Pffft snel even pauze. Komt me goed uit met deze discussie. Komt er iemand dan ga ik onaangekondigd weg.

Allereerst: Houtje, sterkte vanmiddag. Ik hoop - net zoals de rest denk ik - vanmiddag van je te horen en dat de uitslag mag zijn zoals je die jezelf wenst.

Ik heb regelmatig de indruk dat vriend adhd heeft. Vandaag stond er ook een artikel in nieuws.nl dat die mensen heel druk kunnen zijn en zich niet concentreren.

Ik probeer vriend vaak ook rustiger te maken door het hem letterlijk te vertellen: "RUSTIG!!". Ook concentreren is een probleem waardoor hij vaak meerdere keren dezelfde taak over moet doen en ik regelmatig wat wrevelig of boos ben. Vaak met de woorden "kijk er dan eens naar" of "let er nou eens op". Dat gebeurd heel vaak.

Als voorbeeld: hij is rustig in staat om dingen die in de vaatwas nog niet schoon zijn in de kast te zetten. En ik boos dat er een niet-schoon bord c.q. schaal in de kast staat. Hij ziet dat niet.

Hij heeft zelf ook wel benoemd dat hij het "zo ontzettend druk heeft" en dat er tegelijkertijd "niets uit zijn handen komt". Terwijl druk?????? Hij heeft een "lopendebandbaan" waarbij hij bijna niet hoeft na te denken en geen zorg voor kinderen. Dochter is mijn dochter en die zorg geef ik niet meer uit handen. Hij heeft dus alleen het leuke gedeelte: samen zwemmen, stoeien, voetballen en alle leuke dingen die een vader met een kind kan doen. Zelf vind ik dat geen probleem; opvoeden van dochter vind ik niet moeilijk, ik kan vaak goed met haar praten en verder is ze erg lief. Het kind waarvan veel moeders zuchten: "was dat mijn kind maar!" En dit is niet ALLEEN moederlijke trots.

Vriend zegt het ook wel eens: "jij weet me zo rustig te maken als ik het zo hard nodig heb".

Weet iemand meer van deze zaken af, hoe wordt het vastgesteld en hoe wordt hier mee omgegaan? Worden daar ook medicijnen voor gegeven?

Mooi Caro, de kassa gaat rinkelen? Verbaast mij trouwens ook dat het forum zoveel bezocht wordt dat je 40 reacties op je site hebt gekregen. Je gaat je nog afvragen of je hier niet aan het spammen bent

Ik was 1 van de 40 Har. Niet doorvertellen

Hum...tsja, M. is 66. 14 Jaar ouder dan mij. Maar uit niets blijkt dat ze die leeftijd heeft. Ze ziet er ongelooflijk jong uit en heeft zowel de spirit van een kind als van een wijze vrouw. Mag ikke wel blij om zijn zo'n vrouw te treffen; leeftijd doet er niet toe voor mij We kennen elkaar in sept. 9 jaar.
Zij is trouwens ook blij met een jongere man, ze heeft het wel eens geprobeerd met mannen van haar leeftijd maar die waren zoooooo ingeslapen volgens haar
Met mij heeft ze er iig de streken bij; en we kunnen ons beiden wel eens als snotneuzen gedragen...gna gna.

Ze heeft nu toch wel veel pijn, meer dan de 2 dagen na de operatie. Neemt nu paracetamol daarvoor. Komt wel goed, de blauwe plekken doen veel zeer en daar smeert ze nu allerlei middeltjes op. Dinsdag moet ze op controle.

Carolien, krijg ik dan nog een mailtje van je of zo? Ik heb nog niks binnen

Har, toen ik begon met die arm smeerde ik "biofreeze gel" dat koop je bij de drogist en wordt ijskoud = pijnstillend.

Misschien is ibuprofen (400 mg ) beter ivm de ontstekkingremmende werking en positief voor de bloedsdoorloop bij die interne littekens en blauwe plekken.

Wil je alternatief, dan moet je Arnica druppels slikken én arnica gelei smeren. Die biofreeze is ook alternatief een soort alternatief middel dan zonder medicijnen erin.

Ja mensen ik ben een wandelende apotheek, hè Corinne?

Dank Houtje, maar zij is ook een wandelende apotheek. Ze is verpleegster geweest en houdt zich al jaren bezig met gezondheid. Ze had eerst hyomeopatische middelen genomen maar heeft toch iets sterkers nodig. Klinkt me bekend in de oren wat je aan middeltjes noemt trouwens, volgens mij gebruikt ze die ook. Zal het toch aan haar doorgeven

Klopt helemaal wat je zegt Caro.

