Donderdag 15 oktober

Meepraten?
Log in of maak een account om gesprekken te starten, te reageren en te volgen.

Nou, bedankt. Dit soort reacties helpen me altijd weer even loskomen uit een dreigend vastroesten of verstikken..
Grappig om te zien (Jopie) dat ik dan min of meer m'n eigen ideeën/opvattingen van een tijdje terug terugzie.
Het is daarom ook zo belangrijk voor me dat ik contact blijf houden met "lotgenoten", omdat ik in m'n herstelproces
steeds maar vooruit wil en zelfs dingen die goed gaan aan verandering onderhevig zijn. Waardoor ik
cruciale onderdelen van dat proces uit het oog verlies of zelfs helemaal kwijt raak.
"Keep it simple" is soms zo ingewikkeld voor me.
De zin "je hebt maar heel beperkt invloed op de loop der dingen" is de kern van m'n denkknoop...
De enige invloed die ik heb is in de houding van mezelf omdat ik zelf onderdeel ben van de loop der dingen, ik
ben dat ene kleine steentje in de rivier. Het gevaar van emotioneel handelen vind ik dat het mij als persoontje boven
het grote geheel wil stellen, IK wil zo graag dat het zus of zo gaat, terwijl dat grote geheel zich niets aantrekt van mij als persoontje, ben er
zelf aan overgeleverd..
Tja, en zo kun je komen tot de vraag: wat is de zin van het leven?
Als ik nou zeg dat het leven geen zin heeft, maar dat het de moeite waard is omdat het een
uniek geschenk is, ben ik dan emotieloos, koud, egoïstisch? Heb ik dan geen oog voor alle ellende die zich in de wereld afspeelt?
Ik heb wel degelijk oog voor ellende. En ik ben dankbaar dat heel veel van die ellende mij bespaard is gebleven tot nu toe.
Maar ik mag niet hopen/wensen dat dit altijd zo zal blijven. Dat houdt voor mij de deur op een kier om zelf het heft in handen
te willen nemen als dit me zo uitkomt.. en daar begon mijn hele drankgebruik mee.

rivieren en steentjes.weinig invloed en toch van belang
that's all.
nee, niet that's all
maar...
daar hou ik het bij.
Yeah.. dank Jopie. Ik ook.

Het gevaar van emotioneel handelen vind ik dat het mij als persoontje boven
het grote geheel wil stellen, IK wil zo graag dat het zus of zo gaat, terwijl dat grote geheel zich niets aantrekt van mij als persoontje, ben er
zelf aan overgeleverd..
Oftewel je nek voor iemand uitsteken (en het risico van je kop boven het maaiveld uitsteken maar dat is een andere discussie) Als je je nek uitsteekt ben je niet bezig jezelf te verheffen boven de anderen maar probeer je figuurlijk de ander te bereiken.
En de zin van het leven; volgens mij schuilt er echt een filosoof in je. Bij teveel denken aan dat het leven geen zin heeft denk ik altijd. Niet teveel Nietsche lezen over nihilisme. Dan is het tijd om stil te staan bij hoe mooi graankorrels zijn.
Elle cultive un goût particulier pour les petits plaisirs. Plonger la main au plus profonde dans un sac de grains, briser la croûte des crême brulées avec la pointe de la petite cuillere.

Was je niet geschrokken Hannah of wist je dat het nierstenen waren die zo pijn kunnen doen. Heb mijn vader een keer midden in de nacht naar HAP gebracht omdat hij verging van de pijn en niemand wist wat het was. Sterkte. Kan je het met veel drinken de steentjes eruit plassen of moet je behandeld worden?

(...)
Maar ik mag niet hopen/wensen dat dit altijd zo zal blijven. Dat houdt voor mij de deur op een kier om zelf het heft in handen
te willen nemen als dit me zo uitkomt.. en daar begon mijn hele drankgebruik mee.
Ik denk dat daar ook de nuance zit als ik het liever over "kalmte" dan over "kracht" heb.
Misschien straks meer, nu naar mijn werk.

Hey Hannah, ik heb mensen gezien met blaasontsteking en een goede vriend had een keer nierstenen. Indrukwekkend pijnlijk, zal ik niet snel vergeten. Jij hebt alle twee tegelijk. Moet er echt niet aan denken. Misschien dat het helpt als je je voorhoudt dat beide kwalen relatief snel verholpen zijn mits goed behandeld. Dus nog even en je voelt je een ander mens. Tot die tijd: hang in there!

(verwijderd door moderator)

Hannah heel veel sterkte. Ik weet niet uit ervaring hoe pijnlijk dat is, maar weet dat wel uit verhalen van mensen. Sterkte. Helpt de pijnstiller al een beetje?
Ik voel me gespannen omdat ik een akelig gevoel heb bij dat gesprek van vriendin. Poeh ik hoop dat we gauw te horen krijgen wat ze van plan zijn. Ben ook veel in gedachte bij haar dochter. Vreselijk voor zo'n meid zeg, bah.

