O, gemist en het stond nog wel bovenaan...proficiat Jowan!

ZBB je bent net gestopt met drinken

is het dan niet het noodlot tarten

om nu ook al roken als uitdaging aan

te gaan? In je euforie snap ik het wel,

maar de kans dat dan beiden niet lukken

is wel aanwezig ben ik bang. Misschien dat

voor jou wel Luna's manier lukt? Elke dag één minder.

Zo leer je jezelf ook geduld aan, dat is nl iets

wat vaak niet goed is ontwikkeld bij drinkers.

Hoe je het ook gaat doen, ik gun je dat het slaagt!!!

Raar gedroomd. Moest een camper van 18 meter hier achteruit de garage uitrijden. (Garage is maar 14 meter...) Haalde het niet.

Woon in een smalle straat in de binnenstad.

Iedereen ging zich ermee bemoeien, tot aan de burgemeester aan toe.

M'n rijbewijs werd ingenomen en moest voor straf ook nog de verbreding van onze straat zelf betalen.

Uiteindelijk wist ik het goed te maken met appeltaart.

En die camper? Nooit meer gezien.

Hm. Een camper van 18 meter? Die heeft Jopie natuurlijk meegenomen en rijdt daar nu haar rondjes mee ...

Morgen lieve mensen!

Poeh! Behoorlijk uit de naad gewerkt de afgelopen dagen. Wakker geworden met een megakaterig gevoel. Wist niet dat dat kon, een kater zonder alcohol gebruikt te hebben. Maar nu twee dagen vrij, dus Ibuprofen erin, lichten uit en slapen maar... Zzzz

Goedemorgen,

Na toch weer een intensieve week is de rust hier weer terug.

Ik ben weer in balans. Voetjes op de grond en de emotionele storm is weer uitgeraast.

Terugkerend patroon. Hier baal ik van.

Emoties zullen blijven, maar om elke keer zo onderuit te gaan. Daar heb ik geen zin meer in.

Dat wil ik gewoon niet meer.

Nu nog de uitvoering.

Voor een deel zit mijn probleem in het zo goed willen doen voor een ander dat ik over mijn eigen grenzen ga.

En dat voel ik dan pas wanneer dat gebeurd. Te laat dus. Dan verzuip ik dus in emoties, gedachten.

Het kost me elke keer zoveel energie om weer boven water te komen.

Dat is dus wat ik niet meer wil, terugschieten in oude patronen, in oud zeer en daarin verzwelgen.

Nu nog een manier vinden om dit te voorkomen.

Eerder zou ik dus uit contact gaan, want in contact (bijv. in mijn therapiegroep) ga ik over die grenzen.

Maar dan doe ik mezelf te kort.

Verder gaat het eigenlijk goed met me.

Coachingstraject voor loopbaanorientatie is gestart. Daar krijg ik energie van.

Ik heb een wandelmaatje gezocht en gevonden.

Ik ben bezig met zingeving, op zoek naar een groep mensen om te praten over het geloof, wat ons inspireert enz.

Het oppakken van het werk gaat goed

Met mijn dochter gaat het goed en ook de relatie tussen ons is ontspannen.

Ik ben de medicatie aan het afbouwen, iets waar ik goed op reageer.

Stilstaan bij de dingen die wel goed gaan is voor mij essentieel.

Doe ik dit niet, dan blijf ik in de negatieve spiraal hangen en dan wordt het alleen maar negatiever.

Vandaag een rustige dag. Straks nog even een wandeling maken.

Tja en koningsdag: voor mij geen drukte van vrijmarkten. Dat doet me geen goed.

Ik kijk wel wat de dag brengt. De natuur in, de rust juist opzoeken.

Heb het goed vandaag. En wat 'goed' is, dat is voor iedereen verschillend.

Sterkte voor degene die het nodig heeft.

Goedemorgen

Hier marathon, bijna 300 km fietsen en tussendoor voetbalwedstrijd en dat allemaal vanuit luie zetel.