Vooral korte duidelijke opdrachten werken geweldig bij hem. Ook doet hij heel graag de was. Vooral de was ophangen doet hem goed. Ik voel wel aan dat zoiets therapeutisch voor hem werkt; een karweitje dat rust bevorderd.

Zijn moeder heeft wel eens verteld dat hij als kind al helemaal in zijn eigen wereld zat. Ik denk dat ik de eerste ben geweest die echt tot hem is doorgedrongen. Ik ben ook zijn eerste vriendin. Hij was bang om vrouwen aan te spreken, maar mij kende hij al jaren. Voordat we met elkaar gingen hebben we 9 jaar boven elkaar gewoond. We hebben die tijd niet met elkaar gesproken (ik had het erg druk, alleenstaand moeder, baan, 's-avonds bleef ik thuis bij dochter) maar raakten wel aan elkaar gewend. Vooral aan zijn ploegendiensten, zoals 's-nachts weggaan etc.

Met wie moeten we praten, met de huisarts of ergens anders? (als ik vriend tenminste zover krijg, die is doodsbang dat hij toch wat heeft. Hij legt de schuld nooit bij hemzelf. Het zijn altijd de "anderen" (ouders etc.) die hem nooit begrepen hebben of nooit voldoende hebben gedaan om hem te helpen.

Toen zijn vader laatst bij ons in de tuin aan het helpen was - die man kan fantastisch tuinieren - werd vriend zelfs wat boos op hem. Hij vind dan dat hij rustig zijn stress mag afreageren. Ik vind dat zelf niet goed en heb hem ook verteld dat hij niet mag afreageren op personen die hem notabenene helpen!!

Als hij nu op mij wil afreageren dan gaat hij een stukje om fietsen. Gelukkig dat ik de kracht heb dat tegengas te geven. Geef je hem de leiding dan loopt alles in de soep. Dan wordt alles 1 grote lol en dan gaat er helemaal niets meer goed ............

We zeggen dan ook wel voor de grap tegen elkaar dat ze nog laaaannnnnnggggg niet toe is aan de werkelijke overgang
Werk ze aan het andere buro, ga eens richting haar. Eindelijk is het droog hier!

Hier ook eindelijk droog, jemig, het leek wel avond.

Houtje: ik hoop voor je dat het allemaal goed komt met je.

Pippi: ja dat soort reacties ken ik ook heel goed. Verwacht je steun van je partner worden ze ook nog eens kwaad als je niet op de juiste manier reageert #@$% daar kan ik dan ook zo woedend op worden.

Hallo allemaal,

Een beetje bijgelezen, begrijp dat de meesten van jullie het goed afgaat om het droog te houden. Knap hoor! Hier is het anders, buiten niet droog en binnen ook niet....de gremlins houden mij sinds zaterdag met hun sadistisch gedram in hun macht.....en dat terwijl het zo goed ging. Vanmorgen schouders recht gezet en die venijnigerds van me afgeworpen.....

Rosan: zo dat klinkt kranig, nu vasthouden. Ik herken het helemaal en ook dat gevoel dat het in je greep houdt. Er weer voor gaan en de eerste laten staan. Zet 'm op.

Beste An,
Bedankt voor je bemoedigende woorden; het valt me zwaar te ervaren dat ik weer terug bij af ben. Eigenlijk schrik ik heel erg van mezelf dat ik het zomaar weer zo ver laat komen. Ben in de afrondende fase van de internettherapie en zou zoveel handvatten moeten hebben om me er tegen te weren....

Rosan: ja, je zou het moeten weten ??? Ja dat zeg ik ook zo vaak tegen mezelf. Maar het gaat er uiteindelijk om dat je jezelf weer oppakt en het als een leerproces ziet. Pas als je de moed opgeeft Rosan, dan .. ja dan. Stap voor stap. Ik heb zowiezo met mezelf afgesproken geen wijn en sterke drank te drinken Als ik zonodig moet. Dus dan moet ik wel heel veel naar binnen werken wil ik op z'n kop gaan. Ook niet voor een bepaalde tijd. Mij helpt momenteel het in lange termijn denken. Zit het te zeuren in m'n kop dan verplicht ik mezelf aan morgenochtend te denken. Weten dat ik morgenochtend van mezelf zou balen. Dat het momenten zijn die over gaan. Ik wens je toe dat vandaag de knop even om gaat. Het valt zo zwaar telkens weer terug te vallen en opnieuw te beginnen. Maar het is niet een opnieuw beginnen. We zijn toch te streng met onszelf. We gaan verder en verder en worden steeds sterker en groter en op een dag zijn we echte ADB'ers!

