Tsja Saf,

Zo gaan die dingen, soms.. Ik ben in elk geval blij voor je dat er gelukkige aanleidingen waren tot JWW. Zelf ben ik bij mijn terugvallen alleen weer begonnen uit somberheid, wanhoop, eenzaamheid, of een combinatie van al die dingen.. Nu maar weer moedig voorwaarts!

Ikzelf kan bijna niet meer ophouden met niezen en rillen.. Echte, ouderwetse neusverkoudheid is dat, geloof ik.

Floor, er was vanochtend echt niemand die Dorien en haar verhaal niet serieus nam.. We hebben hier alleen een dagdraad die in principe over alles kan gaan, en een meer thematisch georganiseerd onderdeel. Daar staat het stuk nu te lezen.

Zoals ik daar al schreef: ik weet uit ervaring hoe moeilijk mijn dierbaren het met mij als verslaafde hebben gehad en ik leef dus ook zeer mee met de strijd die zij (en andere partners van..) leveren.

Tapas,
Ik voel mij iedere morgen beroerd, al zeker 15 jaar lang.
Het is een gevoel wat bij een depressie hoort is mij verteld.
En ik heb ermee leren leven.
Toen ik in de dagbehandeling was heb ik geleerd om zo snel mogelijk
in actie te komen, dus niet in dat gevoel blijven hangen.
Nu moet ik zeggen dat lukt mij vrij aardig, als ik wakker wordt dan
ben ik letterlijk ziek, ik sta dan meteen op en ga iets doen.
Douchen even tv kijken iemand bellen o.i.d.
Na een uur is dat gevoel dan zo goed als verdwenen,
of sterk verminderd.
Helaas kan ik daarom nooit uitslapen, regelmaat is voor
mij heel erg belangrijk.
Goed dat je ook de tijd voor jezelf neemt en morgen een
dagje een time out neemt.
Het kost allemaal veel energie.

Zelf vind ik het altijd heel prettig om te lezen hoe anderen het aanpakken. Ziza had mij een boek aangeraden om te lezen, The Seat of the Soul, dus niet het grote boek. Ik kwam er niet echt in.
Het vraagt inzet van je en die lag niet in de aanbieding op dat moment. Dus ik las zo nu en dan een stukje. Op een gegeven moment las ik het stukje over verslavingen en staat er dat wegvluchten gewoon niet volwassen gedrag is. Er stond meer maar dat raakte mij tussen de ogen. Het is gewoon geen volwassen gedrag. Niets hoogdravends of geheimzinnigs.

Stoppen is voor ons meestal niet het grooste probleem, het gestopt blijven wel. Mijn grootste valkuil was dat ik verdoving zocht voor mijn gevoelens en dingen die ik niet prettig vond. Even niets voelen bij mij ging dat zo ver dat ik totale knock-out wilde. Het is geen oplossing want onder invloed deed ik weer van alles waardoor ik mij juist weer meer schaamde en wist daar meest van tijd ook niets meer vanaf.

Ik gebruik nu Refusal en dat geeft rust maar als ik geen actie onderneem en dingen of denkwijzen niet daadwerkelijk anders ga benaderen dan heeft het geen nut. Op dit moment neem ik het stapje bij stapje.
Focus ik op de kleine dingen. Voor mij geld dat het belangrijk is om van kleine dingen te genieten, van de wind over mijn warme dekbedje. Het waarnemen van de kleine zonnestralen.
Het vergroot mijn gevoel van welbevinden.
Maar ik moet gaan werken aan mijn basis, wat ik in mijn vermogen heb om te veranderen zal ik moeten veranderen en ergens zal ik weer vertrouwen moeten vinden in mijzelf en het grotere om mij heen.
Noem het het lot, het leven of een HM.

Ziza schreef dat alleen de bijeenkomsten het niet doen. Ik ben blij dat hij dat schreef. Ik weet niet genoeg van de twaalf stappen maar ik weet dat het voor sommige mensen werkt. Ik ga niet op nieuw het wiel uitvinden als er iets bestaat dan zal ik mij daar in verdiepen. Sommige van die stappen klinken ook vrij logish. Ik denk wel dat alleen je kaken klemmen en je overspoelen met het mantra "ik mag niet drinken" niet voldoende is. Ik denk dat ik echt dingen moet gaan doen om valkuilen te vermijden en daar niet weer in te vallen.