Fijne zondag gewenst ondanks de regen

Goedemorgen.....

Dagpact:

jowan

Blondie

Joris

Artax

Lucide

Jowan, gefeliciteerd met je 2,5 jaar.

ZBB, goed bezig!

Hier schommelt het nogal. Ging het gisteren nog zo lekker, vandaag is alles net niks.

Tot vandaag had ik nog geen contact gehad met thuis sinds het begin van mijn detox. Zo kon ik mij volledig richten op de detox en kon mijn vrouwtje zich richten op alles thuis en onze kleine.

Vanmorgen werd ik al nerveus wakker omdat er vandaag gebeld zou gaan worden.

Ik wilde vooral vertellen dat het redelijk gaat en dat ik weer licht zie aan het eind van de tunnel. Dat goede gevoel werd snel de kop ingedrukt. Helaas maar wel te verwachten.

Mijn vriendin heeft de vorige keer bepaalde eisen gesteld om terugval te voorkomen en zichzelf en ons zoontje te beschermen.

Ik zou open en eerlijk zijn, ik zou bepaald gedrag niet meer laten zien en als ik weer zou drinken mocht ik volgens haar ons zoontje alleen nog onder toezicht zien omdat ik ook gedronken heb als ik alleen met hem was.

Toen ik vertrok naar detox gaf ze aan te begrijpen dat ik niet overal iets kan doen als ik de controle kwijt raak en dat ze me steunen zou.

Gisteren heeft ze op een site gekeken voor partners van alcoholisten en daar word gezegd dat je vooral wel moet doen wat je gezegd hebt (ook wel begrijpelijk).

Het feit dat ik mijn zoontje misschien alleen onder toezicht kan zien en de gedachte dat ik haar kwijt raak(ze geeft aan dat dat allemaal erg onzeker is) maakt me zwaar ongelukkig en depressief. Op het moment dat het gesprek die kant op gaat stort ik mentaal in en zie ik het allemaal niet meer zitten. Zo heftig!

Alle opgebouwde positiviteit van de afgelopen dagen is nu weg en het is maar goed dat ik hier zit nu.

Ik begrijp het wel. De schade die ik heb aangericht los ik niet in een week op, mijn dierbaren hebben ook tijd nodig. Maar wat is dit zwaar zeg. Ppff.

Voor zzb

Klasse als het je beiden lukt

Maak het je niet moeilijker dan het nu al is

Weet van mezelf nog goed hoe moeilijk het was om met beiden te stoppen

Mijn huisarts gaf advies om niet beiden tegelijk te doen vanwege kans van slagen.

Ik heb de raad opgevolgd...geloof wel dat hij gelijk had

Ik heb het super moeilijk gehad zonder deze geluksstofjes door het leven te gaan

Nu weet ik dat ik ze niet nodig heb.

Als ik jou zo lees heb je het behoorlijk moeilijk.

Vandaar dat ik dit ff vermeld.

Overal zijn uitzonderingen op...ook jij kan die uitzondering wezen

Succes

Lucide,

alle opgebouwde positiviteit van de afgelopen dagen komt voort uit allerlei beloften. Ik deed ook de allermooiste beloften als ik het weer

eens helemaal en allemaal verbruit had. En mijn ega putte daar dan weer hoop uit. Net als ikzelf. Als ik alleen mijn beloftes maar

waar zou maken, zou alles goed komen.

Helaas was het zo dat als ik mijn beloftes een tijdje nakwam (combi van wilskracht en angst) en alles inderdaad goed leek te komen,

ik weer inzakte en eigenlijk geen reden meer zag om helemaal niks en niemendal meer te drinken.

Als ik mijn gebruik maar een beetje onder controle zou houden, dan hoefde dat helemaal geen reden te zijn

om alles weer in het honderd te laten lopen.

Toch gebeurde dat steeds wel. Want mijn alcoholgebruik hád ik niet in de hand.

