Sammy

Nog gecondoleerd met het overlijden van je schoonmoeder. Ik hoop dat ze een mooie leeftijd heeft mogen bereiken.
Dat was een grote klus om dat allemaal uit te zoeken met de huisraad en kleding.
Fijn dat jullie nog wat mensen gelukkig hebben kunnen maken met meubels en electrische apparatuur voor de bazar van de muziekvereniging.

Mijn moeder heeft ook alle brieven bewaard die ik en anderen haar ooit hebben geschreven.
En ik heb in 20 jaar in 7 verschillende landen gewoond dus ze heeft noal wat brieven van me.
Dat zal me een deja-vu worden als ik die eens weer in handen krijg.

Corinne
Het zou kunnen dat jij dat rouwproces niet zo voelt omdat je pas in 2001 echt aan de drank raakte en dus niet zo'n onzettend lange tijd "troost" hebt ondervonden van alcohol.
Voor de meesten van ons is het toch gauw tussen de 15 en 40 jaar dat we alcohol als middel gebruikten om rot gevoelens, verlegen gevoelens, emotionele gevoelens mee weg te krijgen en dan is het een erg lange tijd een "vriend" geweest.
Maar zoals Ziza al zo goed zei:
The man took the drink, the drink took the man en than the drink took the drink...alhoewel ik het nog eerlijker vind als je eindigt met de DRUNK took the drink.

Hallo mensen,

het casino bezoek was leuk. Zus 2 won 450 euro, zus 4 70 euro, zwagerlief 160 en BB 90 euro. Ik bedoel maar... Voor nul euro een hele hoop lol gehad. Het was een leuk avondje uit. Geen bier, geen wijn, geen zucht naar alcohol, veel gelachen en geouwehoerd, wat wil een mens nog meer. Wat een verslaving ligt ook daar op de loer. Wat zullen er veel mensen zijn die een obsessie hebben voor dat gokken, zal waarschijnlijk vergelijkbaar zijn met drinken, pfffff.
Ik geniet van mn familie, ben dankbaar dat het mn moeder zo goed gaat. Zo leuk om te zien hoe ze ervan geniet dat wij er allemaal zijn. Gistermiddag wezen winkelen, lekker lachen, mn moeder bij een aflopend straatje loslaten en de rolstoel een zetje geven, hihihi. Gelukkig kan ik heeeeel hard lopen:o:)
1 van mn moeder haar favoriete uitdrukiingen is;
Tel uw zegeningen 1 voor 1,
tel ze alle en vergeet er geen.

Denk ik vaak aan en ik probeer dat ook te doen. Valt niet altijd mee want soms vind ik mezelf erg zielig...
Wat ik niet meer zielig vind is dat ik niet meer drink. Ik ben blij dat ik die stap heb gezet. Ik ben blij dat ik niet meer 'hoef', heerlijk. Ik ben er nog lang niet maar dat geeft niet. Ik ben ook blij dat ik de stap naar de AA heb gezet. ben afgelopen donderdag weer geweest en weer ging ik blijer weg als dat ik was gekomen. Is het de herkenning, is het de veiligheid, is het het gevoel dat ik er daar 1 van velen ben, ik weet het niet. Maakt ook niet uit, ik heb weer ervaringen kunnen delen, veel gelachen en ging met een goed gevoel naar huis. Dat was fijn.

Voor alle 'medestrijders', laat de eerste staan, kijk niet verder als 24 uur vooruit, dat is te overzien.
Ik ben blij dat ik niet meer drink.

BB gaat even de rust opzoeken voor een paar dagen. Daarna stort ik me nog even in de familiedrukte en dan is mn vakantie weer bijna voorbij. Maar zover is het nog lang niet, eerst deze dag.

Fijne zondag nog.

Corinne wat ben je toch altijd lief en trouw in het beantwoorden van iedereen.
Zouden die moeie benen nu nog met het stoppen te maken hebben, je bent nu toch al vanaf 11 april alcoholvrij? In mijn ogen een ongekend lange tijd! Voorbijstreven kan ik je nooit, maar wel evenaren gelukkig.
Sammy dat is een heel gedoe en kan van alles naar boven brengen, het opruimen van het huis van een gestorvene. Blijkbaar heb je het wel onder controle, ook in geestelijke zin.
Safi, je koppie vandaag naar buiten gestoken met man en hond?
Over drie weken krijg ik een Cocker-Westie, jawel, ik ben om. Deze hond past beter bij mijn leven dan de bloedhond en andersom (en mijn flatje). Ik verheug me er erg op, gelukkig groot park in de buurt.

