Hoi Anjo, dank voor je lieve woorden, heb nu even geen woorden terug, tranen stromen...

Visje, laat de tranen er nu maar even zijn. Morgen is er een nieuwe dag en bedenk dan wat je wilt.
Het pla van Ziza is zo slecht nog niet. Bekijk het morgen of overmorgen als je wat rustiger bent en bekijk of je een plan kunt maken voor de komende tijd van wat je wilt en hoe je het zou kunnen bereiken.


Anjo, de wereld is gek.
Neem niet alles op je nek he, probeer ook een beetje afstand te houden. De wereld kun je niet veranderen maar jezelf wel zo her en der.
Drank is een harddrug maar overal te krijgen en je bent, voor veel mensen, een watje en niet gezellig als je niet drinkt. Echter de mensen die dat het hardst roepen zijn vaak de grootste zuipschuiten.

Ja Bam bam je hebt gelijk. ik kan echter niet altijd die tranen niet laten komen als ik het wil . Net kwam mijn dochtertje terug van een feestje, ben gauw in de wc mijn tranen gaan drogen en heb mijn blijde gezicht op gezet en gevraagd hoe leuk ze het heeft gehad. ze was blij en kan lekker slapen, wat heeft ze aan een moeder diehuilt. Dat wil ik mijn kinderen niet aandoen en ook mijn man vaak niet. Nou ja, tot ik het echt niet
meer houdt. Wie weet komt vanavond alle shit er weer uit. dank voor jullie luisterd oor

Visje,

Daar is het forum ook voor, om gewoon weg van je af te schrijven.
Kijk maar, ik doe het en een heleboel anderen ook. Ik heb de hele zomer achter de computer gezeten.
Zo lang je schrijft ben je niet aan het drinken, zo kan je het ook zien.
En de kerst kan gewoon een aanslag op je zenuwen zijn.

Ziza,

Ik vind dat je geheel gelijk hebt. Een plan van aanpak is echt noodzakelijk anders drijf je op je impulsen.
Je citaat van eergisteren werkte op mijn zenuwen, vond het niet gepast omdat de meesten van ons die stap al lang en breed gepasseerd zijn.

Ik weet dat de 12 stappen erg goed kunnen werken en dat sommige stappen logisch zijn. Ik heb daar ook niets tegen.

Anjo

hai anjo,helaas is het schrijven op het forum voor mij nog niet voldoende om droog te blijven. Ik hoop 1 januari met jullie te delen en ik vind jullie fantastische mensen omdat jullie zo sterk zijn in deze dagen. Hopelijk voor mij ook in de toekomst!

Bambam,

Dank je wel, die bevesting had ik even nodig.
En nee hoor, ik heb een wat gezonde afstand op het moment. Al kijk ik naar de ene mevrouw en dat doet
wel pijn. Het kan ons allemaal gebeuren dat je de strijd opgeeft en je geestelijke gezondheid zo wordt aangetast. Echter ik was nog lang niet van plan om de strijd op te geven.

Anjo

Hai Sally, Bedankt voor de aanmoediging, helaas al te laat. sorry, moet hier eigenlijk niet meer schrijven, maar kan het niet laten om mijn emoties weg te schrijven. Heb met mijn mannetje ook nog niet echt gepraat, hij is net terug van werken , kletsen over ditjes en datjes, ik weet niet, misschien stort ik mijn hart nog wel uit vanavond, ik ben er echter heel goed in om alles weg te moffelen.

Hoi Visje,

Laat de tranen maar stromen, dat lucht op. En je sorres kun je hier kwijt, daar is het forum voor.
Enne we benne op de wereld, om me kaar, om me kaar te helpen niet waar? (schaap met 5 poten).
Schrijf het van je af, is beter dan het weg te drinken.

liefs Ferry.

Hé Bambam,

Uit ervaring weet ik, dat in het begin de moeheid blijft en je, je afvraagd, wat heeft het voor een zin, niet te drinken. Want ik merk geen verschil. Nu ik kan je vertellen, dat nu na 20 weken ADB, eigenlijk bij mij pas de fitheid begint te komen. Ik fiets vrij veel, als ik het op de fiets af kan, laat ik de auto staan.
Op dinsdag en donderdagmiddag, ben ik van 16.00 tot 17.30 uur op de atletiekbaan aan het hardlopen.
En nu begin ik de vruchten daarvan te plukken. Dus lieve BB er is voor jou nog hoop.

liefs Ferry.

