niet vloeken hier Penny

anderen kunnen aanleiding zijn GD
en oorzaken zitten meestal in onszelf
maar hoe dan ook, jouw gedachtes zijn niet wat je bent
je bent, zoals ik je hier ken, juist iemand die zelf zoekt,
werkt en oogst.

4 uur geleden zei GewoonDoen:

Ik ben de schuldige dus ik moet het oplossen.

Je bent deel van een groter geheel. Het besef daarvan is overgave. Aan het leven, de mensheid, de natuur, het wonder ervan. Je daarmee verbonden voelen en niet in je eentje aanmodderen. Dat is het idee.

Ik heb het vandaag ook gekeken. Knappe laagdrempelige docu, leuk om zo een inkijkje te krijgen.

Enige wat voor mij niet goed voelt is zo’n groepshug. Groepsgevoel dat bij deelname ontstaat is heel belangrijk en waardevol, maar dat laatste voelt erg opgelegd. Die spreuk kan vast ook gewoon in de kring

Dan lees je me 'verkeerd'.
Ik bedoel: als passagier van je leven neem je het leven zoals het voorbij komt, inclusief alle ups en downs. Als bestuurder van je leven
probeer je uit alle macht de weg, de omstandigheden, naar jouw hand te zetten.
Ik ben ook mijn eigen baas, d.w.z. ik ben verantwoordelijk voor de effecten die mijn handelen teweeg brengt. Als ik ga drinken omdat ik
niet wil voelen wat het leven me 'aandoet' dan ben ik zelf verantwoordelijk voor alle gevolgen die dit drinken heeft. Ik ben ook zelf verantwoordelijk
voor mijn keuze om wel of niet te drinken. Maar ik ben veelal niet verantwoordelijk voor de situaties waarin ik terecht kom of kan komen waar
ik de keuze van wel of niet drinken zou kunnen maken. De wetten van de natuur(kunde) gaan mijn vermogen om te sturen vaak ver te boven.

Tis net als op de weg, je bent bestuurder maar je hebt de andere weggebruikers en omstandigheden niet in de hand. Toch moet je je er zo goed mogelijk doorheen zien te sturen.

Of zo  

Ik zou zeggen dat m'n partner een lintje verdient omdat ze me los liet. Het huis uit. Zoek het zelf maar uit. Dát heeft me wakker geschud
en zelf hulp laten zoeken. Ze liet me los en ging met háár herstel aan de gang. We waren beiden in de ban van mijn verslaving maar zijn er
ieder op onze eigen manier uit gekomen. Pas toen konden we weer samen verder. Niet de een op sleeptouw bij de ander maar naast elkaar.