dinsdag 5 mei
Meepraten?
Log in of maak een account om gesprekken te starten, te reageren en te volgen.
Nee die heb ik niet Kirky, waarvan moet ik die betalen. Maar ik heb een lange adem en ben wat instanties betreft net een pitbull bijten en niet meer loslaten. En daarbij heb ik nog het juridisch loket en de sociaal raadslieden van de gemeente en de ombudsman. Maar het is van den knotse, al die jaren was ik de gergeistreerde partner van en heeft alles in het kader gestaan van defensie, inclusief uitzendingen, en nu zou ik ineens een weeskindje zijn.. dacht het niet! Ja tuurlijk ik heb recht op een weduw/en wezen pensioen, dat dan wel weer? maar wat mij betreft hoeft hij niet dood hoor, ik wil gerechtigheid.
Nee Trees zoiets moet je uiterlijk 2 jaar na het uiteengaan melden en dat is gebeurd, we zijn officieel eind februari 2009 uit elkaar gegaan. dus ruim op tijd lijkt me.
Oh zoiets stoms heb ik ook Kirky en Hermie.
Eerst kreeg ik van mijn zorgverzekeraar het bericht dat ik bijna 1200 euro zou krijgen voor een aanpassing in huis. Daarna kreeg ik het bericht dat ze geen reden tot een aanpassing zagen. Vervolgens, toen ik een vette brief had gestuurd, kreeg ik een antwoord op een heel andere vraag die ik al zes maanden geleden had gesteld, en dat ze geen reden zagen tot een gesprek.
Nou reken maar dat ze een gesprek krijgen. Kom nou!
Maar fijn Kirky dat het gesprek vanmiddag goed is gegaan.
Heeft er nog iemand iets meegekregen van de feesten? Ik niet, ben een eind in de polder gaan lopen met de honden.
Kirk, als taxichauffer niet mocht lukken kan je jezelf altijd aanbieden als een soort administreur, een tussenpersoon die mensen helpt met de ambtelijke molen!
Je bent zo langzamerhand wel dubbel ervaringsdeskundige!
Ik vind het wel knap van je dat je de moed nooit opgeeft!
Instanties, daarvoor moet je een lange adem hebben en doorzettingsvermogen... en eventueel een advocaat als dat echt nodig is.
Tjongejonge de klanken van Guus Meeuwis knallen hier over het huis. Die heeft een lang optreden want hij begon toen ik begon met hardlopen, bijna anderhalf uur geleden.
Ben trouwens best trots, heb voor het eerst sinds heel lang weer eens mijn 8 km stuk gelopen.. ach ja, amfetamine he! en dat samen met een overschot aan adrenaline!!
ondertussen hoor ik tienduizenden mensen zingen hihihihi
lala, lalalalalalala, lala, lala ,lalalalallala enz
uitzinnige menigte.. en de slotklanken, en dat was Guus!!!
en ze zijn op de helft! nog 6 uur te gaan.
Precies Kirky, daar krijg je zitvlees van en dat is gezond.
Daar zou ik zelf een beetje meer van moeten hebben.
Met instanties gaat soms ook wel eens wat goed. Vorige week kreeg ik mijn aangepaste telefoon, maar die werkte niet naar behoren. Vandaag kwam er een monteur, die heeft meteen dat ding meegenomen en beloofd dat hij per koerier een nieuwe zou laten sturen. En ja hoor, zojuist staat die koerier hier voor de deur met de nieuwe telefoon. Ik verlies het vertrouwen dus niet!
Soms duurt het gewoon wat langer, maar het recht zal zegevieren.
