Met 'nu'  bedoel je ook echt NU Lisette? 

Niet doen meis. 

Lekker naar buiten, frisse neus halen. 

Wat lekkers voor bij de koffie kopen misschien? 

Gezellige bos bloemen omdat je het tot nu toe gered hebt. 

En het gezellig in huis maken.... 

Zou zo zonde zijn..... 

Ik zit alleen op mijn kantoor.... wel met bloemen en met koffie. Maar echt huiselijk is anders....

Voor alle helderheid zou ik ook expliciet de omgekeerde consequentie erbij zetten:

Het is misschien wel confronterend om erachter te komen dat je meer invloed hebt gehad op je eigen ellende dan achteraf gedacht.

Maar is dat behulpzaam?

Een van de dingen die ik mezelf heb geleerd via een training is dat gedachten die niet behulpzaam zijn in mijn herstel, te laten voor wat ze zijn. Ik heb die gedachten nog steeds, af en toe heel sterk, maar door ze te zien als niets meer dan een voorstelling in mijn hoofd en me daarna weer te richten op de feiten kom ik een stuk verder. ACT training, een soort mindfullness maar dan met actie eraan geplakt. Ik heb er in ieder geval veel aan gehad.

Een mooie woensdag allen!

Mogguh allen!

Waar tom. Als t jou niet helpt Is t niet zinvol.

Voor mij Was het zeker behulpzaam.

Omdat je je eigen aandeel kan veranderen. Dat van een ander niet. Dat van iets anders niet.

Maar daarvoor Is wel de scheiding tussen schuld en aandeel nodig.

Ik hoef me niet te schamen voor mijn tekortkomingen.

Niemand met een gebroken been schaamt zich dat ie niet mee kan doen aan de halve marathon. Waarom wel je schamen als diezelfde tekortkoming karakter of vaardigheid is? Het verlamt hooguit.

Als ik onrustig of impulsief ben (om maar even een paar te noemen), dan heb ik daarmee te leven. En dat heeft gevolgen. Voor mij, misschien ook voor de mensen om me heen. Acceptatie daarvAn maakt dat ik een uitgangspunt heb.

Ach, laat ik er ook eens gezellig bij komen staan...

Dagpact;

Momentum

Kyon

Lars

Nadia

Quinn

jowan

Rapilos

Lisette

Asterix

Ja Lars

Ik lees vrijwel (!) niet meer en schrijf slechts zelden.

Voor mij begon het forumgebruik op eenzelfde manier negatieve effecten te hebben als bijvoorbeeld alcohol.

Kenmerkend: ik wilde het niet, maar deed het toch (lezen, schrijven, reageren, me opwinden, kijken kijken kijken...)....

Dan mot je wat hè?

Mooi je te zien nu. Je gaat goed hè?

Omdat ik op die manier lage lasten (dus meer vrijheid om keuzes te maken) combineer met veel buiten kunnen zijn en niet opgesloten voelen.

Je laat iets los om er iets anders voor terug te krijgen. Of zo.

(Realiseer me goed dat die keus voor mij nu makkelijk Is omdat ik geen verantwoordelijkheden bijvoorbeeld voor kinderen heb, en werk heb waarbij dat kan. En ook dat het niet definitief Is. Bevalt t niet dan kan t altijd nog anders)

Jep.

Wil nooit meer terug naar iemand zijn die ik niet ben.

Wil ook nooit meer slachtoffer worden van mijn eigen instabiliteit.

Hear hear..."nooit"

Veel rust dus. Veel beperkingen. Goed luisteren naar mijn lijf en me niet laten overprikkelen door wat anderen zeggen of vinden wat ik zou moeten doen of kunnen.

Ik kan gewoon niet zoveel aan. En zolang ik daar rekening mee houd kan ik meer dan voldoende.

Klinkt vaag. Sorry.

Klinkt als een HSP'er.

Dat is voor mij irrelevant zolang ik weet wat de kenmerken zijn waar ik last van heb asterix en daar (zelf of met hulp) iets mee kan.

Het zijn de kenmerken waar ik iets mee moet. Het label verwijst me hooguit naar de juiste hulpverlening.

Maar ik geloof daar (zelf) niet meer in. De manier waarop de hulpverlening de laatste 40 jaar karaktereigenschappen (en tekortkomingen daarvan) in aandoeningen categoriseert doet mijns inziens geen recht aan de variaties die mensen gewoon zijn. Met al hun tekortkomingen.

Het hospitaliseert, categoriseert....in plaats van leren leven met ....

Maar dat is mijn mening en mijn situatie. Ik vermoed dat vele anderen er wel baat bij hebben. Of denken te hebben.