Pff, gelukkig hoef ik het maar dag per dag te nemen. Een heleboel "rotkarweitjes" maar als ik er maar een per dag doe kom ik al een heel eind. Een dag niet drinken is te overzien, een rotkarweitje moet lukken en een zonnestraaltje is altijd wel te vinden.


Safi, lieve moeder heb je! Jammer, als je gedronken hebt als je dat niet echt wilde doen. Als je daar een rotgevoel overhebt laat dat niet je hele herinnering aan de avond verpesten. Het was leuk om je vrienden weer te spreken, je hebt weer plannen. Dat veranderd niet, de vrienden en plannen blijven ook als jij besluit dat je ook kan genieten zonder alcohol. het een kan ook zonder het anderen.

Hoe stuur je een BN en hoe beantwoord je die??

Tapas, en een knuffel. Zo maar.

Wat bedoel je met BN, Floor?

Floor: links boven aan zie je: 'prive berichten' staan. Als je een bericht hebt ontvangen; zie je dat vanzelf en klik je op beantwoorden. Als je een bericht wilt sturen klik je bij de betreffende persoon op het slotje, rechts naast het lampje van af en aanwezigheid bij een bericht.

Ha Floor, fijn dat je er weer bent.
Vanmorgen kon ik je niet goed volgen. Ik begreep wel dat je graag over dit onderwerp door wilde gaan, maar je gaf niet aan waarom, hoe of wat. En dan is het moeilijk om iets terug te schrijven.
Dorien is heus verder gekomen. Ze heeft dit forum gevonden dus ze vindt ook dat andere wel.

Je zegt zelf al dat je opkomt voor anderen, dat is heel nobel.
Jezelf van minder belang vinden is ook prachtig, maar niet als je jezelf verwaarloosd.
Verwaarlozen door niet naar jezelf te luisteren, je gevoelens te negeren of je niet goed te verzorgen omdat een ander voor gaat.
Verwaarlozing lichamlijk of geestelijk, is een misdaad. Als je een ander verwaarloosd, stel je eigen kind dan zou je dat mishandeling kunnen noemen. Hoe noemen we het als je jezelf verwaarloosd?
Door b.v. zoveel te doen voor een ander, het eigenlijk teveel voor jezelf is, je niet goed naar je zelf luistert en dan gaat drinken om het weer leefbaar te maken?

Ik moest alsmaar denken aan Floor die een hele trap moet schilderen en deze klus eigenlijk alleen kan klaren als er daarna JWW klaar staat.

Eerder schreef je ook al: 'hoe mezelf te belonen???'

Hoe gaat het nu daarmee?

ik ben ook weer aanwezig...ik ga niet uitweijden over afgelopen vrijdag, maar het was heftig, emotioneel, druk (zo veel mensen!!) en toch ook wel mooi...De mensen van de uitvaartverzekering maakten zelfs buigingen en ook collega's van mijn vader deden dat.
Maar goed, jullie mogen alles vragen wat je wil weten ovr de crematie.
Met mij gaat het naar omstandigheden goed. Heb een goed gesprek met huisarts gehad en toch maar medicatie gekregen; chloornogwatnogwat. Het maakt me rustiger en de trek in alcohol neemt af. Ze werken wel en ik slaap er ook goed op.
Alleen gisteren de fout ingegaan, maar de trek wordt idd minder. En het is welliswaar zondag, maar ik voel niet eens de behoefte om naar de supermarkt te vliegen.En dat is toch een goed teken!
En An, bedankt voor jouw berichtje ...deed goed te lezen, dat je me vrijdag niet vergeten was...

Ik begin toch steeds meer nieuwsgieriger te worden naar de 12 Stappen en ben benieuwt of je die ook zonder sponsor of de AA kan doorlopen.
Vooral stap 4 lijkt me erg goed om eens te doen.
Eens goed in kaart brengen wat je allemaal fout hebt gedaan in je leven,
voor wie je een wrok voelt en waarom,
wie je nog je verontschuldigingen moet aan bieden
wat je goed en niet goed vind aan je leven
eigenlijk zou iedereen dat moeten doen, ik kan me voorstellen dat het enorm oplucht.

