Vandaag is het 1 april en ik doe niks. Drink vooral niets want laat me niet in de maling nemen hahaha.

O, ja nog een extra knuff voor mijn stadsgenoot en medestrijder. Soothe:heart:

An als je een ban hebt kun je toch nog pb-en dus als Rene contact wil kan hij toch wat laten horen? Ja ben ook ongerust maar van de andere kant ken ik de schaamte en de koppigheid.

Sjongejonge leve de hulpverlening als ik dat zo lees. Sorry maar hier zakt mijn broek van af. Gelukkig zit er nog een slipje onder hahaha

Ik was gister ook boos op Annazorg. Als ze het idd zo gezegd hebben want dat weet ik dus niet.

En An heeft een goed punt. Marion hoeft dat advies niet op te volgen en dat weet ze natuurlijk ook wel. Maar ja, het is best lekker dat hullie zeggen dat je nog ff niet moet stoppen. Lekker excuus toch?

BB wat heb je weer een geweldig mooi stuk geschreven:P
Bevestiging genoeg??

Natuurlijk is het leuk als men reageert maar het echte leven speelt zich af buiten dit forum om.
Daar haal ik mijn reakties op mijn zijn in deze wereld.

Safi, ik ga ervan blozen..:$, hahaha!

Klein baalmomentje; manlief kan niet mee naar therapie, die moet helaas werken. Ik moet alleen en zie er al zo tegenop. Maar ik ga wel! Heb ik straks weer een beetje meer om trots op mijzelf te zijn!

Safi, most'n pak op pense hebb'n:devil:
Etter.

En ik negeer nu niemand maar ga even met de hond fietsen!

Saf, toch speelt dat zich genegeerd voelen ook in RL zich af. En het forum is toch ergens ook een stukje van het echte leven. Ja toch? Het gaat om wat ik voel en wat ik daar mee doe. Dit forum is ook fijn om te oefenen, en nieuw gedrag uit te proberen.

Hoi.
Orleando, breek me de bek niet open. Ook ik heb met een heel goede vriend de laatste jaren van zijn leven van kliniek naar hulpverlener gesjouwd, en wat ze daar deden was zéér teleurstellend.
Natuurlijk moet iemand het zelf doen, dat in de eerste plaats, maar sommige mensen zijn gewoon al te ver weg, die moeten weer op poten gezet worden voordat ze zelf verder kunnen. Ik kan er nog steeds kwaad om worden.
Oh ja, mijn verjaardag was heel leuk maar ik ben ook blij dat het weer gedaan is. Zit er gewoon nog van bij te komen.

Mijlpalers van vandaag: Toppie!

Ferry ik had je vannacht al gefeliciteerd, maar nogmaals, van harte. Ook jij bent een echte kanjer.

En verder iedereen een heel goede, zonnige, droge dag toegewenst.

Neem de mijne ook ff mee! Nou toedels.
Al 1 taakje geregeld. Hoe moeilijk kan het zijn???

Soms weet ik gewoon niet hoe ik moet reageren, omdat hier dan zulke mooie en wijze teksten worden geschreven. Of kan ik er niet over meepraten, omdat ik niks over het onderwerp weet.

Orleando, dat is toch prima!
Je zou het misschien niet zeggen maar...ik heb ook niet alles mee gemaakt wat anderen meemaken. En dan kan ik er niets over zeggen behalve ze sterkte, kalmte, moed en wijsheid wensen.

Orleando heb ik ook, gewoon mee doen (en weinig zeggen) of scrolllen. Je kan immers niet alles bijhouden hier en reageer op dingen wat wel kan of die je aanspreken.

Kijk, dat is nou 1 van de mooie dingen van dit forum: begrip en respect voor elkaar. Voor iedereen hier: !!
En nu moet ik helaas ook vliegen. De boel hier een beetje aan de kant, kids halen, lunchen, zwemmen, spelen (de kinderen dan, he ) en straks op naar therapie.
De zon schijnt hier, dus ik word weer blij! Misschien kom ik straks nog even langs en anders wens ik jullie een mooie, droge dag!

Ow jee,... Ik laat heel vaak het forum gewoon open staan zodat ik bij kan lezen.
Maar betekend niet dat ik niet zou willen reageren op mensen.
Zoals ik al eerder schreef ik bennog nieuw dus kijk de kat uit de boom zeg maar.
Maar goed ook ik ga even andere dinigen doen , mijn meisje komt zo thuis van school.

wens iedereen veel sterkte die het nodig heeft,... en natuurlijk ook een heerlijke dag vol zonneschijn.
warme groet
Diane

Wat voor de een iets interessants is, is voor de ander compleet off-topic.
Natuurlijk is het hartstikke leuk om reakties op je bericht te krijgen. Zoals gisteren bijvoorbeeld, ik was apetrots, voelde me blij en had echt dat warme-bad-gevoel.
Ja en de andere keer schrijf ik wat en reageert er niemand. Jammer dan. Soms is er dan iets anders gaande dat prioriteit verdient, of er is op dat moment toevallig niemand op het forum bij wie mijn bericht aanslaat.
Ben het met BamBam eens: je schrijft voor jezelf, om je gedachten te ordenen. Alles wat je aan reakties krijgt is meegenomen.

Corinne dankjewel nog voor je uitleg over de hyperventilatie. Zingen is inderdaad een goede tip! Tenminste, soms word ik wel eens zo onrustig dat ik er duizelig van word, misschien is dat ook wel hyperventilatie. En dan gaan galmen werkt altijd. Alleen (hihi) je kan het niet overal doen.

