Erg he Stien?
Ik heb de boodschappen binnen en laat het lekker daarbij.
Zo nog wel even de tuin in hoor!
Overigens kan ik ook in de tuin forummen, dus het zegt niet alles!

Ben jij gestopt met roken??? Sinds wanneer??
Wat fantastisch van je?

En Joann ook????

Beiden: :present::present::present::present::present::present::present:

Dank voor die bloemen maar Joann fantaseerd

Oh nee, nog niet gestopt, niet geminderd nog zeker twee sloffen te gaan
Ben pas terug van vakantie.

Joann, ik vind het moedig van je hoor. En ik weet ik moet ook stoppen.
Maar nog te veel stress als het zover is laat ik jullie het wel weten.
En ik ben wat opstandig, de reden is denk ik acceptatie en hoe
vertel ik het mijn baas.


Bijna twee jaar ben ik gestopt met alcohol gebruik. Dan zou je toch denken
dat je alle afkickverschijnselen achter de rug hebt.
Niets is minder waar, want nog steeds kamp ik met lichamelijke klachten.
Ik ging naar het huisartsenspreekuur en gaf mijn klachten aan, zowel mijn
gedachten waar het aan kon liggen.

Nu een half jaar verder, bloedonderzoeken wijzen tot nu toe niets uit, maar
ja dat zegt ook nog niet alles.
Nog steeds erge spierpijnen, buikpijn, vermoeidheid en sinds kort nachtelijke
onrust in mijn benen. Deze nachtelijke onrust zorgt voor slapeloze nachten.
Dit alles belemmert mijn functioneren en ik kan dan ook maar een paar dagen
achtereen werken waarna ik mijn grenzen overschrijd met alle gevolgen van
dien.

Natuurlijk wil ik dat er lichamelijk alles uitgesloten wordt maar ben nu tot de
conclusie gekomen dat als er niets aanwijsbaar is, er wel degelijk wat aan de
hand is. Door alcohol gebruik heb ik jarenlang mijn emoties niet toegelaten
en mijn verleden niet verwerkt.

Verwondingen uit het verleden kunnen wel degelijk voortdurende fysieke pijn
veroorzaken. Dus moet ik mij bedenken niet te laten leiden tot eindeloze
onderzoeken of operaties om een pijn te bestrijden, die er niet simpelweg
uitgesneden kan worden.

Ook als er geen duidelike organische ziekte aantoonbaar is, kan de fysieke pijn
niet genegeerd worden want het is voor mij de realiteit. Soms is er geen
wetenschappelijke verklaring voor. In de medische wereld is men vooral gericht
op duidelijke omschreven en begrepen ziektebeelden en meer bezig met ziekte-
processen dan met wat ziek maakt.

Het wordt mij langzaam duidelijk dat mijn pijn wel een schreuw uit het verleden
kan zijn. De intensiteit van de symptomen kunnen weer door omgevings
factoren worden verergerd.

Er bestaat een wisselwerking tussen mijn fysieke conditie en mijn emotionele pijn.
Soms kan het wel nodig zijn dat sommige fysieke symptomen nodig is om iemand
tegen kwetsbare innerlijke pijn te beschermen.
Ik denk dat erkenning en aanvaarding van mijn innerlijke pijn nu op de voorgrond is
komen te staan.

Het voelt bedreigend en ik voel me kwetsbaar, want de maatschappij, ja de
maatschappij vindt dat nog altijd niet acceptabel.

Gaan we hier een beetje de sfeer zitten verpesten mevrouw Rolgordijna?

Ik vind spelletjes nu eenmaal heel leuk en baal ervan dat ik niet verder kom!

Overigens beginnen hier de scholen volgende week weer en dan is het echt weer afgelopen met het vakantieschema, thuis en op de weg!

Pip, ga jij eens gauw je mond spoelen zeg!

