoog gevoelig voor gewoontes, klinkt luchtig maar is het niet, heel veel dingen kunnen in mijn systheem sluipen.

Natuurlijk drank maar ook roken koffie en zo meer hoe komt het dat er mensen zijn die nog nagel bijten en zo ? als dat al lang niet meer bij je leeftijd past ?
En er is zo veel van dat onschuldige wat ook gewoontes zijn, Thuis TV aan in het zelfde ritme als drinken

IK ben gewoon een gewoonte dier!!

Als ik het eenmaal ken of kan, blijf ik het het liefste doen, maar ja, is dat ook het sukses misschien? van een happy mail van je weet wel, als je het 1 keer gegeten hebt, dan weet je die is eigelijk niet okee.

in de rij staan ze zelfs zonder de auto uit te komen, ha ha

En soms slaat een gewoonte door naar een verslaving helaas, maar ook al werd er net als sigaretten, een rouw advertentie toegevoegt op een flesje bier (van roken werkt verslavend begin er niet mee)

dan had ik het toch niet geloofd, eigewijse tijd die pubertijd.

Hoi Helder

Hey Helder,

Wat jij beschrijft kan ook natuurlijk.

Hoppa Even snel

Jeetje Cato 39 ik lees net je berichtje, over hooggevoeligheid, ojee dat had ik nog niet gelezen voor het plaatsen van mijn bericht dit is wel heel raar onder elkaar

Beste forummers,

Eerst en vooral wil ik zeggen dat ik me soms misdragen heb op het forum. Dat was het gevolg van maandenlange frustraties omdat er niets, maar dan ook NIETS gedaan werd aan de toestand. Waarmee ik mijn gedrag niet wil verschonen (nu ja, toch een beetje). Maar als de onrechtvaardigheid zo overduidelijk is, word ik heel erg woedend en ga ik soms hard tekeer, vooral als ik niet ADB ben, maar ook als ik zo droog ben als een woestijn. Dan gaan verleden en heden voor mij door elkaar lopen (zie Rudy) en reageer ik soms heel fel, terwijl ik best wel zinnige dingen te vertellen heb. Ik weet niet wat er nu ineens veranderd is dat er WEL gereageerd werd, maar ik ben er in ieder geval blij om. Maar in ieder geval: ik kan veel te fel zijn.

Anna en anderen,
Ik denk dat wij met ons verleden inderdaad gevoeliger en kwetsbaarder zijn, en dat het dan verschillende kanten op kan. Je heb misbruikte mensen die zelf gaan misbruiken, en je hebt misbruikte mensen die zichzelf kapot gaan maken. Destructief vs zelfdestructief. Ik ben van het tweede type. Zelfs als ik woest tekeerga op dit forum is dat zelfdestructief, want ik kan eigenlijk wel wat hulp gebruiken, maar dat maak ik dan onmogelijk.

Wat Cato zegt is volgens mij (en mijn therapeute) ook waar: sommige mensen zijn gevoeliger dan anderen. Er bestaan boeken over (HSP of Hoogsensitieve personen, weet ff de naam van de schrijfster niet meer, maar dat kan ik opzoeken voor wie het interesseert). Ik vind niet alles in de boeken even interessant, maar er zit veel in. Mijn zussen zijn ook anders dan ik, maar zoals gezegd zijn zij poetsziek, wat ook een neurose en een vorm van vluchten is.

Zo, en nu weet ik even niet meer wat te schrijven.

Francesca

pah de paniek Helder,
nu ff Franceska lezen

Maar Cato 39


Hoog gevoeligheid dan kun je toch niet tegen harde geluiden, en licht en zo meer, toch dat is een niet leuke ervaring het maakt dingen vaak heel zwaar voor je

Het als een mooie eigenschap, maar poe, het is niet eenvoudig wat ik er van begrijp.

Helder

PietjePuk, en ook Cato, ik zei al dat ik er nog niet uit ben, het antwoord op mijn vraag. Meestal ben ik geneigd in mijn tweede antwoord te geloven, dat mijn probleem, mijn vlucht, veroorzaakt is door een reeks ervaringen, beginnend in mijn jeugd.
Maar jij hebt een punt, en Cato ook. Mijn zus heeft geen drankprobleem. Wel heeft zij haar vlucht genomen in het geloof, maar niet in die mate dat ik dat ongezond of destructief kan noemen. Maar dat zij ook zoekende is, is mij wel duidelijk.

En het is waar, dat mijn ervaringen in het niet vallen bij die van sommige andere mensen, die niettemin functioneren op een gezondere manier dan ik deed. En gevoelig, dat ben ik ook. Wat Cato schrijft herken ik enorm. Ik kan volledig uit het lood geslagen worden door een simpele opmerking, een zweempje van kritiek.

Waarschijnlijk doet het er ook niet toe, waar het allemaal door komt. Of het aangeboren is, of een gevolg van ervaringen, of - het meest waarschijnlijk - een combinatie van beide.

