Dagpact: 
jowan 
Blondie 

Roberto

Goedemorgen,

Hè Albert weer terug. Welkom man!

Dagpact:

jowan

Blondie

Roberto

Kipje

Albert

Kaboutertje

Nancy

Joris

Nu snel aan het werk.

Ja Bol, weefselonderzoek is de eerste stap.

Uitslag hopelijk deze week.

Sinds mijn vader is overleden (2012) is mijn moeder in een diep dal terecht gekomen.

Ze heeft niet de kracht om hier overheen te komen.

Het is sindsdien aftakeling wat de klok slaat.

Ik gun haar zo dat ze op korte termijn rust zal vinden.

Poe, merk dat het veel met me doet nu ik dit opschrijf.

Tot later.

Sterkte PM

Veel plezier vandaag Hut. :sun:

Ja Mary dat zijn dingen die pijn doen als je een van je ouders zo ziet lijden. Je staat er zo machteloos tegenover en je kan helemaal niets doen, terwijl je zo graag iets zou overnemen.

Schrijf er maar veel over meid zodat je er toch niet alleen mee blijft zitten.

.

.

.

Zo, boodschappen doen en vanmiddag op bezoek, en...... blijven eten, mmmmmm.

.

en in ieders leven apart.

PM sterkte meid, je kunt er weer zijn straks

voor je moeder, en wat het lot haar ook brengt

het zal moeilijk zijn haar lijden aan te zien.

wees lief voor jezelf dus.

AR een nieuwe start

.

goeiemorgen frummers.

ik kreeg gisteren en passant te horen dat mijn

alimentatie stopt per 1 januari.

Gelukkig had een frummer mij net een site

toegemaild om 21 dagen een geleide meditatie

te doen. Ik dacht daar nog geen tijd voor te hebben.

Maar tijd is priotitijd dus gisteren maar meteen begonnen.

Vechten of vluchten is geen optie meer.

Wat wel, dat weet ik nog niet.

Het vertrouwen wat ik zaterdag zo sterk voelde wordt momenteel

weggedrukt door spanning en buipijn. Ouderwetse doemscenario's

verschijnen een voor een op mijn netvlies. De daarbijbehorende emoties ook.

Net wat men schrijft als je doodgaat, zo komen soortgelijke situaties uit mijn

verleden voorbij. De bijstand was altijd mijn worst case scenario.

Oplossingen zijn er niet zo een twee drie, dus draag die hier ook maar niet aan hoor.

Ik schrijf het even van me af in de hoop het wat op een rij te krijgen.

En gelukkig mag ik zo te fietsen met maatje.

Het mist lekker, dus mijn fietswereldje mag even klein als mijn denkwereld nu.

Drinken is geen optie, dat is zo'n beetje mijn enige zekerheid nu.

.

Sterkte @Jane, ik lees altijd met bewondering

je wijze woorden en advies voor anderen.

Je hebt genoeg 'bagage' om ook deze voor

jezelf op te lossen. Immers, als je in het leven

een hoofdstuk (vaak met pijn) moet afsluiten,

dan opent dat toch een nieuwe deur met

nieuwe kansen? 

Alles blijft

Alles gaat voorbij

Alles blijft voorbij gaan

( Jules Deelder )

Voor Jane

Goedemorgen

Lady Jane, komt tijd komt raad :rose:

Ar, mooi dat je er weer bent, hoe gaat het ermee???

PM, sterkte met je moeder, een zwaar proces, zorg maar goed voor jezelf, dat is de basisi!

Ik krijg een logé vandaag die rookt en zuipt. Hij mag buiten roken :D !

Drinken doe ik niet!

Carpe Diem (in de mist)

Jane en PM, heel veel STERKTE!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

.

.

.

Ietje ik had ook zo'n jongetje ( ja dezelfde die nu rijles heeft)

Durfde gewoon niet. Eng! Deed zeer. Door het ophouden nog meer pijn. We zullen wat capriolen uitgehaald hebben om het kind zo ver te krijgen.

Zo laxerend mogelijk eten geven zodat dat de oorzaak niet kan zijn. De boel met vaseline insmeren. Veel drinken en lekker bewegen.

En maar niet al te veel aandacht aan geven verder anders wordt t een spelletje misschien.

Komt uiteindelijk goed... Maar ja daar heb je nu weinig aan

Lekker hè zulke adviezen

Ietje, als hij pijn heeft: theelepeltje olijfolie?

Klinkt misschien heel gek: zelf het goede voorbeeld geven. Vertellen wat je gaat doen en hoe lekker het oplucht enzo. Misschien de deur op een kiertje laten ofzo.