Stien,
kan je hier niet wat mee richting je therapeut? Je bent gestopt omdat er geen ingang meer was. Wellicht is die er nu? als je tenminste enig idee hebt waar die pijn vandaan komt?

Hi, hi,hi, heerlijk, een ieder verantwoord zich zelf ook nog.

Pip met welke thee heb je gespoeld? Sambal thee? Tssssssssss nu blussen en even
bijkomen.

Lieve Stien,

Ik geloof zelf ook in wat jij schrijft, dat geestelijke pijn zich kan uiten in fysieke pijn. Daarom wilde ik je een leestip aan de hand doen: "De opstand van het lichaam", door Alice Miller. Verkrijgbaar bij bol.com. En natuurlijk ook "Het drama van het begaafde kind" en andere boeken van haar. Voor mij hebben die echt mijn ogen geopend, en ik begreep daarna ook veel beter waarom ik op bepaalde manieren reageer. Het was harde lektuur op het moment zelf, maar wel erg bevrijdend achteraf bekeken.

Veel moed,
Fran

Gem. lief dat je mee denkt maar ga effe niet verder op de psych in als je het niet
erg vind. Heb me buik vol voor nu.

Fran, dank voor de boekentips.

Pip, rooibos, vind ik niks aan.

Anjo, heel veel sterkte, je bent een kanjer

liefs,
Kate

Hallo,
Ik kom even langs piepen. 'k Ga eerst lezen.
Hoop dat het iedereen wel goed gaat vandaag.

Gek hé, snap er weer helemaal niks van

en Pip ligt helemaal in een deuk terwijl het niet goed gaat. Pffffffffffffff

Pip,
misschien is die rooibos niet goed voor je.....

Speciaal bericht voor Stien,
ik ga NU in de tuin zitten!

Hoi Pippi,

De spierpijn die ik nu voel is in die zin prettig omdat ik ten eerste weet nog over spieren te beschikken in plaats van alleen botten en vel en ten tweede voel ik mij levendig...en voldaan gevoel dat ik wat aan sport gedaan heb...

Het was heerlijk om lekker te rennen en frisse buitenlucht in te ademen... en als ik er ff doorheen zat deed ik gewoon lekker rustig aan...

Ben blij dat ik weer aan het sporten ben gegaan...

Fijn Ziza: dat is toch weer een flinke oppepper. Ik ben weer gaan fietsen en ik moet zeggen, het viel in het begin enorm tegen, maar tegelijkertijd zo genieten van die frissen lucht, de natuur.

Stien: na een jaar is al het gif van de alcohol uit je lijf. Weg uit alle cellen.
De problemen die je hebt zou ik wel erg serieus nemen, ook al vinden ze niks.
Rust is en blijft belangrijk.

Hallo,

De grote afwezige meldt zich even, om enige "ongerustheid" weg te nemen. Alles gaat z'n gangetje.
Toppen en dalen, dat wel! Maar dat staat in schril contrast, met stevig drinken.

Anna heeft vacantie, dus we ondernemen soms iets. Verder niets van enig belang te melden. Mischien komt er nog inspiratie, dan horen jullie!

Groet, en ga d'r voor!!

Anna en Soothe.

hoi allen,

Ik ben er even weer. Heb eigenlijk niet veel te melden even nu. Volgens mij is rooibos bijna overal goed voor, ook voor de slaap heb ik weleens gehoord. 't is een echte anti-oxidantenthee.
Een onverwerkt verleden dat hebben wij op dit forum waarschijnlijk allemaal wel een beetje of meer. Alcohol laat ook niet verwerken. De dingen die ik vandaag schreef zijn vandaag en in het weekend aan de hand. Zo'n buurman is gewoon vervelend, hoe je ook went of keert. heb in het verleden al aangifte gedaan bij de politie (ik krijg je nog wel, ik pak je nog wel, achteraf had ik jouw de eerste dag dat je hier kwam gelijk in mekaar moeten rossen enz.) Via collega's en vrienden toch maar melding bij de politie gemaakt en dat moest ik weer doen, alleen even zo'n opmerking op wat afstand in de tuin, tja..laat maar. Dat ik juist zo gevoelig ben voor zo'n buurman heeft ook met mijn verleden te maken. Lang onveilig geweest en als er dan zoj'n "onveilig persoon" naast je woont, tast dat je privacy aan.
Maar goed....de strijd tegen de alcohol is de eerste prioriteit nu.