Zoals Ziza zegt, mijn denken kan ik niet veranderen, maar wel mijn gedrag. Ik zou daaraan willen toevoegen, mijn aanleg, mijn ervaringen in het verleden, kan ik niet veranderen. Wel wat ik daarmee doe, hoe ik daarmee verder ga. En daar zit de kunst.
Helder zegt dat patronen doorbreken niet gemakkelijk is voor hem. Dat is het ook niet voor mij. Hij heeft het gevoel dat hij terug aan het komen is uit een depressieve periode, waarin de drank hem hield. Ik heb het gevoel dat ik bezig ben te proberen uit een jarenlange depressie te komen. Soms het ik het gevoel dat ik eruit ben, dat ik uit de put geklommen ben, zoals ik het altijd noem. Om even later weer in een put te vallen, en weer opnieuw te beginnen uit die depressie te komen. De voortgang die ik boek is, dat de putten iets minder diep lijken te worden. Het is een kwestie van volhouden denk ik. En me realiseren dat drank niet helpend is, niets oplost.

Klasse, dat je niet gedronken hebt Pietje. Ontzie je hoofd.

Liefs, Anna

laten WE nou eens ophouden met ons te excuseren AUB.

IK WORD ER SCHIJT..ZIEK VAN

Schrijf wat je kwijt wil OKE??

Sans rancune!!

CATO

Francesca, er zijn meer mensen op dit forum die zich in meer of mindere mate misdragen hebben, uit dezelfde soort frustratie. Ik ben het met je eens dat dit het niet goed praat, maar het maakt het wel begrijpelijker.

Ik hoop dat de sfeer zo kan blijven, zoals die vandaag is. Met ruimte voor zware onderwerpen, en steunend. We zijn hier allemaal omdat we hulp kunnen gebruiken. Dus als je op zoek bent naar hulp en steun, en ik denk dat je in staat bent die zelf ook te geven, dan ben je welkom hier.

Liefs, Anna

Oke, ik stop.

Ik heb er genoeg van om me telkens weer te moeten verantwoorden voor wat ik schrijf.

Heb er werkelijk genoeg van!

Euh, ik snap het niet goed. Ik bedoel: ik heb de boeken over HSP gelezen en vond er heel veel in terug, maar vond niet alles interessant. Dat mag toch? Ik word bijvoorbeeld gek van het licht en de lichtblauwe muren in de kamer van mijn therapeute. Dus probeer ik alleen naar haar te kijken.

Hoi Fran ik heb het gevoel dat er wel wat anders is nu, en dan spreek ik voor mij zelf, ja ja ik heb ze gelezen hoor je berichtjes poeh soms.
maar ik herkende er ook ondanks alles humor in, zelfs als je boos was, maar het stomme is het gevoel later dat je alleener voeld na de aanvankelijke zo belangrijke boosheid.

En dat is het leverd verlies op, en bijna geen winst achteraf.

Raar is dat met voetbal win je met scoren en, als het geen spelletje is verlies je met scoren

Dus wat kan ik zeggen schrijf mee en hou het netjes. ha ha

Ik heb ook genoeg stomme dingen geschreven toch?

Groet Helder

Haha, Heldertje, tja mijn berichtjes soms. Naja, POEH is wel een heel leuke beer, hoor!

Soms voel je je inderdaad slechter en eenzamer achteraf, maar het heeft me ook veel geleerd. En wie schrijft er eens geen domme dingen hier? Bovendien bepaalt het mijn leven ook niet, dit forum.

hee die cato, ik snap dat laatste berichtje van jou niet helemaal, komop, waar ben je zo boos over? Dit bedoel ik niet verkeerd, maar ik kan het even niet volgen. groetjes van Monique.

Wel ik ben ook weg om een happie te eten. ik rol om, het al bij 7e ne dus doeg

Helder

Cato, ik begrijp je berichtje niet helemaal. Je hoeft je toch helemaal nergens voor te verantwoorden? Of begrijp ik iets niet?

Wil je, in plaats van weg te lopen, niet even uitleggen wat je dwars zit?

Anna

Anna, dit heb ik ook net gevraagd, Cato, laat iets van je horen, ik ben bezorgd om je nu. groetjes van Monique.

Ben je al een cake aan het bakken Anna?

Ik heb lekker gebadderd, gegeten, koffie gedronken, geforumd, alweer een liter water op en ga zo ff lezen. Houtkacheltje staat te loeien en ga zo maar es ff een kopje thee zetten.


Cato, kom je straks nog wel ff kletsen. Je hoeft niet altijd uit te leggen of te verantwoorden. Je hebt het goed gedaan afgelopen week.

Nee BB, ik heb even geen puf om nog een cake te bakken, maar de kaarsjes zijn aan, de dropjes onder handbereik, en de Rivella ligt koud. Dus dat moet lukken zo, zelfs op vrijdagavond.

Hoi Anna,

Wat je schrijft, dat "wij" gevoeliger zijn, geloof ik ook wel. Als ik kijk in de omgeving, waar ik niet veel meer kom. Sinds ik niet meer drink. Zijn daar veel mensen bij, die de oudste uit een gezin zijn en drinken. Mensen die op jonge leeftijd b.v. een ouder of broer of zus hebben verloren. En daardoor sneller "volwassener"zijn geworden. En thuis bepaalde verantwoordelijkheden op zich hebben moeten nemen. Waar ze eigenlijk te jong voor waren. En nu, als ze die gevoelens van toen krijgen, het weg drinken.

groet Ferry.