Goedemiddaaaaaaaagggggg mensen,
heb nog niets bijgelezen omdat mijn hersenen in de knoop zitten!
heb gisteren een weer een gesprek gehad over de therapie, de therapie die ik nu volg is zo dadelijk afgelopen en ik moet weer verder.
nu zijn er een aantal opties waaronder een lange opname waarbij ik door de weeks intern ben en in de weekenden thuis.
het vervelende is dat het of in zeist is of in castricum, beide liggen niet om de hoek en dan moet ik ook nog zelf bepalen welke therapieen mij aanspreken.
beide behandelingen schelen nogal, ohohohoho, ik ben gewoon een twijfelkont en kan geen beslissing nemen, ik weet eigenlijk ook niet of ik dochterlief alleen thuis wil laten, weliswaar zijn opa en oma om de hoek maar toch.....
maar goed, uit pure frustratie ben ik aan de schoonmaak gegaan, ik heb flink lopen schoppen en schelden tegen elk deurtje en daarna liefkozend gesopt.
helaas ook de schoonmaak bracht mij geen helder inzicht:huh:
gelukkig heb ik nog een paar weken de tijd en nog talloze gesprekken dus ik ga het nu even laten voor wat het is...
ik bemerk namelijk dat ik zin heb in een borrel, nee niet een borrel maar voorheen ging ik even zitten met een wijntje en een hapje en dan kon ik alles rustig de reveu laten passeren.
ik mis op dit moment dat rustige momentje voor mijzelf.........
nou ja.... brandnetelthee dan maar
Doe maar brandnetelthee Tasseke. Die borrel brengt je niets.
Hoe sta jij er tegenover, een opname, afgezien nog van waar het zou zijn? Wil je dat wel, zie je daar voor jezelf het nut in? Dit bedoel ik niet negatief, gewoon om met je mee te denken.
Klets hier maar van je af hoor. Ik wil niet horen dat je dat "wijntje" hebt genomen.
Ik snap heel goed dat je nu even op hol bent.
Joehoe Tas! Je hoeft dus niet voor
24 uur vanavond de beslissing te nemen....?
Pfieuw! Snap het wel hoor.
Dus dat wordt de voor,-en nadelen op een rijtje...
Gadver! Misschien is het een optie om dat in de komende
gesprekken nog eens voorbij te laten komen?
Nu: Gooshe frabba! Laat maar even bezinken meis!
Hoofd uit. Adem in. En weer uit.
ik ben niet zo zeer "op hol" geslagen hoor, gewoon mijn hersenen aan het pijnigen..
en die borrel........... nah, ik ben te lui om de supermarkt te gaan:D, ik heb niet eens trek maar ik mis gewoon even "het momentje".
maar goed,
op zich ben ik wel enthousiast over het idee van opname, je bent dan de gehele week in therapie en de weekenden thuis.
het voordeel daarvan is, is dat je de gehele week intensief bezig bent met diverse therapieen en het is op zich ook behoorlijk zwaar, maar ben ik dan klaar?? of moet ik weer iets anders daarna gaan doen?
moet ik nu een therapie volgen voor alleen borderliners of gemengd? ik weet zelf nog niet wat ik officieel ben, tja gezellig gek maar daar heb ik geen hulp voor nodig:D
om heel eerlijk te zijn, ik ben eigenlijk een beetje therapiemoe! dus wil ik eigenlijk geen beslissing nemen, vervolgens met de smoes dat ik mijn kind niet kan missen en dat ik geen vervoer heb, etc etc
ik moet gewoon knopen doorhakken, ik weet best wat goed is
maar eeehhhhh,
het was eigenlijk niet bedoeld als hulpvraag..........gewoon even een mededeling van de dagelijkse perikelen in huize tasseke
ik denk dat ik het ook wel weet, beter in één keer heftig dan nog een jaar halfbakken
Ha! Het regent, eindelijk!
Ik ben naar buiten!
Even tsá en tsátsá!!
Later!
Tasseke ik had het ook niet gezien als hulpvraag.
Maar ik kan me wel voorstellen dat je door zoiets even aan het nadenken slaat en best even van je af wil praten.
Als ik soms met een plotselinge beslissing zit, krijg ik wel eens de neiging om naar de fles te grijpen. Daarom dacht ik dat het je misschien goed zou doen om een luisterend oor te krijgen.