Ook sta ik niet afwijzend tegen over Pesso psychotherapie en ben eigenlijk benieuwt hoe je daar terecht komt. kan je daar zelf voor kiezen of moet je daat een spych daarna doorverwezen worden?

Ik zag net een film op tv waar een dochter haar zoontje aan haar vader gaf en waar ze dan liefdevol toekijkt hoe haar vader het kind liefkoost.
En toen moest ik terug denken aan mijn redenen om geen kinderen te nemen omdat ik vooral niet wilde dat mijn vader in kontakt met mijn kind zou komen en dat kind ook zou 'bevuilen' met zijn rot gedachten.
Ik was echt zo sterk alleen maar bezig met zorgen dat mijn vader helemaal niets in mijn leven zou/kon betekenen, en mijn man heeft dat naar zijn moeder toe(maar was ook bang dat hij zijn kind(eren) misschien ook mishandeld zou hebben) dat we allebei onzelf gewoon nooit de kans hebben gegeven om een kind samen te hebben.

Maar toen ik die film zag zonet toen dacht ik wat jammer en wat een kans heb ik eigenlijk gemist om een ander soort kontakt met mijn vader te hebben.
Ik had hem ook het vertrouwen kunnen geven door hem OPA te maken en het nog eens over kunnen doen wat hij bij mij niet kon. Hij was nl erg gek op de kinderen van mijn oudere zussen en die kinderen ook op hem.
Ik heb dat altijd erg argwanend bekeken en alleen maar gewacht op het moment waarop de kleinkinderen gingen praten en dan was inderdaad het kontakt al snel niet meer goed omdat mijn vader erg slecht was in communicatie en erg oevrheersend en dominant kon wezen.
Toch heb ik mezelf en hem die kans niet gegeven.

Ik weet niet ik denk toch dat mijn hele alcohol en drugverleden zo'n impact op mijn leven hebben gemaakt dat ik denk dat ik er alleen niet uit kom. maar heb in het verleden zo weinig aan het Riagg/Hulpverlening gehad dat ik er zo weinig vertrouwen in heb weer die kant op te gaan.

Ik heb duidelijk het gevoel dat ik bij een kruispunt sta en maar niet kan beslissen welke kant ik op moet. Alles lijkt eng, moeilijk, onbereikbaar en onbekend.
Misschien dat ik daarom ook steeds weer af en toe drink/blow omdat dat nog het meest herkenbare is


RJB ik ben ook neusverkouden en heb keelpijn en doe niets anders dan niezen. Dus we moeten maar even zien maandagavond hoe we ons allebei voelen ivm met onze afspraak dinsdagmiddag.
OK?

Albertina, nu begijp ik ook beter waarom ik niet echt kan uitslapen, als ik wakker ben moet ik er ook gelijk uit anders wordt ik megadepri, en als ik toch megadepri wordt ga ik rennen (hardlopen dus) Meestal gaat het in de loop van de dag ook over maar de laatste 2 dagen niet. Meestal is dat van tijdelijke aard hoor en gaat het niet over zoals nu dan weet ik ook dat ik actie moet ondernemen, voor mezelf moet zorgen dus!

Anjo, dank je wel! zomaar!! fijn om te horen dat je weer aan de refusal bent, en het gaat inderdaad om je basis. Toen die van mij sterk genoeg bleek te zijn kon ik pas over stoppen met drinken nadenken, en na 2 jaar nadenken kon ik uiteindelijk stoppen

Floor, het is goed dat je voor anderen opkomt, dat is een hele positieve eigenschap maar niet als je jezelf van minder belang vindt. Tegenwoordig zorg ik beter voor mezelf dan voor anderen en op de een of andere manier zorg ik daarmee dus wel goed voor anderen, want als het met mij goed gaat gaat het met hun ook goed en ik kan een voorbeeld voor anderen zijn van dat het werkt.