Benthe, die grijze cellen krijgen een opdonder! Duizenden leggen het loodje!!
Ik ken die mist in het hoofd, het niet bij de dingen kunnen komen.
Dat is een soort delirante toestand, niet goed.
Ook de coördinatie is weg.

Heeft ook met glucose te maken.

Totaal geen gevoel met de dingen om ons heen!!

De meer reden om te stoppen, anders ontwikkelen we Korsakov!
Een volle week heb ik niet geweten dat ik bestond,alles ging buiten mij om, heel eng.

Sterkte meid. Veel vit B.

Hanny,
voor wat het nog waard is als mosterd na de maaltijd, ik heb gisteren al bericht gekregen dat je profiel niet meer zichtbaar is!

Dank je Soothe. Het gekke is dat toen ik nog dronk (dat vind ik zo arrogant om te zeggen, wat zijn nou 17 dagen droog, nietwaar), maar goed, dat ik het toen gewoon niet in de gaten had. Misschien was ik toen ook wel doodmoe en niet geconcentreerd, maar hup, een paar glazen er overheen en ik voelde niet veel meer.
Een hele week kwijt? Dat moet heel beangstigend zijn. Denk je zelf ook aan je vitaminen?
BamBam ik heb niets met casino's, maar fijn dat je het naar je zin hebt.

Benthe,
achteraf gezien bedenk ik me: hoe heb ik het zo lang kunnen volhouden!
En dan denk ik inderdaad dat het ook waar is wat Safi zegt: namelijk dat het ook afhankelijk is van het feit hoe lang je al gedronken hebt. Het is natuurlijk dom om te verwachten dat je na jaren lang drinken in een paar weken bent opgeknapt, al zou dat wel fijn zijn!
Ik vind het in ieder geval fijn om te lezen dat een aantal mensen dezelfde klachten hebben, anders ging ik nog aan mezelf twijfelen!

Ik heb 32 jaar gedronken en zou het niet meer dan normaal vinden dat het me dan de 5 jaar zou duren waar men over leest om erover heen te komen lichamelijk.
11 jaar ben ik nu al aan het minderen en pas nu geef ik toe dat het niet werkt.
Ik ben altijd te bang geweest die "vriend" los te laten maar ben nu eindelijk tot het besef gekomen dat die "vriend" mij niet los zal/wil laten.
En ik geniet al jaren niet meer van de vriendschap en heb ik het ooit gedaan?
wanneer?
toen ik dronken, half bewusteloos op iemand zijn bank hing?
toen ik huilend wakker werd omdat ik het niet meer wou, drinken en drugs en parties?
toen ik bijna mijn man verloor aan de drank?
toen ik bijna mezelf verloor in al mijn depressies?
zelfmoordplannen had?
en toch steeds weer die "vriend" opzoeken die me vertelde dat alles beter zou worden als ik me maar even bezoop.

Nu ben ik nog niet ver en lang op weg maar heb wel de "vriendschap" verbroken en aanvaard elke andere pijn , moeheid, irritatie, concentratieverlies, onzeker voelen, emoties voelen, huilen als een zegen dat ik nog leef en nog de beslissing kan nemen om te stoppen.

Safi,
recht uit mijn hart! Nu kunnen we nog iets doen!

