Wat anders te doen met dit weer
Wist niet dat jij ook aan deperessies leed... Voor mij blijf je altijd de vrolijke hogedrukspuitreiniger
Ik dacht dat je hier alleen voor je alcoholprobleem zat...

Zo hier even de allerluiste van de dag.
Ben nog in mijn ponnetje, sloompies en nergens zin in,
doe ik ook niet.
Alleen, het wordt hiet wat stoffig, al de hele week niets aan het hh gedaan,
behalve een schoon bed dan.
Hopelijk morgen een klein beetje meer puf een schoon huis is toch ook wel prettig,
nu zit ik steeds maar te gluren:Dnaar de stofjes en dingen die ik eigenlijk moet doen.
Maar ik doe het niet, geen puf is geen puf.
Liefs van de opper opper klaagster.

Verdorie Tientje, heb je me toch weer overtroefd!
Ken jou die stofjes schelen? Hop! Aktie!!

Weet ik toch. In stukjes hakken, per probleem werken. Eerst de alco. Dan de rest!

Zo, een bakje koffie toe en dan de hond in pyama uitlaten. Eens kijken hoe dat voelt met daglicht....
Trek ik niet een lange duster aan ala ma Flodder, maar m,n nette jas en laarzen... Met blote voeten, ziet toch niemand

Marjo: ja dan gaat het goed en dan komt PMS weer aanwandelen. Daar kan ik soms zo sjaggie van worden. Maar dat hardlopen pakt niemand meer van je af!!!
Ik krijg het momenteel niet voor elkaar om te sporten. Te moe voor dus. Of ben ik gewoon oud aan het worden. Nou ja, kan me ook niet schelen, als ik maar niet drink. Dat is het voornaamste.... en ja ik zit nu ook in pyjama aan de chips, oeps.

Pippi: ja die pubers blijven aan de gang he?! Maar je hebt het maar weer knap gedaan allemaal.

Carolien: ja wel herkenbaar hoor, vlak voordat het doel is gehaald.... hier zit er nog zo een.
Kreeg het vroeger voor elkaar om vlak voordat het zover was de boel te verpesten door aan de zuip te gaan. Het is gewoon een soort stress.
Maar Carolien, als ik zie dat je bijna altijd vrolijk en goed gemutst bent, hoef jij je al helemaal niet te verontschuldigen, voor jezelf niet en al helemaal niet voor ons.
Gewoon ff niet zo'n goeie zin hebben mag hoor.


Albertina: opperklaagster, haha, lieve meid. Laat die stofjes maar lekker met rust. Die liggen ook lekker.

Pippi: zoooooooo je hebt je kleren nog aan ......... ik gooi er zo direct een zooi diepvries pizza's in, veel meer inspiratie heb ik niet vandaag. Vanavond ga ik in ieder helemaal NIKS doen.

Weet iemand toevallig of er nog iets leuks op tv komt, nou ja, ik zal de tv gids ns opscharrelen...

Zo! Gelukt! Niemand die me vreemd aankeek, of zou het zijn gekomen door mijn allerliefste glimlach die ik op had gezet....
Blééééhh!!! Stom gevoel. Uit!

An, vol me ook absoluut niet goed...probeer zo een beetje te eten. Heb gelukkig wel hulp; ga de 16e voor een week of 3 a 4 weer de opvang in. Ben bang, vind het ook niet leuk, maar zo komt het ook niet goed...En hopelijk leer ik daarna er echt af te blijven...

Orleando: wat houdt je tegen om al eerder te stoppen? Elke dag niet gedronken is een gewonnen dag en dat weet je zelf ook. Ik gun jou wat ik nu meemaak. Nuchter in het leven staan.

Orleander, heb je al eens eraan gedacht om om refusal te vragen? Dat is een pil, en als je die dagelijks slikt, kán je niet drinken, want dan word je heel beroerd. Bij mij werkt het heel goed, ik hoef er niet over na te denken, ik kán gewoon niet drinken. Die keuze is voor me gemaakt door het slikken van die pil!
En er is iedere dag wel een moment dat ik me zo dapper voel om die pil naar binnen te gooien!
Misschien moet je dat eens met je hulpverlener overleggen?
Dat zal je in ieder geval helpen ervan af te blijven!

Zit ik hier te puffen en te steunen...
Kost me kilo's moeite om me aan te kleden om naar de snackbar te gaan...
Die onbestemde gevoelens...

Lees ik net het verhaal van Orleando nog eens goed...
Wat kan ik zeggen...

