Vanmiddag met een vriendin naar museum. Daarna even wat drinken. Had eigenlijk in m'n hoofd dat we allebei een koffie zouden nemen, maar zij wilde een glas wijn. (Zij drinkt sowieso best veel en zit in een moeilijke periode) Ik nam er toen ook een, eigenlijk meer om mee te doen zodat ze niet alleen dronk. Toen namen we er nog 1 en nog 1. En toen ging het museumcafé dicht. Ondertussen met iemand in gesprek geraakt die ook een paar glazen op had, zoals dat gaat... Vriendin wilde nog met naar ander café.  Kwam gelukkig bij mijn positieven, besefte dat dit de verkeerde kant op ging. Dit wil ik niet meer.. Vond het moeilijk om haar teleur te stellen (zij wilde graag nog op stap) naar huis gegaan,  eten gemaakt, ontnuchterd.. gelukkig  'maar' bij 3 glazen gehouden. Maar voelt niet goed, want was dit niet van plan...Zo makkelijk gaat het dus, weer even een eye-opener.  Moet er niet aan denken dat ik dat vierde glas had genomen... Voorlopig even helemaal niks.

Slaap lekker

@Reacher

43 minuten geleden zei Rosee:

Vanmiddag met een vriendin naar museum. Daarna even wat drinken. Had eigenlijk in m'n hoofd dat we allebei een koffie zouden nemen, maar zij wilde een glas wijn. (Zij drinkt sowieso best veel en zit in een moeilijke periode) Ik nam er toen ook een, eigenlijk meer om mee te doen zodat ze niet alleen dronk. Toen namen we er nog 1 en nog 1. En toen ging het museumcafé dicht. Ondertussen met iemand in gesprek geraakt die ook een paar glazen op had, zoals dat gaat... Vriendin wilde nog met naar ander café.  Kwam gelukkig bij mijn positieven, besefte dat dit de verkeerde kant op ging. Dit wil ik niet meer.. Vond het moeilijk om haar teleur te stellen (zij wilde graag nog op stap) naar huis gegaan,  eten gemaakt, ontnuchterd.. gelukkig  'maar' bij 3 glazen gehouden. Maar voelt niet goed, want was dit niet van plan...Zo makkelijk gaat het dus, weer even een eye-opener.  Moet er niet aan denken dat ik dat vierde glas had genomen... Voorlopig even helemaal niks.

Balen als het "uit de hand loopt", maakt niet uit of het er maar 3 waren, je was het niet van plan.

En ja, er is iets met dat "alleen drinken", het is not done om iemand alleen te laten drinken, gek eigenlijk alsof dat dan weer een straf is. 

Rosee, zo logisch,  een excuus om dat stemmetje gelijk te geven "het is zo ongezellig voor haar".....

Maar tijdig gestopt!

Geen drankgelag zeg maar. 

Hier weer een droge parel aan de ketting geregen. Nu naar bed, morgen weer werken. Werk bij vrijwilligersorganisatie, ook op zaterdag open. Gelukkig pas om 10 uur ipv 9 uur. 

Slaap wel!

Dat ‘zodat ze niet alleen dronk’ snap ik ook niet zo goed Rosie, en ik heb eigenlijk ook nooit ergens gemerkt dat zoiets not done zou zijn. Mijn vrienden maakt het althans geen reet uit of ik thee of bier drink als zij alcohol gebruiken. Ja, behalve natuurlijk als iemand van plan is kneiterdronken te worden, dat vond ik ook altijd minder gezellig om alleen te doen.

Ik heb al eens gezegd dat ik sinds kort, volstrekt hypothetisch en omgeven door bezwaren in elk geval wel eens de gedachte toelaat of ik zelf in de toekomst misschien ooit nog weer eens zou kunnen drinken. Mocht ik dat doen dan zou ik mij denk ik geen kopzorg maken als ik dan incidenteel eens een keer een paar glazen meer zou drinken dan gedacht of gepland. Ja, het moet niet structureel weer uit de hand gaan lopen uiteraard. Maar als ik moet kiezen tussen helemaal niks drinken of tijdens het drinken alsmaar bezig te moeten zijn met zulke interne overwegingen dan blijf ik liever gewoon tot in lengte van dagen thee drinken. Dat blijft elke keer wel mijn slotsom.