Rosan, goed dat je er weer voor gaat!!! Er is toch echt maar één handvat en dat is de eerste laten staan.
Wat er ook gebeurt, bezweer de eerste!! Hier staat of valt het mee!
Niets rechtvaardigt de eerste. Het maakt depri- schuldig -down en futloos. Niet doen dus. Pick up the pieces en ga er voor!

Sterkte.

Toch blijft het een kunst 'die eerste te laten staan'. Want daar gaat het om, die eerste.

De moed gaan we inderdaad zeker niet opgeven, ik heb teveel redenen om die afschuwelijke jww te laten staan. Als is het maar omdat ik vanmorgen met mijn katerkop niet eens mijn kinderen fatsoenlijk naar school kon brengen. Ik heb het er "gewoon" weer in laten sluipen, dacht dat ik het wel weer kon, zo af en toe eentje, en voor je het weet verval je weer in oude gewoontes. Vechten zal ik wederom, ik was weken goed op dreef en ik zal zorgen dat ik mezelf weer op rit krijg.

Was ook één van de 40

Precies Rosan, en ik doe met je mee, we meppen ze allemaal weg. Of beter, ik geloof een idee van Carolien, stop de gremlin met z'n kop in de fritespan.. was wel heftig... zelfs het forum sloeg op tilt

Het voelt goed om te weten dat je de strijd niet in je eentje voert, al gun ik het natuurlijk die ander dat hij/zij hem niet meer hoeft te voeren

We pikken de draad weer op en ga me met leuke dingen bezig houden. Vanavond wordt hier de laatste avond van de Avond4daagse gelopen en ben ik druk in de weer om leuke kettingen voor de kinderen te maken met een medaille eraan.

Rosan, ik voer de strijd iedere dag!! Dus om de eerste te laten staan. Al krijgt de strijd nu iets van een schermutseling. Iedere dag loop ik tegen zaken aan , die een drankje zouden rechtvaardigen.
Ik heb zaken doorstaan, die zéér heavy waren. Maar de alles vernietigende eerste laten staan.

Let wel, het heeft een half leven gekost, om tot dit inzicht te komen. Hier heb ik geen therapie en handvaten voor nodig. Ik steek mijn hand niet uit naar de eerste. Een stuk acceptatie.
Jij dacht dat het wel weer kon. Die gedachte zou ik laten varen, een drinker zal zelden sociaal kunnen drinken. Wie dat luk,t acht ik hoog! Nagenoeg niemand lukt dat. Het kan een tijdje goed gaan, om vevolgens in een nog heftigere val te komen.

Groet.

En nu naar Lidl, anders wordt het vasten. En dan de hond uit!

Groetje

Wat een positieve energie straalt er van dit forum ! Prachtige foto's van Tapas, prachtige tekeningen van Carolien, de mensen die een kunstwerk van hun tuin maken, de kleurige tegels van Har en M., de blauwe regen (ben vergeten van wie dat was , al een tijdje geleden) maar ook wie goed zorgt voor kinderen en hun geliefd gezeldschapsdier. Het werkt héél aanstekelijk. Het lijkt wel of ik jaren niet geleefd heb. Maar nu rustig blijven, denk ik voor mezelf. Stap voor stap
Dank jullie allemaal voor de bijdragen.

Rosan, lees anders gewoon een beetje de verhalen van de vorige dagen, het helpt om rustig te blijven en de gedachten en ideeën van de mensen op het forum te laten doordringen. Het werkt écht, maar geef jezelf tijd. We zitten allemaal in hetzelfde schuitje. Moed. Ik zelf verloor mijn zoontje die nu 12 zou zijn door een medische fout. Ik vind juni altijd zo'n bijzondere maand, ook mijn verjaardagsmaand, maar vooral laatse schoolmaand in de beleving van kinderen toch ook. Wees blij dat je hen die laatste weken naar en van school kan halen. Ik zou er alles voor doen. Wil niet schockeren. Maar even zeggen dat ik nu wel even bij diegenen ben die op dit moment gelukkig nuchter ben maar als ik jou verhaal lees dan weer aan mijn zoontje denk, hopelijk kan je dit begrijpen.

goeie tip van die frituurpan, Carolien, heb zelfs voor mijn moederdag een hagelnieuwe gekregen dus het vet is schoon (en dus errug heet gna gna)