Yvonne,

Dat gaf voor mij ook de doorslag om te stoppen met de opleiding.

Ik was daar niet gelukkig, en zou dat ook nooit worden.

Toen ik dat besefte, dacht ik idd. waar ben ik dan mee bezig, dan maar wat minder verdienen, maar weer lekker relaxed terug naar de thuiszorg.

Ben nu alles aan het opruimen, en een praktijk en examendag afgezegd.

Probeer een doos te vinden waar ik alles in kan doen, en naar de berging te brengen.

Alles even uit het zicht.

Wordt ik er ook niet meer zo mee geconfronteerd, en is het in huis weer lekker opgeruimd.

Doet nog wel een beetje pijn hoor, al die moeite..

Enfin, hoofdstuk afgesloten!

Borretje, ik vroeg me af of het wel zo zou zijn.

En kon het me eigenlijk niet voorstellen..zo goed als je ging.

En nu weer gaat!

We zijn allemaal mensen en krijgen veel voor onze kiezen.

Daar ga je af en toe geen melk van drinken - ook al zijn er eigenlijk geen excuses voor.

Be strong en go on!

Allen die het moeilijk hebben vandaag sterkte gewenst.

Kame... lachen met die peentjes:D

Morgu Lenie.

Wat een hoop ernstig zieken en sterfgevallen de laatste tijd, overal om ons heen.

Sterkte voor vanmiddag hoor als je naar die moeder gaat.

En niet vergeten: ja, er kan zoveel fout gaan en zijn... ook ik kan je nog wel een paar horrorverhalen over... vertellen.

De verhalen over de mensen met wie alles helemaal goed komt uiteindelijk krijgen we vaak niet te horen he? Die zijn niet 'interessant' genoeg.

Zo, en nu ga ik er echt als een haas weer vandoor... zat te doen...

Kan ik me ook best indenken Rapi, het was iets wat je zoooo graag wilde.

Tis ook hartstikke goed DAT je het hebt geprobeerd, anders had je je hele verdere leven jezelf afgevraagd hoe het zou zijn geweest.

En afscheid nemen doet pijn (partir c'est mourir un peu), afscheid nemen van een lang gekoesterde wens doet zeer zeker ook pijn, en niet alleen door de kosten die je er in hebt gestoken.

Zet de boel maar lekker uit je gezichtsveld.

Heb je wat extra ruimte in de kamer voor een boeketje...

:present::present:

:present::present:

:present::present:

:present::present:

:present::present:

En nu echt ... wegweze von... aan de slag..

Bor,

precies,

eerlijkheid naar jezelf is

het allebelangrijkste!

En ik weet niet of ik het goed schrijf.

"kop d'r weer veur.

ik hoor het ook steeds meer om me heen Von...ik sta er maar niet te veel bij stil.

Bor.

net even de huiskamer gedweild.. die ouwe had weer een toeval gekregen..pff gelukkig deze keer niet in de lift.

even wachten tot ie weer op adem is en dan maar een klein rondje met hem.

Jopie, fijn om je nog eens te lezen. Dikke proficiat met de aanstelling!

Bor, ga d'r voor! Goed dat je je alvast herpakt hebt.

Goedemorgen lieve mensen,

Terwijl ik een beetje naar de rivier zat te staren,

met mijn tenteend naast me, werden hier al

veel voor mij, aangrijpende postings neergezet...

Bor, wat fijn dat je weer dagelijks AA contact hebt...

Rapi en Nancy......

Kalmte, Moed en Wijsheid.

Kom maar snel weer op de kar!

oooohhhh Jops!!...sorry!!

van harte gefeliciteerd meid!!!

Als ik naar mezelf kijk, komt het bij mij

steeds weer aan op doseren en dan natuurlijk

waar mogelijk.

Helaas hebben wij verlies en ziekte van

naasten of dierbaren niet in de hand.

Ik vrees wel eens de dag dat mijn vader er

niet meer zal zijn.

Vooruitlopen op zaken heeft geen zin,

maar toch.

Toen mijn moeder overleed is er geen

haar op mijn hoofd geweest die aan drinken

heeft gedacht.