Hannah en wijfie beterschap.

Ik ken kabouter ook alleen virtueel en vind het zelfs raar er zo betrokken bij te zijn , is mij nog nooit gebeurd .Heb wel al de maanden mee geleft en het lijkt als of ik haar kenn . Ik hoop zo voor haar een haar dochter dat het goed komt .

Ik ben nog niet bijgelezen, maar de tekst van Kohtje/Gerrit
raken aan waar ik ook mee bezig ben.
Quote Kohtje:
Ben jij er al uit, MijnGerrit?
Ik heb mezelf al bestempeld als "koele/kouwe kikker", als slappeling, als alles wat negatief is, heb het zelfs gezocht in een van de vele
vormen van autisme.. maar niets bleek de lading te dekken.
Kom op dit moment uit bij nederigheid, maar ben niet overtuigd.
Enige ervaringen van anderen op dit gebied zijn me welkom. Want al wil ik nog zo loslaten, dit houdt me vast.
Dit komt me voor als een "niet gewenste ontwikkeling" in m'n herstelproces. Voel me soms "onmenselijk" omdat ik steeds aanloop
tegen het gevoel dat ik hypocriet ben als ik medeleven probeer te verwoorden. Dat ik dingen alleen zeg om misschien aardig en
medelevend gevonden te worden.
Mij helpt het om in mijn schrijfcursus, neer te pennen wat ik meemaak,
in een soort van helicopterview, die soms idd als koel op mezelf overkomt.
Uiteindelijk schrijf ik dan een verhaaltje of vrij vers, waarin ik op, meestal één
emotie/gevoel/thema inzoom. Achteraf weet ik dan waarom juist dat prioriteit werd
of eruit sprong. Op het moment zelf doe ik denk ik maar wat.
En misschien zou elk ander item ook iets soortgelijks opbrengen.
Maar bij het delen/voorlezen in mijn hechte groep medeschrijvers, en soms door hun
feedback, vallen de kwartjes vaak pas echt, zeker als de docente helpt met doorvragen.
Ik ervaar het als mijn therapie/integratie ochtenden. En ik kan er weer mee verder.

Tsmeisje meisje....

Ik duim mee voor kaboutertje. Daar ik hier nieuw ben is het moeilijk om echt te weten hoe de vork in de steel zit. Ik probeer het volledige draadje te lezen maar ik kan enkel jullie reacties lezen en niet wat kaboutertje schrijft. Weet iemand hoe dat komt? In ieder geval besef ik dat het zeer ernstig is. Ik hoop dat alles goed komt. Sterkte aan iedereen!

Loslaten is ook voor mij een belangrijk thema deze dagen. Dank dus voor alle gedachtewisselingen.
Ik denk zelf nog even verder voor ik er op in ga.
En veel beterschap gewenst aan de zieken!

Ik ben ook helemaal van de leg rond kaboutertje,
dat sluit ook aan op waar het hierboven allemaal
om gaat. Wat het losmaakt ook. Ik sliep om 4 uur nog niet,
(zelfs fakirmatje hielp niet)
maar halverwege de nacht toch een opschrijfboekje gepakt
en dat wat er opriep neergepend. Daarna was er in elk geval rust.
Op cursus beschreef ik mijn worsteling en geen huiswerk gemaakt.
Maar kon wel mijn schrijfsels uit de nacht delen.
En zo kwam ik bij de echte pijn van de machteloosheid.
delen werd helen.

en hannah, sterkte meis
ook jij worstelt wat af

Hannah, toe meis.

Hannah pak jezelf toch bij elkaar. Eet wat douchen en ga slapen. Gun het jezelf

Hannah prima toch....
Zo lekker naar dromenland en morgen weer een nieuwe dag...
Voor nu is het goed zo, ken dat gevoel zo goed, komt helemaal goed,
wel een plannetje maken voor morgen.

Ok bedankt Agnieta


Thuis van werk.
Kon mij vandaag niet concentreren.
Gedachten bij Kabouter

Ik heb 6 kaarsen voor me staan
1 voor kaboutertje
1 voor haar man
haar zoon en dochter,
vriendin en forum.
Gisteren had ik 6 kraaien voor me op de dijk
die zich niet vanzelf weg lieten jagen
ze zaten midden op de weg
ik was even in paniek
snapte ook die 6 niet
A3 lacht zich rot
dacht ik nog.
Maar eerdere ervaringen
zorgen dat ik nu rekening houd met
en ik bid dat ik het fout heb
tegelijkertijd

Kanjers ik ga afsluiten voor vandaag. Dadelijk bowlen. Heb niet zo veel zin, ben best wel erg moe. Maar goed we kijken wel.
Fijne avond allemaal.

Ben hier nog niet zo lang op dit forum maar jouw wens kwam als een warme boodschap. Dankjewel An
Meepraten?
Log in of maak een account om gesprekken te starten, te reageren en te volgen.