10 uur geleden zei Rosee:

Vanmiddag met een vriendin naar museum. Daarna even wat drinken. Had eigenlijk in m'n hoofd dat we allebei een koffie zouden nemen, maar zij wilde een glas wijn. (Zij drinkt sowieso best veel en zit in een moeilijke periode) Ik nam er toen ook een, eigenlijk meer om mee te doen zodat ze niet alleen dronk. Toen namen we er nog 1 en nog 1. En toen ging het museumcafé dicht. Ondertussen met iemand in gesprek geraakt die ook een paar glazen op had, zoals dat gaat... Vriendin wilde nog met naar ander café.  Kwam gelukkig bij mijn positieven, besefte dat dit de verkeerde kant op ging. Dit wil ik niet meer.. Vond het moeilijk om haar teleur te stellen (zij wilde graag nog op stap) naar huis gegaan,  eten gemaakt, ontnuchterd.. gelukkig  'maar' bij 3 glazen gehouden. Maar voelt niet goed, want was dit niet van plan...Zo makkelijk gaat het dus, weer even een eye-opener.  Moet er niet aan denken dat ik dat vierde glas had genomen... Voorlopig even helemaal niks.

Denk je dat het een excuus was van jou om te kunnen drinken? 

Ik weet dat het bij mij zo is: ik verloochen mezelf liever dan dat ik iemand teleur moet stellen in de vriendschap of relatie. De situatie die jij schetst zou voor mij ook een lastige zijn om me aan de afspraken te houden die ik met mezelf gemaakt heb. 

Dat zou dan niet zo veel met alcohol te maken hebben, of een smoes nodig hebben. Eerder met mijn angst voor iets. 

9 uur geleden zei Oskar:

Ik heb al eens gezegd dat ik sinds kort, volstrekt hypothetisch en omgeven door bezwaren in elk geval wel eens de gedachte toelaat of ik zelf in de toekomst misschien ooit nog weer eens zou kunnen drinken. 

Waarom laat je die nu toe denk je? Is er iets veranderd? 

Mijn eigen ervaring met 'weer beginnen omdat het een goed idee is gaan lijken' is dat er achteraf gezien altijd een soort timing was.  Een toenemende onverschilligheid, somberheid.  Subtiel. Gewenning aan de dankbaarheid dat ik niet drink waardoor het niet meer zoveel voorstelt. Het jaargetijde.  Oid. 

@Ettyhad niet het idee dat het een excuus was om te kunnen drinken. Ben bang dat ik meer een pleaser ben dan ik wil. Klinkt idioot,  maar ik zag de teleurstelling bij haar toen ik zei dat ik een cappuccino ging nemen. Toen zij vervolgens een glas wijn bestelde, zei ik ineens: 'ach, doe mij eigenlijk toch ook maar een glas wijn ' . En daarna liet ik me makkelijk verleiden tot de 2e en 3e. Ook omdat we elkaar lang niet hadden gezien en een goed gesprek hadden, en ik de verbinding wilde vasthouden. En wat ook meespeelt: Ik bedenk altijd van te voren of ik bij een gelegenheid ga drinken of niet en ook hoeveel. Nu had ik er niet op gerekend dat er überhaupt zou worden gedronken. Daar moet ik dus voor oppassen.  Maar voorlopig dus terug naar de nul.

@genoeglees net je reactie. Een  fles bijhalen zou ik vroeger ook hebben gedaan, dat doe ik inmiddels niet meer. Maar ik wil voorkomen dat t toch weer zover komt.

7 minuten geleden zei Rosee:

Ben bang dat ik meer een pleaser ben dan ik wil. Klinkt idioot,  maar ik zag de teleurstelling bij haar toen ik zei dat ik een cappuccino ging nemen. Toen zij vervolgens een glas wijn bestelde, zei ik ineens: 'ach, doe mij eigenlijk toch ook maar een glas wijn ' .

Ja dat. Zo herkenbaar:)

13 uur geleden zei Rosee:

Vanmiddag met een vriendin naar museum. Daarna even wat drinken. Had eigenlijk in m'n hoofd dat we allebei een koffie zouden nemen, maar zij wilde een glas wijn. (Zij drinkt sowieso best veel en zit in een moeilijke periode) Ik nam er toen ook een, eigenlijk meer om mee te doen zodat ze niet alleen dronk. Toen namen we er nog 1 en nog 1. En toen ging het museumcafé dicht. Ondertussen met iemand in gesprek geraakt die ook een paar glazen op had, zoals dat gaat... Vriendin wilde nog met naar ander café.  Kwam gelukkig bij mijn positieven, besefte dat dit de verkeerde kant op ging. Dit wil ik niet meer.. Vond het moeilijk om haar teleur te stellen (zij wilde graag nog op stap) naar huis gegaan,  eten gemaakt, ontnuchterd.. gelukkig  'maar' bij 3 glazen gehouden. Maar voelt niet goed, want was dit niet van plan...Zo makkelijk gaat het dus, weer even een eye-opener.  Moet er niet aan denken dat ik dat vierde glas had genomen... Voorlopig even helemaal niks.