@Safi,
Misschien heb ik het gewoon moeilijk met rouwen. Dat heb ik sinds het grote misverstand van 20 jaar geleden toen mijn grootvader was overleden.
Maar ik heb niet zo lang aan troostdrinken gedaan. Dat heb ik eigenlijk pas gedaan na mijn grote terugval. Daarvoor was het drinken om het drinken.
Tot maart 2005 heb ik nooit nagedacht over mijn drinken. Ik was wel een stevige drinker, maar ik had daar geen problemen mee. Ik wist ook niet hoeveel ik dronk op een dag. Ik kocht elke week bij de slijter die dozen rode wijn en daar bleef toch altijd van over.
En toen vroeg dus mijn vriendin hoeveel ik op een dag dronk. Wist ik niet zo precies, 1 of anderhalve fles. Ik ben toen gaan turven en dat waren er toch wel bijna twee op drie dagen in de week, de overige 4 dagen waren dat 2 - 2,5 per dag. Dat vond ik wel ongezond veel en ik ben toen gaan minderen, dat ging redelijk. Eind augustus waren dat er nog maar 1 -1,5 per dag. Maar die periode kondigde mijn baas aan dat hij er mee stopte en dat voor mij ook het doel viel. Een grote schok na 13 jaar dienst. Gezien mijn leeftijd zag ik de toekomst somber in. Ik liep toen al maanden met veel diarree en ging naar de huisarts, die liet bloedprikken. Resultaat: stoppen met drinken, je bent allergisch voor alcohol. Advies: ga naar de Bouman. Dat was dus de eerste keer de confrontatie met het woord alcoholverslaafd. Nee, toen nog geen alcoholist, dat is een stapje verder. Het duurde lang voor het intakegesprek kon plaatsvinden en dan kwam er nog een tweede intakegesprek. Eindelijk eind november kon de behandeling beginnen. Ik was toen al ontzettend gestresst van het gesolliciteer en het naderend einde aan mijn baan. Ik had echt nergens zin meer in. Van de verslavingsarts (die ik vanaf het eerste gesprek niet mocht) kreeg ik een Libriumkuur. Wel dat heb ik geweten (of beter niet, want ik was helemaal knock out). Ik heb me na de tweede dag ziek gemeld, omdat ik niet meer wist wat ik deed. Ik had ook Campral gekregen als trekremmer. Nog meer diarree. Toen ik dan eindelijk weer een afspraak had met die man, heb ik hem gezegd dat ik die Campral niet meer wenste te slikken. Het drong niet echt tot zijn botte kop door dat ik er diarree van had. Dat kwam omdat ik niet hard genoeg mijn best deed om helemaal te stoppen. (Zoiets moet je dus niet tegen een type als ik zeggen, dan ga ik in de contramine.) Na veel gesoebat heeft hij me dat toch Revia voorgeschreven. Remde ook niet bepaald de trek bij me. Ik viel er wel van in slaap, wat een paar keer tot een gevaarlijk situatie leidde. Ondertussen had ik ook een aantal gesprekken met een mevrouw die wel best aardig was. Eigenlijk alleen door haar inzet lukte het me om nog maar 2 glazen en later minder dan 1 glas per dag te drinken. Die Revia was ik inmiddels zo beu, dat ik de behandeling heb laten stopzetten. Dat was in mei. Daarna is het me op eigen houtje gelukt om op de nullijn te komen, maar met de nodige uitglijers. Toen kwam de fantantische vakantie, waarvan ik elk moment heb genoten. Behalve dan de terugreis: kom je na meer dan 30 uur onderweg te zijn op Heathrow aan, mag je niet landen en ik was al een week zo vreselijk ongesteld. Het was 11 augustus en er bleek een totaal terroristenalarm te zijn. Een ramp voor vele reizigers. Kon onze vlucht naar Schiphol naar een latere vlucht omboeken die met veel vertraging ook in Schiphol aankwam. Onze handbagage kwam vrij ongeschonden aan, maar onze bagage was gestrand. Toen kon ik ook nog aangifte gaan doen van vermissing van onze bagage. Tegen 6en s'avonds waren we dan eindelijk thuis. Maar even wat gaan eten, want er was niets in huis. Na douches vroeg naar bed. De volgende dag, en dat had ik dus niet mogen doen, een doos rode wijn gehaald. 's Maandags bij een andere slijter nog 3 flessen. Ik zat binnen de korste keren meer te drinken dan ik ooit gedaan had. Ik baalde van alles en het meest van mezelf. Ik deed nauwelijks nog wat in het huishouden en lag meer in bed dan ik op was. Met solliciteren schoot het ook van geen kanten op. Ik denk dat mijn brieven zo belabberd waren, dat ik zelfs niet werd uitgenodigd op een gesprek. Een paar weken voor de herfstvakantie zat ik zo diep in de put, dat ik voorbereidingen trof voor zelfmoord. 8 Slaaptabletten en 10 Libriumpillen uit de blisters genomen en in een potje gedaan. Als de vuilniszak in de container gedeponeerd werd, kon ik dan die pillen inslikken. Als ik een spontaan type was geweest, had ik ze gelijk geslikt. Nu moest ik dus 2 dagen wachten. In die twee dagen heb ik veel nagedacht. Omdat vrijwel zeker mijn dochter diegene zou zijn die me zou vinden, heb ik er vanaf gezien en besloten dat als die uitweg er niet was, dat ik dan echt helemaal van de alcohol afmoest. Mijn vriendin heeft me uit dit slob gehaald, met moeite, ook al stribbelde ik niet meer tegen, echt meewerken deed ik ook niet. Op zoek gegaan naar hulp. En zo kwam ik hier bij de internetbehandeling. Die hulp sloeg goed aan en nu ben ik er echt vanaf. Ik hoef ook nooit meer wat te drinken en ik wil ook nooit meer wat drinken.
Nee, rouwen om vijand alcohol doe ik niet. Ik ben nog wel moe van het gevecht. Mijn lijf heb ik uitgeleefd, dat voel ik nog. Maar ik ben o, zo blij dat ik ervanaf ben. En dat ga ik zo houden.
Nu ga ik stoppen, want ik zit hier te huilen.

