1 uur geleden zei Sandro:

Ik val maar een beetje half in de 'discussie' en even los van wel/geen oplossing; voor mijn functie heb ik een bepaalde alertheid en wantrouwendheid nodig.

Wanneer ben je dan alert en wantrouwend? Wanneer je bezopen bent? Of wanneer je een kater hebt? Beide lijken me onwaarschijnlijk. 

3 minuten geleden zei Etty:

Omdat je minder hoeft te compenseren of zo? 

Ja dat komt er zeker bij kijken inderdaad. Ik deed aan overcompensatie en nu niet meer.

22 minuten geleden zei bumperjim:

Wanneer ben je dan alert en wantrouwend? Wanneer je bezopen bent? Of wanneer je een kater hebt? Beide lijken me onwaarschijnlijk. 

Dan geloof je het toch lekker niet 

Ik ga het niet precies uitleggen, omdat het dan voor sommigen lijkt alsof ik drank verheerlijk en dat is mijn bedoeling helemaal niet.

Ik ben nu natuurlijk een betere werknemer dan toen. Ik prioriteer wel anders en weiger mee te doen aan dingen waar ik het belang niet van zie. Toen ik dronk deed ik veel vaker mee aan dingen waar ik het nut niet van zag, als vorm van overcompensatie. Klinkt dat logisch?

Interessante discussie wel. Het op je af laten komen werkt soms heel goed. Sommige zaken lossen zich vanzelf op. Ik denk dat je collega's er aan moeten wennen dat je niet meer overal bovenop springt. Of dat ze misschien zelf ook wat beter hun best moeten doen nu? 

Ik zou het even laten betijen, of als het nodig is gaan vragen waar nu concreet de problemen zijn die nog opgelost moeten worden en kijken wat jouw taak daarbij is.

1 uur geleden zei Sandro:

Dan geloof je het toch lekker niet 

Ik ga het niet precies uitleggen, omdat het dan voor sommigen lijkt alsof ik drank verheerlijk en dat is mijn bedoeling helemaal niet.

Ik ben nu natuurlijk een betere werknemer dan toen. Ik prioriteer wel anders en weiger mee te doen aan dingen waar ik het belang niet van zie. Toen ik dronk deed ik veel vaker mee aan dingen waar ik het nut niet van zag, als vorm van overcompensatie. Klinkt dat logisch?

Nou ik geloof het wel maar ik snap het niet  

Ik ben zelf door een burnout gegaan sinds ik gestopt ben en het was denk ik in zoverre de "schuld van het stoppen" dat ik sinds het stoppen nog niet op een fatsoenlijke manier met de werkstress had leren omgaan. Tegenwoordig al beter en sta ik er idd ook makkelijker in, laat het maar gebeuren wat ik niet kan veranderen, hoewel als je ziet hoe de business door de covid naar de kloten gaat is dat soms moeilijk, het laten gebeuren.

Mosschien klopt het een beetje met wat jij bedoelt of misschien wel niet  

1 uur geleden zei bumperjim:

Nou ik geloof het wel maar ik snap het niet  

Ik ben zelf door een burnout gegaan sinds ik gestopt ben en het was denk ik in zoverre de "schuld van het stoppen" dat ik sinds het stoppen nog niet op een fatsoenlijke manier met de werkstress had leren omgaan. Tegenwoordig al beter en sta ik er idd ook makkelijker in, laat het maar gebeuren wat ik niet kan veranderen, hoewel als je ziet hoe de business door de covid naar de kloten gaat is dat soms moeilijk, het laten gebeuren.

Mosschien klopt het een beetje met wat jij bedoelt of misschien wel niet  

 

Ik kan ook niet op een normale manier met werkstress omgaan. Die werkstress was er een tijdje lang gelukkig niet. Nu komt de stress dus in de vorm van 'kritiek' en je ziet wat er gebeurt. Kan er meteen niet mee omgaan. 

4 minuten geleden zei Sandro:

Kan er meteen niet mee omgaan. 

niet meteen kun je ook denken

maar valt misschien wel te leren, als je dat wilt?

3 minuten geleden zei Sandro:

Ik kan ook niet op een normale manier met werkstress omgaan. Die werkstress was er een tijdje lang gelukkig niet. Nu komt de stress dus in de vorm van 'kritiek' en je ziet wat er gebeurt. Kan er meteen niet mee omgaan. 

Kan ik ook niet, kritiek dan raak ik upset.

Maar het is te leren. Kritiek van mijn vrouw kan ik inmiddels heel goed hebben zonder een passief-agressief drama te maken. Interessant genoeg kan zij het nu ook beter hebben, no drama werkt beide kanten uit.

Op het werk is t nog allemaal wat minder geevolueerd. 

Wat Fruitvlieg zegt 

het is een excuus 

alcohol is nooit het antwoord maar je vergeet de vraag er wel door 

en ja het is ook heel moeilijk .. het doorbreken dat je alcohol niet (meer) als antwoord / oplossing gaat zien 

Dan kan ik mij daarbij aansluiten helaas. Het hoe en wat wil ik hier niet beschrijven. Schaam mij teveel ervoor.

Het heeft met alcohol en werk te maken en de (eventuele) consequenties daarvan. Nu weer paar dagen droog maar morgen een heel moeilijk gesprek op mijn werk(billen bloot, gedwongen en terecht)

Kan en ga er ook niemand/situatie de schuld van geven, heb het zelf gedaan. Wil het daarbij even laten. Telefoon uit en slapen tot morgen. Wel zo eerlijk om het hier deels te melden, vaag vanwege privacy.