Ha die lieve mensen, wat een lieve woorden, heg geprobeerd mijn mannetje uit te leggen wat er aan de hand is, maar soms zijn de dinge ook voor jezelf te complex om uit te leggen aan een ander. ik vind het fijn dat jullie er ook zijn voor me!

Dank lieve Ferry.
Ik zet ook wel door hoor, het begint echt goed te bevallen, dat niet drinken en nuchter zijn.
Maar ja soms vind ik het ff moeilijk.
En het is natuurlijk logisch dat ik niet kan verwachten dat het, in korte tijd, allemaal anders wordt. Zoveel jaren elke dag gedronken, tja daar moet m'n lijf wel aan wennen.

Sally, ik heb leuke kerstdagen gehad en het viel me maar heel even zwaar niet te drinken. Gelukkig ben ik die momenten goed doorgekomen. Ik heb me echt bedacht dat ik het wel kon doen dat glas drinken maar dat ik niet wilde.


Ik bouw soms wel wat zekerheden in. Ik ga oudjaarsavond niet doorbrengen met vrienden. Ik had niet zo'n zin en dat lijkt me zo'n moment waarop ik toch denk van; ach wat kan het schelen. Ik word altijd wat sentimenteel op die momenten dus moet mezelf in bescherming nemen. En dan moet ik op blijven tot 0.00 uur en meestal wil ik eerder naar bed, dus zodoende ga ik nergens heen en heb ik geen verplichtingen.

En Ferry, dan blijf jij ook maar lekker thuis, als je er niet helemaal gerust op bent. De rest wordt Nieuwjaarsdag wakker met een beestachtige kater en jij lekker niet. PUH! hihi.

Goed van je Fer, vijf maanden, goed man!

Nou ik ga zo beginnen aan m'n schoonheidslaapje, zal jullie morgen laten weten of het is gelukt:light:
Weltrusten allemaal, later.

BB

Ha die Marieke, manlief snapt geloof ik inderdaad niet alles, wenst mij vanavond een fijne nachtrust en niet even vragend wat er aan de hand is. Vind het eigenlijk wel jammer dat hij dit niet doet. ik heb toch denk ik wel genoeg signalen afgegeven. Nou ja. Morgen weer een dag.

Visje,

Ik heb net met Tineke, een gesprekje gehad. Ze vertelde me, dat ik sinds ik niet meer drink, erg ben veranderd. En dat ze daar best wel aan moet wennen. Dat ik op vragen en opmerkingen anders reageer.
En dat ze bepaalde dingen. nog steeds erg voorzichtig naar voren brengt, omdat ze nog een vervelende reaktie verwacht. En dat gebeurd dus niet meer. Wij alcoholisten, hebben alles bij elkaar gelogen, om maar te kunnen drinken!!!!!. Dus je partner krijgt nu een andere persoon terug. En je moet ook het respect en zeer zeker het vertrouwen terug winnen.

groet Ferry.

Sally,

Goed dat je het herkend.

groet Ferry.

Dag, hier ben ik nog even. In de eerste plaats hartelijk dank voor jullie medeleven. De hele dag wordt hier gekleurd door de gebeurtenis van vanochtend. C'habber had een heel secuur werkende ingebouwde wekker. Wist altijd precies dat het 's morgens bij de tweede kop koffie hondekoekjestijd was. Niet bij de eerste kop koffie ook niet meer bij de derde, nee, die tweede kop koffie inschenken betekende dat de la met hondekoekjes openging. Ons andere hondje liep altijd als een hondje achter z'n grote voorbeeld aan. Vandaag dus geen verwachtingvolle hondekoppen bij de tweede kop koffie. We moesten Bihan, ons andere hondje roepen om een koekje te komen halen. Tussen de middag wandelen moesten we vandaag ook zelf in de gaten houden. We werden er niet op gewezen dat het kwart over twaalf was. Vanmiddag om kwart over vijf hondenavondetentijd. Kregen we eerder de kans niet toe, maar vandaag om kwart voor zes pas zagen we dat Bihan moest eten... En tussendoor geen grote kop op schoot, een lege hoek in de kamer waar z'n mand stond. We kunnen de keuken inlopen zonder over 25 kilo hond te hoeven stappen.
Elke keer als we hier de gang inlopen zien we de plek waar hij ter aarde stortte. De auto in de garage zie ik nu even als lijkwagen. Daar hebben we hem eind van de ochtend in z'n mand ingelegd en begin van de middag zijn we met hem naar Varsseveld gereden naar het huisdierencrematorium. Morgen wordt hij gecremeerd en z'n as wordt daar uitgestrooid. Een rare dag met veel momenten dat de tranen komen. Aan de ene kant is een hond onopvallend aanwezig, aan de andere kant zijn er zo ontzettend veel momenten dat ie heel erg aanwezig is. Dat valt me nu pas op. Die honderden keren op een dag dat je zo'n dier zonder er erg in te hebben toch even aan z'n oren kriebelt, of onder z'n kin, een klopje op z'n rug, even stiekem aan z'n staart trekt. Of hem opzij duwt omdat ie net daar gaat liggen waar jij je voeten wilt neerzetten... Gelukkig hebben we Bihan nog, maar die moet ook z'n nieuwe draai nog even vinden. Ligt ons steeds vragend aan te kijken, loopt dan naar de kamerdeur, snuffelt de hele kamer rond en kruipt dicht tegen ons aan.