Gem

Alleen zo kunnen we het accepteren en aanvaarden dat het moeilijk zal worden en er vele verleidingen op onze weg komen.
Maar we hebben een besluit genomen,de knop om gedraaid en ik begin er vrede mee te krijgen dat het zo is.
Met roken is het me net zo gelukt.
Iemand vertelde hier een keer dat een buurman met een fles drank aan kwam als kado en diegene antwoorde:" Ik drink geen alcohol"
Die persoon wil ik met heel mijn hart ook worden

@Safi,
Het volgende wou ik er nog achteraan bijvoegen, maar ik kon even niet meer.
Dat zijn mijn gedachten van de nacht van 2 op 3 juni.


Bezinning

Wat heb ik tot nu toe van het leven geleerd?

1. Ik hoef niet bang te zijn voor de dood, zij komt vredig.
Dit heb ik geleerd toen ik in het ziekenhuis flink in ademnood kwam in december 1996.
2. Het leven verdient een kans om het te leven.
Dit heb ik geleerd toen ik besloot geen zelfmoord te plegen een paar weken voor de herstvakantie van 2006 en uit een diepe alcoholdepressie opkrabbelde.
3. Ik ben het waard te leven en ik ben blij te leven.
Dit heb ik ontdek nadat ik ruim zeven weken niet meer dronk op 2 juni 2007 rond 01.00 uur.

Wat zal ik nog meer leren tijdens dit leven?



Weet je waarom dat zo plotseling in me opkwam?

Als kind al merkte ik dat ik anders was dan anderen.
Mijn interesses lagen op andere vlakken.
Daardoor paste ik niet in de groep en viel er altijd buiten en werd er buiten gehouden.
Ik hou van geschiedenis, mode interesseerd me niet, moderne harde muziek evenmin.
Daarom was ik ook een object om te pesten.
Dat heeft geleid tot een negatief zelfbeeld.
Nu heb ik dat negatieve zelfbeeld afgegooid.
Het is juist leuk anders te zijn dan anderen en geen deel uit te maken van de grijze massa.
Het zal me een zorg zijn dat iedereen maar vindt dat ik me moet aanpassen.
Ik ben nu met mij zelf uiterst tevreden.
Zonder mijn alcoholverleden was ik hier niet achtergekomen.

Ik ben begonnen mezelf maar te nemen zoals ik ben, dus te aanvaarden.
Ik denk dat dit uiteindelijk tot deze ommekeer heeft geleid.
Ik weet het ook niet zo precies, een half uur geleden ongeveer ben ik tot die slotsom gekomen.
Ik heb mezelf dus 47 jaar niet aanvaard. Dat is toch jammer?