Soothe, ik lees dat je ups en downs hebt, bedoel je dat in de zin dat je dan wel weer drinkt. Was je aan het stoppen, minderen, refusal enz.
Ik begin maandag aan de refusal, maar zag bij een thema over refusal hier op de site, dat iemand van een aftershave en deo-roller op alcoholbasis een insult had gekregen later die ochtend. DAt vind ik toch wel heel heftig en dat beangstigt ook wel een beetje. Veel klachten over refusal in dat thema.
Wie van jullie is allemaal aan de refusal en heeft bijwerkingen gehad ?

groet Jozef.

Houtje,
Onmatigheid? Tsss, daar heb ik geen last van.

Carolien,


Woman,
Ik heb ook het grootste deel van mijn werkend leven in de welzijnssector gewerkt. Nu ook nog.
En eigenlijk ben ik 10 dagen geleden weer in een bekende valkuil getrapt: ik heb nl. zelf aangeboden extra uren te werken. Voor het goede doel, he. Ik ben hardleers.
Ach, Carlolien zegt het ook: leren om je eigen grenzen te respecteren. Carolien, ik vind dat dus echt moeilijk.

Stien,
Ik heb sterk de indruk dat bij jou de valse (nadruk op valse) korte termijn voordelen nog altijd zwaarder wegen dan de nadelen, die je toch ook ondervindt.
Het wordt er voor mij niet gezelliger op als ik ga drinken. Kan me niet schelen wat de anderen daarvan denken in een gezelschap. Ik geniet van tonic of bitter lemon.
Voor restless legs zou je Re-Legs van SleepzZ eens kunnen proberen. Hebben ze bij het Kruidvat. Is ook voor zware en vermoeide benen. Ik heb het gebruikt voor de busreis naar en van Tschechië (sorry, ik schreef: Zwitserland).

Anjo,
Ik vind het heel lief van je dat je je vandaag helemaal opmaakt om afscheid te nemen van X en de moeilijke tijd die je met de verzorging van deze ernstige zieke man hebt doorgemaakt. Hij is nu over zijn lijden heen. Het klinkt misschien cru, maar voor jou begint een nieuw leven. Een leven dat je kunt en mag invullen zoals jij dat graag wilt. En ik wens jou een heel mooi en prettig leven toe langs de beste, mooiste weg.

Albertina,
Vertraagde werking van je schildklier. Goed dat je het eindelijk weet.
Mijn huisarts heeft mijn bloed vorig jaar ook laten onderzoeken op schildklier en suiker. De symptomen die ik had, bleken daar gelukkig niets mee van doen te hebben. Haar advies was: elke dag een paar koekjes of snoepjes. Ik had nl. niets ter vervanging van de snelle alcoholsuikers genomen. Nu heb ik dus geleerd te snoepen. Ik begin koekjes zelfs lekker te vinden. Als ik daar maar niet onmatig in ga worden.

Pippi,


An,
Je zit echt op de goeie weg.

Ziza,
Pas op, hoor! Pijn ervaren als 'leuk en prettig'! Ook aan pijnprikkels kun je verslaafd raken.
Het feit dat je nu spierpijn hebt, betekent wel dat je over je grenzen bent gegaan. Sporten na een lange inactieve periode moet je langzaam en gedoseerd opbouwen.

Gem,


Safi,
Iets off topic voor jou. Pas op met wierook. http://mailing.bijzijn.nl/29/s...3536735631320D310D0D30
Bachbloesems? Ik vind zijn muziek wel mooi en die van zijn zonen ook, maar zijn bloesem ken ik niet.
Je laat je pret toch niet bederven door een plaatje. Heb maling aan een ander!