Fantastisch dat je het bij drie glazen hebt kunnen houden! De meeste mensen hier zouden dan zoiets gehad hebben van f*ck it all, ik ga me vanavond helemaal klem zuipen.  We zitten hier niet omdat we zo goed zijn om ons aan een plan te houden, wel omdat we willen leren een plan te maken en ons daar aan te houden. Helemaal prima als je je niet goed voelt als het een keer niet helemaal zo ging als je je vantevoren voorgenomen hebt maar ook absoluut niet erg. Vandaag weer een nieuwe dag, het zonnetje schijnt, geniet van jezelf en de mensen om je heen.

Mijn partner zei jaren geleden, toen ik heel blij was dat ik niet meer dronk, dat hij het zó jammer vond dat we niet meer zus en zo konden. Dat hij dat zo zou gaan missen. Hij dronk toen nog wel. 

Ik weet nog dat ik me enorm verscheurd voelde.  Waarom kon ik nou niet gewoon...  

Als de ander het maar fijn heeft.  Misschien ook sterker iets wat bij vrouwen leeft. Dat pleasegedrag. 

2 minuten geleden zei Etty:

Mijn partner zei jaren geleden, toen ik heel blij was dat ik niet meer dronk, dat hij het zó jammer vond dat we niet meer zus en zo konden. Dat hij dat zo zou gaan missen. Hij dronk toen nog wel. 

Ik weet nog dat ik me enorm verscheurd voelde.  Waarom kon ik nou niet gewoon...  

Als de ander het maar fijn heeft.  Misschien ook sterker iets wat bij vrouwen leeft. Dat pleasegedrag. 

 

 

Jammer dat partners en vrienden niet altijd achter je keuze staan, vaak is het ook onbekendheid met het fenomeen verslaving en hoe erg het verlangen naar een bepaald middel in het diepst van je wezen verankerd kan liggen, dat je tevredenheid, geluk, waardering, zelfbeeld niet meer uit je relatie met anderen haalt dat je dat kunt, of moet,  afkopen met een glaasje wijn.

21 minuten geleden zei Etty:

Mijn partner zei jaren geleden, toen ik heel blij was dat ik niet meer dronk, dat hij het zó jammer vond dat we niet meer zus en zo konden. Dat hij dat zo zou gaan missen. Hij dronk toen nog wel. 

Ik weet nog dat ik me enorm verscheurd voelde.  Waarom kon ik nou niet gewoon...  

Als de ander het maar fijn heeft.  Misschien ook sterker iets wat bij vrouwen leeft. Dat pleasegedrag. 

 

 

Zo herkenbaar. 

3 uur geleden zei Etty:

Waarom laat je die nu toe denk je? Is er iets veranderd? 

Mijn eigen ervaring met 'weer beginnen omdat het een goed idee is gaan lijken' is dat er achteraf gezien altijd een soort timing was.  Een toenemende onverschilligheid, somberheid.  Subtiel. Gewenning aan de dankbaarheid dat ik niet drink waardoor het niet meer zoveel voorstelt. Het jaargetijde.  Oid. 

Ja, er is best veel veranderd. Om te beginnen is de gewoonte om het steevast op een zuipen te zetten na drie jaar wel aardig uit het systeem geraakt. Mijn leven is nu heel aangenaam op orde, en er zijn geen onderhuidse frustraties meer. Alles is goed, zogezegd. En precies daarom is weer gaan drinken ook helemaal niet nodig en zelfs lichtzinnig te noemen. Het is ook geen sterke behoefte. Eerder een soort nieuwsgierigheid hoe het mij zou afgaan. Maar nogmaals: bepaald geen plannen in die richting op korte termijn. Als ik het er weer eens op zou willen wagen heb ik mijzelf verplicht een minimale overwegingstijd van een half jaar in acht te nemen. En buiten dat heb ik mijn vrouw een vetorecht gegeven inzake zulke beslissingen. 'Er is voorhands dus nog geen enkele reden om werkelijk ongerust te zijn'