Zo, en weer terug van yoga

Wat is dat toch altijd heerlijk.

Ook lesje in loslaten gehad

En wat ik ook zo'n mooie uitspraak vind;

Jij bent niet je gedachten.

Het zijn maar gedachten !

Daar kan ik echt veel mee, zeker als ik in de piekermodes schiet.

Lars,

Ik kan geen mooie bloemetjes plakken, wel kleine roosjes;

Van harte met je 5 maanden droog.

Vind het kei goed van je.

Ook al vind je het vaak nog heel moeilijk; Je doet het toch maar.

Daarom ;           (voor elke maand ëën )

Sterker nog Jopie, HSP wordt door de hulpverleners niet erkend, maar ik herken de eigenschappen.

Is niks anders dan een hooggevoelig persoon, hoor, niets stigmatiserend, wel vervelend en benodigt aanpassing in deze maatschappij.

Zo, net terug van een uurtje wandelen. Lekker.

Leuk je teksten te lezen, Joop. Ieder is toch maar weer op zijn eigen manier bezig. Mooi dat je je werk vanuit die camper kan doen. Interessante keuze.

Vrije middag begonnen .. surprises verven straks, eerst loempiaatjes halen!

Laaaaaaarske wa lees ik nou?!! 5 maanden droog!!!

Whoeeehoeeee!!!

Ik kan geen emo's via de foon plaatsen maarin gedachten zijn ze er wel.

Goed bezig!!

Je billen? Niets mis mee...

Niet zo flauw doen, je kunt toch gewoon de ANWB er heen sturen.

Kan ze die zelf niet bellen dan?

Goeiemiddag,

een lekkere vrije dag vandaag op yoga na

maar dat hoort ook bij vrij voelen.

fijne dag!

Goedemorgen, middag! Wat een mooie teksten hier, helpend. Dank!

Eindelijk weer wat beter op gestaan en zelfs kunnen wandelen met de hond zonder uitgeput te raken. Nu vandaag verstandig ermee omgaan zonder vol gas te gaan.

Dagpact;

Momentum

Kyon

Lars

Nadia

Quinn

jowan

Rapilos

Lisette

Asterix

Bor

Spirit

Sita

helaas gelooft jongste nu ook niet meer

Voor de derde keer vroeg ze me net of ik nu even echt eerlijk antwoord wilde geven...of sinterklaas nou wel bestaat? Volgens meisje op school niet.

Tja, ik kon het nu niet meer afwimpelen en heb haar dus deelgenoot gemaakt van een leuk groot geheim voor kleine kinderen   
Ze voelt zich groot nu, hartstikke leuk! Ze zei nog dat papa dus eigenijk soort Pietje Puk was. 
Ik zei dat ik dan Pietje Paniek wel ben, maar dat kon niet...die is dit jaar in Spanje gebleven vertelde ze.

Op mijn vraag 'oh? waar is die dan nu?'  kwam ze met: "die is gewoon daar in het kasteel geble..... oh:( dat bestaat dus zeker ook niet? " 

Zucht. 

Agossie,weer een stapje verder naar groter groeien.

ja, eigenlijk ook wel echt hartstikke leuk om het grote in haar te zien nu !

Dat is voor mij irrelevant zolang ik weet wat de kenmerken zijn waar ik last van heb asterix en daar (zelf of met hulp) iets mee kan.

Het zijn de kenmerken waar ik iets mee moet. Het label verwijst me hooguit naar de juiste hulpverlening.

Maar ik geloof daar (zelf) niet meer in. De manier waarop de hulpverlening de laatste 40 jaar karaktereigenschappen (en tekortkomingen daarvan) in aandoeningen categoriseert doet mijns inziens geen recht aan de variaties die mensen gewoon zijn. Met al hun tekortkomingen.

Het hospitaliseert, categoriseert....in plaats van leren leven met ....

Maar dat is mijn mening en mijn situatie. Ik vermoed dat vele anderen er wel baat bij hebben. Of denken te hebben.

Dat vind ik zo mooi gezegd, en ben ik het helemaal mee eens.

Kleine kanttekening: etiket kan wel helpen ivm medicatie, die voor sommigen nu eenmaal nodig is.

Goedemorgen, middag! Wat een mooie teksten hier, helpend. Dank!

Eindelijk weer wat beter op gestaan en zelfs kunnen wandelen met de hond zonder uitgeput te raken. Nu vandaag verstandig ermee omgaan zonder vol gas te gaan.

Dagpact;

Momentum

Kyon

Lars

Nadia

Quinn

jowan

Rapilos

Lisette

Asterix

Bor

Spirit

Sita