Ik stel het nog zwart witter. Ik vind dat iedereen ten eerste voor zichzelf moet zorgen. Ik kan een ander daarbij steunen maar ik mag van mezelf nooit meer de zorg overnemen want daarmee neem ik de ander zijn verantwoordelijkheid af...

interessant onderwerp wel eigenlijk!

Orleando

Fijn om te horen dat je tevreden terug kunt kijken naar afgelopen vrijdag.
Ik wens je veel sterkte in je verwerking van je verdriet en zoek de troost liever bij je man en kinderen dan bij je NEP vriend alcohol.
Hou je taai!

Safi, maak je daarover maar geen zorgen! Mijn man is deze dagen een enorme steun voor mij geweest. Heeft vrijgevraagd op zijn werk en is er ook echt voor mij. Veel tegen zijn brede schouders kunnen uithuilen en we zijn erg naar elkaar toegegroeid. Ook onze kinderen hingen heel de dag om me heen en ik kreeg veel knuffels van ze. Ze zijn ook meegeweest (wilden ze zelf) naar de crematie om afscheid van opa te nemen. We hebben (in overleg met mijn vaders vriendin) foto's van de kist gemakt en van de bloemen. Mijn vader heb ik wel nog gezien, maar daar wilde ik geen foto van. Die zit wel in mijn hoofd en ik heb mijn vader wel op foto's staan, zoals hij eruitzag toen hij nog leefde. Hij zag er rustiger uit dan de zaterdag in het ziekenhuis.
Op de een of andere mannier kan ik ook met zijn overlijden beter omgaan dan met die van mijn moeder. Misschien omdat ik er nu nauwer bij betrokken was. Veel zelf regelen, kist was even open voor ons als familie en ik heb , samen met zijn vriendin en mijn man zelf de kist mogen dichtdoen. Dat voelde echt als een soort definitief afscheid...heel raar, eng en verdrietig, maar toch ook weer goed. Kan het niet zo goed uitleggen...

Orleando ik vind dat je het heel mooi kan uitleggen en vind het heerlijk om te lezen dat je zoveel steun aan je man hebt en dat je voelt dat jullie door deze gebeurtenis naar elkaar toe zijn gegroeit.
Door dik en dun, voorspoed en tegenspoed en dat zit bij jullie dus goed en dat is fijn om te lezen.
Het zal je ook helpen met je gevecht tegen je verslaving die steun van je man en het vertrouwen wat jullie in elkaar hebben.
Je kontakt met je partner en je kinderen zijn toch het mooiste wat je ooit kan overkomen in het leven.
En geniet van alle momenten waarop dat bij jullie goed zit.
Daar kan rijkdom niet tegenop, volgens mij is dat de essentie van je bestaan..

het is in mijn situatie ook wel, dat ik nu letterlijk met de neus op de feiten ben gedrukt; mijn ouders zijn er nu allebei niet meer, maar mijn gezin nog wel. Springlevend, lief, aanwezig envooral me ontzettend dierbaar. Ga ik door met drinken, dan ben ik hun kwijt, maar zij mij ook. Kunnen ze naar mijn crematie, want ik ben erg bang mezelf ooit nog eens de dood in te drinken. Ik weet aan den lijve hoeveel pijn je voelt als er iemand wegvalt...en dat wil ik ze besparen. Dus ik drink niet. Ik zit nu aan de warme chocomelk!! Komende week wordt een testweek voor mezelf. Dan zijn de kinderen vrij van school en mijn man moet lange dagen werken. Dus ik moet eigenlijk alles alleen doen. Vind ik niet erg, maar normaal ging ik dan rommel kopen. Om een uur of 4 begint het dan te kriebelen en rond kinderbedtijd had ik het bier al koudgezet...Kom ik komende week droog door, dan is mijn sterke kant weer terug.
Ik vind momenteel veel troost in mijn man en kinderen en in muziek. Ik draai wat af en huil me suf dan...maar het werkt wel!
Op internet al vanalles uitgzocht, waar ik van de week met de kinderen heenkan. Ze hebben immers ook recht op plezier. Ze hebben zich vrijdag uitstekend gedragen, ookal zijn ze nog zo klein. Ze waren lief, rustig en keken met een soort van eerbied naar mijn vaders kist, omringd met heeeeeeel vel bloemen.
Dus ga ik ze komende wekk platverwennen met leuke uitstapjes. Enne...dan zijn de valkuilen voor mij ook kleiner!