Kaia,
Wat ik niet begrijp, is dat je maar 1 week time out gekregen hebt terwijl je met een burn out zit. Zoiets is echt niet weg na een week thuis.

Anna,


Har,


Pippi, Houtje,
Ondertussen is voor mijn dochter de info binnen van de school. Nou, wat haat ze toch die eerste schoolweek met introductiedag en fietstocht inhoudende een opdracht voor biologie. Grr, grr en grr en nog veel meer ongenoegen uitte ze.

Joann,


Francesca,
Straks raak je nog bedolven onder de opdrachten. 'k Hoop echt dat er een aantal leuke en lucratieve opdrachten voortkomen uit die 'mailing' van je.

Jozef,
Je tweede dag is al aardig gevorderd. De kop is eraf.
De enige bijwerking waar ik last van had bij Refusal was een hele slechte smaak in mijn mond en een slechte adem (minder slecht weliswaar dan die van alcohol, zo zei mijn dochter). Daarvoor kreeg ik van de huisarts een maagzuurremmer. Van een insult bij het gebruik van deo heb ik nog nooit gehoord. Als je twijfelt aan je reactie op Refusal in combi met alcohol, dan kun je bij de arts aandringen op een proefdronk. Wel is het zo dat ik van 2 ongevraagde ijslepeltjes van een drankje, dat op caramel- of moccasaus leek, het heel warm kreeg en ook een rood hoofd. Dat is ook de bedoeling.

Sammy,
Hoe gaat het met je schouder?

Kate,


Soothe,
Ik maak me niet ongerust over je. Je bent namelijk in goeie handen. Geniet van het leven! Je hebt jezelf zolang begraven.

Hee die Vie, ben je er al weer? Gezelli.

Vandaag hard gewerkt, voelde goed. Eerst poetsen en daarna in de tuin. Zo ff douchen en vanavond naar de AA. Ik voel me rustig en dat is een prettig gevoel. Gisteren gewerkt en daarna een k*tklus afgemaakt, eergister gesport sinds lange tijd en dat was ook heerlijk.

Was vanochtend met de honden uit, ze waren lekker aan het ravotten in het weiland, ik had redelijk goed geslaoen. Ik moest denken aan een gesprek wat ik eerder deze week met iemand had. Die twijfelde over wel of niet stoppen. Ik dacht vanochtend; hoe beroerd ik me soms ook gevoeld heb afgelopen twee jaar, hoe alleen en wanhopig, mn scheiding, bij tijden manische buien en later mn depressie; het was en is het allemaal waard. Ik ben elke ochtend nog steeds zo blij dat ik niet drink. Ik leer, ik ontwikkel mezelf, ik drnk niet en het gaat me steeds beter, En dat is een prachtig en dankbaar en fijn gevoel.
Dat wilde ik ff met jullie delen.

Er schieten spms ook lelijke gedachten door mn hoofd als ik sommige postings lees maar dan denk ik; 'Bammetje, je HOEFT niet overal op te reageren' Wat een weelde.
Heb een fijne avond allemaal.

Anjo, ik heb vandaag aan je gedacht. Ik wens dat je goed afscheid hebt kunnen nemen.

BamBam,
Ben het met je eens dat het niet meer drinken toch het mooiste is. Ik ben flink depressief, maar als ik niet was gestopt met drinken, was ik nu wellicht een Korsakovver of was ik niet meer.

Man gaat nu ons wekelijkse Chinese snackbar diner halen.