Tijdens de afgelopen maanden, met mijn verhuizing

en verbouwing ben ik regelmatig enorm

in de stress geschoten.

Ik heb toen ook een aantal weken vrij genomen

en geprobeerd alles te doseren.

Dat lukte niet altijd maar het heeft mij

zeker geholpen deze (voor mij) heel spannende tijd goed

door te komen.

Er was geen zucht naar alcohol,

ook omdat ik regelmatig pas op

de plaats heb gemaakt, hoe moeilijk ik dat

ook vond.

Natuurlijk is een verbouwing totaal iets

anders en ik wil het ook niet vergelijken

met een verlies.

OOk op mijn werk ben ik nog regelmatig

geneigd om door te schieten.

In het verleden heb ik mijn toevlucht in

werken gezocht, nu is dat anders.

Elke keer leer ik weer wat,

de dagen dat ik me goed voel,

dat worden er steeds meer.

Ook dan is het maar de kunst om

niet alles uit de kast te trekken en mezelf

volkomen voorbij te rennen.

De aard van het beestje is niet makkelijk

te veranderen.

Wel trek ik elke dag weer lering

uit het verleden en kan zo de dag vaak

goed doorkomen.

Ik denk dat het een proces is wat zich blijft

herhalen, voor mijn persoontje dan.

En oefening baart kunst,

ook leer van (helaas voor diegene) terugvallen die hier

gedeeld worden.

Dit wilde ik even delen.

Borrie als ik te hard was met mijn berichtje dan spijt het me heel erg. Het is niet de bedoeling om je pijn te doen maar ik was een beetje teleurgesteld. Dat word ik alleen als ik iemand graag mag en met hem mee leef.

ben even met die "ouwe"naar buiten...hij is er weer...tot zo.

Bor,

Koester de warme herinneringen die je aan hem hebt.

Een soort eerbetoon aan hem is door niet te drinken.

Harstikke fijn, dat je ook steun vind bij de AA

Komt goed hoor Gwen

Borrie,

Van mijn geen applaus omdat ik dat nu eenmaal niet zo makkelijk doe, maar wel een dikke zoen, gewoon.

Ik laat de eend maar waar ze hoort,

in de Ambleve.

Terug naar A'dam!

Komend weekend is er een AA conventie

in Epe.

Het wordt mijn eerste...

Spannend.

Goede droge dag, allemaal!

Jopie, gefeliciteerd met je vaste aanstelling!

Jongens, ik log nog even in vanaf mijn werk.

Ik zie meisje van 13/Lois ingelogd staan en het gaat me echt aan het hart.

Ze zoekt hulp! Omdat haar vader (weer) drinkt.

Kijk even bij de wie is wie voor wie het nog niet gezien/gelezen heeft.

Dus ik heb een vraag:

Is er ook nazorg als iemand uit een afkickkliniek terugkomt?

Of wordt een alcie een soort van genezen verklaart en veel plezier maar weer?

Ga goed verder!

Want wellicht kan zij de kliniek bellen waar haar vader geweest is in verband met eventuele nazorg. Mocht papa niet voor haar bezorgdheid en verdriet ontvankelijk zijn.

Dat er eens gebeld wordt over hoe het met de patient gaat?

Of zijn er misschien andere wegen te bewandelen? In Real Life?

En ik hoop niet dat ze erg ver kijkt hier....dat is te veel voor zo'n kind.

Alvast mijn dank medefrummers:heart:

Bor,

Doe wat goed voelt.

En Jopie,

Natuurlijk gefeliciteerd met je vaste aanstelling.

Weet hoe heerlijk dat kan voelen

Hi Travel,

zij kan inderdaad die kliniek bellen. In de ontwenningskliniek waar ik ooit zat, gebeurde het effectief dat familieleden, ook kinderen, belden. Goed idee van jou, deze mensen moeten zeker hulp kunnen verlenen.

Thanks Rae en Jen:present:

Ik ben zo vrij geweest jullie antwoorden te kopiëren en op haar draadje te zetten.

Ik hoop dat dat geen probleem is.

Greetz,

Travel

Natuurlijk geen probleem, Travel. Ik hoop zo dat iemand haar kan helpen.