Mag ik je dan nog één tip geven bij het platverwennen en de uitstapjes?
Dat je, als je thuiskomt, en MOE bent, en ze hebben HONGER en jij ook, iets al KLAAR hebt staan wat je bv. 's ochtends gekookt hebt en je alleen maar hoeft op te warmen.
Dus géén boodschappen om half zes, niet langs het wijnrek, en eten al in je hoofd. Al eet je maar een broodje ei met soep, als je dat maar WEET en dat dat klaarstaat zodat je binnen 5 minuten klaar bent. Of boerenkool die je alleen maar hoeft op te warmen.
Of kook 's ochtends voor 2 keer, twee keer spaghetti, 2 x boerenkool of zuurkool of zoiets, of alvast puree met rode kook, of je maakt voor 2 x gehaktballen en je bakt er aardappels bij die je alvast hebt gekookt en sla of zo, 2x patat of broodje hamburger of een grote omelet. Dat zijn echt de valkuilen ik ken ze zo goed.

Verders ben je mieters goed bezig hoor alleen maar complimenten. Ik heb een huilweekend, mag ook van mezelf.

ben hier en daar aan het bijlezen, maar ik heb te veel gemist. Maar ik zie, dat jullie wel aanmij gedacht hebben, de afgelopen paar dagen. Safi, dankjewel en ook Stien bedankt. En iedereen die ik vergeten ben: Thanx! Ik zal me volgende week wel vaker melden, als ik niet met de kinderen op stap ben.
Vraagje; hoe krijgen jullie die smiley's tevoorschijn? Want of ik krijg niks of alleen de tekst en niet zo'n plaatje:huh:

nou nu heb je er toch al een.
Je klikt bovenin het antwoord-schermpje op "selecteer emoticon" en dan probeer je ze allemaal uit. Ik weet de meeste wel uit mijn hoofd.

Emoticons als :beer ; :beer: en :wine ; :wine: zijn een beetje raar op een ADB forum, maar ja .

gelukt!! Ik heb eindelijk ook een smiley!!!
Houtje, zer goede tip!!! Dat ga ik doen ook, weer een valkuil minder. Morgen doen we boodschappen, maar dan samen met manlief, dus dan koop ik zowieso niks qua alcohol. En ik dronk wijn, maar sinds de internetbehandeling niet meer en ik heb daar ook geen behoefte meer aan. Ik heb alleen vaak zin in bier, maar als ik idd eten al zowat klaar heb stan, hoef ik ook niet vlug wat te hlen. Want vlees, chips en frisdrank staan naast, respectievelijk tegenover het bier.
Houtje, ik had jou dat al eens gevraagd, maar wie ben jij verloren dan?

Orleando als je het berichtje maakt dan is het tekst en pas als je het plaatst wordt het een smiley.
Als je twee dezelfde icoontje wilt dan kan je of de tekst kopieren of je kan eerstw eer klikken op 'Selecteer Emotion' en dan mag je weer hetzelfde kiezenB)


Houtje ik geef je even virtueel mijn schouder om op uit te huilen en een dikke knuffel

((((((((((((((((((((((( )))))))))))))))))

Red je het een beetje??
En komen Hans en grietje zo weer thuis om je weer even op te vrolijken?