Sterkte voor een ieder die het moeilijk heeft en bemoedigend dat er ook velen wel heel goed bezig zijn. 

50 minuten geleden zei Sandro:

Ik kan ook niet op een normale manier met werkstress omgaan. Die werkstress was er een tijdje lang gelukkig niet. Nu komt de stress dus in de vorm van 'kritiek' en je ziet wat er gebeurt. Kan er meteen niet mee omgaan. 

Herkenbaar @Sandro werkgerelateerde zaken waren mijn nummer 1 om mijn drankgebruik stevig te stimuleren. Onrealistische targets, dominante collega’s, het idee dat ik elk moment “door de mand” kon vallen omdat ik mijzelf wijs had gemaakt dat ik eigenlijk te licht was voor mijn functie. Kortom, wat had ik het zwaar en moeilijk en daarom had ik de drank nodig, anders was het voor mij niet vol te houden. Als mijn werk wat fijner was dan hoefde ik ook niet zoveel te drinken was mijn rotsvaste overtuiging.

Er was voor mij een ontslag en een kliniek nodig om mij in te laten zien dat niet het drama mij liet drinken maar het drinken mij het drama gaf. Het drama wat ik zelf creëerde, misschien wel koesterde om een excuus te hebben voor. Verandering zou nooit gaan plaatsvinden als ik zelf niet zou veranderen dat is er in die kliniek wel ingeramd.
Op dit moment heb ik een baan met meer verantwoording en “lastige” collega’s dan ooit tevoren en ik ervaar lang niet meer de drama van toen. Hoe dan? Moet toch iets met dat zuipen te maken hebben gehad. Ik keek er toen blijkbaar heel anders tegenaan.

Weet niet zo goed of je hier iets mee kan. Misschien deel ik het ook wel gewoon voor mezelf.

Wat  @Fruitvlieg2019 zegt, de manier hoe je ermee omgaat is een signaal, ik heb er hulp bij gezocht, ik zag het toen ook niet.

20 minuten geleden zei takeiteasy:

Ben er weer. Heb wat mindere dagen gehad en ook gedronken. Weinig gegeten gisteren en eergisteren. Nu weer langzaam opknappen. Vandaag geen drank en er maar weer voor gaan. Voel me de grootste looser ever. 

 

Ga misschien even achter de piano zitten, dat kun je toch? Een paar klanken met verdrietig te zijn. Dan een paar dagen herstellen zoals iedereen. Geen loser meer zijn. Liefs.

1 uur geleden zei knakker:

Gaat het bij jou een beetje nu @Descartes33?

Jawel. Ik zit een beetje te slempen en veel te slapen. In elk geval geen gedestilleerd gehaald, dat is goed. Beetje moe van de wijn, beetje moe van het praten tegen mijn vrouw. Moe van mezelf. Ik verlang een beetje naar de punt achter dit alles. 

Truste Bor, slaap lekker

10 uur geleden zei Sandro:

Inderdaad. Mijn omgeving is het daar niet altijd mee eens alleen. Dan is het dus de vraag of die omgeving nog wel bij me past. Een wezenlijke vraag, die elke alcoholist die een tijdje gestopt is zich weleens zal stellen, denk ik zo.

Klopt denk ik @Sandro. Maar we veranderen sowieso. Die verandering durven toelaten vond ik bevrijdend. Er kwamen rust er nieuwe omgevingen voor terug.

9 uur geleden zei Sandro:

Dan geloof je het toch lekker niet 

Ik ga het niet precies uitleggen, omdat het dan voor sommigen lijkt alsof ik drank verheerlijk en dat is mijn bedoeling helemaal niet.

Ik ben nu natuurlijk een betere werknemer dan toen. Ik prioriteer wel anders en weiger mee te doen aan dingen waar ik het belang niet van zie. Toen ik dronk deed ik veel vaker mee aan dingen waar ik het nut niet van zag, als vorm van overcompensatie. Klinkt dat logisch?

Heel erg logisch en herkenbaar. Bovendien hoef ik niet steeds meer als eerste. Fijn!

Ik werd wakker en kon geen beter idee vinden dan om er een open te trekken. En even terug te lezen hier. 
@Smaragd Je geeft me een beetje pijn, het zou allemaal niet zo moeten zijn. Volgens mij ben jij een geweldig iemand in de wereld gesmeten die niet zo geweldig is. En volgens mij ben je er ook een die er uit kan komen. God geeft maar zoveel als iemand kan dragen las ik ooit. Als je veel kunt dragen krijg je dat ook. Eindstand heb je iets bijgedragen. Heel veel liefs voor jou, en een beetje rust gewenst.

@Cleo66 jij bent voor mij al vanaf moment 1 op het forum zo’n wijze troost. Ik zou willen dat ik zo’n moeder had. En dat bedoel ik niets ten nadele van mijn eigen moeder. Die kan er iets aan doen, 2e generatie holocaustslachtoffer en bang voor alles. Het verleden draagt de toekomst. 

Mja post ik dit nou wel of niet. Ik denk het wel, dit draadje is morgen toch weer vergeten. Het was een moeilijke dag, laten we dat maar onthouden, en vergeten, en een beetje geloven in de hemel. En @Jopie’s wijsheid in gedachten houden.

Ik weet dat ik niets weet. Die komt van Socrates, wist je dat @Jopie? Vind het ook een hele mooie.

@Descartes33

3 minuten geleden zei Pinkman:

Deze kan ook zo mee de geschiedenisboeken in

 

Ja, tijd voor een espressomachine of zo