Ik zit vandaag aan huis gekluisterd, men is aan de achterkant van het huis schilderwerk aan het doen.
Enfin, dan maar wat karweitjes in huis doen, wat werken, en af en toe hier kijken.

druppeltje, jip, Vie, change, Hermie !

Allemaal een zoentje!! Als dat geen aandacht is!

Groet.

En ikke dan?

Ssssst Soothe, Anna is er.....

Hallo Anna, alles OK?
Jij klinkt behoorlijk gebalanceerd en opgewekt de laatste tijd.

Jij komt niets tekort!
Ga je boodschapjes maar doen, dat heeft even voorang.
Blij dat ik het leven heb. Pfffffff

Lieve mensen wederom bedankt voor getoond medeleven.
Sinds vandaag begint de boodschap van gisteren door te dringen.
Soms blij, soms verdrietig een traan, soms barstensvol levenslust.
De stemming wisselt.
Volgende week vrijdag is het plaatje compleet.
Zijn er geen uitzaaingen, dan is herstel via een operatie mogelijk.
Een spannende tijd.
Wij slaan ons er doorheen.
Ik heb momenteel goed kontact met kennissen en familieleden.
Is ook nodig anders neemt de pessimistische kant het over van de optimist.

Ga goed mensen, hou de eer aan jezelf en drink niet.

Klinkt of ik mezelf moed aan het inspreken ben.
In feite is dat ook zo.
Want alles wat je geeft, krijg je weer terug.

Niet mee bemoeien Soothe dat maakt ze zelf wel uit, sjonge je leert het niet af he:heart:

Anna:present: :present: voor jou.

Rudy er brand hier een kaarsje speciaal voor jou meer kan ik ff niet zeggen maar je weet me te vinden en je weet dat ik aan je denk.

Afgezien van de pukkels in het gezicht gaat het op het moment wel Vie. Ik ben veel beter in balans dan toen ik nog dronk, en ook beter dan toen ik nog niet zo lang gestopt was. Er is dus nog steeds groei.

Maar ik denk dat ik soms gebalanceerder overkom dan ik in feite ben. Na ruim tweeëneenhalf jaar niet drinken en anderhalf jaar therapie leer ik nog steeds bij, maar kom ik ook langzamerhand tot de conclusie dat bepaalde dingen gewoon des Anna's zijn. Of ze nou aangeboren of op jonge leeftijd aangeleerd zijn doet er eigenlijk niet meer zoveel toe. De kunst is hoe er zo goed mogelijk mee om te gaan, en steeds beter leren onderscheid te maken tussen wat ik kan veranderen, en wat ik kan leren accepteren.
Ik zeg met opzet 'kan leren', hoewel ik 'moet' wilde schrijven. Want één van mijn zwakke punten is dat ik enorm veel 'moet', voornamelijk van mezelf, en dat wil ik niet meer. Je bent dus niet alleen Orleando! Het zorgt voor veel te veel stress.
Ook nu zit ik hier te schrijven, omdat ik toevallig weer even keek, en voel me tegelijk opgejaagd omdat ik nog boodschappen 'moet' doen, stofzuigen, wassen draaien, en eigenlijk zou ik ook nog mijn ramen willen zemen en een beetje in de tuin rommelen. Als ik realistisch ben weet ik dat dat allemaal niet gaat lukken vandaag, dus accepteer ik (probeer dat althans, en het lukt steeds beter) dat de ramen wellicht alweer niet gezeemd worden en het onkruid vrij spel krijgt in mijn tuin. Dat ik doe wat ik kan doen, en dat af en toe een kwartiertje rust, of me even betrokken voelen bij mijn lotgenoten op het forum, óók belangrijk is voor mijn welzijn.

Mijn paniekstoringen zijn in feite erger dan toen ik nog in een min of meer permanente roes verkeerde. Maar ik weet inmiddels ook dat er eigenlijk niets aan de hand is, dat het weer wegzakt, en dat er geen drama's gebeuren. Dus probeer ik me, als ik zo'n aanval krijg, een beetje terug te trekken en rustig af te wachten tot het weer over gaat.
Enige tijd geleden realiseerde ik me pas dat ik dit altijd gehad heb, en dat het de reden was waarom ik me als kind in een drukke winkel altijd onder de kledingrekken verstopte, tot woede van mijn moeder. Of thuis in een kast kroop als het te druk was om me heen. Als kind begreep ik niet wat er met me aan de hand was, en kreeg ik weinig begrip van mijn omgeving. Ik was 'raar', onaangepast, en vervelend.
Nu weet ik wel wat er aan de hand is, mede dankzij de therapie, en kan ik manieren vinden om ermee om te gaan. Er zijn zoveel mensen die iets mankeren, die gehandicapt of ziek zijn, en daarmee toch hun leven leiden. Ik heb astma, allergieën, lelijke pukkels en bovendien ben ik wat labiel en heb ik soms een paniekaanval.

Door te stoppen met drinken heb ik geleerd dat ik dat allemaal niet hoef te verdoven, dat ik niet hoef te vluchten, en dat er gewoon mee te leven valt. De wereld staat niet stil al sch**t ik zeven kleuren of ben ik in paniek. Iedereen gaat gewoon verder waar hij of zij mee bezig was, en dat kan ik ook, zodra de bui over is. Acceptatie, daar draait het om!

Caro veel sterkte. Je bent een groots mens en je gaat dat doen vanmiddag anders ben ik druppeltje niet meer.

Lieve Rudy, weet dat er hier aan je gedacht wordt.
Laat de moed niet zakken zolang er niets zeker is, en ook daarna niet.
Ik hoop op een voor jou goede uitslag volgende week vrijdag.