Tot mijn vrouw er schoon genoeg van had, na jaren, en me het huis uitzette. Ze deed nu eindelijk een keer wat ik steeds met

mooie beloftes op het nippertje had weten te voorkomen.

Voor mij was dit een, of nee, hét dieptepunt in mijn alco-"loopbaan" dat me deed besluiten dat ik niet voor mijn vrouw of wie dan ook moest

stoppen met drinken, maar dat ik voor mezelf het besluit moest nemen om m'n leven weer een beetje richting te geven.

Want met mooie beloftes naar anderen toe hield ik het vol om die ander te pleasen. En als de zin in of de noodzaak van

pleasen dan even wat minder werd dan was de noodzaak om van de rotzooi af te blijven ook minder.

Toen ik niet meer kon rekenen op beloning voor het stoppen met drinken van buitenaf heb ik de stap gezet om te stoppen

omdat ik dat zelf wilde. Of eigenlijk meer omdat ik inzag dat de keuze was: stoppen of (langzaam) doodgaan.

Er viel niets méér te verdienen, te verdedigen dan m'n eigen leven.

Ik ben gestopt zonder ergens op te rekenen.

Uiteindelijk heeft die stap me het leven teruggegeven. Niet omdat ik beloning zócht, maar áls beloning.

Beloning op een meer natuurlijke manier, als (logisch) gevolg van wat ik vandaag doe.

Ja, tijd hebben we allemaal nodig. En aangerichte schade ongedaan maken is (zo goed als) onmogelijk. Maar we kunnen

met ingang van dit moment proberen om de aangerichte schade niet nog groter te maken en geen nieuwe schade aan te richten.

Hopen op een goede afloop geeft je geen zekerheid dat dat zal lukken. Werken aan jezelf maakt die kans groter.

Garanties heeft niemand in het leven, maar de eerste steen voor je toekomst leg je vandaag.

Sterkte Lucide.

Geeft me deja vu gevoel bij lezen bericht. Kan je alleen maar zeggen dat je eerst zelf sterk moet worden, voor je het voor je dierbaren kan zijn. Investeer nu in jezelf.

Sterkte

Terug van bouwgigant met afrastering voor mijn landgoed... en wat plantjes.

Broccoli, andijvie en bietjes.

Framboos en een rode bessen struik.

Kan morgen mijn lol op, op mijn landgoed op Koningsdag.

Nu eerst maar effe wat eten.

Knorrend buikje roept...

Succes Blondie, doe je het allemaal alleen, hoeveel vriezers heb je met oogsten

Komende woensdag ga ik hier aan slag met tuin voedselbank. Niks moet, alles mag.

Ga je morgen nog koning bekijken wijfie, in de buurt toch.

Thanx frummers!

En Kohtje, je bericht is zoals zo vaak, weer helemaal raak. Je verwoordt het goed en het verandert mijn kijk op de zaak. Dank je wel!

Ik ben blij dat dit me overkomt in een veilige situatie. Eigenlijk is het zelfs goed, al voelt het anders..

Heb gelukkig hulp van mijn vader voor wat betreft mijn landgoed op/bebouwen, Suikertje...

Maar opeten zal ik zelf moeten doen.

Met hulp van mijn Kids dan.

Piepkleine vriezer.

Afijn, nu maar effe boodschapje doen.

Geen idee nog wat te eten vanavond...

Weinig verstand van tuinieren en graag zo houden, maar wil toch graag wat terug doen voor mensen.

Maar geen regen en teveel enge rotbeesten. Verwend kreng ben ik he

Letje, hulde weer

Jowan gefeliciteerd met je 2,5 jaar!

Sterkte Hannah, en schroom niet om te bellen he

Spreek helaas uit ervaring, gelukkig tijd geleden.

Sterkte Hannah, had net een bloemetje geplaatst, beetje maffe timing.

Ik hoop dat jij ook weer lichtpuntjes gaat zien