Maar gelukkig ben je te lui om nog naar de super te gaan, haha.
Hou je ons op de hoogte wat je beslist?
Vie,
natuurlijk ben ik blij met al die luisterende oren:D
de reden dat ik het even neerknalde was omdat ik een beetje onrustig was, teveel aan het denken geweest.
maar goed ondertussen ben ik mijn lippen aan het verbranden aan de brandnetelthee
Het moest zo zijn
De hond vond het een minder goed idee
Dus trek ik mijn hardloopkleren aan
en ren ik door de regen
Beter!
ha marjo,
doe voor mij even een radslag erbij!!
bye the way, ik wil het wel zien op de meeting!!
Nou ren ze hoor Marjo.
Tasseke wat ga je eten vanavond? Of heb je al gegeten.
Ik heb vanavond prei met een roux met een gekookt ei gegeten, en, oh schande, twee kroketten van de snackbar.
nu koken
hoi Fish wat ga jij eten?
Ready for take off!!
Radslag wordt gezien aldaar dan Tas!
Tnx Vie!
Tijdje geleden, ben haast een beetje nervous
Rondje van 10 in gedachten.
Puur om het stukje, niet om de meters...
asperges....mmmmm...
Tas & allen,
Ik zit zelf ook geheel in de knoop. Na het afronden van Annazorg waar ik nu meer bezig ben blijven er wat punten (méér diepgaande dingen) liggen die me nog steeds opbreken. Ik heb vreselijk last van angstaanvallen en meer dan vreslijke nachtmerries, die zelfs met 's avonds in te nemen anti-psychotica niet te dempen of te remmen zijn. Ik heb werkelijk alles geprobeerd om van deze nachtmerries af te komen, maar geen enke medicijn wil helpen. Het lijkt het meeste erop dat mijn brein 's nachts extra helder is en allerlei dingen, die ik overdag niet wil voelen, naar boven kan laten komen, omdat je 's nachts de controle over je geest kwijt bent.
Ik heb het hier niet verteld, weet niet waarom niet, ik denk omdat ik Tapas niet wilde bezeren met haar nare ervaring bij PsyQ, maar daar ben ik dus twee maanden geleden begonnen met een intake (bij Psy-Q). Heb twee intake-gesprekken gehad, en ik ben niet zomaar diagnostiseerbaar, dat wil zeggen ik vertoon elementen van verschillende persoonlijkheids- en angst- stoornissen. Vooral een PTSS (post-traumatisch stress syndroom) uit mijn jeugd breekt me op. Ik vind ze overigens erg aardig, meedenkend en vriendelijk. En nemen alle tijd. Ik ben ondanks de ellende die boven komt wel zeer goed te spreken over hun aanpak. Ik zit in Utrecht, en dat is goed te doen vanuit mijn huis.
Het eerste gesprek duurde bijna twee uur, maar de intake-psycholoog kwam (bleek daarna) in de teambespreking niet goed uit de diagnose. Daarom ben ik vorige week voor een tweede, diepgaandere intake geweest.
Dat heeft me deze laatste dagen ook écht opgebroken, sinds ik er een gesprek over heb gehad (bij de hoofd-psychiater van Psy-Q) werd duidelijk dat ik behoor bij de vroeg-getraumatiseerden. Ik word wsch. doorverwezen naar een centrum van Landelijk Centrum voor Vroeg ge-Traumatiseerden (zie aldaar). Daarvan zit er een in Utrecht, dus makkelijk te bereiken voor me. Ik kan dan kiezen voor opname (geen optie met een gezin als alleenstaande moeder met kids van 12 en 14), anders dagbehandeling, of een andere vorm, als ik niet al te lang moet wachten voor dit centrum. Dit zijn vrij nieuwe centra (TopReferente Centra) waar inmiddels de wachtlijsten ook snel voor opbouwen.