Hoi Orleando,

Meid wat heb je ej er goed doorheengeslagen.
Echt heel goed van je.
Het valt niet mee, maar ik vind je reuze dapper.
Ik heb alleen mijn vader nog mijn moeder
is helaas een paar jaar geleden overleden.
En ik mis haar nog heel vaak.
Sterkte de komende week.
En goed dat je leuke dingen met je kinderen
gaat doen.
Heb je in ieder geval wat afleiding.

ben vorige week nog naar mij huisarts geweest. Goed gesprek gehad en hij begrijpt me wel, maar vindt het toch jammer dat ik weer was gaan drinken. Toch maar medicijnen gekregen. Ik hou niet van pillen, maar ik kan het schijnbaar niet alleen en daar heeft hij wel gelijk in. Ik heb nu chloornogwatnogwat. De trek in alcohol wordt er minder van en ik word er zelf ook rustiger van. Het helpt wel. De kriebels gaan langzaam weg en ik slaap goed en ook rustiger. Ik ben zo'n woelwater in bed als ik niet gedronken heb (als ik wel gedronken heb...tja...knockout...). En, ook belangrijk, geen bijwerkingen!! Ja, een beetje buikpijn, maar geen enge dingen. IK heb ze voor een week en slik ze trouw elke dag. Na die week moet ik het weer zelf doen. Maar heb ik het dan moeilijk, dan kom ik eerst hierheen, okee??

orlando,

Mijn moeder is op 1 februari (al weer drie weken geleden zeg) overleden.
Wij hadden een zeer gecompliceerde verhouding waardoor nu allerlei mixed emotions boven komen. Ze is erg plotseling overleden, lag in het ziekenhuis wegens trombose, dat was 2 weken ervoor, bleek leukemie te hebben, knapte ook, mocht naar huis, kreeg woensdag een infectie, donderdag niet meer behandeld en vrijdag overleden. Ik heb erg veel steun aan het forum gehad. De dag daarna brak mijn zus haar heup (we zijn met twee zussen) dus ik sta er erg alleen voor. Ik was donderdag en vrijdag bij mijn moeder en dus bij haar overlijden, maar ik vond het erg heftig en ook wel bizar en eng. Van "rustig inslapen" (ze kreeg alleen nog maar morfine tegen de pijn en we wisten dat ze niet meer wakker zou worden) is eigenlijk geen sprake. Ik bespaar je de details, maar ik zit hier acuut weer te huilen. Geef niet. Ze was overigens "pas" 73. Dat is niet erg oud.

Safi,

Hans en Grietje komen vanavond weer thuis, maar ik heb dit weekend eigenlijk voor het eerst in vijf jaar dat ze naar hun vader gaan, nou ja 5,5 dan, ..... goed aan mezelf toe kunnen komen, gisteravond en vanavond heel lekker gegeten, gisteren vega (aan te raden): wraps (taco-pannekoekjes) insmeren met philadelphia crème zonder extra smaakje, bestrooien met verse dille en bieslook en pijnboompitten (vooral die zijn heerlijk) dan 50 gram zalm erop, oprollen en snijden maar. Jammie!!!! Vanavond niet-vega want de kip was in de aanbieding (ik vind vega soms duurder dan vlees, ben het gewoon niet gewend waarschijnlijk, om vega te koken) dus ajam pangang met zelfgemaakte atjar tjampoer. Daar heb ik al royaal van gesnoept kan ik wel zeggen.

Lief dat je vraag naar H en G. Die komen vanavond weer thuis, ze zijn met Vaders naar het huis van Vader in het Westes des Lands, en gaan vandaag naar Vaders Vriendin en Wurm. Vader woont daar eigenlijk gewoon, maar Hans en Grietje en het Wurm is wat véél kids in een 2-kamer appartement.

wij gaan zometeen eten, dus ik piep er even tusenuit. Maar vanavond meld ik me wel weer, als de kinderen op bed liggen. Dan lees ik de berichtjes die na mij zijn gekomen wel en beantwoord ik alles. Eet smakelijk voor degen die ook aan tafel gaan en tot straks!

Goed zo Houtje je dat je nu na 5.5 jaar eindelijke ens aan jezelf toegekomen bent en jezelf ook met lekker eten hebt verwent.
Je recept klinkt erg jammie, jammie die ga ik dus zeker een keertje uitproberen.
ik had gisteren twee zalmfileetjes van de Lidl.
Di heb ik ontdooit in een bladerdeeg taartje verpakt samen met uitjes, fets en prei en dille, peper en zout
Zo had ik van twee stukjes zalm genoeg voor 4 personen en het was heel lekker, weinig werk en in 25 minuten klaar!