Corinne
Bedankt voor je openheid en ik ben blij dat je die pillen niet hebt geslikt en dat je vriendin er voor je was op het juiste moment.
Je hebt je dochter en je gezin een hoop leed bespaart en nu kunnen ze nog trots op je zijn ook omdat je het gaat overwinnen.
Mocht je ooit somber worden in de winter of als je mijn beschrijving herkend van melancholisch worden neem licht therapie.
Het is een hele bijzondere ervaring alsof je lentegevoelens hebt in de herfst en de winter.

Je schrijft
quote
Nee, rouwen om vijand alcohol doe ik niet.
unquote
Ik ben blij voor je dat je het zo aanvaard dat maakt het makkelijker als je niet met een beetje heimwee terug denkt aan het drinken en met een beetje angst vooruit kijkt naar de toekomst. want dat is hoe het voor diegenen aanvoelt die "rouwen"

Corinne

Wie de choas beschrijft...steltorde op zaken...mijn ondertiteling...daarom is het voor mij een balangrijke.
quote
Nu heb ik dat negatieve zelfbeeld afgegooid.
Het is juist leuk anders te zijn dan anderen en geen deel uit te maken van de grijze massa.
unquote

Gefeliciteerd...ik ben blij voor je dat je het nu echt voelt!

Hond en man willen lopen...beetje ongelegen...zou graag verderwillen discuseren/praten...later?
Jullie zijn toffe mensen...ik hou van buitenbeentjes
mijn man en ik zijn er ook twee...
later!

Dank je Corinne dat je dit met ons deelt.
Blijkbaar heb je uit die nare jaren toch een heleboel wijsheden meegenomen.
Blij voor je dat je "vriendje" alcohol zo volledig hebt afgezworen.

Corinne,
waar we naar toe moeten is niet achterom te kijken. Ikzelf heb daar een bijzonder handje van, maar daar zit het hem nou juist. Het leven is veel gemakkelijker als je in het nu kunt zijn. Ik kan dit heel makkelijk zeggen, doen is een tweede. Wel ben ik daar sinds kort hard mee bezig. Het lukt nog niet goed, maar ik begin hele kleine tekenen te krijgen dat ik het af en toe wel kan.
47 jaren is een lange tijd, maar het hadden nog meer jaren kunnen zijn. Het kwartje is gelukkig een tijdje terug gevallen. Bij mij wat later.
Nu nog volhouden en de ene dag gaat dat heel gemakkelijk en de andere dag wat moeilijker.

Ikzelf zie de voordelen van stoppen steeds duidelijker. Maar soms vind ik het heel moeilijk. De voordelen zien dan. Iedereen kan roepen dat ze blij zijn om gestpt te zijn, dat voel ik lang niet altijd. Alleen dat gevoel komt nu af en toe naar voren. Als ik langer stop heb ik het hopelijk nog vaker. totdat ik me uiteindelijk bevrijd zal voelen. En oprecht blij zal zijn niet meer te drinken. Niet met afgunst kijk naar mensen die wel kunnen drinken.
Verstandelijk weet ik het allemaal heel goed. Ik kan het ook heel hard roepen.
Van binnen moet het nog deel uit gaan maken van mezelf. Dat zal een kwestie van tijd zijn...

@BamBam,
Leuk dat je zo genoten hebt.
En ja, een gokverslaving is ook erg. Mijn oom is gokverslaafd geweest, hij is er nu zo'n dertig jaar vanaf.

@Marieke,
Leuk vooruitzicht om voor zo een gelegenheid te spelen. Veel plezier met de voorbereiding.

@Benthe,
:$ Voor ieder een woordje, komt omdat ik zelf ook graag een woordje krijg.
Ook een vorm van therapie voor mij.

@Soothe,
Het leek toch een goed medicijn die alcohol. Had de bijsluiter nooit goed gelezen.

@Safi,
Je zegt het zo raak, dat ook Gem het nog eens een keer extra aanhaald.
Helaas moet je soms door een diep dal om aardige/leuke dingen over jezelf te ontdekken.
Maar ja, als niemand je het ooit gezegd heeft, moet je het wel zelf ontdekken.
En je bent er niet naar op zoek, want je weet niet dat het er is.