O, ik ben zo blij, zo blij dat ik dit allemaal nuchter meemaak. Dat ik me dit later allemaal nog onvertekend en zonder gaten zal kunnen herinneren. Dat ik er kon zijn voor mijn vrouw die ook erg verdrietig is. Dat ik zelf verdrietig kan zijn zonder in alcosentimenteel gejank te vervallen. Dat ik verdrietig kan zijn in de wetenschap dat dit verdriet over gaat en dat het er nu mag zijn. En zelfs blij dat ik me niet hoef te schamen naar C'habber toe. Wat ik wel gedaan zou hebben als hij was gestorven en ik in de lorum zou zijn....

Zo mensen,

Ik ga slapen, slaap allemaal lekker, voor wie nog de weg op moet, kijk uit, hier begint het iets glad te worden. Dus rijd, voorzichtig.

welterusten,

Ferry.

Hai luitjes,

Hier weer even een teken van leven van ikke.

Mijn (onze) kerstdagen waren meer dan oke!
Op kerstavond m'n puberdame 'meegesleept' naar een avondmis in een R.K. kerk.
Al met al behoorlijk veel t.v. 'tranen'-films gekeken en gewoon, niets echt bijzonders, maar superlekker gegeten, en tweede kerstdag zels ruim twee uur aan tafel gezeten met de steengril.
Drankjes deze dagen bestonden uit Spa-Rood, Cassis, water uit de kraan, koffie, thee, en we hebben belachelijk veel waterijsjes gegeten 's avonds. 'n Feestje op zich!
Verder iedere dag er op uit, wandelen en fietsen, urenlang, soms met veel gemopper vooraf van m'n guppie maar uiteindelijk vond ze het ook wel weer gaaf.
's Avonds samen voor twaalven naar bed en zonder wekker wakker worden.
Verse broodjes uit de oven, voldoende boeken in voorraad uit de bieb.
De dagen gingen veel te snel en ik heb me geen moment verveeld, integendeel...ik vond de kwaliteittijd met mijn kind werkelijk tijdloos en meer dan fantastisch!!!
Zonder alcohol dit jaar en dan ook nog gewoon met ons tweetjes!


'k Ga nu even bijlezen, vandaag vnl. anders is het niet meer te overzien...tèveel.

'n Lieve groet voor iedereen!

Hai Ferry, ik ben helaas nog niet de dezelfde persoon als eerst,omdat ik nog steeds in hetzelfde patroon zit.
Ik hoop dat je mij snapt. ik ben wel eens een aantal weken gestopt met drinken en mijn man vond mij toen milder en zachter. Nu ben ik weer in de hardere fase belandt. Na het zien van schoonfamilie staan weer de stekels recht overeind. Ik kan hier veel over zeggen, doe dit eigenlijk toch maar niet, maar ik ben tot in mijn diepste vezel gekrenkt, dit kokmt altijd weer terug als ik ze dicht bij me laat komen .
Nou. dit was het weer. Allemaal welterusten

Hallo Kohtje,

Zie net je bericht, dus antwoord nog even. Zoals je het beschrijft, kan ik me er een voorstelling van maken, hoe het nu bij jullie moet zijn. Hier gaat dat ook zo ongeveer. Alles gaat bij een hond, precies op een bepaalde volgorde. En er ontbreekt nooit iets aan. Dag in dag uit het zelfde ritueel.
Koh ik wens jou en Anna, de komende dagen veel sterkte.

