er zijn zo van die tussendoortjes...
Meepraten?
Log in of maak een account om gesprekken te starten, te reageren en te volgen.
Dat zeg je heel mooi Gwen, en herkenbaar!
Lieve Lavendel, je kan het, je bloeit en groeit in de regen én zon!
Liefs, je maatje, Liesje
****
Onder deze ***** bevond zich mijn oerkreet om mijn bestaansrecht. Voor het eerst heeft dit gebeuren woorden gekregen en is enorm belangrijk voor mijn eigen proces. Natuurlijk zijn daar geen mooie propere woorden voor, de realiteit is gewoon rauw en lelijk.
Het stuit sommigen blijkbaar tegen de borst en daarom heb ik ze weer netjes terug opgeborgen, in het duister, waar ze mezelf kunnen vernietigen.
Toch pluk ik de vruchten van het feit dat ze even het daglicht hebben mogen zien en bestaansrecht kregen al was het maar bij 1 mens van vlees en bloed. Dank je JohanW
Hey Johan W, :-((( dank je, want dit is voor de eerste keer dat ik dit eruit gooi....je hoeft zelfs niets te zeggen
Ik denk dat één van mijn thema's in mijn leven is: doorbreken van taboe's.
En ja ik denk dat ik iedereen kan vergeven, maar voorlopig weegt het wel op mij..
Dank je lieverd xxx


*

*

*
ik jank wel ergens in een ander hoekje verder jane4
geen idee wat jij hiermee wenst te bereiken, laat staan waarmee jij je wil bemoeien, jij die steeds zovele wijze woorden weet te vertellen...
het moest eruit, die woorden moesten eruit van heel diep vanbinnen en ik dacht dat dit hoekje veilig was...
dank je JohanW voor je erkenning, dank je echt
met andere woorden Johan, ik heb mijn woorden maar zelf verwijderd, daar jane4 de plicht vond om mij te melden bij onze Tactive....die eer gun ik mezelf nog wel..

Lavendel,
ik viel over de grove taal
en dat heb ik je uitgelegd in een pb,
ik realiseer me dat ik daarmee geen respect
betoonde aan de achterliggende inhoud en dat spijt me.
ok, het spijt me als mijn tekst je overstuur maakte
ik accepteer je sorry
we zijn hier tenslotte allen voor hetzelfde probleem
Heb zomaar het gevoel dat onderstaande tekst hier thuis hoort.
Soms heb je geen woorden.
Te geschrokken van wat je gehoord hebt.
Teveel verstrikt in je eigen gedachten.
Verward door de verschillen tussen jou en de ander.
Onder de indruk van de krachten van leven en dood.
Te moe, te machteloos, te klein, te groot.
Geen punt; spreek dàt dan maar uit:
'Ik kan geen woorden vinden',
en blijf liefdevol open aanwezig.
Stille getuigen zijn zo belangrijk.
dank je Kameleon
o! dank je heel hard JohanW!! Die mooie Ierse tekst betekent "u bent welkom thuis"
een hoekje heb ik ook gevonden in mijn tuin: een plek in de natuur waar niemand me ziet, zalig, geen ogen op mij gericht, zalig...
lieve Bo, lieve RL, lieve Endo, lieve JohanW, lieve Rae, lieve Madelief, lieve Yvonne, lieve Jane4, lieve Gwen....en alle anderen... ik denk aan jullie als ik kijk naar de goudsbloemen, klavers, vergeet-mij-nietjes, ginkobiloba, lavendel, rucola, bieslook, munt, paardenbloemen, grassoorten, notenboom, lindebloesem, aardbei en framboosjes...en nog zoveel...
ik huil om al die mooie wezens die zo moeten worstelen met die drankduivel en dat ik graag wil begrijpen vanwaar dat allemaal komt
ik kijk naar de natuur waar er wel harmonie is
mijn poezen staren me aan en denken: halloo?! ik ga zo dadelijk op jacht naar zo een lekkere jonge mus...
o luister! ik leef zelfs nog in het tijdperk dat de kerktorenklokken luiden om 12.00 !!
ik wil steeds de kern van de zaak ontdekken en dan kan ik pas verder...
plots stel ik het volgende vast:...
waarom ben ik verslavingsgevoelig
wat brengen al die verslavingen mij
een soort genot? een geruststelling?
als ik nuchter ben, ben ik in feite idem als niet nuchter
maar weten de anderen daar geen weg mee
dus doe ik maar mee met de rest
om hen gerust te stellen
zo is het alvast begonnen: de anderen gerust te stellen dat ik
een hevig, krachtig persoon ben

Lavendel, ik heb je (oorspronkelijke) tekst van 17-6 meerdere keren doorgelezen. Je zult het me niet kwalijk nemen dat ik niet, en zeker niet meteen, de hele strekking kon begrijpen, laat staan er zinvol op reageren. Het stemt wel tot nadenken.
In elk geval wil ik hier laten weten -indien nodig ook richting tactive- dat ik me geen seconde geërgerd of gestoord heb aan de tekst.

