Liesje,

Goed zo:heart:

Als Wijfie weg zou zijn zou ze het toch wel laten weten?

Goeiemiddag.

Kan me voorstellen dat je je niet fijn voelt na zo'n gesprek Rapi.

Niet verkeerd om je zelf af te vragen wat je nu echt zelf wilt, en wat voor mogelijkheden er zijn. Los van wat zij van je vinden. Maar dat is lastig he.

Als je jezelf de goeie vragen stelt komt het antwoord inderdaad vaak vanzelf.

Nou ik heb de verwarming ook aan hoor. En een vest.

De komende tijd hoor ik of mijn baan blijft bestaan. Het zijn rare tijden.

Misschien loopt het los. En dan waardeer je weer meer wat je hebt.

We zullen zien.

Jane, gefeliciteerd met je dochter!

Kate,

Ja, dat is heel moeilijk.

Weet ook niet zeker wat ik nu wil

Of eigenlijk, ook wel nu.

Ik wacht het voorlopig gewoon nog even af.Ik geef mezelf toch ook nog maar even de kans om goed te wennen.

Mocht ik na een half jaar of jaar, nog steeds onzeker zijn, en me soms naar voelen, dan wordt het tijd, om toch naar wat anders uit te kijken.

Mits ik kan blijven natuurlijk.

En jou baan ook op de tocht?

Bah, nare onzekerheid.

Zat jij nu ook in de zorg ?

Ben het (weer) vergeten

Nee, niet in de zorg.

Zou niks voor mij zijn :$

Gelukkig heeft ieder zijn eigen vak he.

Ik zit meestal op kantoor, achter een computerscherm, of in overleg.

Wat een verhaal Liesje, en wat een dilemma's.

Maar wat ik me opeens bedenk: Daar heb je toch niet meteen BJZ voor nodig? Eerst eens eenvoudig inzage in het eigen medisch dossier zou al een heel stuk opheldering kunnen geven denk ik zo.

Ik heb trouwens ook goed en slecht nieuws.

Het goede nieuws: Mijn stofzuiger was al een tijdje stuk en die doet het nu weer.

Dat was tevens het slechte nieuws.

Doet hij het vanzelf weer Dylan?

Dan houdt hij er misschien ook weer zo mee op.

Nou vind ik het altijd leuk om met een nieuwe stofzuiger voor het eerst te stofzuigen.

Nieuw, snel, soepel roterend, nog volle zuigkracht.

Alle nieuwe snufjes doen het nog.

Maar ja went ook weer gauw meestal.

Werk ze Jopie,

Dylan,

Maar je huis, is nu lekker schoon, hoop ik.

En nu, ga ik even lekker naar het dorp.

Bloemetje kopen voor me zelf.

Tot horens

Ben ik niet zo bang voor Kate, want ik heb de oorzaak wél gevonden.

En rapi: Heb zojuist even de tijd tussen 2 van mijn berichtjes gecontroleerd. Zo kon ik uitrekenen dat ik ongeveer een uur gestofzuigd (???) heb.

Dus ziet er idd nu een beetje anders uit.

Hahaha, valt reuze mee. De vraag is meer: Hoe lang was de stofzuiger al stuk

Dylan

Idd heftig...

Mijn man roept dat we BJZ gelijk moeten inschakelen, mijn moeder wil graag mee gaan uitzoeken hoe het precies zit in het ziekenhuis waar mijn dochter is geboren.

Eigenlijk ben ik daar ook wel voor.

Enne, stofzuigers zijn toch alleen maar vervelend, moet je stofzuigen enzo , rotklus.

Ik zeg, een flinke trap en dan zo'n robotding kopen, gheheheh!

Aggie, lieverd, neem je tijd, ik wil jou heel graag steunen in dit proces, vanwege mijn dochter, maar ook omdat ikzelf uit huis geplaatst ben. En natuurlijk voor jou.

Ik denk dat we kunnen delen en daarbij allebei baat kunnen hebben.

Zolang je je grenzen (en ik ook natuurlijk) maar in de gaten houdt.

Het is idd al ingrijpend genoeg.

Enne, de trek is weg!

Heb het zo moeilijk, word zo terug gebeld door de verslavingsarts inv met start refusal en nu dronken....Weet niet wie ik moet bellen voor hulp, voelmezo verdrietig.

Ag, wat dapper dat je dit post!

Heel veel respect voor jou en waar je doorheen bent gegaan.

Je bent een voorbeeld voor me. Ik zie een spiegel.

Ik wist niet dat ik zwanger was, maar met 6.5 maand kreeg ik ineens weeën.

Ik was psychotisch en heb mijn dochter heel even in mijn handen gehouden (nou ja, ze lag op mijn buik, want mijn handen waren vastgebonden)

Daarna gelijk weggehaald en nooit meer terug gezien of iets gehoord. Daarom denkt mijn moeder dat ze overleden is.

Ik ben gelijk na mijn ziekenhuisopname op een gesloten afdeling beland, waar ik weinig meer van weet, behalve dat ik gilde om mijn kind.

Ik ging door een zware afkick en toen ik weer een beetje bijkwam heb ik het weggezet, ik kon het niet aan.

Nu lees ik jou en komt het boven (is niet erg meis, is juist goed).

Maar het is toch niet normaal dat je nooit meer wat hoort? Of zou BJZ dat hebben besloten toen ik lag te baren?

Dank je meis...

Zoek afleiding Huilebalkje en laat die traantjes maar komen.

Blijf anders hier rondhangen tot je telefoontje en vertel dan alles wat je dwars zit.

Heel veel sterkte!

Nee....

Dank je Aggie...

Dat ga ik doen.

Raadde Dylan ook al aan.

Je bent lief.

Nee, Sowhat, ik was net 18 toen ze geboren werd. Meerderjarig dus.

En ik kan me niet herinneren ooit iets te hebben ondertekend, of ik heb het in verwarde toestand gedaan.

Ik ga het helemaal uitzoeken, als ik eraan toe ben.

Dank je voor je info Sow, ik ga het een paar keer overlezen.

Vader is niet bekend.

Ik kan er echt niks meer van maken, ik wou dat ik wist hoe het zit.

Maar je hebt helemaal gelijk.

Maar is het niet veel handiger en makkelijker om eerst eens vast te stellen of er wel sprake is van een levend ter wereld gekomen kind? Dat staat vlg. mij gewoon in het medisch dossier van de moeder en zou je eigen huisarts je moeten kunnen vertellen.

Of denk ik nu te simpel?

Jeetje Agnieta,

Wat een ontzettend heftige verhalen.

Heb altijd wel het idee gehad, dat zoiets zich afspeelde onder toezicht van BJZ, maar dit slaat echt alles.

Wat is dit ontzettend erg allemaal.

Ouders hun kind ontnemen.

Heb er eigenlijk geen woorden voor, hoewel ik me er wel van bewust ben, dat het soms niet anders kan.

Maar waar ligt de grens?

Jou, verhaal, volg ik natuurlijk al een aantal jaren Agnieta, maar phoe, toch niet niks en idd. zeer traumatisch, zowel voor moeder als kind.

En ook Runningliesje,

Ik zou echt uitzoeken, wat er ooit gebeurd is.

Hoe komt het dan, dat je dit nooit eerder hebt willen doen.

Misschien, gewoon te erg en traumatisch, dat het beter leek om alles maar weg te stoppen, om het niet te laten herleven?!

Ben zelf moeder van 3 kinderen (volwassen inmiddels).

Maar nee, als ik me de verhalen van jullie voorstel, wordt ik er helemaal naar van.

Een flinke rugzak, dragen jullie met je mee.