Hier een berichtje van een stopper, die het ook elke dag niet allemaal gemakkelijk vindt.
Jarenlang heb ik mezelf voor de gek gehouden met drogredenen om nog wel te kunnen drinken.
Alleen vandaag nog maar.
Ja die fles moet vandaag nog wel op, anders zie ik die morgen weer staan en ga ik toch weer verder.
Als de winkel nog open is, koop ik nog een fles, en anders beloof ik mezelf dat ik niet even verderop naar de super ga. (Wat ik natuurlijk altijd wel deed.)
Ach voor deze dag geeft het niet meer, nu heb ik toch al gedronken.

Wat ik voornamelijk deed was mijn vertrouwen in mezelf ondermijnen. En dat vind ik een van de fijne dingen van niet meer drinken: op jezelf kunnen vertrouwen.
Hiermee komt langzaam het vertrouwen op mijn eigen oordeel terug. Ik hoef niet meer aan een ander te hangen om mijn meningen te toetsen. Waarbij ik niet wil zeggen dat ik een mening niet waardeer, of die niet naast de mijne leg. Maar ik ben er minder onzeker over. Eerder dacht ik altijd: oh, die of die zal het wel weten, ik zie het vast niet goed. Ik was toch eigenlijk niks, want ik kon alleen maar zuipen.

Dat wens ik iedereen toe, dat je die sterkte in jezelf begint te vinden: dit ben ik en dat is goed! En daar hoort natuurlijk ook bij, je fouten onder ogen zien en die toegeven, maar ook je sterktes niet bagatelliseren. Sta voor wat je bent. Je bent er niet voor niets.

Niet drinken is en blijft bij tijd en wijle lastig. Ik had mezelf ten doel gesteld een jaar niet te drinken. Dat doel heb ik gehaald. En dan?
Voor de goede orde: ik ben vreselijk blij dat ik niet meer drink. Ik wil niet meer terug naar die ellendige tijd! En dan bedoel ik met name de laatste maanden voordat ik gestopt ben.
Toch heb ik op de een of andere manier moeite met een nieuw doel te stellen. Ik wil niet meer drinken. Dat staat vast. Maar wat nu?
Ik werk eraan om ervoor te zorgen dat ik niet terugval. Ik volg een therapie, ik leef regelmatig en ik let goed op mezelf. Ik sport weer enzovoorts..... en toch........

snappen jullie nog wat ik bedoel?

Het is gedaan. Netjes met een lach en een traan. Heel veel mensen.
Daarna bij mijn moeder grote maaltijd en toen zat ik er door heen. Ik zit nu thuis. Hopelijk heeft de rest nog een gezellige avond maar ik ben even klaar. Wel jammer dat ik mijn telefoon vergeten ben die ligt daar nog want mijn vriendin was zo overstuur, een vriendin helemaal niet kunnen spreken. Eigenlijk heb ik de helft niet kunnen spreken. X's baas heeft een geweldige speech gehouden waarin hij zoonlief heel goed aan sprak.

Toch vreemd hoe ik zijn wereldje soms gehaat heb. Ik zag ze weglopen en toen dacht ik bij welk wereldje
hoor ik nu? Een soort heimwee. Waar is X nu? Met wie moet ik nu dingen delen?
Ik weet zeker dat mijn familie denkt dat ik nu aan de Jan zit. Dus niet, het is geen rooibos maar doodordinaire thee.

Er ligt een stapel kaarten maar ik kan niet meer vandaag. Eigenlijk wil ik alleen maar op X zijn bed kruipen en hem vertellen wat er vandaag allemaal gebeurd is. Dit gaat pijn doen meer dan ik had verwacht. Iemand zei iets over een nieuw leven. Sorry mijn hoofd zit vol watten, geen idee wie.
Ik heb een tandarts afspraak dinsdag de rest is leeg en dat is geen normale situatie.

Maar vandaag zag ik er beter uit dan ik had verwacht, wat plamuur niet kan doen, mijn kinderen waren perfect, mijn kleindochter nog perfecter. De dienst liep perfect. Alles was perfect. We hebben hem eer gedaan. Volgens mij is hij verbaasd van zijn wolkje gevallen.

Hopelijk mag ik zo in slaap vallen.