Ferry.

Goedenavond allemaal,

Het is me met heel veel moeite toch nog gelukt even in te loggen, ik was bang dat mijn laptop het nu echt definitief heeft begeven. Morgen nog maar een keer proberen opnieuw te installeren, kijken of dat helpt.

Het is een lange dagdraad vandaag, ik ben nu een goed uur thuis van familiebezoek. Wel gezellig, maar ook confronterend en verdrietig. Dus ik voel me nu een beetje down en in de war. Werd opnieuw heel erg geconfronteerd met mijn jeugd, zag opnieuw alle oude mechanismes en oud zeer de revue passeren. Voel me schuldig over mijn opluchting dat dit keer niet ik het slachtoffer was, maar mijn vader, en dat ondanks de geestelijke aftakeling van mijn moeder. Ik probeer mijn ervaringen en herinneringen nuchter een plaatsje te geven. Vroeger zou ik nu al een uur druk doende zijn geweest mijn gevoel weg te spoelen met enkele flessen wijn. Nu onderga ik het, accepteer ik dat ik niets aan de situatie kan veranderen. Maar het doet pijn.

BamBam en Ziza, ik las jullie discussie over het hebben van een plan, en dat sprak mij erg aan. Ik voel me ook niet happy op mijn werk en met hoe de dingen in mijn leven lopen. Het lijkt mij een heel goed voornemen voor het nieuwe jaar, om te gaan werken aan een plan hoe ik mijn leven vorm ga geven zónder alcohol. Stapje voor stapje, en niet te chaotisch, maar volgens een plan.

Anjo, ik ben het met je eens, de wereld is stapelgek.

Visje, deel gerust je verdriet hier op het forum, dat is beter dan dat je het opkropt in jezelf en vervolgens probeert te verdrinken met alcohol. Je bent niet de enige die gekwetst is, en ik weet het, het doet pijn en het is ook moeilijk te vergeten, maar verdoven lost niets op. Dat heb ik inmiddels wel geleerd.

Liefs, Anna

Hai Kohtje, opnieuw tranen.... Sterkte

Anna:$

Welterusten allemaal, dank voor jullie luisterend oor

Kohtje,
je kent me nog niet, ik wilde in het nieuwe jaar weer gaan schrijven. Maar zit te huilen om je laatste berichtje...wat een liefde spreeekt daaruit.
Ik ken het van mijn katten. Wat heb ik mijn Mickel gemist, alweer 7 jaar geleden. En nu nog, het gevoel blijft, maar krijgt een plaatsje.
Maar ik huil nu weer.
Heel veel sterkte met het verwerken.
Ieder heeft z'n eigen manier, ik had zijn foto als hanger om en zijn as in de tuin gestrooid, ook een fotoalbum van hem gemaakt.
mensen vonden dat raar, maakt niet uit.
de hanger heb ik niet meer om.
En zijn fotoalbum kan ik nog steeds niet inkijken.
Maar het slijt. Ik mis hem nog steeds.
ik wens je heel veel sterkte!
liefs, basha

Koh toch!

Ik wil je van harte condoleren.
Wat een groot verlies, ook al had jullie hond al blijkbaar de 'leeftijd'?
Wat zal het leeg zijn zonder, ook al is de andere; jongere er nog.

Psies zoals je schrijft...iedereen moet z'n draai weer vinden.
Het is mooi man-mens dat je dit nuchter mag beleven.
Nee, niet fijn, gewoon ernstig verdrietig...maar wel echt!
Afscheid nemen, heel bewust en daarna de herinneringen koesteren.

Ik wens je ruimte voor je gevoelens en kracht deze dagen en de tijd erna.

('n Virtuele troostknuffel kerel).

Liefs, Lady.



(Wij hebben ook een al oude hond, 12 jaar en een beetje boel dement en zintuigelijk meervoudig gehandicapt...we vrezen de dag zoals jullie vandaag hebben meegemaakt.
En toch he....toch; geen beroerde dood zo'n hartstilstand, geen lijdensweg.
Begrijp je wat ik bedoel?
Ik neem jullie verdriet serieus maar ben ook blij voor jullie beest dat het zo snel is gegaan!)

Nogmaals sterkte gewenst!