@Gem,
Ik kijk er ook niet graag naar terug, want dan voel ik die wanhoop weer en dat doet pijn en dan schieten de tranen uit mijn ogen, maar het is wel een wezenlijk onderdeel van mijn ikje van nu. En het houdt me wakker om alert te blijven, want ik kan dan redelijk hersteld zijn, het gevaar is niet geweken.

Ik kreeg net uit betrouwbare bron iets te horen over het "scherm"probleem:
Links bovenin het scherm zie je "topic view"staan, onder de oranje balk. Daarnaast kun je kiezen uit 4 opties, als je "linear" kiest, is je scherm weer normaal!!

Bij mij helpt het niet, maar misschien bij anderen wel! Daarom wilde ik het toch even laten weten!

Hey, hier ben ik weer-
Amai jullie hebben wel zwaar gediscussieerd deze namiddag - da's goed, alles eraf praten, en het helpt wat relativeren, niet ?

Ik had nog een vraagje voor jullie - Ik heb zelf in de voorbije jaren - want ik weet immers ook al langer dan vandaag dat mijn drinken toch wel een probleem was - dit toch voorzichtig aangehaald bij mensen die ik vertrouwde, en dacht dat ik het er kon over hebben, en zelfs heb ik het tegen 2 huisdokters gemeld.
De reactie van de 'vrienden' was ofwel :
- het afdoen dat het heus niet erg is, en dat IEDEREEN veel drinkt, enzovoort
- of een schrikreactie toen ik vroeg of ze me niet zouden kunnen/willen helpen -> ik wou gewoon een vertrouwenspersoon, maar 1 iemand zei letterlijk, dat ze niet diegene wou zijn die controle speelt over mij- Maar dat hoefde niet voor mij... ik wou gewoon iemand hebben bij wie ik eens terecht kon (cfr doel van dit forum)

De reactie van de huisdokters : heel raar, maar ik was dan wel voorzichtig in dit melden, maar zei vroegen echt niet door, ze relativeerden het, en zeiden dat alles wel ok was, de laatste keer zei mijn dokter zelfs : ga gerust door met je glaasje Martini per avond !!! OK, op zich is daar niets aan, maar wel als het een probleem is, en als het niet bij 1 glaasje blijft...

Ik vond het al een hele overwinning dat ik er durfde over te beginnen, dat ik eigenlijk ook niet meer durfde te reageren, als de ander er zo licht over gaat. Vooral van huisdokters vind ik dit zeer raar- het is toch hun taak om verder door te dringen in hun patiënten ?? In ieder geval, ik ben van plan om me eens volledig te laten checken (bij alweer een nieuwe huisdokter) en dan ga ik véél duidelijker zijn in het omschrijven van mijn drankprobleem :-)

Ook raar - van mezelf dan - is dat ik al 4 jaar in therapie ben (maar eigenlijk niet voor dat drinken) en dat ik daar zeker wel al gemeld heb, maar dat ik er niet echt over praat. Het is een psychotherapie dus de therapeut zelf begint er ook zelf niet over, het is aan mij om dat te doen- en soms verwijt ik hem dat wel, maar hij zegt dat ik dat gerust mag doen, dat hij zou willen dat ik er wel over praat... maar weet je, ik heb dan iemand, en dan durf ik het eigenlijk niet. Nu is het 'verlof' dus het is echt mijn streefdoel om als ik dus mid sept moet teruggaan, dat ik dan eigenlijk mezelf al een heel eind verder heb geholpen, en misschien dat de drempel dan kleiner is om er met hem over te praten ???

