4 uur geleden zei Donder:

Zeker met een flinke wind mee ?!!! 

Ja natuurlijk! Met een ronkende kat op schoot die het leuk vindt die extra massage had ik vast nog wat kunnen doen als mijn benen niet aan het verzuren waren

Op dit moment voel ik me kut!  En het hele leven ook! 

Ons mam is nu bijna  jaar dood en ik ben trots dat ik haar dochter heb mogen zijn en ook dankbaar want ze ging echt heel mooi dood.

Mensen staan er niet meer bij stil hoeveel zorg en werk het was voor ons mam en mij en soms echt niet fraai.

Mensen zien alleen maar de vrolijkheid en humor die ons mam en ik erover maakte.

Maar nu verwachten sommige mensen wel dat ik nu alles van doodgaan weet en hen ook kan helpen. 

Dat hele groeien er naartoe, samen, samen er naartoe werken en samen blij zijn dat het gelukt is, Samen afscheid nemen en uiteindelijk je moeder liefdevol loslaten. Bestaat niet, omdat het tussen ons zo natuurlijk ging en nu denkt iedereen dat te kunnen via mij. 

Voor mij, ik doe het voor als vanzelfsprekend maar ik moest ook wel even slikken toen mijn moeder me vroeg Spud wil je me helpen om dood te gaan net zoals ....

Zoals puntje kon ik dat niet, want dat was aan haar lot overlaten, als ze dan dood wilde zou ik nog even alle verloren jaren met haar in willen halen. Dus ze moest van mij een euthanasieverklaring opstellen mijn vrijbriefje om het lichaam van mijn moeder ook nog te kunnen volgen als ze dood was. 

Bij anderen was ik steun geweest in het falen van hun zelfmoord pogingen en had wel ontdekt hoeveel twijfel en angst het met zich meebrengt, ik gun dat niemand die op het punt staat om een eind aan zijn leven te maken.

Mijn moeder deed dat legaal, veel geoefend enzo maar ze kwam erdoorheen. Terwijl ze eigenlijk nog lichamelijk goed functioneerde en geestelijk ook nog redelijk goed was mocht ze toch al dood voordat alle narigheid zou beginnen.

En heeft met haar dood wel een indruk achtergelaten op de verplegers die een  infuus moesten aanleggen en de dokter uiteindelijk die de euthanasie moest uitvoeren. En bij mij. 

Ons mam was tegen iedereen vrolijk en spontaan gewoon haar zelf, zodoende dat de broerders die dat infuus moesten plaatsen wel even belde of ze op het juiste adres waren geweest. Normaal bij een euthanasie tref je iemand aan die in bed ligt en dood wil omdat deze overal pijn heeft. En toen troffen ze een levendige vrouw aan in haar pyama die blij was met alles.

Ons mam was ook bij het slaapmiddel al weg, zo gaf ze eraan toe. De rest van de spuiten geven was noodzakelijk voor de procedure. Maar niet nodig.

Voor mij was het mooi en de laatste verzorging ook. 

Ze wilde niet opgebaard worden maar wel in een lijkwade ik vertrouwde de uitvaartmaatschappij niet qua dichtnaaien van iemand. Dus ik heb gezegd ik wil de verzorging van ons mam doen. Dat er gaten dichtgestopt moesten worden wist ik en had me erop voorbereidt al is het gruwelijk om te zien. Vooral die prop die je in iemands keel moet stoppen.

En toch had ik het allemaal niet willen missen. 

Maar dan altijd aangesproken te worden jij hebt je mama helpen doodgaan en kan jij ons helpen? Vind ik wel lastig. 

Want ik begin net te wennen om zonder moeder te leven. De euforie is weg en nu ze uitgestrooid in mijn tuin helemaal.

Nu voel ik het harde, niks meer kunnen bespreken en als ik het over ons mam wil hebben gaat het alleen maar over hoe stoer ze was. 

Ons mam was niet stoer, vond het erg genoeg om dood te kunnen dat ze dan haar kinderen in de stekk zou laten, maar de dementie zei haar ook dan laat ik mijn kinderen ook in de steek. Door mij deelgenoot te maken van haar wens en me te vragen of ik het kon? Gaf mijn moeder mij de kans om op mijn manier mijn moeder los te kunnen laten.

Ik vind het dan ook best vervelend dat ik soms voor specialist aangezien wordt in dode mensen.  Ja ik heb er veel ervaring mee maar wil nog niet zeggen dat je het gewoon raakt endus ingeroepen kan worden.

Ik begrijp je Spud....

19 uur geleden zei Bob:

Kijktip

Vanavond 23.05 - 0.10 NPO3 Louis Theroux: Alcoholism

 

Heb gekeken Bob...zo confronterend..dank voor de tip