Sterkte meid, en zoek alsjeblieft ook hulp voor na de behandeling, dat je niet wéér in je oude gedrag terug valt. Je bent bang om te praten, maar op 5 juni zei je na de opname dat het je meeviel om met mensen te praten die je begrepen, ervaringsdeskundigen.
Misschien dat je toch eens moet nadenken over de tip van ferry om naar de AA te gaan!
Je kan alleen zelf stoppen met drinken, maar je kunt wel hulp vragen om het niet helemaal alleen te hoeven doen! ook de tip over refusal zou ik overleggen met je begeleiders... Je vertelde dat je mss campral ging slikken. Ik neem aan dat je dit niet hebt gedaan?
Succes orleando. Je kunt het hoor, en je bent het meer dan waard, om die vreselijke verslaving de baas te worden!!!

Hier Jozef,

Orleando, ik wens je heel veel kracht en vooral wijsheid. Ik was vorige week zo bang voor een geadviseerde opname dat ik, zoals zo vaak, met die emoties alleen maar aan de fles kon denken wat dus ook gebeurde. Was er zo bang voor dat het mij niet zou lukkenom 48 uur te stoppen, zodat ik aan de refusal zou kunnen gaan. Meest heftige week wel eigenlijk tot vorige week van donderdagnacht op vrijdagnacht. 5.00 uur gestopt en inmiddels sinds vanochtend aan de refusal en tot nog toe geen bijwerkingen.
24 uur drinken is heel heftig (wat drink je dan zoal en hoe oud ben je ongeveer als ik vragen mag).
Nu sta je nog op je benen. Ik hoop niet dat er een ergere reden in zicht moet komen, waardoor je moet stoppen of waardoor de keuze niet meer aan jouw is zogezegd.

An, er is vanavond weer Gooise vrouwen. Ik weet niet of dat wat voor jouw is maar ik vind het prachtig
of de reunie, of the making of Joseph (andere Jozef, hoewel deze ook veel van musical, theater, dans en zang houd)

groet Jozef

Wannes gaat weer slecht,,,,,,,,,,,,,,,, ik moet hier weg, ik heb geen liefde in "return" een eind maken heeft ook geen oplossing ???????????, what moet ik doen, ik ben sober maar down, aub some help

greetz :brokenheart:

Hoi allen.

***Pippi, 16.06 uur. As ZIJT gij!! Die Zeit is wel een goeie krant.
Groet.

Wannes, what's up?

Wannes,
Zorg er vooral voor dat je nuchter blijft.
Kun je niet iemand bellen of naar iemand toegaan, zodat je even een uurtje of langer uit deze benauwende omgeving kunt?
Of misschien een van je paarden aan de teugel doen en ermee gaan wandelen aan de hand.
Ga iets doen, weg uit die deprimerende groep.
Nog een paar weken en je kunt naar Frankrijk. Hou dat goed in je gedachten.

Mieke,
Gefeliciteerd met je verjaardag.

@cpas, Corinne, 18 september vertrek ik naar het circus, ik hoop nooit meer terug tekomen, unless my dieren ik kan deze boys toch niet alleen laten, damned ik weet niet wat to doen, greetz

Orleando, Ik heb heel vaak aan je gedacht en me afgevraagd hoe het met je ging. Vond het toendertijd niet leuk hoe erop je gereageerd werd door sommigen. Kon me dus ook begrijpen dat je niets meer van je liet horen. Maar meisje toch. Deze reden is afschuwelijk. je bent nog zo jong en bent zo gek met je man en kinderen. Ik hoop van harte dat het goed met je gaat komen Heel veel sterkte!

Wannes, Oeii dat is niet mis, die gedachten die je hebt. Zoek goede hulp please.

Wannes,
Je dieren gaan toch mee naar het circus? Of heb ik dat verkeerd gelezen?
Toch is het zo dat je eerst aan jezelf moet denken, aan je eigen veiligheid.
Die staat nu voorop. Je bent gestopt met drinken en je wilt gestopt blijven.
Je houdt ontzettend van je dieren. Dat is logisch. Toch help je hen het beste door heel erg goed voor jezelf te zorgen.

ik ween hier de boel bijelkaar mijn vrouw loopt haastijg rond mij ik weet nit wat er met me gebeurd
greetz .

Iets voor ik bij K was geweest was my laatste dag tot vandaag dat ik nog iets gedronken had/heb, ik weet dus nothing te zeggen

Toch kan je beter wel duidelijk omschrijven wat er scheelt Wannes. Als ik het antwoord niet heb, is er misschien een ander. Daar dient het forum voor!

Wannes Take care man!!!