Een hele boterham hé... sorry hiervoor- wou het gewoon even kwijt

dag iedereen ,
zo ik ben weer bij gelezen
corinne bedankt voor die tip ivm mijn speciale n , maar het lukt mij niet ;-(((
wat mij wel gelukt is om het te lezen groter te maken
corinne jouw schrijven heeft mij enorm aangegrepen ben blij voor je kinderen dat jij eerst goed na gedacht hebt , toch bedankt voor je delen met ons ik ben ook blij want ik lees jou graag zoas ik iedereen graag lees.
safi ik denk dat ik iemand ben die mogelijk een beetje jaloers is op jou manier van leven , maar ben wel blij met mijn leven al is de sleur ivm werken ook niet altijd dat ;-((
ik ben vandaag eens naar sluis geweest gedachten verzetten , er was een mooie zon in sluis en heel veel volk , lang blijf ik nooit niet maar ik ben er eens uit geweest en raar maar ik voel mij daar altijd een beetje dichter bij jullie nederlanders van dit forum :-))
dotske momenten van zin ook ik heb ze soms nog maar ik denk dat men met de tijd weet hoe te bevechten
moe en suf hier nog eentje maar sinds enkele dagen slik ik vitamine b , ginseng en nog een vitamine pil en ik heb het idee dat het stilaan beter wordt maar ik doe nog altijd de siesta als ik kan :-)))
sinds ik gestopt ben met drinken ben ik altijd vroeg wakker en ik geniet daar van want heb vroeger te veel lang in mijn bed gelegen met een kater ;-(((
ik was in het begin toen ik stopte met drinken afgunstig op mensen welke het wel lukte om te stoppen met drinken als ik weer eens op mijn bek gevallen was raar ??
zo ik ga stilaan aan het avond eten beginnen
tot straks

Benthe

je gaat een hondje nemen een Cocker Westie...Ik heb even op het internet gekeken en zag dat het een kruising is tussen een Cocker Spaniel en een West Highland Terrier. en dat een hondje is die je amkkelijk in een grote stad kunt houden. Bovendien hebben ze genoeg zelfvertrouwen dat ze ook je katten wel aan kunnen en toch niet te groot van formaat om bang voor te zijn.
Ga je eerst naar Schotland?
Wordt het een puppie?
neem je een vrouwtje of mannetje.

Mijn hond(en) is(zijn) een belangrijk onderdeel geweest in er voor te zorgen dat we nooit helemaal weg glipten...moest altijd weer naar huis voor de honden zorgen,moest altijd na zoveel tijd naar huis om met ze te lopen. en dat aaien en knuffelen en dat ze altijd zo blij zijn om je te zien dat is heelgoed voor je negatieve zelfbeeld.
Bovendien kom je de leukste mensen tegen,heel vrijblijvend en zonder dat iemand alcohol bij zich heeft, behalve de enkeling. En zo leer je weer met "normale" mensen kontakten op te bouwen.
Bovendien hoop ik hier in de toekomst vrienden door te krijgen want in het verleden kon ik niemand mee naar huis nemen omdat ik in twee werelden leefde. de echte en de mijne.
Mijn huis was een zootje, mijn man was misschien dronken of zou het worden...of een groep luidruchtige punkrockers kon elk moment langskomen met een paar kisten bier, fles port en whiskey en dan zou erin een snel tempo geblowed en gezopen worden mensen zouden lsd gebruiken of speed...nee die tijden zijn nu voorbij want ik laat het niet meer toe.
Gelukkig eindelijk...bezinning...rust.....kalmte...eenvoud.....

Hanny

Ik heb ook al zo bezopen bij verscheidene dokters gezeten en er zo verschrikkelijk belabberd uit gezien...1 dokter moest me zelfs jaarlijks vitamine B spuiten geven omdat ik wintertenen kreeg van het gebrek aan vitamine B.
Tijdens therapie sessies had ik het er ook altijd over maar nog nooit heeft iemand tegen me gezegt je moet naar de verslavings zorg.Terwijl ik eerlijk was relativeerden zij het, wouden alleen weten waarom ik dronk en niet het probleem oplossen.Omdat ik niet kon stoppen had het nooit zin om te praten.

Misschien waren we niet duidelijk genoeg in het vragen om hulp maar ik ben het met je eens dat je toch zou kunnen verwachten dat ze er een beetje op door zouden vragen.

Trek de stoute schoenen aan, schrijf desnoods een brief en laat hem dat eerst lezen maar wees duidelijk dat je hier nu mee bezig bent en dit als net zo'n groot probleem ziet als al je andere dingen waarvoor je bij hem loopt

Corinne,even heavy.

Leuke grap van de bijsluiter.

Ik zat een Pb naar je te schrijven.
Het leek verdraaid wel een novelle.
Wil ik als laatste een emoticon toevoegen, rechts boven, klik ik het hele bericht weg.

Vind nu maar weer de juiste toon.
Maar goed je houdt het te goed.

Eerst eten en mijn geest ordenen.
Groetjes en bovenal sterkte van Soothe!!