Lavenel,
Mooi dat jij je hoekje hebt.
In een tuin vol bloemen en poezen.
Dat hebben we gemeen,
hier duizenden, maar dan ook echt
duizenden madeliefjes en boterbloemen......
En 12 poezen die daar doorheen dartelen.
Een heel mooi gezicht.
Je schrijft tot mijn verbeelding,
je vreugde en verdriet.
Dank je:heart:
O fijn Dylan
Ik kan het best begrijpen dat je er niet veel van snapte.
Ik heb de woorden ook letterlijk bijna "uitgebraakt".
Het komt er op neer dat ik twee vaders heb, die broers zijn van elkander. De ene is missionaris geworden in Congo. De andere brave huisvader in Vlaanderen.
De missionaris heeft in Congo zijn geneugten ontdekt, wat verboden was door het celibataire leven. Op zijn tussentijdse reizen naar zijn thuisland heeft hij zijn nieuwe behoeften verder geëxploiteerd, namelijk onder andere met de vrouw van zijn eigen broer, mijn moeder.
Mijn andere vader, dus zijn broer, is hier op een bepaald moment achter gekomen, nadat hij door iedereen ten schande werd gesteld. Namelijk de hele gemeenschap rondom hem, wist van die stiekeme bezoeken, terwijl de arme man braaf aan het werken was.
In die periode ben ik geboren. Mijn moeder ontkent alles, zoals steeds. Ik weet nog steeds niet wie mijn vader is...Maar het gezin waarin ik opgroeide is wel langzaam, térgend langzaam, maar zeker ten onder gegaan.
Mijn Vlaamse vader heeft op een bepaald moment beslist om zich dood te zuipen en is dan ook jaren later doodgevallen voor mijn ogen door een hartaderbreuk.
De andere is uit het klooster getreden en heeft een geheim leven gehad in Antwerpen, met een vrouw. Hij heeft geweigerd mij te erkennen, ondanks de getuigenissen. Ondertussen is de man ook al overleden.
Alleen mijn moeder, de gevoelsarme, in mijn ogen, leeft nog en doet of haar neus bloed.
Ik heb mijn hele leven lang het etiket van schuldige gekregen, nagel van mijn vaders doodskist te zijn, terwijl ik er 20 jaar over gedaan heb waarover het ging..Niet begrijpend waarom mensen achter mijn rug praatten,kinderen niet met mij mochten spelen etc....tja, het is één van de factors dat ik hier nu beland op een forum voor alcoholisten.....zwaar om op te ruimen die boel...
Voor alle duidelijkheid, ik ken ondertussen het leven in al zijn facetten en veroordeel geen van de mannen, niet mijn moeder, maar taboe is blijkbaar taboe en mondje toe...
Het zou misschien wel heel fijn zijn indien ik iemand ontmoet die dit ook moet dragen in haar of zijn rugzak..
Madelief
Nee? heb jij 12 poezen??
ok, aparte draadjes zijn dus best zinvol
hier zijn gewoon teveel verschillende ego's aanwezig, het zei zo
ik stop met me te verdedigen, voor een ander het op te nemen etc...
daarvoor heb ik dit forum écht niet nodig
wie me wil lezen, leest me
wie ik wil aanspreken doe ik wel via hier
effe de hond uit laten....( o? ik heb eigenlijk geen hond ;-)
te noteren: ik kom hier blijkbaar steeds in de problemen als ik iemand wil verdedigen...om over na te denken...


Nee? heb jij 12 poezen??quote>
Ja hoor! Haha!
Toen ik hier ruim 6 jaar geleden kwam wonen,
liep er hier een poesje rond.
Die ben ik gaan voeren, van het 1 kwam het ander.....
Nu heb ik er 12, halfwild, maar ik heb ze allemaal laten helpen,
en enkele heb ik weggegeven.
Dus nu geen kittens meer.
Ze leven buiten, ik heb wel overal hokjes staan.
Gezellig hier rond de deur.

Inderdaad gezellig en ik veronderstel dat ze allen ook een naampje hebben?
Ik zelf heb 2 gecastreerde knapperds en enkele vriendjes van de buurt. Het enige jammere is dat de buurtboys
hun territorium hier steeds komen afplassen, bweek.... Heb jij daar misschien een tip voor? ( buiten die beruchte spuitbus..die helpt maar tot het even regent en
dat doet het hier dus wel heel vaak...)
en ja, dit jaar hier ook ontzettend veel boterbloemen voor het eerst
ik ben een beetje aanhanger van de filosife van mellie uyldert: er groeit in je buurt wat je nodig hebt, maar ik kan maar niet vinden wat boterbloemen van geneeskracht hebben?
zo fijn, zo zalig: "mijn" merel zingt wederom zijn laatste lied van de avond aan mijn venster
hij doet dit ook in de morgen , heel vroeg ( grrrr...)
maar ik ben toch benieuwd wat? hij nu toch elke avond opnieuw verteld?
iemand kennis met mereltaal?

Morning has broken, like the first morning, Blackbird has spoken... maar wat hij verteld heeft? Gaan merels behoeftes verder dan eten, slapen en paren? Drinken doen ze beslist niet

Hopelijk heb jij geen 12 poezen overigens, anders zal het snel uit zijn met het merellied.
Meepraten?
Log in of maak een account om gesprekken te starten, te reageren en te volgen.