Voel me eerlijk gezegd best wel een looser; vanwege mijn terugval dat is punt 1 maar juist dat ik nu de grote afwezige ben; alsof jullie nooit voor mij hebben bestaan, mij niet kunnen steunen
Is niet zo hoor, heb gewoon even tijd nodig gehad om te bepalen hoe nu verder. Een forum "discussie" helpt mij niet altijd daarbij, had meer de afgelopen dagen aan de lange telefoongesprekken die ik heb gevoerd.
Ben er inmiddels voor mezelf uit.
Ben enorm geschrokken de 25e, toe ik voor het eerst de fout inging. Weg was de wereld onder mijn voeten en toen nam het verstand het over. Waarom???
Ben als een gek gaan zoeken naar verklaringen en daardoor weer een keer de fout in gegaan vorig weekend omdat alcohol inmiddels weer vermengd was met het WILLEN weten en dat brengt me dus niets verder. Chaos brengt het wel, omdat ik de simpele verklaring uit het oog verloor dat de weg verliezen erbij hoort. Alcohol is bij mij altijd al een gevolg geweest van depressies.

Duh...Har, je hoeft niet na te denken, alleen maar te beseffen dat je het alleen niet aankunt .....je bent alleen op een volgende reden uitgekomen waar je nog geen antwoord voor bedacht hebt.
Inmiddels weet ik het weer, simpel....alcohol is me gewoon weer de baas geweest, niets meer.
Heb hulp nodig nu, omdat ik die kl@te depressies mijn leven lang al gehad heb alleen er nog nooit iets voor gebruikt heb behalve alcohol.

Zucht, zal dus nog een stap verder moeten gaan. Toegeven dat ik het niet alleen zonder alcohol maar ook niet zonder anti-depressiva kan redden. Dubbel hè, bedoel natuurlijk dat ik het iig zonder alcohol moet doen.

Dat besef heeft me behoorlijk de diepte in gesleurd uiteindelijk, voordat ik ben gaan drinken. Maar ook dichter bij het inzien van mijn werkelijke probleem heeft gebracht, m.a.w. niet alleen de drank bevechten heeft prioriteit. Heb dat wel eerder ingezien door div. therapieën om tot inzicht te komen te ondergaan...dacht altijd dat het voornaamste was mezelf te begrijpen om tot daden en genezing te komen. Nee dus.
Uiteindelijk misschien wel, maar heb nu nog hulp (medicatie) nodig. Is wat voor mij hoor om dat toe te geven.
Afgelopen 2 dagen gesprekken met mijn zus daarover gevoerd en M. met name over hoe hun mij hebben gezien de afgelopen tijd. Voor mij was dat nuchter en met de goede instelling.

Ze vonden me onevenwichtig de laatste maanden, terwijl ik juist dacht gefoccused te zijn, strak op weg naar mijn doel. Ze zagen me onder dat gewicht inzakken terwijl ik dacht dat moeheid erbij hoorde en een stapje verder mij in balans zou brengen. Nee dus, die onrust heeft me teveel gekost waardoor ik WEER niet met mate werkelijk mijn weg kon uitstippelen.
Ben nooit jaloers geweest op een ander, maar mijn pijn zit wel in het feit waarom ik nog nooit op een gebalanceerde manier iets heb kunnen bereiken in mijn leven, werkelijk een stap vooruit heb kunnen zetten zonder daar mijn energie letterlijk in kwijt te raken

Liep wel aan tegen onrust maar heb die niet kunnen (willen) vertalen naar de zoveelste depressie. Ik hak nu de knoop door, ga proberen of anti-depressiva (kan het woord haast mijn strot niet uitkrijgen) mij wat meer in balans kunnen brengen zodat ik kan gaan uitvoeren wat ik wil, met een tempo wat bij mij past.

Die cursus praktische filosofie is zeker niet verkeerd omdat die juist gericht is op het denken los te laten en in rust en wijsheid op het moment aanwezig te zijn. Geen pretenties, alleen maar bewust zijn van je hoe je je VOELT. Vind het knap van mezelf dat ik de discipline heb opgebracht de afgelopen week om 4 x dagelijks kort te mediteren, heeft me rust gebracht....iig uit de onrust.
En vrijwilligerswerk brengt me uit mijn kop en daardoor met aandacht bij de ander en wat die nodig heeft. Zal wel moeten waken voor anderen met psychische problemen, want ben immers zelf nog daarin verwikkeld; kan er zelfs een drama van maken :$ Heb de afgelopen week dan ook de afspraken afgezegd.

Ben er wel uit voor mezelf. Voel me weer wat sterker en heb niet gedronken de afgelopen week.
Heb aan de bel getrokken en weet nu dat ik een volgende stap moet zetten. Doe ik ook.
Morgenvroeg bellen voor een afspraak bij de dokter, een week geleden wist ik het nog niet zeker....ben wel als een aangeschoten vogeltje bij haar geweest, morgen ga ik er stevig op doorpraten.
Dat is wel het belangrijkste van alles, wil er zelf over nagedacht hebben en dat heb ik gedaan!

Voel me geen slachtoffer meer nu, zelfs niet een mislukkeling. Ik ga door!