Kabouter

.

Dagpact zondag 29-3:

jowan

Blondie

Joris

Bas

Goedemorgen,

koffie...

kabouter gecondoleerd....

....

Gecondoleerd Kabouter en heel veel sterkte met dit grote verlies!

Kabouter, gecondoleerd en heel veel sterkte voor jullie allemaal. Van voor zijn operatie heb ik je verhalen over hem niet mee mogen maken, maar ik weet genoeg nu. Mijn verdriet om mijzelf heeft op slag plaatsgemaakt voor weer die nederigheid

Ha hot, heb hier alle klokken en wekkers gedaan, maar met de magnetron loop ik altijd lang te klooien,

maar goed we zijn weer bij de tijd..

Geen woorden voor.

Heel veel sterkte gewenst, Kabouter.

Wat een enorm verlies...

Oh gecondoleerd

Kabouter, wat een groot verdriet.

Hier moest ik even van huilen.

Ik ben in gedachten bij jullie

Ik moest even deze emoties op zijn plek laten vallen en wil er graag over schrijven. Hoe gaat dat bij jullie? Misschien was dit te verwachten, maar het komt toch met een enorme klap binnen. Voor ik inlogte was ik helemaal met mijn eigen verdriet en angsten bezig en nu voel ik ineens loodzwaar verdriet. Dat je een kind kunt verliezen en dan lijkt het of de wereld even stilstaat. Daar verbleekt toch al het andere bij? Terwijl alles om je heen gewoon doorgaat. En tegelijkertijd voel ik ook iets van opluchting omdat ik dacht dat mijn gevoel weg was. Dat ik nog maar nauwelijks gaf om de wereld om me heen. Ik was er echt ongerust over. Het zorgt wel voor verwarde gevoelens bij mij daarbinnen. En hoe Kabouter nu het afscheid aan het regelen is. Ik weet uit ervaring dat een overlijden je ineens van zorgen in een periode van regelen stort en allerlei praktische zaken. En dan komt het overlijden van mijn ouders ook weer even terug. Zoveel loopt er door elkaar heen nu

Maar wel enorm veel trek nu want ik ben niet gewend om zonder drank met dit soort gevoelens om te gaan

Hot, ik denk dat je me verkeerd begrepen hebt. Ik wil niet drinken en ik ga niet drinken. Dat kan ik niet eens met de Refu in mijn bloed. Ik zoek ook geen excuus, maar ik geef alleen lucht aan mijn gevoelens. Ik hoop dat daar niets mis mee is? Lucht geven aan je gevoelens is een andere manier van omgaan met verdriet dan drinken. Dat is eigenlijk de conclusie die ik nu trek

Blekje...het toelaten van alle gevoelens vond ik het moeilijkste van het stoppen.

Eigenlijk best eng ook..ik kende alleen onrust...en daar moest ik zo snel mogelijk vanaf.

Toch door het toelaten van gevoelens is het nu mijn betrouwbaarste vriend geworden.

Ik kan me geen leven meer voorstellen zonder gevoelens.

Alhoewel er wel bepaalde gevoelens zijn..die ik liever niet ken.

Deze mag ik niet wegdrukken...ze zijn ook van mij

Soms moet ik een extra traan..extra aandacht geven zodat dit weer beter aanvoelt

Gevoelens ze mogen er zijn...gedachtes versterken ze.

Ik word er bang van, van al die emoties. Ze komen als een storm op me af en dan wil ik dekking zoeken, bang dat ik erin verdrink. Ik ben echt bang Het zijn er zoveel en ze lopen door elkaar. Ik kan ze niet uit elkaar houden en dan ben ik bang dat ik de controle verlies

refu, daar heb ik slechte ervaringen mee, daar dronk ik gewoon door heen met alle gevolgen

van dien,  hartkloppingen, je gezicht die uit elkaar klapt, hele rare stinkende adem (ijzer smaak)

brrrr..........dat never again, voelt als een gevangenis, maar goed mijn kleine mening.

Zo heb hoofdpijn en dan zitten me nichtje super vals mee te zingen met frozen.

puh denk dat het maar goed is dat ik geen kinderen heb

het zijn schatten hoor. Maar zo druk

En dan noem ik het overlijden van mijn ouders, maar dan vergeet ik voor het gemak maar even het overlijden - en het leven- van mijn jongste broer die in december 5 jaar terug is overleden. Alcohol, verwaarlozing , psychische problemen en zorgmijder. Het eindigde met een hartinfarct toen hij zichzelf (tijdens een psychose???) uit het ziekenhuis tegen advies heeft ontslagen na een vorig infarct. De dag erna vond de aptoheek hem dood aan de keukentafel. Vaak bij mij schuldgevoel: hoe had ik hem kunnen helpen, hij wilde nooit hulp. Boos op hem tijdens een opname met IBS voor wat was het delirium, kortdurende psychose? Maar hij wist de rechter ervan te overtuigen dat hij niet opgenomen diende te blijven dus stond na drie dagen al weer buiten. Ik was boos op hem omdat hij zich niet wilde laten behandelen. Nee, het waren allemaal zakkenvullers die hulpverleners. En hij had een week buikpijn omdat ik boos op hem was geweest die dag. Ik mis hem mijn broer en daar zit ik nu weer om te janken. Wat gebeurt er met me

Ook altijd bang dat ik zou eindigen zoals hij

what you fear you create...

probeer dingen in het positieve totaal anders te doen, tsja dat klinkt

makkelijk, maar heb hetzelfde met mijn Oom, vroeg overleden, dronk veel enz

en ik lijk zoveel op hem, onbewust ga je je dan gedragen zoals hij was.

positieve overnemen en proberen het negatieve van desbetreffende persoon te veranderen

bij jezelf, wederom klinkt simpel, maar oef zo moeilijk, gezien het een vertrouwde levenswijze is,

maar goed veels te aanwezig hier, ga wat doen, het weer buiten zit niet mee bleh

Weet je Blekje...gevoelens heb je geen controle over...hoeft ook niet

ze zijn er en ze gaan weer weg

De angst kende ik ook..bang voor..voor wat?

bang ..boos ...blij en bedroefd

meer kan er eigenlijk niet wezen

De rest zijn gedachten...die alles versterken

Blekje ook ik ben heel bang geweest..ook een hele lange tijd.

is ook niks geks aan..zelfs de gedachten erbij

Ik neem aan dat je hierover praat met iemand?

ook door te praten over je gevoelens worden deze weer zoals ze zijn.

Kabouter, wat een verschrikkelijk nieuws!

Mijn gedachte gaan naar jou uit..

Heel veel sterkte en kracht lieve schat!!

Hij is hij..zij is zij en jij bent jij.

Alles kan je anders doen als een ander.

jij bent niet die ander.

Twijfel nooit aan jezelf..dat zei mijn huisarts met doordringende ogen..

Ik werd er bang van..

Deze zin twijfel nooit aan jezelf zal ik nooit meer vergeten

het was mijn redding

hoop dat jij deze zin ook onthoudt.

Kijkshop heeft ze en goedkoop ook

Time is money..Hot