Van de week heb ik pas voor het eerst op de site hiervan gekeken, ik vermeed het hele probleem gewoon.
Van het lezen van een ervaringsverhaal op de site gisteren ben ik helemaal geflipt. Ik had mezelf niet meer in de hand en zag het niet meer zitten. Ik heb voelde zoveel pijn, onmacht en verdriet opkomen dat ik terugviel in mijn oude gedrag en een halve fles wijn heb gedronken. Het was vreselijk vies en ik heb vreselijk overgegeven dus een totale misser. Vandaag heb ik maar wat ingenomen om mezelf in rust te houden, ik heb ten slotte twee kinderen om voor te zorgen. Het gaat vandaag wat beter, maar het houdt nog niet over.
Maar ik heb zulke vreselijke nachtmerries en zulke angstaanvallen waain mijn herinneringen me opspelelen (denk ik, maar weet ik niet zeker) noem het maar nachtelijk angstaanvallen, dat ik me afvraag of ik hier wel over na moet denken, ik ben een soort wrak de laatste twee dagen. Of dat dit juist te maken heeft met iets waar ik doorhéén moet eindelijk, na al die jaren, en nu eindelijk sterk genoeg ben om de confrontatie met mijn verleden en angsten aan te gaan.
Ik was er nog niet aan toe om dit met jullie te delen, maar delen = helen, en ik vind het toch prettig om het te delen.
Ik weet één ding zeker, en daar heb ik een zeer groot compliment van gehad van die psychiater, als ik niet gestopt was met de alcohol, was deze problematiek nooit helder geworden. Hoe moeilijk ook, ik ga knokken om hier weer uit te komen. Ik zal wel moeten, want met de ansten die ik nu heb, kan ik nauwelijks leven. Ik weet niet beter, ik heb het mijn hele leven al, die anstaanvallen, maar nu ik weet dat ze bij de PTSS horen valt het wel meer op zijn plaats. De depressies, die zo heftig zijn dat je alleen maar dood wil, en je steeds afvraagt hoe oud zouden mijn kinderen moeten zijn om zonder mij verder te kunnen, zijn niet normale depressies en komen uit de PTSS.
Ik wil absoluut geen medelijden oproepen met mijn verhaal, maar gewoon vertellen waar ik mee bezig ben. Ik zie erg tegen de komende periode op, maar er is maar maar één manier om die goed door te komen, en dat is helder. Was ik niet 3,5 jaar geleden besloten zonder drank verder te leven (die ik gebruikte als een deken over mijn gevoelsleven omdat ik het leven eigenlijk helemaal niet aankan) dat is een optie die nu definief niet meer in mijn keuzepakketje hoort.
Maar het is veel en vaak voorkomend dat mensen met een PTSS ook alcoholist worden, juist door hun ziekte. De drank laat je dan eigenlijk steeds verder afglijden van de werkelijke en heldere problematiek, en nu heb ik nog de leeftijd om er wat aan te doen.
Zo, en nou weer over naar de orde van de dag, ik ga maar een kopje thee zetten.
Brandnetelthee heb ik niet maar wel strerrenmix.
eten????
vanochtend een gebakken ei met spaghetti, vanmiddag spinazie en balletje gehakt en vanavond..... simpel brood!
AAAHHHH AR,
geboefte, lekker een weekje tegen drankflessen aankijken, niets zeggen, niets nemen, niets nakkes nada problemos, toppertje
hoi Trees ja die heb ik ook al gegeten, verleden week met ham, ei, gekookt aardappeltje en gesmolten boter. Lekker, deze hele maand kunnen we er nog van genieten.
jeetje Houtje sterkte hoor de aankomende tijd:present:
en nog een hollanise-achtige saus...heerlijk!
Dank je voor het compliment van de stiekummerd;)
Jij veel sterkte met je lijf hè
Meepraten?
Log in of maak een account om gesprekken te starten, te reageren en te volgen.